به منظور ارزیابی تحمل برخی ارقام و تودههای گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum L.) به گل جالیز مصری pers.) Orobanche aegyptiaca) مصری آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در شرایط گلخانهای انجام شد. در این آزمایش 23 رقم و 4 توده محلی گوجه فرنگی در دو سری تیمار چکیده کامل
به منظور ارزیابی تحمل برخی ارقام و تودههای گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum L.) به گل جالیز مصری pers.) Orobanche aegyptiaca) مصری آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در شرایط گلخانهای انجام شد. در این آزمایش 23 رقم و 4 توده محلی گوجه فرنگی در دو سری تیمار آلوده به گل جالیز و شاهد (عاری از گل جالیز) کشت شدند. بر اساس نتایج حاصل از آزمایش، ارقام و توده های گوجه فرنگی مورد بررسی اختلاف معنی داری در زیستتوده داشتند و گل جالیز وزن تر و خشک همهی ارقام و توده های گوجه فرنگی را بطور معنی داری کاهش داد. ارقام و توده های گوجه فرنگی از نظر تحمل به گل جالیز اختلاف معنی داری با هم داشتند. به طور کلی بر اساس نتایج به دست آمده می توان ارقام اوربانا و GS15 و مارکونی را در کنار تودههای گوجه فرنگی، ارقام حساستر در مقابل گل جالیز مصری معرفی کرد؛ حال آنکه ارقام کال جی ان، پرایمو، هیبرید پتوپرایدV، هیبرید زمان و هیبرید سوپرست با وجودی که از قابلیت پارازیته شدن بالایی در مواجهه با گل جالیز برخودار بودند، امّا مشاهده شد در مقایسه با دیگر ارقام کمترین میزان کاهش وزن اندام های هوایی و ریشه را در حضور گل جالیز به خود اختصاص دادند. همچنین مقایسه توده ها و ارقام گوجه فرنگی نشان داد علی رغم تولید زیست توده بالاتر توده ها در شرایط عاری از گل جالیز، در شرایط پارازیته شدن به گل جالیز تودهها از حسّاسیّت بیشتری برخوردار بودند و آسیب شدیدتری را متحمل شدند.
پرونده مقاله
به منظور بررسی کارآیی علفکشهای ریمسولفورون، ایمازاپیک و ایمازاماکس در کنترل گلجالیز مصری (Orobanche aegyptiaca) آزمایش های گلخانهای و آزمایشگاهی در دانشگاه آرهوس دانمارک انجام شد. ابتدا غلظت های 0.05، 0.25، 1.25، 6.25 و 31.25 میکرومول سه علفکش بر روی بذور گلج چکیده کامل
به منظور بررسی کارآیی علفکشهای ریمسولفورون، ایمازاپیک و ایمازاماکس در کنترل گلجالیز مصری (Orobanche aegyptiaca) آزمایش های گلخانهای و آزمایشگاهی در دانشگاه آرهوس دانمارک انجام شد. ابتدا غلظت های 0.05، 0.25، 1.25، 6.25 و 31.25 میکرومول سه علفکش بر روی بذور گلجالیز مصری بدون حضور گیاه میزبان، با کاربرد ماده محرک جوانهزنی GR24 در ظروف پتری مورد بررسی قرار گرفتند. سپس کاربرد شاخسارهای سه علفکش در کنترل گلجالیز و رشد گوجهفرنگی در دو رقم هیبرید پتوپراید2 و ویوا در گلخانه بررسی شدند. تیمارها شامل 4 غلظت ریمسولفورون ( 25، 50، 75 و 100 گرم ماده مؤثره در هکتار)، 4 غلظت ایمازاپیک (5 ،10، 15 و 20 گرم ماده مؤثره در هکتار) و 4 غلظت ایمازاماکس (0.4، 0.8، 1.2 و 1.6 گرم ماده مؤثره در هکتار) بودند. هر غلظت 1، 2 و 3 بار در زمانهای 15، 29 و 43 روز بعد از انتقال نشای گوجهفرنگی اعمال شدند. نتایج آزمایش پتریدیش نشان داد که دو علفکش ریمسولفورون و ایمازاپیک موجب کاهش معنیداری در طول ریشهچه بذور گلجالیز نسبت به شاهد گردیدند. نتایج آزمایش گلدانی هم نشان داد که پاسخ دو رقم گوجهفرنگی به تیمارهای علفکشی متفاوت بودند. رقم ویوا از رقم هیبرید پتوپراید2 برتر بود و زیستتوده بالاتری تولید کرد. علفکش ریمسولفورون علفکش مناسبی جهت کنترل گلجالیز در گوجهفرنگی ارزیابی شد. تیمارهای سه بار کاربرد غلظت های 25 و 50 و 75 گرم ماده مؤثره در هکتار علفکش ریمسولفورون، خصوصاً در رقم ویوا بهترین تیمارهای علفکش از نظر تولید ماده خشک گوجهفرنگی بودند. تیمارهای دو بار کاربرد غلظت 5 گرم ماده مؤثره در هکتار و یک بار کاربرد غلظت 10 گرم ماده مؤثره در هکتار علفکش ایمازاپیک نیز در رقم ویوا تیمارهای نسبتاً خوبی بودند ولی تیمارهای علفکش ایمازاماکس در این آزمایش در کنترل گل جالیز تیمارهای مناسب نبودند.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد