استفاده از تناوب زراعی مناسب می تواند راهکار مناسبی جهت کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش پایداری سیستم های کشت برنج باشد. بدین منظور، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی برنج تنکابن واقع در استان مازندران چکیده کامل
استفاده از تناوب زراعی مناسب می تواند راهکار مناسبی جهت کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش پایداری سیستم های کشت برنج باشد. بدین منظور، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی برنج تنکابن واقع در استان مازندران انجام شد. کشت قبلی به عنوان عامل اصلی در دو سطح (شبدر برسیم و آیش (شاهد)) و مقدار کود فسفره به عنوان عامل فرعی در پنج سطح (صفر، 25، 50، 75 و 100 کیلوگرم در هکتار از منبع سوپر فسفات تریپل) بودند. در مرحله رسیدگی دانه، عملکرد و اجزای عمکرد و همچنین غلظت فسفر دانه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که عملکرد برنج در صورت کشت آن پس از شبدر (3/7566 کیلوگرم در هکتار) به طور معنی داری (05/0>p) بیشتر از کشت پس از آیش (1/6465 کیلوگرم در هکتار) بود. کشت شبدر برسیم قبل از برنج سبب افزایش معنی دار تعداد خوشه در مترمربع و تعداد دانه در خوشه گردید، در حالی که اثر معنی داری بر وزن هزار دانه نداشت. با افزایش مصرف فسفر از صفر به 75 کیلوگرم در هکتار، عملکرد شلتوک به طور معنی داری (49/30 درصـد) افـزایش یافت، اما مصـرف بیشتر از 75 کیلوگرم در هکتار فسـفر اثر معنی داری نداشت. همچنین، کاربرد کود فسفر به میزان 75 کیلوگرم در هکتار سبب افزایش معنی دار تعداد خوشه در مترمربع (5/20 درصد)، تعداد دانه پر در خوشه (93/12 درصد)، زیست توده (05/22 درصد)، غلظت فسفر دانه (95/14 درصد) و مقدار فسفر جذب شده در دانه (2/49 درصد) نسبت به عدم مصرف کود فسفر شد. با توجه به نتایج این آزمایش، حداکثر عملکرد برنج با کشت شبدر برسیم قبل از برنج و مصرف 75 کیلوگرم فسفر در هکتار به دست آمد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود بر محتوی رطوبت، فلاونویید و جوانهزنی بذر بالنگو شیرازی، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 93 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه (15 آبان) و بهاره (15 چکیده کامل
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود بر محتوی رطوبت، فلاونویید و جوانهزنی بذر بالنگو شیرازی، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 93 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه (15 آبان) و بهاره (15 اسفند) و کود نیتروژن، فسفر در سه سطح عدم کود، کاربرد نصف کود (23 کیلوگرم در هکتار N خالص + 6/50 کیلوگرم در هکتار P2O5) و کاربرد مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار N + 2/101 کیلوگرم در هکتار P2O5) بود. نتایج نشان داد که بیشترین درصد رطوبت دانه مربوط به تیمار بدون کود (812/20 درصد) و کمترین آن مربوط به تیمار مقدار کامل کود (165/8 درصد) بود. همچنین بیشترین میزان فلاونویید مربوط به کشت بهاره (264/0) بود که افزایش 97/63 درصدی نسبت به کشت پاییزه داشت. بیشترین میزان فلاونویید مربوط به تیمار بدون کود (282/0) بود که افزایش 54/90 درصدی را نسبت به تیمار کود کامل نشان داد. بالاترین میزان فلاونویید (713/0) 28 روز پس از گلدهی در کشت بهاره و بدون کود و کمترین میزان فلاونویید (118/0) مربوط به 7 روز پس از گلدهی بود که در کشت پاییزه و اعمال کود کامل میباشد. همچنین بیشترین درصد جوانهزنی مربوط به کشت پاییزه (81/74) بود که افزایش 6/11 درصدی را نسبت به کشت بهاره نشان داد. به طور کلی نتایج نشان داد که کشت پاییزه و عدم کاربرد کود شیمیایی باعث افزایش درصد رطوبت اما کشت بهاره و عدم کاربرد کود شیمیایی باعث افزایش فلاونویید گردید.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود نیتروژن و فسفر بر محتوی رطوبت بذربالنگو شیرازی در طی پر شدن دانه، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 93 – 92 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه و بهاره و کود شیمیایی (نیتروژن، چکیده کامل
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود نیتروژن و فسفر بر محتوی رطوبت بذربالنگو شیرازی در طی پر شدن دانه، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 93 – 92 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه و بهاره و کود شیمیایی (نیتروژن، فسفر) در سه سطح عدم کود، کاربرد نصف کود (23 کیلوگرم در هکتار N خالص + 6/50 کیلوگرم در هکتار P2O5) و کاربرد مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار N + 2/101 کیلوگرم در هکتار P2O5) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر کود شیمیایی بر درصد رطوبت بذر در سطح احتمال یک درصد معنی دار اما اثر تاریخ کاشت، اثر متقابل تاریخ کاشت و کود شیمیایی بر درصد رطوبت بذر در طی پر شدن دانه در سطح احتمال یک درصد غیر معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیش ترین این صفت مربوط به تیمار بدون کود (812/20)و کم ترین آن مربوط به تیمار مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن خالص و 2/101 کیلوگرم در هکتار کود P2O5) (165/8) بود که البته از لحاظ آماری با تیمار نصف کود(23 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن خالص و 6/50 کیلوگرم در هکتار کود P2O5) اختلاف معنی داری نداشت. به طور کلی نتایج نشان داد که در کشت پاییزه و تیمار بدون کود بیش ترین درصد رطوبت بذر بالنگو به دست آمد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود بر محتوی رطوبت، فلاونویید و جوانهزنی بذر بالنگو شیرازی، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 93 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه (15 آبان) و بهاره (15 چکیده کامل
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود بر محتوی رطوبت، فلاونویید و جوانهزنی بذر بالنگو شیرازی، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 93 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه (15 آبان) و بهاره (15 اسفند) و کود نیتروژن، فسفر در سه سطح عدم کود، کاربرد نصف کود (23 کیلوگرم در هکتار N خالص + 6/50 کیلوگرم در هکتار P2O5) و کاربرد مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار N + 2/101 کیلوگرم در هکتار P2O5) بود. نتایج نشان داد که بیشترین درصد رطوبت دانه مربوط به تیمار بدون کود (812/20 درصد) و کمترین آن مربوط به تیمار مقدار کامل کود (165/8 درصد) بود. همچنین بیشترین میزان فلاونویید مربوط به کشت بهاره (264/0) بود که افزایش 97/63 درصدی نسبت به کشت پاییزه داشت. بیشترین میزان فلاونویید مربوط به تیمار بدون کود (282/0) بود که افزایش 54/90 درصدی را نسبت به تیمار کود کامل نشان داد. بالاترین میزان فلاونویید (713/0) 28 روز پس از گلدهی در کشت بهاره و بدون کود و کمترین میزان فلاونویید (118/0) مربوط به 7 روز پس از گلدهی بود که در کشت پاییزه و اعمال کود کامل میباشد. همچنین بیشترین درصد جوانهزنی مربوط به کشت پاییزه (81/74) بود که افزایش 6/11 درصدی را نسبت به کشت بهاره نشان داد. به طور کلی نتایج نشان داد که کشت پاییزه و عدم کاربرد کود شیمیایی باعث افزایش درصد رطوبت اما کشت بهاره و عدم کاربرد کود شیمیایی باعث افزایش فلاونویید گردید.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود نیتروژن و فسفر بر محتوی رطوبت بذربالنگو شیرازی در طی پر شدن دانه، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 93 – 92 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه و بهاره و کود شیمیایی (نیتروژن، چکیده کامل
به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کود نیتروژن و فسفر بر محتوی رطوبت بذربالنگو شیرازی در طی پر شدن دانه، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 93 – 92 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: تاریخ کشت پائیزه و بهاره و کود شیمیایی (نیتروژن، فسفر) در سه سطح عدم کود، کاربرد نصف کود (23 کیلوگرم در هکتار N خالص + 6/50 کیلوگرم در هکتار P2O5) و کاربرد مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار N + 2/101 کیلوگرم در هکتار P2O5) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر کود شیمیایی بر درصد رطوبت بذر در سطح احتمال یک درصد معنی دار اما اثر تاریخ کاشت، اثر متقابل تاریخ کاشت و کود شیمیایی بر درصد رطوبت بذر در طی پر شدن دانه در سطح احتمال یک درصد غیر معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیش ترین این صفت مربوط به تیمار بدون کود (812/20)و کم ترین آن مربوط به تیمار مقدار کامل کود (46 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن خالص و 2/101 کیلوگرم در هکتار کود P2O5) (165/8) بود که البته از لحاظ آماری با تیمار نصف کود(23 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن خالص و 6/50 کیلوگرم در هکتار کود P2O5) اختلاف معنی داری نداشت. به طور کلی نتایج نشان داد که در کشت پاییزه و تیمار بدون کود بیش ترین درصد رطوبت بذر بالنگو به دست آمد.
پرونده مقاله
در این بررسی تاثیر کاربرد سطوح مختلف کود نیتروژنه(شاهد، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) و فسفره(شاهد، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) بر رشد و تولید گیاه مرتعی چاودار وحشی مورد مطالعه قرار گرفت. در صورت کاربرد 100 کیلوگرم کود نیتروژنه ارتفاع، تعداد برگ، تعداد پنجه، وزن خشک ساقه، چکیده کامل
در این بررسی تاثیر کاربرد سطوح مختلف کود نیتروژنه(شاهد، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) و فسفره(شاهد، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) بر رشد و تولید گیاه مرتعی چاودار وحشی مورد مطالعه قرار گرفت. در صورت کاربرد 100 کیلوگرم کود نیتروژنه ارتفاع، تعداد برگ، تعداد پنجه، وزن خشک ساقه، برگ به ترتیب 7/30 ، 4/63 ، 103 ، 82 ، 131 و 3/33 درصد افزایش داشت. در این بررسی در بین صفات ارتفاع، تعداد برگ، تعداد پنجه، وزن خشک ساقه و وزن خشک برگ چاودار وحشی، سطح 20 کیلوگرم کود نیتروژنه تنها در صفت وزن خشک ساقه افزایش معنی داری را باعث گردید. در صفات ارتفاع بوته، تعداد برگ، تعداد پنجه، وزن خشک ساقه و وزن خشک برگ چاودار وحشی کاربرد 40 کیلوگرم در هکتار کود فسفره افزایشی به ترتیب 1/13 ، 3/25 ، 4/38 ، 7/29 و 6/47 درصدی را باعث گردید. شاخص سطح برگ چاودار وحشی با 112 درصد افزایش در تیمار کاربرد 40 کیلوگرم در هکتار کود فسفره و 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه به دست آمد. بیشترین بیوماس در واحد سطح چاودار وحشی با 430 گرم در متر مربع در دو تیمار کاربرد 20 و 40 کیلوگرم در هکتار کود فسفره همراه با 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه به دست آمد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد