فهرست مقالات گرایش به مواد

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - پیش‌بینی گرایش به مواد مخدر بر اساس خودکنترلی، تحمل آشفتگی و احساس تنهایی در زنان معتاد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد
  عزت اله قدم پور لیلا امیریان حدیث دهنوی
  10.30495/jwsf.2020.1902188.1461
  در بین آسیب‌های اجتماعی، رفتارهای پرخطر و به‌ویژه گرایش به مصرف دخانیات و مواد، از جمله ضرورت ویژه‌ای برای توجه و برنامه‌ریزی برای پیشگیری برخوردار است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. حجم نمونه 150 نفر زن معتادان مراجعه‌کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر خرم‌آباد بود چکیده کامل

  در بین آسیب‌های اجتماعی، رفتارهای پرخطر و به‌ویژه گرایش به مصرف دخانیات و مواد، از جمله ضرورت ویژه‌ای برای توجه و برنامه‌ریزی برای پیشگیری برخوردار است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. حجم نمونه 150 نفر زن معتادان مراجعه‌کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر خرم‌آباد بودند که با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه‌های گرایش به مواد مخدر گلپرور (1380)، خودکنترلی تانگی و همکاران (2004)، تحمل‌ آشفتگی سیمونز و گاهر (2005) و احساس تنهایی راسل (1993) استفاده شد. نتایج نشان داد رابطه خودکنترلی با گرایش به مواد مخدر منفی و معنی‌دار (001/0 > p) و رابطه احساس تنهایی با گرایش به مواد مخدر مثبت و معنی‌دار بود (02/0 > p) بنابراین این دو سازه توانسته‌اند تاحدودی میزان گرایش به مواد مخدر را پیش‌بینی نمایند. ولی رابطه تحمل آشفتگی با گرایش به مواد مخدر هر چند به صورت منفی به‌دست آمد ولی این رابطه معنی‌دار نبود. یافته‌ها حاکی از آن است که قوی‌ترین پیش‌بین برای گرایش به مواد مخدر متغیر خودکنترلی بود (39/0= β و 28/5=t). این نتایج کاربردهای مهمی در آسیب‌شناسی گرایش به مواد مخدر دارد. بر این اساس، می‌توان با آموزش و ارائه مشاوره‌های مناسب، خودکنترلی و تحمل آشفتگی را بهبود بخشیده و با انجام اقداماتی در جهت کاهش احساس تنهایی، از گرایش افراد به اعتیاد پیشگیری کرد و حتی می‌توان درمان مؤثر و متناسب با شرایط افراد وابسته به مواد را انتخاب نمود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - اثربخشی طرحواره درمانی بر گرایش به مواد و تنظیم عواطف در مردان تحت درمان نگهدارنده با متادون
  تامارا میرآبی فریبا حسنی فاطمه گلشنی فرناز کشاورزی ارشدی
  10.30495/hpsbjourna.2022.1952119.1066
  چکیدههدف پژوهش حاضر با هدف اثربخشی طرحواره درمانی بر گرایش به مواد و تنظیم عواطف در مردان تحت درمان نگهدارنده با متادون انجام شده است. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی است به شیوه پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل که از میان مردان تحت درمان نگهدارنده با متادون مجتمع شهی چکیده کامل

  چکیدههدف پژوهش حاضر با هدف اثربخشی طرحواره درمانی بر گرایش به مواد و تنظیم عواطف در مردان تحت درمان نگهدارنده با متادون انجام شده است. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی است به شیوه پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل که از میان مردان تحت درمان نگهدارنده با متادون مجتمع شهید ملت دوست،۳۰ نفر به شیوه هدفمند انتخاب و با تخصیص تصادفی در گروه آزمایش و کنترل هر گروه ( ۱۵ نفر) قرار داده شدند. در ادامه ۵ نفر از پژوهش خارج شدند، ۴ نفر ریزش داشتند.در گروه طرحواره درمانی ۱۱ نفر، و گروه کنترل ۱۰ نفر باقی ماندند. افراد گروه آزمایش در معرض مداخله‌ی ۱۷ جلسه‌ای طرحواره درمانی قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل در معرض چنین مداخله‌ای قرار نگرفتند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه گرایش به مواد و عواطف مثبت و منفی استفاده شد. داده‌های پژوهش به کمک نرم‌افزار اس. پی. اس. اس و با استفاده از شاخص‌های آماری توصیفی و تحلیل واریانس با انداره‌گیری‌های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد طرحواره درمانی در کاهش گرایش به مواد و تنظیم عواطف در پایان درمان و بعد از پیگیری دو ماهه مؤثر واقع شده است و از طرحواره درمانی به عنوان یک روش درمانی مؤثر همراه با متادون درمانی برای کاهش گرایش به مواد و تنظیم عواطف، می‌توان استفاده نمود. پرونده مقاله