پل های بزرگ مسیر جدید راه آهن میانه - تبریز در منطقه ای با خطر نسبی زلزله بسیار زیاد و تپه ماهورهای متشکل از خاک های سست مستعد لغزش واقع شده است. با توجه به شرایط خاص کاربری، شناسایی عوامل مخرب و جلوگیری از خرابی پیشرونده به سادگی امکان ندارد. با توجه به سیکل تغییرات دم چکیده کامل
پل های بزرگ مسیر جدید راه آهن میانه - تبریز در منطقه ای با خطر نسبی زلزله بسیار زیاد و تپه ماهورهای متشکل از خاک های سست مستعد لغزش واقع شده است. با توجه به شرایط خاص کاربری، شناسایی عوامل مخرب و جلوگیری از خرابی پیشرونده به سادگی امکان ندارد. با توجه به سیکل تغییرات دمایی روزانه و فصلی، تحمیل صدمات جبران‌ناپذیر در اثر ایجاد موانع انبساط حرارتی مابین کوله و عرشه به طور اتفاقی یا عمدی در سازه محتمل است. بنابراین جهت شناسایی رفتار حرارتی پل و جلوگیری از عواملی مخرب احتمالی، پل با نرم افزارCSI Bridge مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل از اعمال تغییرات حرارت تحلیل شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش دما به صورت تدریجی، تنش، نیروهای محوری و برشی و لنگر تا 60 درجه سانتیگراد به طور یکنواخت افزایش می یابد. با رسیدن دما به مرز 65 درجه سانتیگراد تنش ناشی از تغییرات حرارت به مقدار 17.7 درصد افزایش می یابد. با اعمال دمای 800 درجه سانتیگراد در دهانه میانی ضمن تغییرات شدید نیروهای محوری و برشی به مقدار 9833 تن و لنگر خمشی به مقدار 2074 تن بر متر و مقدار جابجایی 24.34 سانتی متر محاسبه گردید.
پرونده مقاله
چکیده
برای بهبود رفتار خرابی شبکه‌های دولایه فضاکار، دو روش بهبود توزیع نیروها و بهبود شکل پذیری وجود دارد. در روش بهبود شکل‌پذیری، با اعمال تمهیداتی مانند استفاده از ابزار محدود کننده نیرو برای جلوگیری از کمانش عضو فشاری، رفتار سازه به رفتار شکل‌پذیر تبدیل خواهد شد، چکیده کامل
چکیده
برای بهبود رفتار خرابی شبکه‌های دولایه فضاکار، دو روش بهبود توزیع نیروها و بهبود شکل پذیری وجود دارد. در روش بهبود شکل‌پذیری، با اعمال تمهیداتی مانند استفاده از ابزار محدود کننده نیرو برای جلوگیری از کمانش عضو فشاری، رفتار سازه به رفتار شکل‌پذیر تبدیل خواهد شد، بنابراین تاثیر تعداد ابزار محدود کننده نیرو (FLD) در بهبود رفتار خرابی شبکه‌های دولایه فضاکار تا حدی موثر است که شکل‌پذیری و ظرفیت باربری سازه به طور چشمگیری افزایش یابد. در این مقاله تاثیر تعداد بهینه ابزارهای محدود کننده نیرو در بهبود رفتار خرابی شبکه‌های دولایه فضاکار با توجه به اینکه تعداد ابزارهای محدود کننده تا چه حدی بر افزایش شکل‌پذیری و ظرفیت باربری شبکه‌های دو لایه فضاکار موثر واقع می‌باشند، مورد بررسی قرار گرفته است.
پرونده مقاله
گسترش یک خرابی موضعی اولیه از یک عضو به عضو دیگر و در نتیجه تخریب کلی سازه یا بخش بزرگی از آن خرابی پیشرونده تعریف می‌شود. وقوع حوادث مختلفی از قبیل انفجار، آتش‌سوزی، برخورد وسایل نقلیه، خطا در محاسبات یا ساخت می‌تواند این نوع خسارت را در سازه ایجاد نماید. اگرچه احتمال چکیده کامل
گسترش یک خرابی موضعی اولیه از یک عضو به عضو دیگر و در نتیجه تخریب کلی سازه یا بخش بزرگی از آن خرابی پیشرونده تعریف می‌شود. وقوع حوادث مختلفی از قبیل انفجار، آتش‌سوزی، برخورد وسایل نقلیه، خطا در محاسبات یا ساخت می‌تواند این نوع خسارت را در سازه ایجاد نماید. اگرچه احتمال وقوع تخریب پیشرونده در ساختمانهای معمولی قابل توجه نیست اما این پدیده می‌تواند در ساختمانهایی که در طبقه‌بندی با اهمیت خیلی زیاد قرار می‌گیرند تلفات انسانی،خسارات اقتصادی و تهدیدات امنیتی زیادی به همراه داشته باشد. در این تحقیق روش تحلیل خرابی پیشرونده مختصراً بیان شده و سپس رفتار یک سازه 7 طبقه بتن مسلح متشکل از سیستم قاب خشمی ویژه که در برابر نیروهای لرزه‌ای طراحی شده است تحت تخریب پیشرونده مطابق با آیین‌نامه UFC-4-023-03 بر اساس روش مسیر جایگزین با استفاده از نرم‌افزار SAP مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. مشاهده می‌شود که سازه قادر به تامین الزامات UFC نمی‌باشد. بنابراین تیرهای ضعیف با پلیمرهای مسلح به الیاف کربن CFRP در خمش تقویت شدند. نتایج تحلیل بیانگر این است که روش اتخاذ شده پیوستگی و مقاومت را در تیرهای مجاور ستون حذف شده به طور قابل توجهی بهبود بخشیده و توزیع مفاصل پلاستیک رضایت‌بخش است. در نتیجه خسارت بصورت موضعی باقی می‌ماند.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد
