مقدمه: میکروجلبک دونالیلا سالینا یک گونه تک سلولی یوکاریوت و بدون دیواره سلولی تمایز یافته میباشد. در شرایط معمول رشد به رنگ سبز، اما در شرایط تحت انواع استرس به رنگ زرد متمایل به نارنجی تغییر حالت میدهد. در شرایط تحت استرس از قبیل: شوری بالا، فقر مواد مغذی و شدت نور چکیده کامل
مقدمه: میکروجلبک دونالیلا سالینا یک گونه تک سلولی یوکاریوت و بدون دیواره سلولی تمایز یافته میباشد. در شرایط معمول رشد به رنگ سبز، اما در شرایط تحت انواع استرس به رنگ زرد متمایل به نارنجی تغییر حالت میدهد. در شرایط تحت استرس از قبیل: شوری بالا، فقر مواد مغذی و شدت نور بالا برای حفظ علائم حیاتی خود اقدام به تولید انواع متابولیتهای ثانویه مانند بتاکاروتن و گلیسرول مینماید که هریک از این متابولیت های ثانویه دارای ارزش های اقتصادی فراوانی می باشد. امروزه با افزایش روز افزون جمعیت جهانی تامین منابع جایگزین مناسب برای نیازهای غذایی و انرژی بشر بسیار ضروری به نظر میرسد و میکروجلبکها با ویژگیهای منحصر به فردشان میتوانند انتخاب مناسبی در این زمینه به حساب آیند.
مواد و روش ها: در کار تحقیقاتی حاضر به بررسی مقدار غلظت بهینه نمک برای رشد میکروجلبک دونالیلا سالینا تخلیص شده از دریاچه ارومیه پرداخته شد. برای این منظور نمونه میکروجلبک دونالیلا سالینا تحت شدت نور سفید 10000 لوکس و در محیطکشت جانسون کشت داده شد. همچنین در قسمت دوم به بررسی مقدار بتاکاروتن تولیدی در اثر 11 مرحله شوک نمکی 5/0 مولار درون سلولهای دونالیلا سالینا پرداخته شد.
یافتهها: مقدار بهینه غلظت نمکی برای رشد گونه جلبک دونالیلا سالینای مورد نظر شوری 1 مولار در راستای رشد مناسبتر و بالاترین میزان زیست توده تولیدی گزارش گردید. همچنین بالاترین مقدار بتاکاروتن تولیدی در سلولهای دونالیلا سالینا در غلظت نمکی 5/3 مولار برابر با 64/36 میکروگرم بتاکاروتن به میلیلیتر محیطکشت سلولی به دست آمد. همچنین با وجود روند نزولی تجمع بتاکاروتن در غلظتهای نمکی بالاتر از 5/3 مولار، در غلظتهای بالاتر (تا 5/6 مولار) نیز مقدار قابل توجهی بتاکاروتن با تزریق شوکهای نمکی درون سلولها تجمع می یابد.
نتیجهگیری: با اعمال شوکهای نمکی کوچک میتوان شرایط سلولهای میکروجلبک را به تالابهای طبیعی نزدیکتر نمود و در این حالت مقدار قابل ملاحظهای بتاکاروتن درون سلولها تجمع میابد.
پرونده مقاله
سابقه و هدف: میکروجلبکها، جلبکهای یک تا چند سلولیاند که شرایط محیطی مناسب نظیر دما و دوره طولانی نور و همچنین ورود مواد مغذی حاوی فسفر و نیترات بر فراوانی و پراکنش آنها تاثیر گذارده و بعضا باعث بروز مشکلات بهداشتی، زیست محیطی و فرایندی در تصفیهخانههای آب میگردد. چکیده کامل
سابقه و هدف: میکروجلبکها، جلبکهای یک تا چند سلولیاند که شرایط محیطی مناسب نظیر دما و دوره طولانی نور و همچنین ورود مواد مغذی حاوی فسفر و نیترات بر فراوانی و پراکنش آنها تاثیر گذارده و بعضا باعث بروز مشکلات بهداشتی، زیست محیطی و فرایندی در تصفیهخانههای آب میگردد. مواد و روش کارها: این مطالعه به منظور تعیین تراکم و تنوع میکروجلبکها در آب سد 15 خرداد در دو فصل زمستان و بهار، در مناطق مختلف سد و در ارتفاع یک و پنج متری با نمونهبرداری و شناسایی و شمارش براساس مورفولوژی جلبکها، انجام شده است. نتایج:نتایج نشان میدهد از جنسهای مختلف میکروجلبکی دیاتومهها با 1/41%، جلبکهای دوتاژهای با 5/32%، جلبکهای سبز با 2/23% و جلبکهای سبز- آبی با 2/3% به ترتیب غالبترین جوامع را تشکیل میدهند. در نمونههای برداشتی از کل سد، جنس غالب، جلبک پریدینیوم میباشد. بیشترین مقدار فراوانی در ارتفاع یک متر، در ماه خرداد و کناره ضلع غربی و کمترین مقدار فراوانی در ارتفاع پنج متر، در ماه دی و کناره ضلع شرقی است (p < 0.05). نتیجهگیری:نتایج این مطالعه در برنامهریزی مدیریت بهرهبرداری واحدهای مختلف تصفیهخانه آب قم موثر خواهد بود.
پرونده مقاله
هدف:زیستگاه اصلی میکروجلبکها محیطهای آبی طبیعی یا انسان ساخت میباشد. میکروجلبکها در فرایند تصفیه آب و فاضلاب و یا تولید توده زیستی قابل استفاده در تولید بیودیزل، تولید کود بیولوژیک، مکمّلها و خوراک دام و طیور و آبزیان استفاده میشوند. روشهای برداشت میکروجلبکها از چکیده کامل
هدف:زیستگاه اصلی میکروجلبکها محیطهای آبی طبیعی یا انسان ساخت میباشد. میکروجلبکها در فرایند تصفیه آب و فاضلاب و یا تولید توده زیستی قابل استفاده در تولید بیودیزل، تولید کود بیولوژیک، مکمّلها و خوراک دام و طیور و آبزیان استفاده میشوند. روشهای برداشت میکروجلبکها از محیط آبی نظیر رسوب گرانشی، سانتریفیوژ کردن، فیلتراسیون و غربالگری، شناورسازی، جداسازی الکترولیتی و فلوکولاسیون مورد استفاده قرار گرفته است. روششناسی: در روش فلوکولاسیون که فلوکولانتهای مختلف جهت تهنشینسازی میکروجلبکها پیشنهاد شده است (ترکیبات سولفات و کلرید فلزاتی چون آهن، آلومینیوم و روی، ترکیبات کاتیونی مانند نشاسته کاتیونی و پلیمرهای زیستی نظیر کیتوزان و ...) معایبی همچون مقدار بالای فلوکولانت مورد نیاز، تولید پسماندهایی که نیاز به جداسازی مجدد دارند را نشان میدهد. یافتهها:پایین بودن بازده تهنشینسازی و قیمت بالای فلوکولانت موجب شده، جستجو برای یافتن فلوکولانتهای ارزان، کم مصرف و بینیاز به جداسازی مجدد، به طور جدی مورد توجه محققان قرار گیرد. عواملی نظیر مقدار و نوع بیوفلوکولانت و عوامل محیطی نظیر دما،pH ، در سرعت اختلاط در راندمان بیوفلوکولاسیون نقش دارد. در این تحقیق روشی ارزان و پربازده بیوفولوکولاسیون بررسی و شرایط بهینه ارائه گردید. مطالعات نشان میدهد که جداسازی میکروجلبکها در روش بیوفلوکولاسیون در برخی موارد تا 99% افزایش مییابد. نتیجهگیری: تحقیق مروری حاضر گویای آن است که می توان از میکروارگانیسمهای تهنشینشونده نظیر باکتریها، دیاتومها و میکروجلبکهای خاص به عنوان بیوفلوکولانت استفاده نمود و با روشی دوستدار محیط زیست، میکروجلبکها را برای مقاصد مختلف برداشت و جداسازی کرد.
پرونده مقاله
روغن به دست امده از میکروجلبک ها به این دلیل که می توانند به راحتی به اسید های چرب متیل استر یا هیدروکربن های بیودیزل تبدیل شوند یکی از منابع مهم انرژی به شمار می آیند . هدف از این تحقیق بررسی روند رشد میکروجلبک سبز کلرلا ولگاریس در شرایط آزمایشگاهی میکسوتروف و اتوتروف چکیده کامل
روغن به دست امده از میکروجلبک ها به این دلیل که می توانند به راحتی به اسید های چرب متیل استر یا هیدروکربن های بیودیزل تبدیل شوند یکی از منابع مهم انرژی به شمار می آیند . هدف از این تحقیق بررسی روند رشد میکروجلبک سبز کلرلا ولگاریس در شرایط آزمایشگاهی میکسوتروف و اتوتروف به منظور یافتن شرایط بهینه در تولید بیودیزیل می باشد. جهت بررسی و مقایسه روند رشد سلولی کلرلا ولگاریس مقایسه از محیط های TMRL (AG) و TX در چهار تیمار و سه تکرار طی ده کشت روز استفاده شد . درهر تیمار ، شمارش کلرلا ولگاریس هر دو روز یکبار و در مجموع 5 بار شمارش انجام شد. نتایج نشان داد در دهمین روز شمارش سلولی میکروجلبک کلرلا میانگین رشد سلولی (تعداد سلول در میلی لیتر) میکروجلبک کلرلا در محیط های کشت مختلف نشان از بیشترین رشد سلولی106×1/118 (تعداد سلول در میلی لیتر) در محیط کشتTMRL(AG) در شرایط اتوتروف و 106×3/115 در شرایط میکسوتروف، کمترین تعداد سلولی نیز در محیط کشت TX شرایط میکسوتروف به میزان 106 ×4/77 (تعداد سلول در میلی لیتر) به ثبت رسید. دهمین روز شمارش رشد سلولی بین محیط های کشت مختلف اختلاف معنی دار بوده است ( P<0/05 ). همچنین محاسبه نرخ رشد و ضریب رشد ویژه نشان دهنده رشد سریع تر میکروجلبک کلرلا در محیط کشت TMRL(AG) نسبت به محیط کشت TX بوده است. میزان درصد روغن درمحیط کشتTMRL(AG) در شرایط میکسوتروف و اتوتروف به ترتیب، 22/4 و 21/1 بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده جهت تولید انبوه میکرو جلبک کلرلا و استفاده آن در صنعت بیودیزل محیط کشت TMRL(AG) در شرایط میکسوتروف بدلیل رشد سلولی زیاد، روغن بالاتر و هزینه پایین تر توصیه می گردد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد