• فهرست مقالات مدل حیوانی

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - ارزیابی میزان تولید آنتی‌بادی پلی‌کلونال ‌علیه باکتری لیستریا مونوسایتوژنز در مدل حیوانی
        یاسین باقری منصور خاکپور حمید ذیحق علیرضا براتی
        لیستریامونوسایتوژنزباسیلیکوتاه،گرممثبت،انگلاختیاری داخلسلولیوفاقداسپوراست کهازطریقسبزیجاتآلوده، شیر، پنیروگوشت آلودهبهانسان منتقلمی شود. ایمونوگلوبولین ‌ Y (IgY) به دست آمده از زرده تخم‌مرغ مرغ های ایمن شده منبع سرشار و ارزانی از آنتی‌بادی‌های پلی‌کلونال می‌باشد. این آن چکیده کامل
        لیستریامونوسایتوژنزباسیلیکوتاه،گرممثبت،انگلاختیاری داخلسلولیوفاقداسپوراست کهازطریقسبزیجاتآلوده، شیر، پنیروگوشت آلودهبهانسان منتقلمی شود. ایمونوگلوبولین ‌ Y (IgY) به دست آمده از زرده تخم‌مرغ مرغ های ایمن شده منبع سرشار و ارزانی از آنتی‌بادی‌های پلی‌کلونال می‌باشد. این آنتی‌بادی‌ها می‌توانند به عنوان یک جایگزین مناسب به جای آنتی‌بادی‌های تولیدشده در سایر حیوانات آزمایشگاهی مطرح باشند. در سال های اخیر، IgYدر تحقیقات علوم پزشکی جهت تشخیص، پیشگیری و درمان بیماری ها کاربرد گسترده‌ای داشته است. در مطالعه حاضر تعداد 12 قطعه مرغ تخم گذارسویه های-لاین در دو گروه تیمار (10 قطعه) و شاهد (2 قطعه) انتخاب و گروه تیمار در 3 نوبت و با فاصلة زمانی هفته ای یک بار توسط تزریق آنتی‌ژن تهیه شده از لیستریا مونوسایتوژنز ایمن گردید. سپس با جمع‌آوری تخم‌مرغ‌ها و اندازه‌گیری میزان پروتئین تام و گلوبولین‌های زرده در هفته‌های 9، 10 و 11 بعد از تزریق اول، مشخص شد که مقدار این دو پارامتر در هفته های 9 و 10 با یکدیگر تفاوت آماری معنی داری نداشته ولی در مقایسه با مقادیر آن ها در گروه شاهد، افزایشی معنی داری ( 05/0p <) مشاهده گردید. از طرفی مقدار گلوبولین و پروتئین تام زرده در هفته یازدهم افت قابل توجهی داشت ولی مقادیر آن ها در مقایسه با گروه شاهد، تفاوت آماری معنی داری نشان نداد. بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر می توان نتیجه گیری کرد که ایمن سازی مرغ ها توسط آنتی‌ژن تهیه شده از لیستریا مونوسایتوژنز موجب افزایش میزان گلوبولین زرده در هفته های نهم و دهم پس از تزریق شده است و بنابراین می‌توان از زرده تخم‌مرغ، به عنوان منبعی برای تولید آنتی‌بادی‌های پلی‌کلونال علیه باکتری لیستریا مونوسایتوژنز استفاده نمود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - بررسی اثرات ترمیمی بوسولیک اسید بر عارضه تجربی نخاع در مدل حیوانی موش صحرایی
        نوید رزمیان الهام حویزی هادی نداف
        یکی از مشکلات درمانی بیماران تروماتیک، مشکلات مربوط به نخاع است که منجر به ناتوانی‌های طولانی ‌مدت می گردد. در حال حاضر، درمانی مؤثر برای این بیماری وجود ندارد و نیاز به درمان‌های جدید و مؤثر برای ترمیم مجروحیت نخاعی احساس می‌شود. در سال‌های اخیر، محصولات طبیعی، ازجمله چکیده کامل
        یکی از مشکلات درمانی بیماران تروماتیک، مشکلات مربوط به نخاع است که منجر به ناتوانی‌های طولانی ‌مدت می گردد. در حال حاضر، درمانی مؤثر برای این بیماری وجود ندارد و نیاز به درمان‌های جدید و مؤثر برای ترمیم مجروحیت نخاعی احساس می‌شود. در سال‌های اخیر، محصولات طبیعی، ازجمله بوسولیک اسید، به‌عنوان مواد درمانی در بیماری‌های مختلف مورد بررسی قرارگرفته‌اند. در این مطالعه 12 موش نر ویستار با وزن میانگین 250 گرم در دو گروه با جمعیت 6 موش تقسیم شدند. گروه کنترل (spinal cord injury; SCI) که هیچ درمانی تا روز 56 بعد از ایجاد عارضه نخاعی دریافت نکرد و گروه بوسولیک اسید (BoA) که به‌صورت روزانه مقدار mg/Kg 10 بوسولیک اسید به‌صورت خوراکی تا روز 56 دریافت کرد. آزمون‌های حرکتی باسو-بتی-برسناهان (Basso, Beattie and Bresnahan; BBB) برای ارزیابی بازیابی حرکتی موش‌ها و تجزیه‌وتحلیل بافت نخاعی به‌منظور ارزیابی اثرات ترمیمی بوسولیک اسید انجام شد. درمان با بوسولیک اسید بهبود قابل‌توجهی در بازیابی حرکتی موش‌ها پس از صدمه نخاعی داشت. این پیشرفت با نمره‌ی بالاتر آزمون‌های حرکتی باسو-بتی-برسناهان نشان داده شد (001/0>p). همچنین، نتایج حاصل از بررسی مقاطع بافتی نشان‌دهنده بهبود روند ترمیم، کاهش حجم عارضه و افزایش میلینه شدن رشته های عصبی در محل آسیب نخاعی در گروه دریافت‌کننده بوسیلیک اسید به‌صورت معنی‌دار نسبت به گروه کنترل شد (001/0>p). نتایج این مطالعه نشان داد که بوسولیک اسید اثرات ترمیمی در عارضه تجربی نخاع در مدل موش نژاد ویستار دارد و ممکن است به‌عنوان یک عامل درمانی برای درمان صدمات نخاعی مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - مروری بر مدل های حیوانی رایج در مطالعات بیولوژی تولید مثل
        رمضان خانبابایی ناهیده نزدیک بین یامچی
        یکی از مشکلات بزرگ دنیای امروز عدم توانایی فرزندآوری می باشد. این امر سلامت اجتماعی را متاثر ساخته و محققان را به سمت مطالعات پیش بالینی سوق داده است. بیش از چندین دهه مدل‌های حیوانی متعددی در بیولوژی تولید مثل به عرصه تحقیقات راه یافته‌اند. مکانیسم ها و رویکردهای متفاو چکیده کامل
        یکی از مشکلات بزرگ دنیای امروز عدم توانایی فرزندآوری می باشد. این امر سلامت اجتماعی را متاثر ساخته و محققان را به سمت مطالعات پیش بالینی سوق داده است. بیش از چندین دهه مدل‌های حیوانی متعددی در بیولوژی تولید مثل به عرصه تحقیقات راه یافته‌اند. مکانیسم ها و رویکردهای متفاوت سبب القای نوع متفاوتی از بیماریهای مربوط به تولیدمثل می‌گردد. تنوع در روشهای متداول در القای مدل های حیوانی، موجب سردرگمی پژوهشگران گشته است. از آن جایی که نارسایی زودرس تخمدان ، آزواسپرمی و سندرم تخمدان پلی کیستیک از دلایل مهم ناتوانی زوجین برای فرزندآوری می باشد، بر آن شدیم تا با مرور مطالعات انجام شده در این زمینه، روشها و فرایندهای آزمایشگاهی مناسب را جهت ایجاد مدل حیوانی برای نارسایی زودرس تخمدان، آزواسپرمی و سندرم تخمدان پلی کیستیک معرفی نماییم. استفاده از داروهای شیمیایی مورد استفاده در بالغین بعنوان داروهای شیمی درمانی به خصوص سیکلوفسفامید، به عنوان مناسب ترین روش جهت ایجاد مدل حیوانی در نارسایی زودرس تخمدان شناخته شده اند. برای ایجاد مدل حیوانی آزواسپرمی، تزریق بوسولفان بعنوان رایج ترین روش برای القای آزواسپرمی مورد استفاده قرار می گیرد. و در نهایت برای ایجاد مدل حیوانی سندرم تخمدان پلی کیستیک، رایج ترین روش، تزریق آندروژن ها به خصوی دی هیدرو اپی آندسترون معرفی شده است. در تحقیق حاضر روشهای رایج به همراه پروتکل‌های مربوطه، همراه مزایا و معایب به تفکیک هر مدل ارایه می‌گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - بررسی مقایسه ای تاثیرات درمانی سلولهای بنیادی مزانشیمی بر سندرم پلی کیستیک تخمدان در انواع مدل های حیوانی
        امه لیلا بخشی سید غلامعلی جورسرایی رمضان خان بابایی مریم غلامی تبار تبری سیده زهرا بابازاده
        ناباروری یک مسئله بهداشتی جهانی است. یکی از عوامل اصلی ناباروری در زنان، سندرم تخمدان پلی کیستیک ( PCOS) می باشد. برای درمان اینگونه افراد، روش های متفاوتی به کار گرفته می شود. استفاده از سلول های بنیادی و فرآورده های آن می تواند جایگزین خوبی برای درمان آن باشد. مدل های چکیده کامل
        ناباروری یک مسئله بهداشتی جهانی است. یکی از عوامل اصلی ناباروری در زنان، سندرم تخمدان پلی کیستیک ( PCOS) می باشد. برای درمان اینگونه افراد، روش های متفاوتی به کار گرفته می شود. استفاده از سلول های بنیادی و فرآورده های آن می تواند جایگزین خوبی برای درمان آن باشد. مدل های مختلفی برای القاء PCOS در مدل های حیوانی وجود دارد. سلولهای بنیادی مزانشیمال باعث کاهش اختلال عملکرد تخمدان در موشهای PCOs می شود. تزریق دمی BM-MSC باعث بهبود در روند فولیکولوژنزیس خواهد شد. تزریق سلولهای بنیادی مزانشیمی BM-Hmsc وUC-MSC ، به صورت داخل تخمدانی باعث بهبود روند فولیکوژنزیس می گردد. تزریق سلول بنیادی مزانشیمی AMSCs، با نتیجه مثبتی در باروری همراه است. سلول های بنیادی MSC-EV ، باعث بهبود روند باروری شده و فولیکولوژنز را افزایش می دهند. یکی از دلایل اصلی ناباروری در زنان، تخمدان پلی کیستیک (PCOS) است. استفاده از سلول درمانی برای بیماریهای مختلف از جمله PCOS مطرح است. استفاده از MSC در درمان ناباروری در مراحل تحقیقات پیش بالینی خود قرار دارد. ایمنی و کارایی MSC در درمان ناباروری نیاز به بررسی بیشتر دارد. ما در این مطالعه به بررسی مقایسه ای تاثیرات درمانی سلولهای بنیادی مزانشیمی بر سندرم پلی کیستیک تخمدان در انواع مدل های حیوانی پرداخته ایم. پرونده مقاله