• فهرست مقالات ویبریو

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - بررسی و شناسایی آلودگی ماهی و میگوهای پرورشی به ویبریو در استان خوزستان
        رضا سلطانی زهرا  متقی حسین  خدابنده شهرکی
        چکیده بیماری ویبریوزیس یکی از بیماری های مهم مشترک بین ماهیان پرورشی و انسان در صنعت آبزی پروری است . این باکتری از خانواده ویبریوناسه بوده و شامل باسیل های خمیده ، متحرک ، بی هوازی اختیاری شیمیوارگانوتروف ، کاتالاز و اکسیداز مثبت است. هدف از تحقیق حاضر بررسی حضور احت چکیده کامل
        چکیده بیماری ویبریوزیس یکی از بیماری های مهم مشترک بین ماهیان پرورشی و انسان در صنعت آبزی پروری است . این باکتری از خانواده ویبریوناسه بوده و شامل باسیل های خمیده ، متحرک ، بی هوازی اختیاری شیمیوارگانوتروف ، کاتالاز و اکسیداز مثبت است. هدف از تحقیق حاضر بررسی حضور احتمالی باکتری ویبریو در ماهیان قزل آلا، کپور و میگوی پرورشی است. برای این منظور 120 عدد ماهی قزل آلا، کپور و میگو از مزارع پرورشی استان خوزستان صید و در مجاورت یخ به آزمایشگاه مرکز تحقیقات موادغذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد منتقل گردید، سپس از قسمت کبد و محوطه بطنی نمونه های ذکر شده به شکل جداگانه نمونه برداری و پس از هموژنیزاسیون در محیط Trypticase Soy Broth (TSB) 24 ساعت در 30 درجه سانتی گراد گرم خانه گذاری شدند. بعد از آن بر روی محیط تیوسولفات سیترات بایل ساکارز آگار(TCBS) کشت داده شدند، محیط ها به مدت 48 الی 72 ساعت در دمای 25 درجه سانتی گراد گرمخانه گذاری شد و سپس بر اساس وجود یا عدم وجود پرگنه های رشد کرده ، 84/30 درصد از گوشت نمونه های مطالعه شده (37 قطعه) آلوده به ویبریو بودند که بسیار شایان توجه بود. با توجه به بررسی های عمل آمده قبلی و نتایج حاصل از این مطالعه ، نظارت و کنترل زنجیره تولید و تشخیص به موقع این ارگانیسم در طول این زنجیره می تواند در کاهش آلودگی فراورده های دریایی از جمله ماهی ها نقش به سزایی داشته باشد. این امر در نهایت باعث به حداقل رسیدن ابتلا به این بیماری در افراد جامعه می شود . پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - بررسی و بهینه سازی میزان تولید توکسین وبا توسط باکتری ویبریو کلرا در دوره های زمانی مختلف
        علی خواستار مجید جمشیدیان مجاور به آفرید قلندری
        سم باکتری ویبریو کلرا یکی از مورد مطالعه ترین سموم باکتریایی خانواده AB5 است که به دلیل توانایی آن در افزایش پاسخ ایمنی نسبت به انتی ژن تزریق شده با آن به طور گسترده به عنوان یک ادجوانت موکوزال قوی مورد استفاده قرار می گیرد. این توکسین از دو زیر واحد، یک زیرواحد پنتامری چکیده کامل
        سم باکتری ویبریو کلرا یکی از مورد مطالعه ترین سموم باکتریایی خانواده AB5 است که به دلیل توانایی آن در افزایش پاسخ ایمنی نسبت به انتی ژن تزریق شده با آن به طور گسترده به عنوان یک ادجوانت موکوزال قوی مورد استفاده قرار می گیرد. این توکسین از دو زیر واحد، یک زیرواحد پنتامریک به نام زیر واحد B و یک زیرواحد A تشکیل شده است. این توکسین از طریق اتصال به گیرنده گانگلوزیدی GM1 به سلول هدف وارد می گردد. در این پژوهش باکتری ویبریو کلرا درون 100 سی سی محیط AKI و Craig’s به صورت دو گروه دوتایی کشت داده شد. سپس یک گروه درون انکوباتور 37 درجه سانتی گراد و گروه دیگر درون انکوباتور 30 درجه سانتی گراد و به مدت 72 ساعت قرار داده شد. از تمامی محیط به صورت منظم از لحظه آغاز دوره انکوباسیون به منظور بررسی میزان تولید توکسین نمونه برداری شد. در نهایت میزان تولید توکسین به وسیله آزمون الایزا GM1 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که باکتری در هر دو محیط توانایی تولید توکسین به میزان نسبتا بالا را دارد. بیشترین میزان تولید توکسین در محیط کشت Craig’s در دمای 30 درجه سانتی گراد بعد از 50 ساعت مشاهده شد. همچنین نتایج حاصل از تست الایزا GM1 نشان داد که باکتری پس از 50 ساعت بیشترین تولید را در محیط Craig’s و در دمای 30 درجه سانتی گراد دارد این در حالی است که بیشترین میزان تولید توکسین در محیط AKI پس از 24 ساعت و در دما 37 درجه سانتی گراد بدست می آید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - بررسی اثرات ضدباکتریایی عصاره‌های‌ گیاه صبر زرد (Aloe vera) علیه ویبریو کلرا (Vibrio cholerae) و لیستریا مونوسایتوژنز (Listeria monocytogenes)
        مهین ریگی سعیده سعیدی علی مقصودی صفورا بزی
        هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره آبی، اتانولی، متانولی، استونی، کلروفورمی و اتیل استات حاصل از برگ گیاه صبر زرد (Aloe vera) بر روی دو باکتری بیماری زای ماهی، ویبریو کلرا (Vibrio cholerae) و لیستریا مونوسایتوژنز (Listeria monocytogenes) بود. عصاره گیاه صبر چکیده کامل
        هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره آبی، اتانولی، متانولی، استونی، کلروفورمی و اتیل استات حاصل از برگ گیاه صبر زرد (Aloe vera) بر روی دو باکتری بیماری زای ماهی، ویبریو کلرا (Vibrio cholerae) و لیستریا مونوسایتوژنز (Listeria monocytogenes) بود. عصاره گیاه صبر زرد با استفاده از دستگاه روتاری بدست آمد و باکتری های ویبریو کلرا و لیستریا مونوسایتوژنز از کلیکسیون قارچ و باکتری ایران تهیه شدند. حداقل غلظت کشندگی (MBC) و حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC) عصاره ها با روش رقت سازی در چاهک تعیین گردید. همچنین قطر ‌هاله مهاری با استفاده از روش دیسک گذاری تعیین شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عصاره آبی گیاه صبر زرد، علی رغم خواص مهاری و کشندگی علیه لیستریا مونوسایتوژنز، هیچگونه تاثیری بر ویبریو کلرا نداشت. بیشترین خواص مهار کنندگی و کشندگی علیه هر دو باکتری مورد مطالعه، مربوط به عصاره کلروفورمی صبر زرد بود، هرچند تاثیر ضد باکتریایی آن بر لیستریا مونوسایتوژنز، بیشتر بود. عصاره کلروفومی حتی در رقیق ترین حالت نیز دارای خاصیت مهارکنندگی بود. به همین ترتیب، بیشترین قطر ‌هاله مهاری عصاره صبر زرد مربوط به حلال کلروفورم و علیه لیستریا مونوسایتوژنز بود. با توجه به اینکه صبر زرد به راحتی به صورت خوراکی مصرف می شود و با توجه به قابل دسترس بودن و قیمت مناسب آن، امکان استفاده از آن به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک های مرسوم و مواد شیمیایی ضد عفونی کننده استخر های پرورشی وجود دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - جداسازی و غربالگری باکتریوفاژهای دریایی به منظور کاربرد در پیشگیری از بروز بیماری ویبریوزیس در میگوی سفید غربی: DOR: 20.1001.1.17359880.1400.14.3.4.5
        سمیرا زارعی نیما بهادر مریم میربخش محمد خلیل پذیر
        زمینه و هدف: یکی از بزرگ ترین تهدیداتی که صنعت آبزی‌پروری با آن مواجه است، بیماری‌های عفونی باکتریایی و استفاده از آنتی بیوتیک ها است. فاژدرمانی یک جایگزین قابل اعتماد برای آنتی‌بیوتیک‌ها برای غیرفعال‌کردن باکتری به‌ عنوان عوامل اصلی بیماری‌زا در صنعت آبزی‌پروری می باشد چکیده کامل
        زمینه و هدف: یکی از بزرگ ترین تهدیداتی که صنعت آبزی‌پروری با آن مواجه است، بیماری‌های عفونی باکتریایی و استفاده از آنتی بیوتیک ها است. فاژدرمانی یک جایگزین قابل اعتماد برای آنتی‌بیوتیک‌ها برای غیرفعال‌کردن باکتری به‌ عنوان عوامل اصلی بیماری‌زا در صنعت آبزی‌پروری می باشد. هدف از تحقیق حاضر غربالگری گونه های ویبریو در سواحل استان بوشهر و کنترل این عامل بیماری زای میگو با استفاده از فاژ بود.روش کار: جهت انجام این مطالعه آب در سال 1398 و از مناطق نزدیک به سواحل استان بوشهر نمونه برداری شد. باکتری های عامل ویبریوزیس با استفاده از آزمایش های بیوشیمیایی و توالی یابی مولکولی تعیین شد. انتخاب باکتری هدف با توجه به نتایج پروفایل آنتی بیوگرام باکتری های غالب و پاتوژن ها انجام گردید. جهت تعیین تیتر فاژ محیط کشت TCBS به کار برده شد و شمارش پلاگ ها 24 ساعت پس از گرمخانه گذاری در دمای 30 درجه سانتی گراد انجام گرفت.یافته ها: از آب های آلوده به فاضلاب بوشهر، 5 باکتری(Vibrio alginolyticus strain SeqID، Vibrio xuii strain Z-03Phage، Vibrio alginolyticus SZ/10 gene، Vibrio rotiferianus strain SRPR-Phage، Vibrio harveyi strain Z05) جداسازی شد. با توجه به نتایج تعیین پروفایل آنتی بیوگرام، قطر هاله ی عدم رشد و آزمون بیوشیمایی باکتری گونه های مورد مطالعه، باکتری Vibrio alginolyticus strain SeqID به عنوان گونه ی باکتری غالب انتخاب شد. بر اساس نتایج حاصل از آنالیز مولکولی 16srDNA سویه جداسازی شده باکتری با 100% شباهت با باکتری ویبریو آلجینولایتیکوس بود، براساس نتایج دامنه میزبانی، فاژ Vibrio alginolyticus strain Samira Phage قادر به تشکیل پلاگ بود.نتیجه گیری: باکتریوفاژ Vibrio alginolyticus strain Samira Phage جداسازی شده اثر باکتری کشی با دامنه ای وسیع در برابر باکتری های ویبریوی شناسایی شده از سواحل بوشهر داشت که نشان می دهد این باکتریوفاژ می تواند کاندیدی مناسبی برای استفاده در فاژ درمانی بر علیه بیماری ویبریوز باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - تعیین میزان شیوع گونه‌های ویبریو در ماهی‌ها و میگوهای صید شده در شهرستان قشم، ایران
        ابراهیم رحیمی محمدامین حیدرزادی نجمه واحد دهکردی
        ماهی و میگو منابع بسیار خوبی از مواد مغذی مانند اسیدهای چرب امگا 3، ویتامین D و پروتئین هستند، لذا بخش مهمی از رژیم غذایی مردم را تشکیل می دهند؛ با این حال، موادغذایی دریایی می توانند مخاطراتی را برای مصرف کنندگان به همراه داشته باشند، لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع چکیده کامل
        ماهی و میگو منابع بسیار خوبی از مواد مغذی مانند اسیدهای چرب امگا 3، ویتامین D و پروتئین هستند، لذا بخش مهمی از رژیم غذایی مردم را تشکیل می دهند؛ با این حال، موادغذایی دریایی می توانند مخاطراتی را برای مصرف کنندگان به همراه داشته باشند، لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع انواع ویبریو در ماهی و میگوهای صید شده در شهرستان قشم، ایران می باشد. در این مطالعه تعداد 250 عدد نمونه از هر نمونه 50 عدد، شامل ماهی شوریده، حلواسفید، شیرماهی، کفشک ماهی و میگو از ساحل شهرستان قشم به صورت تصادفی برداشت و به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد شهرکرد منتقل شدند. نمونه ها مطابق روش استاندارد جستجوی گونه‌های ویبریو مورد آزمایش قرار گرفتند. از نرم افزار اماری SPSS نسخه 23 و از آزمون آماری کای اسکوئر جهت آنالیز داده ها استفاده شد. حد معنی داری بودن در این مطالعه (P<00/05) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین آلودگی در بین ویبرویوها مربوط به پاراهمولیتیکوس با 74 درصد آلودگی و کمترین میزان آلودگی مربوط آلژینولیتیکوس با 14 درصد آلودگی بود. میزان آلودگی ماهی شوریده، حلواسفید، شیرماهی، کفشک ماهی و میگو به ترتیب 30، 16، 6، 24 و 23 درصد بود. در این بررسی، احتمال خطر حاصل از مصرف فرآورده‌های خام، نیمه پخته و یا خوب طبخ نشده محرز است. بنابراین توجه به رعایت اصول بهداشتی بعد از صید یعنی ، منجمد کردن تا زمان مصرف و پخت کافی محصول مهم است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - مطالعه میزان شیوع گونه‌های ویبریو و فراوانی ژن‌های حدت در ویبریو پاراهمولیتیکوسهای جداسازی شده از میگوهای تازه و نمک سود شده در بندر گناوه
        سحر حسینی فرهاد صفرپور دهکردی ابراهیم رحیمی امیر شاکریان
        گونه‌های ویبریو پاتوژن‌های منتقله از طریق غذاهای دریایی هستند که مسئول موارد بسیاری از گاستروآنتریت‌ها می‌باشند. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان شیوع گونه‌های ویبریو و فراوانی ژن‌های حدت tdh، tlh و trh در ویبریو پاراهمولیتیکوسهای جداسازی شده از نمونه‌های میگو تازه و نم چکیده کامل
        گونه‌های ویبریو پاتوژن‌های منتقله از طریق غذاهای دریایی هستند که مسئول موارد بسیاری از گاستروآنتریت‌ها می‌باشند. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان شیوع گونه‌های ویبریو و فراوانی ژن‌های حدت tdh، tlh و trh در ویبریو پاراهمولیتیکوسهای جداسازی شده از نمونه‌های میگو تازه و نمک سود شده، انجام پذیرفت. در کل 60 نمونه میگوی تازه و نمک سود شده از بندر گناوه جمع‌آوری شد. کشت میکروبی به منظور جداسازی گونه‌های ویبریو انجام پذیرفت. همچنین حضور ویبریو پاراهمولیتیکوس، ویبریو کلرا، ویبریو ولنیفیکوس و ویبریو هاروی و ژن‌های حدت ویبریو پاراهمولیتیکوس، با استفاده از تکنیک PCR، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که 20 درصد از نمونه‌های میگو تازه و 33/23 درصد از نمونه‌های میگو نمک سود شده از نظر حضور گونه‌های ویبریو مثبت بودند. ویبریو ولنیفیکوس بیشترین میزان شیوع (33/8 درصد) را نشان داد، در حالی که ویبریو کلرا کمترین میزان شیوع (66/1درصد) را در نمونه‌های مورد بررسی داشت. از کل 4 ویبریو پاراهمولیتیکوس تشخیص داده شده، همه آنها ژن tlh را داشتند (100 درصد). فراوانی ژن‌های tdh و trh در ویبریو پاراهمولیتیکوس‌های جداسازی شده به ترتیب 50 درصد و 25 درصد بوده است. شیوع بالای گونه‌های ویبریو و خصوصا ویبریو پاراهمولیتیکوس حدت‌دار در نمونه‌ها تاییدکننده عدم رعایت بهداشت در مراکز تهیه و توزیع میگو و فرآورده‌های آن است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - ردیابی ویبریو پاراهمولیتیکوس در نمونه‏های میگوی جمع آوری شده از شهر اردبیل به روش PCR
        داریوش عسگرپور مهدی قاسمی ماهرخ بهرامی
        ویبریو پاراهمولیتیکوس از خانواده ویبریوناسه یک باکتری هالوفیل گرم منفی میله‏ای شکل، غیر‏‏‏‏‏‏اسپور زا و دارای تاژک قطبی و متحرک می ‏باشد که به عنوان عامل گاستروآنتریت ناشی از مصرف غذا های دریایی آلوده در سراسر جهان شناخته می ‏شود. این باکتری سه بیماری عمده بالینی در انس چکیده کامل
        ویبریو پاراهمولیتیکوس از خانواده ویبریوناسه یک باکتری هالوفیل گرم منفی میله‏ای شکل، غیر‏‏‏‏‏‏اسپور زا و دارای تاژک قطبی و متحرک می ‏باشد که به عنوان عامل گاستروآنتریت ناشی از مصرف غذا های دریایی آلوده در سراسر جهان شناخته می ‏شود. این باکتری سه بیماری عمده بالینی در انسان ایجاد می‏ کند به­طوری‏که علاوه برگاستروآنتریت می ‏تواند باعث ایجاد عفونت زخم و سپتی‏ سمی شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان آلودگی به ویبریو پاراهمولیتیکوس در نمونه­‏های میگوی جمع آوری شده از شهر اردبیل بود. در این مطالعه توصیفی مقطعی، 80 نمونه میگوی تازه از فروشگاه‏­های مختلف عرضه کننده مواد غذایی دریایی شهر اردبیل جمع آوری شد. نمونه‏­ها بلافاصله هموژن و در محیط TCBS آگار کشت داده شده و سویه های جداسازی شده مورد آزمون­های بیوشیمیایی قرار گرفتند. DNA کلنی­‏های تیپیک ویبریو پاراهمولیتیکوس استخراج و ژنVp-toxR  به عنوان شاخصی جهت شناسایی ویبریو پاراهمولیتیکوس با روش PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج PCR نشان داد از 80 نمونه میگوی جمع آوری شده، 11 نمونه (75/13 درصد) حامل ژن Vp-toxR  بودند. بر اساس نتایج بدست آمده میگو مخزن مهمی برای این باکتری بوده و از آن­جا که می­‏تواند حامل باکتری زنده و عفونی کننده باشد لذا مصرف غیر بهداشتی این اغذیه دریایی به­عنوان خطر باالقوه برای بهداشت و سلامت عمومی محسوب می‏گردد.  پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - مروری بر مخاطرات ناشی از ویبریو در غذاهای دریائی
        مهدی رئیسی رزا فتاحی پرتو رئیسی
        غذاهای دریائی امروزه جایگاه مناسبی را در تغذیه مصرف کنندگان یافته‌اند. اگرچه مصرف غذاهای با منشاء دریائی می تواند با مخاطراتی نیز همراه باشد که از جمله این مخاطرات می‌توان به انتقال عوامل بیماری زای باکتریائی اشاره کرد. منشاء باکتری های منتقله می‌تواند عوامل بیماری‌زای چکیده کامل
        غذاهای دریائی امروزه جایگاه مناسبی را در تغذیه مصرف کنندگان یافته‌اند. اگرچه مصرف غذاهای با منشاء دریائی می تواند با مخاطراتی نیز همراه باشد که از جمله این مخاطرات می‌توان به انتقال عوامل بیماری زای باکتریائی اشاره کرد. منشاء باکتری های منتقله می‌تواند عوامل بیماری‌زای اولیه یا ثانویه باشد که می توانند باکتری بیماری زای ماهی یا پاتوژن های ثانویه باشند. از جمله مهمترین این باکتری ها ویبریوها هستند که بطور طبیعی در محیط های آبی و در بدن موجودات آبزی یافت می شوند و در صورت مصرف بویژه بصورت خام یا نیم پز منجر به بروز بیماری در مصرف کننده می گردند. از مهمترین گونه ها می توان به ویبریو پاراهمولیتیکوس، ویبریو کلرا، ویبریو ولنیفیکوس و ویبریو آلجینولیتیکوس اشاره کرد. اگرچه ویبریوها دارای پراکندگی جهانی هستند ولی بنظر می رسد شیوع آنها در برخی مناطق بدلیل عادات غذائی بیشتر است. این مقاله به مروری بر گونه های مهم، منشاء آلودگی و گزارشات این باکتری ها می پردازد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        9 - بررسی اثر ضد باکتریایی برخی عصاره و اسانسهای گیاهی بر باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس
        مهدی رئیسی علی دغاغله مجتبی علیشاهی مهدی رحیمی
        در این تحقیق اثرات ضدباکتریایی عصاره‌های هیدروالکلی 8 گیاه دارویی (مرزه بختیاری، زیره سبز، بابونه کبیر، مورد، چای کوهی، مریم‌گلی، بومادران کلاری، درمنه) و اسانس گیاهان مرزه بختیاری، زیره سبز، بابونه، درمنه، بومادران و مورد بر باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس مورد بررسی قرار چکیده کامل
        در این تحقیق اثرات ضدباکتریایی عصاره‌های هیدروالکلی 8 گیاه دارویی (مرزه بختیاری، زیره سبز، بابونه کبیر، مورد، چای کوهی، مریم‌گلی، بومادران کلاری، درمنه) و اسانس گیاهان مرزه بختیاری، زیره سبز، بابونه، درمنه، بومادران و مورد بر باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس مورد بررسی قرار گرفت. به‌منظور تعیین اثر ضدمیکروبی از روش‌های استاندارد تهیه رقت در لوله و نیز انتشار دیسک استفاده گردید. نتایج مشخص نمود که در بین عصاره‌های استفاده شده، مرزه بختیاری با قطر هاله عدم رشد 15 میلی‌متر بیشترین اثر ضد‌باکتریایی بر ویبریو پاراهمولیتیکوس را داشت. همچنین عصاره گیاهی بابونه و زیره به ترتیب با قطر هاله عدم رشد 14 و 67/11 بر باکتری مورد اشاره موثر بودند ولی بقیه عصاره‌ها اثرات چندانی نداشتند. نتایج همچنین نشان داد که اثرات ضدباکتریایی اسانس‌ها قوی‌تر بود و بیشترین اثرات ضدباکتریایی به‌ترتیب مربوط به مرزه بختیاری، بابونه و زیره بود. به‌طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که با توجه به اثر مناسب اسانس مرزه بختیاری، بابونه و زیره می‌توان از این اسانس‌ها به‌عنوان جایگزین مناسب برای حذف باکتری‌ ویبریو پاراهمولیتیکوس استفاده نمود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        10 - مطالعه فراوانی آلودگی گونه‌های ویبریو در ماهیان عرضه شده در شهر اصفهان
        عباس کریمی علویجه علی شریف زاده
        هر ساله موارد زیادی از وقوع مسمومیت های غذایی ناشی ازمصرف مواد غذایی دریایی آلوده به گونه های ویبریو ، گزارش می گردد. هدف از این تحقیق بررسی میزان فراوانی آلودگی ماهیان خام عرضه شده ، به گونه های ویبریو در شهر اصفهان بود. در این بررسی ماهیان خام خریداری شده از 64 فروشگا چکیده کامل
        هر ساله موارد زیادی از وقوع مسمومیت های غذایی ناشی ازمصرف مواد غذایی دریایی آلوده به گونه های ویبریو ، گزارش می گردد. هدف از این تحقیق بررسی میزان فراوانی آلودگی ماهیان خام عرضه شده ، به گونه های ویبریو در شهر اصفهان بود. در این بررسی ماهیان خام خریداری شده از 64 فروشگاه ، به آزمایشگاه کنترل کیفی مواد غذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا انتقال داده شد. نمونه ها از نظر شمارش ویبریو طبق روش استاندارد ملی ایران مورد آزمایش قرار گرفت . در آزمون مولکولی با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز آشیانه ای حضور گونه های پاراهمولیتیکوس، کلرا، ولنیفیکوس و میمیکوس جنس ویبریو مورد بررسی قرار گرفت . نتایج حاکی از آن بود که حدود ۹۵درصد نمونه ها ، آلودگی بیش از حد مجاز به جنس ویبریو داشتند. ویبریو پاراهمولیتیکوس بیشترین میزان فراوانی (35درصد) را نشان داد، در حالی که ویبریو میمیکوس کمترین میزان فراوانی (15 درصد( را در نمونه های مورد بررسی داشت . فراوانی گونه ها ی کلرا و ولنیفیکوس نیز به ترتیب 20 درصد و35 درصدگزارش گردید . نتایج بررسی های میکروبی ماهی های خام جمع آوری شده از فروشگاه های مختلف شهرستان اصفهان نمیتواند رضایت بخش باشد . فراوانی بالای گونه های ویبریو در نمونه ها تایید کننده عدم رعایت بهداشت در مراکز تهیه و توزیع ماهی و فرآورده های آن است .به تظر می رسد جایگاه های عمل آوری و نحوه حمل و نقل و توزیع ماهی در اصفهان از بهداشت مناسبی برخوردار نیست. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        11 - پتانسیل شکارگری دلوویبریو باکتریووروس علیه جدایه های پاتوژن بالینی دارای مقاومت دارویی بسیار گسترده
        سلمان عدولی رسول روغنیان گیتی امتیازی میلاد محکم یونس قاسمی
        سابقه و هدف: باکتری های مشابه دلوویبریو(BALOs) گروهی از باکتری های شکارچی هستند که منظور تکثیرشان، سایر باکتری های گرم منفی را به عنوان طعمه مورد تهاجم قرار می دهند. ماهیت باکتری کشی دلوویبریوها(Bdellovibrios)آنها را به یکی از جایگزین های امیدوارکننده برای آنتی بیوتیک ه چکیده کامل
        سابقه و هدف: باکتری های مشابه دلوویبریو(BALOs) گروهی از باکتری های شکارچی هستند که منظور تکثیرشان، سایر باکتری های گرم منفی را به عنوان طعمه مورد تهاجم قرار می دهند. ماهیت باکتری کشی دلوویبریوها(Bdellovibrios)آنها را به یکی از جایگزین های امیدوارکننده برای آنتی بیوتیک های رایج تبدیل کرده است. در این مطالعه، جداسازی و شناسایی مولکولی دلوویبریو باکتریووروس سویه SOIR-1 توصیف شد. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی برخی از جدایه های بالینی تعیین و پتانسیل شکارگری SOIR-1 علیه آنها ارزیابی گردید.مواد و روش ها: برای جداسازی، ارزیابی ریخت شناسی، و شناسایی مولکولی SOIR-1 به ترتیب از روش های آگار دولایه، میکروسکوپ الکترونی عبوری و واکنش زنجیره ای پلیمراز علیه جایگاه ژنتیکی اختصاصی دلوویبریوها (hit) استفاده شد. به دنبال تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های بالینی، فعالیت باکتری کشی SOIR-1 علیه آنها از طریق ارزیابی تشکیل پلاک و سنجش لیز در کشت های هم زمان مایع ارزیابی گردید.نتایج: SOIR-1 توسط بررسی میکروسکوپ الکترونی عبوری و واکنش زنجیره ای پلی مراز اختصاصی به عنوان یک سویه دلوویبریو باکتریووروس شناسایی شد. تمام جدایه های بالینی دارای ویژگی مقاومت بسیار گسترده در برابر دارو (XDR) بودند و پلاک های شاخص دلوویبریو بر روی گستره سلولی همه آنها تشکیل شد. در میان جدایه های بالینی، SOIR-1 بیشترین و کمترین راندمان شکارگری را به ترتیب علیه آسینتوباکتر بامانی (%33/84) و سودوموناس آئروجینوسا-369 (%16/55) دارا بود.نتیجه گیری: این مطالعه پتانسیل بالای SOIR-1 را برای لیز جدایه های بالینی XDR صرف نظراز وضعیت مقاومت دارویی آنها آشکار ساخت. بنابراین، دلوویبریو باکتریووروس در موارد عفونت های ناشی از باکتری های مقاوم در برابر چندین دارو می تواند به عنوان یک آنتی بیوتیک زنده محسوب گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        12 - طراحی، کلونینگ و بیان ژن ctxB-tcpA-c-cpe در اشریشیا کلی به عنوان کاندیدای واکسن وبا
        نگار صعود محمد کارگر سید محمد حسین حسینی مجتبی جعفری‌ نیا
        سابقه و هدف: پیلی و زیر واحد B توکسین مهمترین عوامل بیماری‌زایی ویبریو کلرا می‌باشند. در این پژوهش، از پایانه C توکسین کلاستریدیوم پرفرینجنس به عنوان یک سیستم تحویل استفاده گردید و با ایجاد کایمرای TcpA-CtxB پروتین حاصل در باکتری اشریشیا کلی بیان شد.مواد و روش‌ها: به صو چکیده کامل
        سابقه و هدف: پیلی و زیر واحد B توکسین مهمترین عوامل بیماری‌زایی ویبریو کلرا می‌باشند. در این پژوهش، از پایانه C توکسین کلاستریدیوم پرفرینجنس به عنوان یک سیستم تحویل استفاده گردید و با ایجاد کایمرای TcpA-CtxB پروتین حاصل در باکتری اشریشیا کلی بیان شد.مواد و روش‌ها: به صورت تجربی، توانایی سازه دارای CtxB-TcpA-CPE در مقایسه با توالی‌های پروتینی کامل هر یک از پروتین‌های CtxB، TcpA و C-CPE مورد مطالعه قرار گرفت. تکثیر قطعات ژنی با استفاده از PCR و سپس کلونسازی در وکتورهای بیانی انجام شد. به منظور ساخت سازه، پروتین کایمرای هدف با استفاده از لینکر طراحی و به روش سنتتیک تولید شد. پس از تولید، پروتین‌ها تخلیص و سپس با روش ایمونوبلات مورد تایید قرار گرفتند.یافتهها: پروتین کایمرا تولید شده 484 اسیدامینه داشت. این تعداد آمینواسید میتواند نشان دهنده پایداری پروتین باشد. ژن c-cpe، ژن tcpA و ژن ctxB به ترتیب دارای اندازههای 381،375 و 675 جفت باز بودند. نتایج هضم آنزیمی و تعیین توالی نشان دهنده‌ی همولوژی نوکلئوتیدی محصولات بدست آمده با توالی ژن‌های ثبت شده در NCBI بود. این ژن‌ها به طور موفقیت آمیزی در میزبان اشریشیا کلی وارد و اندازه باند پروتینی آن‌ها در SDS-PAGE به ترتیب، 15، 25، 25 و 52 کیلودالتون بود.نتیجه‌گیری: براساس مطالعات فیزیکوشیمیایی صورت گرفته، به نظر می‌رسد که این پروتین نوترکیب کاندیدای خوبی برای بررسی به عنوان واکسن خوراکی ویبریو کلرا باشد که البته برای اثبات این فرضیه به انجام آزمون‌های چالشی و مطالعات تکمیلی بیشتری نیاز دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        13 - بررسی آلودگی گونه های ویبریو در ماهیان عرضه شده در بازار شهرستان شهرکرد
        مهران خلیلی دهکردی فرشته   صالحیان دهکردی مجید   اسماعیلی وردنجانی
        امروزه مصرف غذاهای دریایی در بین مصرف کنندگان جایگاه ویژه ای دارد. مصرف غذاهای دریایی می تواند منجر به انتقال عوامل بیماری زا باکتریایی با منشا اولیه یا ثانویه باشد، از جمله مهمترین این باکتری ها گونه های ویبریو هستند که به طور طبیعی در محیط های آبی و در بدن موجودات آبز چکیده کامل
        امروزه مصرف غذاهای دریایی در بین مصرف کنندگان جایگاه ویژه ای دارد. مصرف غذاهای دریایی می تواند منجر به انتقال عوامل بیماری زا باکتریایی با منشا اولیه یا ثانویه باشد، از جمله مهمترین این باکتری ها گونه های ویبریو هستند که به طور طبیعی در محیط های آبی و در بدن موجودات آبزی یافت می شوند. هرساله موارد زیادی از مسمومیت های غذایی ناشی از گونه های ویبریو در ماهی های مورد مصرف گزارش می گردد. هدف از این تحقیق بررسی میزان آلودگی ماهی های خام به گونه های ویبریو عرضه شده در شهرستان شهرکرد می باشد. در این پژوهش تعداد 50 نمونه ماهی از 30 فروشگاه عرضه ماهی و آبزیان در شهرستان شهرکرد تهیه شد و سپس در مرکز تحقیقات تغذیه و محصولات ارگانیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد مورد بررسی قرار گرفت. از مهم ترین گونه های بررسی شده می توان به ویبریو پاراهمولیتیکوس، ویبریو کلرا، ویبریو ولنیفیکوس، ویبریو میمیکوس و ویبریو آلجینولیتیکوس اشاره نمود. سپس بر اساس وجود یا عدم وجود پرگنه های رشد کرده ، 40 درصد از گوشت نمونه های مطالعه شده (20 قطعه) آلوده به ویبریو بودند. فراوانی بالای گونه های ویبریو در نمونه ها تایید کننده عدم رعایت بهداشت در مراکز تهیه و توزیع ماهی و فرآورده های آن است. به تظر می رسد جایگاه های عمل آوری و نحوه حمل و نقل و توزیع ماهی از بهداشت مناسبی برخوردار نیست. پرونده مقاله