شاخص‌های رشدی

دسترسی آزاد مقاله

1 - مقایسه شدت بیماری‌زایی، جدایه‌های Fusarium oxysporum f. sp. radicis-cucumerium از مناطق مختلف ایران و تأثیر آنها بر شاخص‌های رشد خیار
فرزانه لک پیمان کرمانی سید حبیب شجاعی

پژمردگی و پوسیدگی ریشه و طوقه خیار بر اثر Fusarium oxysporum f. sp. radicis-cucumerinum از بیماری های مهم و متداول این گیاه در ایران و دیگر کشور ها محسوب می شود. در این تحقیق بررسی تفاوت شدت بیماری زایی جدایه های این قارچ بیماری زا و میزان تأثیر هر یک از آنها بر رشد روی چکیده کامل

پژمردگی و پوسیدگی ریشه و طوقه خیار بر اثر Fusarium oxysporum f. sp. radicis-cucumerinum از بیماری های مهم و متداول این گیاه در ایران و دیگر کشور ها محسوب می شود. در این تحقیق بررسی تفاوت شدت بیماری زایی جدایه های این قارچ بیماری زا و میزان تأثیر هر یک از آنها بر رشد رویشی گیاه مورد بررسی قرار گرفت. بیماری زایی 50 جدایه که از بوته های خیار با علائم پژمردگی و زردی از مناطق مختلف ایران جدا سازی شده بودند، بر روی خیار رقم نگین مورد بررسی قرار گرفت. گیاهان مایه زنی شده و شاهد تا 14 روز در دمای 25 درجه سلسیوس قرار گرفتند. درصد وقوع بیماری با علائم پژمردگی و یا زردی و نیز درصد شدت بیماری و شاخص های رشدی شامل وزن ریشه و اندام های هوایی 10 روز پس از مایه زنی تعیین گردید. بین جدایه های مناطق مختلف، از نظر درصد وقوع بیماری، شدت بیماری و شاخص های رشدی در سطح 1% اختلاف معنی داری وجود داشت. بیشترین درصد وقوع بیماری در بوته های مایه زنی شده با جدایه های F-111-2، F-133-2 و H8 مشاهده شد و بیشترین شدت بیماری توسط جدایه هایF-111-2 ، F-160-12 و F-111-5 ایجاد گردید. جدایه های F-111-5، F-160-12 و F-121-4 بیشترین تأثیر را در کاهش وزن ریشه و همچنین جدایه های F-160-12، F-121-4 و F-111-10 بیشترین تأثیر را روی کاهش وزن تاج داشـتند. بنابراین می تـوان جدایه F-160-12 را با اثر بخشی بر روی وزن تاج و ریشه و با بیشترین شدت بیماری به عنوان بیماری زا ترین جدایه معرفی نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - اثر سطوح مختلف کود آلی ورمی‌کمپوست و آزومیت بر فاکتورهای رشدی، بیوشیمیایی و جذب عناصر غذایی مرزه تابستانه (Satureja hortensis L.)
رسول نریمانی محمد مقدم حسن ابراهیمی دانیال شکوهی

ورمی‌کمپوست به‌عنوان کود زیستی، از طریق بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک و افزایش جذب عناصر غذایی توسط گیاه و آزومیت با داشتن طیف کاملی از عناصر مفید، سبب افزایش عملکرد و بهبود صفات رشدی گیاهان می‌شوند. به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف ورمی‌کمپوست و آزومیت بر عملکرد و برخ چکیده کامل

ورمی‌کمپوست به‌عنوان کود زیستی، از طریق بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک و افزایش جذب عناصر غذایی توسط گیاه و آزومیت با داشتن طیف کاملی از عناصر مفید، سبب افزایش عملکرد و بهبود صفات رشدی گیاهان می‌شوند. به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف ورمی‌کمپوست و آزومیت بر عملکرد و برخی ویژگی‌های کیفی و جذب عناصر معدنی در مرزه تابستانه آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1396 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با دو فاکتور شامل کود آلی ورمی‌کمپوست و آزومیت به‌ترتیب در چهار سطح (0، 5، 10 و 15 درصد) و (0، 3، 6 و 9 گرم در کیلوگرم خاک) و در سه تکرار انجام شد. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع گیاه، وزن‌تر و خشک بوته، تعداد شاخه‌فرعی، محتوای رطوبت نسبی، رنگیزه‌های فتوسنتزی، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، میزان فنل کل و کربوهیدرات محلول و همچنین جذب عناصر غذایی بودند. نتایج نشان داد که استفاده توأم ورمی‌کمپوست و آزومیت به‌ویژه سطوح 10 و 15 درصد ورمی‌کمپوست به همراه کاربرد 3 گرم آزومیت در کیلوگرم خاک سبب افزایش معنی‌دار صفات رشدی گیاه از قبیل وزن‌تر و خشک برگ و ساقه، طول میانگره و قطر ساقه و صفات بیوشیمیایی نظیر محتوای رطوبت نسبی، میزان قند محلول و رنگیزه‌های فتوسنتزی نسبت به گیاهان شاهد (عدم کاربرد ورمی‌کمپوست و آزومیت) گردید. برهمکنش بین ورمی‌کمپوست و آزومیت بر غلظت نیتروژن، فسفر، سدیم، آهن، روی و منگنز برگ مرزه تأثیر معنی‌داری داشت؛ به‌طوری‌که استفاده از ورمی‌کمپوست (سطوح 10 و 15 درصد) همراه با آزومیت (در هر سه سطح) سبب افزایش قابل‌توجه غلظت این عناصر نسبت به شاهد گردید. همچنین مشاهده گردید که استفاده از ورمی‌کمپوست به‌تنهایی سبب افزایش معنی‌دار میزان پتاسیم و منیزیم در گیاه نسبت به تیمار بدون کود گشت. درمجموع نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که استفاده از کود ورمی‌کمپوست و خاک معدنی آزومیت می‌تواند باعث بهبود صفات کمی و کیفی و جذب عناصر غذایی در گیاه مرزه تابستانه شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - بررسی تأثیر سطوح مختلف کود نیتروژن بر خصوصیات کمی و کیفی گل داوودی (رقم برنا)
محمد علی خلج سید محمد بنی جمالی محمد رضا شفیعی الهام فراهانی مصطفی جوان پگاه صیادامین

گل داوودی یکی از پنج گل اصلی شاخه بریده در ایران است. دانش در مورد محدوده بهینه مواد غذایی پرمصرف به ویژه نیتروژن (N) برای بهترین ویژگی های کمی و کیفی ارقام اصلاح شده گل داوودی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. پنج چکیده کامل

گل داوودی یکی از پنج گل اصلی شاخه بریده در ایران است. دانش در مورد محدوده بهینه مواد غذایی پرمصرف به ویژه نیتروژن (N) برای بهترین ویژگی های کمی و کیفی ارقام اصلاح شده گل داوودی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. پنج سطح نیتروژن شامل 0، 75، 150، 225 و 300 کیلوگرم در هکتار (نیترات آمونیوم) بر روی گل داوودی، رقم برنا، در شهرستان محلات اعمال شد. ویژگی های اندازه‌گیری شده در این پژوهش حداکثر ارتفاع گیاه، قطر گل، قطر تاج، قطر ساقه، طول عمر گل، نمره کیفی، شاخص کلروفیل، وزن تر و خشک اندام هوایی گیاه، تعداد شاخه در بوته و تعداد روز تا گلدهی بود. نتایج نشان داد که حداکثر ارتفاع گیاه، قطر گل، قطر تاج، قطر ساقه، طول عمر گل، نمره کیفی، شاخص کلروفیل، وزن تر و خشک اندام هوایی گیاه، تعداد شاخه در بوته و تعداد روز تا گلدهی در سطح 150 کیلوگرم در هکتار نسبت به شاهد به دست آمد. همچنین بیشترین جذب کل عناصر پرمصرف (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) و کم مصرف (آهن، منگنز، روی و مس) در سطح کود 150 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. بر اساس نتایج، کاربرد نیتروژن در سطح 150 کیلوگرم در هکتار برای داشتن بهترین شرایط رشد برای گل داوودی رقم برنا توصیه می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - بررسی اثر سطوح مختلف تنش خشکی و مدیریت وجین علف‌های هرز بر برخی شاخص‌های کیفی وکمی ذرت هیبرید KS260 و سورگوم
منصوره خدادادی علی قنبری علی قنبری قربانعلی اسدی مهدی راستگو

10.2./jpps.2023.705329

لازم است میزان اثر تنش خشکی و وجود یا عدم وجود علف‌های هرز بر میزان رشد و عملکرد گیاهان زراعی مهم از جمله ذرت و سورگوم مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور مطالعه مزرعه‌ای در سال زراعی 1393 در مزرعه آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت دو آزمایش مجزا برای دو گیاه ذرت علوفه‌ای چکیده کامل

لازم است میزان اثر تنش خشکی و وجود یا عدم وجود علف‌های هرز بر میزان رشد و عملکرد گیاهان زراعی مهم از جمله ذرت و سورگوم مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور مطالعه مزرعه‌ای در سال زراعی 1393 در مزرعه آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت دو آزمایش مجزا برای دو گیاه ذرت علوفه‌ای هیبرید KS260 و سورگوم علوفه‌ای رقم اسپیدفید به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار اول سطوح آبیاری 65%، 75%، 85% و 100% (%ET0) و تیمار دوم مدیریت علف هرز (وجین و عدم وجین علف‌های هرز ) بود. میزان کمترین عملکرد علوفه تر و خشک در ذرت و سورگوم در شرایط کم آبی شدید (تنش 65% ظرفیت زراعی) مشاهده شد. وجین علف‌های هرز مزارع ذرت و سورگوم باعث افزایش حدود 35درصدی وزن تر و خشک علوفه ذرت و افزایش 25 درصدی وزن تر علوفه و 100 درصدی وزن خشک علوفه سورگوم شد. وجین علف‌های هرز در تمامی شرایط باعث کاهش رقابت این گونه‌ها با گیاه زراعی و افزایش شاخص‌های رشدی علوفه از جمله دوام سطح برگ ( 49 درصدی در ذرت و 11 درصدی در سورگوم)، سرعت رشد نسبی ( 9 درصدی در ذرت و 22 درصدی در سورگوم)، سرعت رشد خالص (23 درصد ذرت و 25 درصد در سورگوم) و ارتفاع (12درصدی در ذرت و 15 درصدی در سورگوم) شد و به نظر می‌رسد مقاومت به خشکی سورگوم و ذرت در شرایط آب و هوایی مشهد تقریبا یکسان است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - اثر ورمی کمپوست و پیت ماس بر صفات مورفولوژیکی و کیفی قارچ دکمه‌ای
فهیمه نیازی مهراب یادگاری رحیم برزگر

از عوامل مهم تولیدی قارچ دکمه‌ای، خاک پوششی است که تأثیر مهمی بر اندازه و عملکرد آن دارد. با توجه به دسترسی آسان به ورمی‌کمپوست، پژوهش حاضر در جهت جایگزینی پیت ماس با ورمی‌کمپوست تهیه ‌شده از کود دامی، در قالب طرح کاملاً تصادفی در ۳ تکرار انجام شد. تیمارها شامل T1: ورمی چکیده کامل

از عوامل مهم تولیدی قارچ دکمه‌ای، خاک پوششی است که تأثیر مهمی بر اندازه و عملکرد آن دارد. با توجه به دسترسی آسان به ورمی‌کمپوست، پژوهش حاضر در جهت جایگزینی پیت ماس با ورمی‌کمپوست تهیه ‌شده از کود دامی، در قالب طرح کاملاً تصادفی در ۳ تکرار انجام شد. تیمارها شامل T1: ورمی کمپوست + پرلیت + پیت (2: 1: 1)، T2: ورمی کمپوست + پرلیت + پیت (2:1:1)، T3: ورمی‌کمپوست + پرلیت + پیت (5/0: 5/0: 3) T4: ورمی کمپوست + پیت (2:2)، T5: ورمی کمپوست + پرلیت + پیت (1:3)، T6: ورمی کمپوست + پیت (3:1)، T7: ورمی کمپوست + پرلیت (2:2)، T8: شاهد، T9: پیت ماس هلندی؛ بودند. بعد از اتمام رشد، قارچ‌های تولیدی در 3 گروه تقسیم شدند: 1-قارچ‌هایی باکیفیت بالا (درجه 1). 2- قارچ‌هایی که فاقد پرده بوده و بازارپسندی کمتری نسبت به قارچ‌های درجه 1 داشتند (درجه 2). 3- قارچ‌های غیرقابل فروش که دارای معایبی در شکل و ظاهر بودند (درجه 3). نتایج نشان داد که تیمارT2 (ورمی+ پرلیت + پیت با نسبت 2:1:1) و T9 (پیت ماس هلندی)، به‌ترتیب بیش‌ترین و کم‌ترین تعداد و عملکرد قارچ درجه 1 را داشتند. از نظر تعداد و عملکرد قارچ درجه 2، تیمار T3و T7 به‌ترتیب بیش‌ترین و کمترین تعداد و عملکرد قارچ درجه 2 را به خود اختصاص دادند. بیشترین درصد پروتئین در تیمار T3 بدست آمد که با توجه به آن‌که از نظر تعداد و عملکرد قارچ نیز در حد بالایی بود این تیمار به عنوان بهترین تیمار معرفی گردید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - تاثیر تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد دانه، اجزای عملکرد و شاخص‌های رشدی گندم
اسحاق حجتی پور برمک جعفری حقیقی مسلم درستکار

به منظور بررسی اثرات کودهای شیمیایی و زیستی و برهمکنش آنها بر ویژگی‌های فیزیولوژیک و عملکرد و اجزاء عملکرد گندم (Triticum aestivum)، آزمایشی در سال زراعی 91-1390 در شهرستان مرودشت استان فارس انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار ب چکیده کامل

به منظور بررسی اثرات کودهای شیمیایی و زیستی و برهمکنش آنها بر ویژگی‌های فیزیولوژیک و عملکرد و اجزاء عملکرد گندم (Triticum aestivum)، آزمایشی در سال زراعی 91-1390 در شهرستان مرودشت استان فارس انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار بود. فاکتورهای آزمایش شامل تیمار کود نیتروژنه در چهار سطح صفر، 75، 150و225 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و تیمار کود زیستی نیتروکارا در سه سطح: بدون مصرف کود زیستی، میزان توصیه شده (100 گرم در 130 کیلوگرم بذر) و دو برابر میزان توصیه شده (200 گرم در 130 کیلوگرم بذر) بود. نتایج آزمایش نشان داد که بالاترین عملکرد دانه (6/7 تن در هکتار) در شرایط تلفیقی مصرف 225 کیلوگرم نیتروژن خالص و مصرف 200 گرم کود زیستی نیتروکارا و کمترین عملکرد دانه (9/2 تن در هکتار) در تیمار شاهد (عدم مصرف کودهای زیستی و شیمیایی) حاصل شد. بالاترین تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه نیز در شرایط مصرف توأم کودهای شیمیایی و زیستی حاصل شد. در شرایط مصرف 150 کیلوگرم کود اوره همراه با 200 گرم کود زیستی نیتروکارا اختلاف معنی‌داری با شرایط مصرف 225 کیلوگرم کود اوره همراه با 100 گرم کود زیستی نیتروکارا نداشت. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که برای رسیدن به حداکثر عملکرد گندم، کود زیستی به تنهایی کافی نمی‌باشد و تلفیق کودهای زیستی و شیمیایی حداکثر تولید را حاصل می‌کنند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - اثرات سطوح مختلف آبیاری و مدیریت وجین علف های هرز بر برخی شاخص های رشدی ذرت رقم Ks260 و سورگوم رقم Speth feed
منصوره خدادادی علی قنبری رضا قربانی قربانعلی اسدی مهدی راستگو

آببه عنوان اصلی‌ترین مولفه رشد و ادامه حیات برای گیاهان محسوب می‌شود و تقریبا اصلی‌ترین عامل رشد برای این موجودات تلقی می‌شود. مطالعه پاسخ پارامترهای مختلف رشد و عملکرد ذرت و سورگوم به شرایط کم آبی و همچنین کمی سازی رقابت ذرت و سورگوم با علف‌های هرز مبتنی در شرایط مزرعه چکیده کامل

آببه عنوان اصلی‌ترین مولفه رشد و ادامه حیات برای گیاهان محسوب می‌شود و تقریبا اصلی‌ترین عامل رشد برای این موجودات تلقی می‌شود. مطالعه پاسخ پارامترهای مختلف رشد و عملکرد ذرت و سورگوم به شرایط کم آبی و همچنین کمی سازی رقابت ذرت و سورگوم با علف‌های هرز مبتنی در شرایط مزرعه‌ای نقش مهمی در تشریح تأثیر این مؤلفه ایفا می‌کند. بدین منظور مطالعه مزرعه‌ای در سال زراعی 93-1392 به صورت آزمایش اسپلیت پلات فاکتوریل‌ در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. سطوح آبیاری (65، 75، 85 و 100 درصد نیاز آبی) فاکتور اصلی‌آزمایش دو واریته ذرت و سورگوم و مدیریت وجین و عدم وجین علف‌های هرز به صورت فاکتوریل و به عنوان فاکتور های فرعی مورد آزمایش قرار گرفت. در این طرح شاخص های‌ رشدی ذرت و سورگوم مورد اندازه‌گیری قرار گرفته و تأثیر سطوح مختلف آبیاری روی این شاخص ها مورد بررسی قرار گرفتند. در نتیجه آزمایش سطح 100 درصد نیاز آبی با داشتن اختلاف معنی دار با سایر تیمارها و همچنین بالاترین مقادیر سطح برگ، وزن خشک، سرعت رشد، سرعت رشد نسبی، دوام سطح برگ، سرعت جذب خالص به ترتیب (58/1، 81/10، 54/8، 92/10، 41/3، 22/1) مطلوب ترین تیمارآبیاری و سطح 65 درصد نیاز آبی با داشتن کمترین مقادیر سطح برگ، وزن خشک (گرم/ متر مربع)، سرعت رشد ( گرم/ روز/متر مربع)، سرعت رشد نسبی (گرم/ متر مربع/ سطح برگ/روز)، سرعت جذب خالص ( گرم/ متر مربع/سطح برگ/روز)، دوام سطح برگ به ترتیب (037/0، 05/6، 06/2، 5/3، 52/0، 75/0) به عنوان سطح آبیاری نامطلوب و سطح تنش آبی برای گیاه ذرت و سورگوم معرفی شد.تمامی تیمار هایی که تحت کنترل مدیریت وجین علف های هرز قرار گرفتند دارای تفاوت معنی دار در شاخص رشدی نسبت به تیمارهای وجین نشده بودند. در این آزمایش مدیریت وجین علف های هرز به عنوان یک راهکار مهار علف های هرز مزرعه و کاهش سطح رقابت علف های هرز با گیاه زراعی مورد استفاده قرار گرفت. در واقع بین تیمارهایی که تحت مدیریت وجین‌علف‌های هرز بودند و تیمارهایی‌که علف‌های هرز آنها وجین نشده بود، اختلاف معنی‌دار در شاخص‌های رشد مشاهده شد و تمامی شاخص‌های رشد در تیمارهایی‌که تحت مدیریت وجین علف‌های هرز بودند در مقایسه با تیمارهائی‌که وجین نشدند مقادیر بیشتری را نشان‌دادندکه سطح 100 درصد نیاز آبی با مدیریت وجین علف‌های هرز با بیشترین مقادیر شاخص‌های رشد و مقایسه میانگین در سطح احتمال %5 بهترین سطح آبیاری و مدیریتی برای‌دستیابی به مطلوب ترین‌شاخص های رشد معرفی شد. پرونده مقاله

فهرست مقالات شاخص‌های رشدی

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی