• فهرست مقالات ماهی حمری

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - بررسی رژیم غذایی ماهی حمری (luteus Barbus ) در رودخانه های دالکی و حله استان بوشهر
        عبدالرحیم پذیرا صابر وطن دوست
        در فصل صید 765 قطعه ماهی حمری از رودخانه دالکی و 891 قطعه ماهی از رودخانه حله صید و محتویات دستگاه گوارش آنها بررسی شد بیشینه و کمینه طول ماهیان صید شده به ترتیب 350 و 45 میلی متر بود نسبت طول روده به طول کل بدن (RLG) در ماهیان یکساله 4 و در 5 ساله ها 2/2 بود. بیشترین د چکیده کامل
        در فصل صید 765 قطعه ماهی حمری از رودخانه دالکی و 891 قطعه ماهی از رودخانه حله صید و محتویات دستگاه گوارش آنها بررسی شد بیشینه و کمینه طول ماهیان صید شده به ترتیب 350 و 45 میلی متر بود نسبت طول روده به طول کل بدن (RLG) در ماهیان یکساله 4 و در 5 ساله ها 2/2 بود. بیشترین درصد فراوانی مواد غذایی در رودخانه دالکی نمف یکروزه ها (Ephemeroptera) بود ولی ارجحیت غذایی این ماهی در هر دو رودخانه Plecoptera و Odonata بود. نتایج نشان داد این ماهی از نظر عادت غذایی جزء گونه های همه چیز خوار است. تنوع گونه ای کفزیان در رودخانه دالکی بیشتر از حله بود و همچنین این تنوع در فصول بهار و تابستان بیشتر از سایر فصول سال بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - مطالعه تغییرات برخی از فاکتور‌‌های خونی ماهی حمری و مقایسه آن با ماهیان آلوده به مرحله لاروی انگل کنتراسکوم
        علیرضا گلچین منشادی حسین خاج
        چکیده به منظور مطالعه فاکتور‌های خونی ماهی حمری دریاچه پریشان و مقایسه آن با ماهیان آلوده به مرحله لاروی انگل کنتراسکوم در محوطه بطنی این ماهیان، تعدادی‌ ماهی حمری از دریاچه پریشان صید ‌گردید و 60 عدد از آن‌ها به طوری که 30 عدد بدون آلودگی و 30 عدد آلوده به انگل مزبو چکیده کامل
        چکیده به منظور مطالعه فاکتور‌های خونی ماهی حمری دریاچه پریشان و مقایسه آن با ماهیان آلوده به مرحله لاروی انگل کنتراسکوم در محوطه بطنی این ماهیان، تعدادی‌ ماهی حمری از دریاچه پریشان صید ‌گردید و 60 عدد از آن‌ها به طوری که 30 عدد بدون آلودگی و 30 عدد آلوده به انگل مزبور بودند، مورد مطالعه قرارگرفتند. پس از خون گیری از ماهی‌ها، از نظر آلودگی انگلی در محوطه بطنی کالبدگشایی و مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایشات خون شناسی شامل شمارش افتراقی گلبول‌های سفید، اندازه گیری میزان هماتوکریت (PCV)، شمارش کلی گلبول های قرمز و گلبول‌های سفید ماهیان انجام شد. در هر دو گروه آلوده و غیرآلوده، لنفوسیت ها با 56/80 درصد، بالاترین میزان فراوانی و پس از آن پلاکت‌ها، نوتروفیل‌ها و منوسیت ها به ترتیب 56/48، 9/7 و 45/2 درصد از فراوانی را به خود اختصاص دادند. این درحالی است که سلولی از نوع ائوزینوفیل و بازوفیل در میان نمونه‌ها مشاهده نشد. مقایسه گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها در میان ماهی‌های عاری از آلودگی و آلوده به این انگل نشان داد که با افزایش آلودگی میزان لنفوسیت‌ها کاهش یافته اما فراوانی منوسیت‌ها در آلودگی شدید نسبت به مرحله بدون آلودگی افزایش یافته و درصد نوتروفیل‌ها و پلاکت‌ها نیز سیر صعودی را به همراه داشت. میانگین مقدار هماتوکریت در ماهیان غیرآلوده، با آلودگی خفیف و آلودگی شدید، کاهش نشان داد. مقایسه میانگین تعداد گلبول‌های قرمز مانند مقدار هماتوکریت به ترتیب درحالت‌های بدون آلودگی، آلودگی خفیف و آلودگی شدید کاهش یافت، درحالی که میانگین تعداد گلبول‌های سفید در حالت‌های بدون آلودگی، آلودگی خفیف و آلودگی شدید سیر صعودی را نشان داد. از لحاظ آماری تغییرات درصد لنفوسیت، نوتروفیل، پلاکت، هماتوکریت و میانگین تعداد گلبول های سفید معنی دار بود (001/0p=). پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - تعیین میزان هماوری ماهی حمری (Carasobarbus luteus) رودخانه کارون در محدوده دشت عقیلی شوشتر
