زمینه و هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی کیفیت میکروبی آبهای بطری شده موجود در سطح شهر تهران است. این پژوهش، مطالعه توصیفی میباشد که مراحل انجام آن به صورت انتخابی از بطریهای آب معدنی موجود در سطح شهر تهران انجام شد. اشریشیا کلی به عنوان شاخص اصلی آلودگی آب و مواد غذایی شن چکیده کامل
زمینه و هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی کیفیت میکروبی آبهای بطری شده موجود در سطح شهر تهران است. این پژوهش، مطالعه توصیفی میباشد که مراحل انجام آن به صورت انتخابی از بطریهای آب معدنی موجود در سطح شهر تهران انجام شد. اشریشیا کلی به عنوان شاخص اصلی آلودگی آب و مواد غذایی شناخته شده است علت این امر آن است که این باکتری به تعداد فراوان در مدفوع انسان یافت می شود و حضور آن در آب نوشیدنی ها و غذا به عنوان خطری برای سلامتی مصرف کنندگان می باشد. روش بررسی : بررسی آلودگی آب های معدنی سطح شهر تهران از بین برندهای معتبر و پرمصرف 10 برند بر اساس روش های ارایه شده در استانداردهای ملی ایران انجام شد. از هر برند 10 نمونه به صورت تصادفی با تاریخ های تولید مختلف انتخاب شد (100 نمونه). نمونه ها در آزمایشگاه ابتدا در محیط مکانکی براث به روش تخمیر چند لوله ای mpn (9 لوله ای) مورد آزمایش قرار گرفت. سپس در محیط لاکتوز براث و روش mpn (9 لوله ای) و در نهایت برای بررسی وجود یا عدم وجود سالمونلا انتریتیدیس به روش سنتی (3 مرحله ای) مورد آزمایش قرار گرفت. یافته ها : مشاهدات و نتایج این تحقیق نشان داد که 100% نمونههای مورد آزمایش از نظر آلودگی میکروبی صفر بوده. نتیجه گیری: کیفیت میکروبی در تمام نمونه های مورد آزمایش سطح شهر تهران ، مطابق با استاندارد ملی ایران و سازمان بهداشت جهانی بود و برای مصرف مناسب می باشند.
پرونده مقاله
این تحقیق با هدف بررسی کیفیت و مدت زمان ماندگاری کیلکای روکش شده سرخ شده با لعاب تمپورا در مقایسه با کیلکای روکش شده خام با لعاب تمپورا طی نگهداری در دمایoc 18- انجام شده است. در این پژوهش دو تیمار کیلکای روکش شده بصورت خام و پخته در نظر گرفته شد. تیمارها در سردخانه oc چکیده کامل
این تحقیق با هدف بررسی کیفیت و مدت زمان ماندگاری کیلکای روکش شده سرخ شده با لعاب تمپورا در مقایسه با کیلکای روکش شده خام با لعاب تمپورا طی نگهداری در دمایoc 18- انجام شده است. در این پژوهش دو تیمار کیلکای روکش شده بصورت خام و پخته در نظر گرفته شد. تیمارها در سردخانه oc 18- به مدت چهار ماه نگهداری شدند. در زمان تولید میزان رطوبت در کیلکاهای روکش شده پخته (٪65/48) نسبت به کیلکای روکش شده خام (٪02/62) و ماهی تازه (٪5/75) به طور معنی داری کاهش و محتوای چربی در کیلکای روکش شده پخته(٪9/21) نسبت به کیلکای روکش شده خام (٪65/5) و ماهی تازه (٪5/5) به معنیداری افزایش یافت (05/0≥P). طی دوره نگهداری در فاکتورهای پراکسید، تیوباربیتوریک اسید، اسیدهای چرب آزاد و TVB-N نمونههای پخته شده (meq/kgoil 47/1، mg/kgoil 25/1، g/10059/0، mg/100gmeat 69/15) در مقایسه با تیمار خام (meq/kgoil 1، mg/kgoil 18/1، g/100 53/0، ،mg/100gmeat32/15) افزایش معنیداری مشاهده شد (05/0≥P). شمارش کلی باکتریها در تیمار پخته logCFU/g42/2 بود. باکتریهای استافیلوکوک و کلیفرم در این تیمار مشاهده نشدند. شمارش کلی باکتریها، استافیلوکوک و کلی فرم در تیمار پخته در مقایسه با تیمار خام (به ترتیب logCFU/g 40/4 ، 38/2 ، 80/0) کاهش معنی دار نشان دادند (05/0≥P). فاکتورهای حسی در تیمار پخته در مقایسه با تیمار خام از کیفیت بهتری برخوردار بودند. عمر ماندگاری هر دو تیمار براساس شاخصهای شیمیایی، میکروبی و حسی به مدت سه ماه ارزیابی گردید.
پرونده مقاله
این مطالعه به منظور بررسی تاثیر پوششهای خوراکی جدایه پروتئینی آبپنیر حاوی آنزیم لیزوزیم بر ویژگیهای میکروبی فیله مرغ در دمای یخچال انجام شد. تیمارهای مورد استفاده شامل تیمار کنترل و تیمارهای حاوی پوشش جدایه پروتئینی آبپنیر بدون آنزیم لیزوزیم و حاوی غلظتهای 5/0 و 1 چکیده کامل
این مطالعه به منظور بررسی تاثیر پوششهای خوراکی جدایه پروتئینی آبپنیر حاوی آنزیم لیزوزیم بر ویژگیهای میکروبی فیله مرغ در دمای یخچال انجام شد. تیمارهای مورد استفاده شامل تیمار کنترل و تیمارهای حاوی پوشش جدایه پروتئینی آبپنیر بدون آنزیم لیزوزیم و حاوی غلظتهای 5/0 و 1 درصد آنزیم لیزوزیم و هر کدام با 3 تکرار تهیه شدند. آزمونهای میکروبی شامل شمارش کلی باکتری های مزوفیل هوازی، شمارش باکتریهای سرمادوست، شمارش سودوموناس، شمارش باکتریهای انتروباکتریاسه طی 12 روز بر روی گروهها انجام شد. شمارش میکروبی نمونههای پوشش داده شده با جدایه پروتئینی آبپنیر حاوی غلظتهای مختلف آنزیم لیزوزیم در مقایسه با نمونه شاهد کاهش معنی داری )05/0(P< نشان داد و به طور کلی با افزایش غلظت آنزیم لیزوزیم اثر ضد میکروبی پوشش مورد استفاده نیز افزایش یافت. یافتههای مطالعه حاضر نشان میدهد که جدایه پروتئینی آب پنیر حاوی آنزیم لیزوزیم، به عنوان یک پوشش دهنده و نگه دارنده طبیعی میتواند موجب افزایش زمان ماندگاری گوشت مرغ گردد.
پرونده مقاله
پنیر چدار نوعی پنیر سخت است که به طور سنتی معمولا پوشش داده می شود. پوششهای تجاری مورد استفاده برای پنیر چدار از نوع غیر خوراکی بوده که به دلیل ایجاد آلودگی زیست محیطی و نیز ایجاد آلرژی در برخی از مصرف کنندگان مطلوب نمیباشند. امروزه فیلم‎های زیست تخریب پذیر بیشتر چکیده کامل
پنیر چدار نوعی پنیر سخت است که به طور سنتی معمولا پوشش داده می شود. پوششهای تجاری مورد استفاده برای پنیر چدار از نوع غیر خوراکی بوده که به دلیل ایجاد آلودگی زیست محیطی و نیز ایجاد آلرژی در برخی از مصرف کنندگان مطلوب نمیباشند. امروزه فیلم‎های زیست تخریب پذیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، تاثیر پوشش خوراکی موسیلاژ دانه ریحان حاوی نانوذرات اکسید روی در سه غلظت صفر، 25/0 و 5/0 درصد بر خواص کیفی پنیر چدار در طول 90 روز رسیدگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در پایان دوره نگهداری بیشترین مقدار نمک و چربی و کمترین مقدار رطوبت مربوط به نمونه با پوشش موسیلاژ حاوی 5/0 درصد نانواکسید روی بود. همچنین تعداد باکتریهای اسید لاکتیک غیر استارتری در تمام نمونهها در طول 90 روز نگهداری بهطور معنیداری افزایش، اما تعداد باکتریهای استارتر ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت (01/0p < ). همچنین در تمام تیمارها تعداد کل باکتریهای هوازی مزوفیل و سودوموناس، کپک و مخمر در طول نگهداری بطور معنی داری افزایش پیدا کرد که این افزایش در نمونههای با پوشش حاوی نانواکسید روی کمترین مقدار بود (01/0p < ). علاوه بر آن پوششهای دارای نانواکسید روی مانع رشد کپکها در سطح نمونههای پنیر چدار گردید. با توجه به نتایج حاصل از این بررسی میتوان از موسیلاژ دانه ریحان حاوی 5/0 درصد نانواکسید روی به عنوان پوشش در پنیر چدار استفاده کرد بدون اینکه تاثیر منفی بر امتیاز طعم پنیر داشته باشد.
پرونده مقاله
ادویه، به علت افزایش اشتها و همچنین افزایش عطر و طعم و رنگ به مواد غذایی، در سراسر جهان محبوب است، اما با این وجود بار میکروبی زیادی دارند. پلاسمای سرد یک فناوری غیرحرارتی و جایگزین مناسب برای روشهای مرسوم حرارتی مورد استفاده در صنایع غذایی است که با خاصیت ضد میکروبی، چکیده کامل
ادویه، به علت افزایش اشتها و همچنین افزایش عطر و طعم و رنگ به مواد غذایی، در سراسر جهان محبوب است، اما با این وجود بار میکروبی زیادی دارند. پلاسمای سرد یک فناوری غیرحرارتی و جایگزین مناسب برای روشهای مرسوم حرارتی مورد استفاده در صنایع غذایی است که با خاصیت ضد میکروبی، بدون تأثیر منفی در کیفیت مواد غذایی باعث افزایش طول عمر مفید آنها میشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی برخی خواص کیفی و میکروبی فلفل قرمز به روش پلاسمای سرد بود. نتایج نشان داد ولتاژ پلاسما نسبت به مدت زمان تابش اثر بیشتری بر بهبود و حفظ محتوی فنول کل فلفل قرمز داشت، بهطوریکه استفاده از تیمار پلاسمای سرد با ولتاژ متوسط (66/16 کیلو ولت) از نظر افزایش محتوی فنول کل فلفل قرمز نسبت به ولتاژهای پایینتر و بالاتر برتر بود. عدد اسیدی، عدد پراکسید، تیوباربیتوریک اسید و اندیس آنیزیدین تیمارها بهطور معنیداری بیشتر از نمونه شاهد ارزیابی شد (05/0>p)، و نمونه شاهد کمترین شاخصهای اکسایش را داشت. شمارش کلی میکروارگانیسمها، استافیلوکوکوس آورئوس و اشرشیا کلی در نمونههای تیمار شده بهطور معنیداری (05/0>p)، کمتر از نمونه شاهد بود. طبق نتایج بهدست آمده، روش پلاسمای سرد بهمنظور فرآوری مواد غذایی پیشنهاد میشود زیرا میتواند کیفیت مواد غذایی را در سطح قابل قبولی حفظ کند.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد