سیتوکینین

دسترسی آزاد مقاله

1 - تاثیر پاشش سیتوکینین و آبسیزیک اسید بر محتوای کاتیونی دو رقم گندم نان تحت شرایط تنش خشکی
فریبا خسروی نژاد رمضان علی خاوری نژاد فواد مرادی فرزانه نجفی

به منظور ارزیابی دو رقم حساس(MV-17) و متحمل به خشکی (Pishgam) گندم در شرایط شاهد (آبیاری کامل) و‌ کم آبیاری (قطع آبیاری در مرحله رسیدن دانه، از مرحله بوتینگ تا زمان رسیدگی فیزیولوژیکی)، آزمایشی در قالب کرتهای دو بار خرد شده بر مبنای طرح پایه بلوک های کاملا تصادفی و در س چکیده کامل

به منظور ارزیابی دو رقم حساس(MV-17) و متحمل به خشکی (Pishgam) گندم در شرایط شاهد (آبیاری کامل) و‌ کم آبیاری (قطع آبیاری در مرحله رسیدن دانه، از مرحله بوتینگ تا زمان رسیدگی فیزیولوژیکی)، آزمایشی در قالب کرتهای دو بار خرد شده بر مبنای طرح پایه بلوک های کاملا تصادفی و در سه تکرار انجام شده و تیمارهای هورمونی سیتوکینین و آبسیزیک اسید در تیمارهای شاهد و تنش بر طبق غلظت هورمونی مناسب و برنامه زمان بندی شده، اعمال شد. نمونه گیری‌ها 21 روز بعداز گل دهی انجام گردیده و در این طرح تاکید بر بررسی محتوای کاتیونی یون‌های سدیم، آمونیوم، پتاسیم، منگنز، کلسیم، منیزیم، آهن و روی به صورت کمی بوده است. نتایج نشان داد، تاثیر تنش بر میزان تمامی کاتیون ها در سطح 1درصد معنی دار بود. تاثیر واریته بر میزان سدیم و روی در سطح 1 درصد و بر میزان آمونیاک و آهن در سطح 5 درصد نیز معنی دار بود و تاثیر واریته بر میزان سایر کاتیون‌ها از نظر آماری معنی دار نبود. همچنین مقایسه میانگین اثرات ساده، بیشبود جذب عناصر سدیم و آمونیوم در شرایط تنش و سایر عناصر در شرایط کنترل را نشان داد. از طرفی، بین واریته‌ها از لحاظ میزان جذب عناصر، اختلافاتی در جذب سدیم، آمونیوم، آهن و روی مشاهده گردید بطوریکه رقم پیشگام با جذب کمتر سدیم و آمونیاک و جذب بیشتر آهن و روی، نسبت به رقم دیگر متفاوت شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - بررسی اثر پرایمینگ بر جوانه‌زنی بذر کنجد ).L indica (Sesamum تحت تنش شوری
طیبه سنجری مزاج طاهره کریمی جلیله وندی

به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بر جوانه‌زنی بذر کنجد ( indica L. (Sesamum در شرایط تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. فاکتور‌های آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (صفر، 3-، 6-، 9- و 12- دسی زیمنس بر متر)، و پیش تیمار سیتوک چکیده کامل

به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بر جوانه‌زنی بذر کنجد ( indica L. (Sesamum در شرایط تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. فاکتور‌های آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (صفر، 3-، 6-، 9- و 12- دسی زیمنس بر متر)، و پیش تیمار سیتوکینین در دو سطح(شاهد، 2/0 میلی مولار و 5/0 میلی‌مولار) و تنظیم کننده رشد اکسین در سه سطح (شاهد، 2/0 و 5/0 میلی‌مولار) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر پیش تیمار (سیتوکینین و اکسین) بر درصد جوانه‌زنی، وزن‌ خشک گیاهچه و شاخص طولی بنیه بذر در سطح یک درصد معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر سطوح شوری بر همه صفات مورد ارزیابی معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که بیش‌ترین درصد جوانه‌زنی (100 درصد) مربوط به تیمار شاهد بود که البته با اعمال غلظت‌های مختلف تنظیم کننده رشد اکسین و سیتوکینین به طور جداگانه و نیز اعمال غلظت‌های مختلف هر دو نوع تنظیم کننده رشد اکسین و سیتوکینین تحت تنش‌های مختلف شوری اختلاف معنی‌داری با تیمار شاهد نداشت و کم‌ترین آن مربوط به تیمارهای اعمال شوری 12- دسی زیمنس بر متر (5/75 درصد) بود. بیش‌ترین بنیه بذر (90/11) مربوط به تیمار اکسین 5/ 0میلی‌مولار توام با بدون شوری و کم‌ترین مربوط به تیمار شوری 12- دسی زیمنس بر متر (190/1) بود. بطور کلی می‌توان با کاربرد اکسین 2/0 درصد جوانه‌زنی بذر کنجد را در شرایط تنش شوری تا 6- دسی زیمنس بر متر بهبود بخشید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - بررسی اثر هورمون‌های سیتوکینین و جیبرلین بر ویژگی‌های جوانه‌زنی و فعالیت آنزیم‌‌های‌ آنتی‌اکسیدانی در بذور ارقام ذرت زوال یافته (Zea mays L.)
سعیده رشیدی

زوال بذر ‌یکی از عوامل کاهش دهنده بنیه و محدودکننده جوانه‌زنی در ‌بذر می‌باشد. شناسایی عوامل تاثیر گذار بر زوال بذر بسیار با اهمیت است. به‌منظور بررسی اثر هورمون های گیاهی بر ویژگی های جوانه‌زنی و فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانت بذور فرسوده ذرت آزمایشی در سال 1398 در آزم چکیده کامل

زوال بذر ‌یکی از عوامل کاهش دهنده بنیه و محدودکننده جوانه‌زنی در ‌بذر می‌باشد. شناسایی عوامل تاثیر گذار بر زوال بذر بسیار با اهمیت است. به‌منظور بررسی اثر هورمون های گیاهی بر ویژگی های جوانه‌زنی و فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانت بذور فرسوده ذرت آزمایشی در سال 1398 در آزمایشگاه بذر گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم زراعی و دامی دانشگاه تهران انجام گرفت. این تحقیق به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل عامل رقم در دو سطح (رقم 704 و رقم 260)، عامل پیری زودرس در 4 سطح (0، 5، 10 و 15 روز) و عامل هورمون در دو سطح (هورمون جیبرلین و هورمون سیتوکینین) بودند. زوال بذر سبب کاهش شاخص های جوانه زنی و کاهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت پراکسیداز و کاتالاز شد. تیمار بذرهای زوال یافته با هورمون های سیتوکینین و جیبرلین سبب افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدان شد. هورمون سیتوکینین نسبت به هورمون جیبرلین اثربیشتری بر افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدان در بذرهای زوال یافته داشت. نتایج نشان داد که بنیه ضعیف بذر سبب کاهش فعالیت آنزیم ها می شود و هورمون های گیاهی می تواند به عنوان یک رهیافت زراعی سبب جبران خسارت در بذرهای با بنیه پایین ‌استفاده شود. همچنین طبق نتایج بدست آمده رقم 704 با بنیه بالاتر فعالیت آنزیمی بیشتری را نسبت به رقم 260 نشان ‌داد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - بررسی اثر پرایمینگ بر جوانه‌زنی بذر کنجد ).L indica (Sesamum تحت تنش شوری
طیبه سنجری مزاج طاهره کریمی جلیله وندی

به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بر جوانه‌زنی بذر کنجد ( indica L. (Sesamum در شرایط تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. فاکتور‌های آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (صفر، 3-، 6-، 9- و 12- دسی زیمنس بر متر)، و پیش تیمار سیتوک چکیده کامل

به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بر جوانه‌زنی بذر کنجد ( indica L. (Sesamum در شرایط تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. فاکتور‌های آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (صفر، 3-، 6-، 9- و 12- دسی زیمنس بر متر)، و پیش تیمار سیتوکینین در دو سطح(شاهد، 2/0 میلی مولار و 5/0 میلی‌مولار) و تنظیم کننده رشد اکسین در سه سطح (شاهد، 2/0 و 5/0 میلی‌مولار) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر پیش تیمار (سیتوکینین و اکسین) بر درصد جوانه‌زنی، وزن‌ خشک گیاهچه و شاخص طولی بنیه بذر در سطح یک درصد معنی‌دار بود. هم‌چنین اثر سطوح شوری بر همه صفات مورد ارزیابی معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که بیش‌ترین درصد جوانه‌زنی (100 درصد) مربوط به تیمار شاهد بود که البته با اعمال غلظت‌های مختلف تنظیم کننده رشد اکسین و سیتوکینین به طور جداگانه و نیز اعمال غلظت‌های مختلف هر دو نوع تنظیم کننده رشد اکسین و سیتوکینین تحت تنش‌های مختلف شوری اختلاف معنی‌داری با تیمار شاهد نداشت و کم‌ترین آن مربوط به تیمارهای اعمال شوری 12- دسی زیمنس بر متر (5/75 درصد) بود. بیش‌ترین بنیه بذر (90/11) مربوط به تیمار اکسین 5/ 0میلی‌مولار توام با بدون شوری و کم‌ترین مربوط به تیمار شوری 12- دسی زیمنس بر متر (190/1) بود. بطور کلی می‌توان با کاربرد اکسین 2/0 درصد جوانه‌زنی بذر کنجد را در شرایط تنش شوری تا 6- دسی زیمنس بر متر بهبود بخشید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - Development of Graft Union Formation and Histological Observations in Cactus Influenced by Benzyladenine, Grafting Method and Rootstock
Najme Kamalzade Seied Mehdi Miri Noushin Ghazijahani