        مهدی بی ریا نرگس جوادزاده شالکوهی محمد ولایت زاده
        ماهی حمری (Carasobarbus luteus) یکی از گونه های کپور ماهیان بومی آب های داخلی جنوب غربی ایران می باشد که در رودخانه ها و تالاب های استان خوزستان شناسایی شده است. این تحقیق با هدف بررسی خصوصیات زیست شناسی تولید مثل ماهی حمری رودخانه کارون انجام شد. صید به صورت ماهیانه از چکیده کامل
        ماهی حمری (Carasobarbus luteus) یکی از گونه های کپور ماهیان بومی آب های داخلی جنوب غربی ایران می باشد که در رودخانه ها و تالاب های استان خوزستان شناسایی شده است. این تحقیق با هدف بررسی خصوصیات زیست شناسی تولید مثل ماهی حمری رودخانه کارون انجام شد. صید به صورت ماهیانه از اسفند ماه 1390 تا فروردین ماه 1392 در سه ایستگاه در منطقه دشت عقیلی استان خوزستان صورت گرفت. بطور کلی 385 نمونه ماهی حمری از منطقه مورد مطالعه صید شد که به منظور تعیین هماوری از بافت تخمدانی نمونه هایی که در مراحل جنسی 3، 4، 5 بودند انتخاب شدند. میانگین هماوری مطلق ماهی حمری 7±59/5754 و دامنه آن 43301-740 عدد تخم بود. بالاترین هماوری مطلق در کلاسه طولی 205 تا 210 میلیمتر برابر 45/1660±26800 مشاهده شد. همچنین پایین ترین میزان هماوری مطلق در کلاسه طولی 185 میلیمتر برابر 68/52±1018 بود. همچنین میانگین هماوری نسبی ماهیان 03/1±30/53 و حداقل و حداکثر 9 تا 248 عدد تخم محاسبه گردید. بالاترین هماوری نسبی در کلاسه طولی 200 تا 205 میلیمتر برابر 38/10±8/222 مشاهده شد. پایین ترین میزان هماوری نسبی نیز در کلاسه طولی 185 میلیمتر برابر 25/0±16/9 بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - مقایسه ترکیبات بافت عضله ماهی شلج (Aspius vorax) و حمری (Carasobarbus luteus) رودخانه کرخه استان خوزستان
        احمد جلیزی ابوالفضل عسکری ساری مژده چله مال دزفول نژاد محمد ولایت زاده
        این تحقیق در سال 1390 به منظور تعیین و مقایسه میزان پروتئین، چربی، کربوهیدرات، فیبر، خاکستر و رطوبت در دو گونه ماهی شلج (Aspius vorax) و حمری (Carasobarbus luteus) انجام شد. 15 قطعه ماهی حمری و 12 قطعه ماهی شلج از رودخانه کرخه تهیه شدند. میانگین میزان پروتئین، چربی، خاک چکیده کامل
        این تحقیق در سال 1390 به منظور تعیین و مقایسه میزان پروتئین، چربی، کربوهیدرات، فیبر، خاکستر و رطوبت در دو گونه ماهی شلج (Aspius vorax) و حمری (Carasobarbus luteus) انجام شد. 15 قطعه ماهی حمری و 12 قطعه ماهی شلج از رودخانه کرخه تهیه شدند. میانگین میزان پروتئین، چربی، خاکستر و رطوبت در ماهی حمری به ترتیب 36/0±19/17، 15/0±23/3، 07/0±28/1 و 32/0±03/74 درصد و در ماهی شلج به ترتیب 36/0±10/18، 20/0±60/2، 09/0±18/1 و 40/0±10/72 درصد به دست آمد. میزان رطوبت بین دو گونه حمری و شلج اختلاف معنی داری داشت (05/0P<)، اما بین میزان پروتئین، خاکستر و چربی در دو گونه مورد مطالعه ماهی اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0P≥). میزان پروتئین در عضله ماهی شلج بالاتر از ماهی حمری بود، اما میزان چربی، رطوبت و خاکستر در عضله ماهی حمری بالاتر از ماهی شلج به دست آمد. بنابراین نتایج نشان می دهد که از نظر پروتئین جانوری ماهی شلج نسبت به ماهی حمری مناسب تر است. پرونده مقاله