فهرست مقالات واژه‌های کلیدی: کپور معمولی پرورشی

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - مقایسه ترکیب شیمیایی و پروفایل اسید چرب کپور دریایی (Cyprinus carpio) در دو محیط طبیعی و پرورشی
  ساراه جرجانی
  چکیده[1]هدف از انجام این مطالعه تعیین ترکیب شیمیایی و پروفایل اسیدهای چرب بافت عضلانی ماهی کپور دریایی پرورشی و کپور دریایی وحشی بود. آنالیز تقریبی نمونه‌ها نشان داد که در بین شاخص‌های مورد مطالعه (پروتئین، چربی، خاکستر و رطوبت) تفاوت معنی‌داری در بین کپور دریایی پرورشی چکیده کامل

  چکیده[1]هدف از انجام این مطالعه تعیین ترکیب شیمیایی و پروفایل اسیدهای چرب بافت عضلانی ماهی کپور دریایی پرورشی و کپور دریایی وحشی بود. آنالیز تقریبی نمونه‌ها نشان داد که در بین شاخص‌های مورد مطالعه (پروتئین، چربی، خاکستر و رطوبت) تفاوت معنی‌داری در بین کپور دریایی پرورشی و کپور دریایی وحشی وجود نداشت (05/0P>). بررسی پروفایل اسید چرب ماهی کپور دریایی وحشی و کپور دریایی پرورشی نشان داد که ترکیب اسید چرب در دو ماهی مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری از نظر گروه‌ها و نسبت‌های مختلف اسید چرب داشت. در هر دو ماهی مورد مطالعه پالمتیک‌اسید (C16:0) و اولئیک‌اسید (C18:1 ω-9 cis) به‌ترتیب فراوان‌ترین اسید چرب اشباع و تک‌غیراشباع بودند. میزان اسیدهای چرب اشباع (SFA)، تک‌غیراشباع (MUFA) و چندغیراشباع (PUFA) در ماهی کپور دریایی پرورشی به‌ترتیب 71/26، 57/52 و 68/17درصد و در کپور دریایی وحشی 78/22، 53/40 و 06/25 درصد بود. میزان اولئیک اسید به‌طور معنی‌داری در کپور دریایی پرورشی نسبت به کپور دریایی وحشی بیش‌تر بود (05/0≥P). فراوان‌ترین اسیدهای چرب چندغیراشباع (PUFA) در ماهی کپور دریایی در محیط پرورشی لینولئیک اسید (C18:2 ω-6) و در کپور دریایی در محیط طبیعی دکوزاهگزانوئیک اسید (DHA, C22:6 ω-3) می‌باشد. میزان اسیدهای چرب ω-3 در کپور دریایی وحشی (79/15 گرم در 100 گرم لیپید) به‌طور معنی‌داری نسبت به کپور دریایی پرورشی (16/6 گرم در 100 گرم لیپید) بالاتر بود (05/0≥P). نسبت ω-3/ω-6 در ماهی کپور دریایی وحشی 69/1 و در ماهی کپور دریایی پرورشی 76/0 بود. در هر دو ماهی مورد مطالعه نسبت ω-3/ω-6 از مقدار توصیه شده توسط متخصصان تغذیه بیش‌تر بود. نسبت PUFA/SFA در کپور دریایی وحشی 10/1 و در کپور دریایی پرورشی 66/0 بود. این نسبت برای کپور دریایی وحشی و کپور دریایی پرورشی بیش‌تر از نسبت توصیه شده (45/0) توسط HMSO است. با توجه به این‌که نسبت PUFA/SFA و ω-3/ω-6 در ماهی کپور دریایی وحشی و پرورشی از مقادیر توصیه بیش‌تر بوده است، بنابراین هر دو ماهی مورد مطالعه از نظر منابع شیلاتی و غذایی بسیار ارزشمند است. ولی به جهت بیش‌تر بودن مقادیر PUFA، ω-3، ω-3/ω-6، PUFA/SFA، EPA+DHA، DHA/EPA در کپور دریایی وحشی ارزش تغذیه‌ای آن به مراتب نسبت به کپور دریایی پرورشی بالاتر است. پرونده مقاله