Attractive and colorful cultivars of cactus have been developed that are mainly propagated by grafting. The aim of this study was to determine histological events during graft union formation in Gymnocalycium cactus influenced by BA (Benzyladenine) application, grafting چکیده کامل

Attractive and colorful cultivars of cactus have been developed that are mainly propagated by grafting. The aim of this study was to determine histological events during graft union formation in Gymnocalycium cactus influenced by BA (Benzyladenine) application, grafting method and rootstock. The basal end of the scions and the top end of the rootstocks were first dipped into BA solution at concentrations of 0, 100 and 500 mg L-1 for 10 s, before being grafted on Lemaireocereus marginatus and Myrtillocactus geometrizans rootstocks using horizontal or wedge techniques. Longitudinal sections of the graft union were taken weekly to observe the developmental process of graft formation. The rootstocks did not have a significant effect on grafting success and scion growth, while horizontally grafted Gymnocalycium showed better grafting success rate. The grafting rate and scion growth were enhanced by application of BA compared with the control. The best results were obtained from treating the graft cut-surfaces of both scions and rootstocks with 100 mg L-1 BA. Histological observations showed that the graft union process involved development of a thin necrotic layer, callus formation at the graft interface, cambium differentiation and initiation of new vascular elements, developing the new vascular tissue, and connection of scion and rootstock vascular bundles. BA stimulated rapid proliferation of callus between the scion and rootstock as well as differentiation of vascular elements. We suggest the horizontal graft and application of BA (100 mg L-1) on the cut surfaces of both scion and rootstock as an easy and reliable method for successful graft union in Gymnocalycium cactus, which may have potential use in the commercial production of other cactus species as well. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - در محیط آزمایشگاهی Gracilaria corticata بررسی اثر شوری ، آمونیوم وسیتوکینین بر رشد
فرناز رفیعی نسرین سلمان زاده

اثرعوامل شوری ، آمونیوم و سیتوکینین بررشد جلبک J.Agardh))Gracilaria corticata در یک دوره 6 هفته ، تحت شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. جلبک گراسیلاریا ازسواحل بندربستانه واقع در استان هرمزگان درتیرماه 1388 نمونه برداری شده و در آکواریوم های 40×30×60 سانتی متر (20ل چکیده کامل

اثرعوامل شوری ، آمونیوم و سیتوکینین بررشد جلبک J.Agardh))Gracilaria corticata در یک دوره 6 هفته ، تحت شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. جلبک گراسیلاریا ازسواحل بندربستانه واقع در استان هرمزگان درتیرماه 1388 نمونه برداری شده و در آکواریوم های 40×30×60 سانتی متر (20لیتر) باروش معلق درسه تکرار پرورش داده شد . نور مورد نیاز برای پرورش 3300 لوکس و دما 35 درجه سانتی گراد بود.تیمار های مورد بررسی شوری25جزء در هزار(شوری مصب)، 35جزءدرهزار(شوری آب دریا) و 45جزءدرهزار(شوزی خور)،آمونیوم(0،0.001 و 0.002مولار)و سیتوکینین(0.01 ،0.001 و 0.0001گرم بر لیتر)بودند.جلبک ها درروزهای 35،28،21،14،7و42 برداشته شدند. طول ،عرض و وزن آن ها اندازه گیری و رشد نسبی محاسبه شد. نتایج نشان داد که عوامل شوری ،آمونیوم وسیتوکنین اثرمعنی داری(05/0P<) برروی رشد جلبک گراسیلاریا داشتند . رشدنسبی جلبک گراسیلاریا باتیمارهای مختلف سیتوکینین ، شوری وآمونیوم درروزهای مختلف آزمایش اختلاف معنی داری داشت (05/0P<) و حداکثر میزان آن درتیمار002/0 مولار آمونیوم با26/8 درصدمشاهده شد. پرونده مقاله

فهرست مقالات سیتوکینین

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی