فهرست مقالات نظریۀ ذهن

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - مقایسه ابعاد نظریه ذهن در کودکان مبتلا به اوتیسم و عادی 5 تا 10 سال شهر اصفهان
  طاهره حیدری ارزو شاه میوه اصفهانی سالار فرامرزی
    این پژوهش با هدف مقایسۀ ابعاد نظریۀ ذهن در کودکان اوتیسم و عادی 5 تا 10 سال شهر اصفهان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی و از نوع علّی‌ـ مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش کودکان پسر مبتلا به اوتیسم (5 تا 10 سال) شهر اصفهان بود که از بین آنها با روش نمونه‌گیری در دسترس 15 کو چکیده کامل

    این پژوهش با هدف مقایسۀ ابعاد نظریۀ ذهن در کودکان اوتیسم و عادی 5 تا 10 سال شهر اصفهان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی و از نوع علّی‌ـ مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش کودکان پسر مبتلا به اوتیسم (5 تا 10 سال) شهر اصفهان بود که از بین آنها با روش نمونه‌گیری در دسترس 15 کودک پسر مبتلا به اوتیسم که توانایی کلامی مناسبی داشتند، انتخاب گردیدند. 15 کودک عادی نیز از همان ناحیه که از نظر متغیرهای جمعیت‌شناختی با کودکان مبتلا به اوتیسم همگن بودند، به‌عنوان گروه گواه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از آزمون نظریۀ ذهن موریس و همکاران (1999) که روایی و اعتبار آن در حد مطلوبی گزارش شده است، استفاده گردید. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که کودکان مبتلا به اوتیسم در کل آزمون و همچنین سطوح خرده‌آزمون‌های نظریۀ ذهن نمرات پایین‌تری را نسبت به کودکان عادی کسب کردند و تفاوت معناداری بین دو گروه (001/0 P < ) وجود داشت. بنابراین می‌توان گفت که کودکان مبتلا به اوتیسم محرک‌های پیرامون را به گونه‌هایی متفاوت از کودکان عادی مورد توجه و تفسیر قرار می‌دهند پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - مقایسۀ توانایی نظریه ذهن بین کودکان ناشنوا و شنوای 9 تا 11 سال
  مژگان عارفی مهنوش قائنی فاطمه ابراهیم پور
    این پژوهش با هدف مقایسۀ توانایی نظریۀ ذهن در کودکان ناشنوا و شنوای 9 تا 11 ساله اجرا شد. روش پژوهش پس‌رویدادی و جامعۀ آماری همۀ دانش‌آموزان شنوا و ناشنوای 9 تا 11 سالۀ شهرستان تربت جام بودند که از میان آنان 30 دانش‌آموز ناشنوا به روش تصادفی ساده و 30 دانش‌آموز شنوا به چکیده کامل

    این پژوهش با هدف مقایسۀ توانایی نظریۀ ذهن در کودکان ناشنوا و شنوای 9 تا 11 ساله اجرا شد. روش پژوهش پس‌رویدادی و جامعۀ آماری همۀ دانش‌آموزان شنوا و ناشنوای 9 تا 11 سالۀ شهرستان تربت جام بودند که از میان آنان 30 دانش‌آموز ناشنوا به روش تصادفی ساده و 30 دانش‌آموز شنوا به روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار سنجش پرسشنامۀ نظریۀ ذهن (هپی، 1994) بود. عارفی (1386)، روایی و پایایی این مقیاس را تأیید کرد. داده‌ها از طریق تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین دانش‌آموزان ناشنوا و شنوا در توانایی نظریۀ ذهن، با کنترل متغیر هوش عملی تفاوت معناداری وجود دارد (01/0 P < ). به بیان دیگر، دانش‌آموزان ناشنوا در مقایسه با دانش‌آموزان شنوا، توانایی نظریۀ ذهن کمتری دارند. همچنین، مقایسۀ نظریۀ ذهن میان دانش‌آموزان ناشنوای با والدین ناشنوا و دانش‌آموزان ناشنوای با والدین شنوا، نشان‌دهندۀ بالاتر بودن میانگین نظریۀ ذهن در ناشنوایان والد ناشنوا نسبت به ناشنوایان والد شنوا بود (01/0 P < ). بین دختران و پسران ناشنوا و شنوا در نظریۀ ذهن تفاوت معنادار مشاهده گردید (01/0 P < ). پرونده مقاله