فهرست مقالات جنین موش

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - اثرات بیولوژیک عصاره ­ی آبی گیاه افدرا ماژور بر رشد و نمو کمی جنین­های موش Balb/C در روزهای هفتم تا دهم بارداری
  صفورا صفاری پروین تراب زاده سید مرتضی موسوی دهویی
  عصاره آبی گیاه افدرا ماژور در درمان فشار خون، اختلال خواب و کاهش وزن موثر می باشد. اما تاکنون اثرات آن بر روی بدن بخصوص در دوران حاملگی مورد بررسی قرار نگرفته است. بنابراین در این پژوهش اثرات تراتوژنیک عصاره ی گیاه افدرا ماژور بر جنین های موش Balb/C در روزهای هفتم تا ده چکیده کامل

  عصاره آبی گیاه افدرا ماژور در درمان فشار خون، اختلال خواب و کاهش وزن موثر می باشد. اما تاکنون اثرات آن بر روی بدن بخصوص در دوران حاملگی مورد بررسی قرار نگرفته است. بنابراین در این پژوهش اثرات تراتوژنیک عصاره ی گیاه افدرا ماژور بر جنین های موش Balb/C در روزهای هفتم تا دهم حاملگی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه 50 سر موش ماده Balb/C بطور تصادفی به شش گروه مساوی، کنترل (عدم تزریق)، شم (تزریق آب مقطر) و4 گروه تجربی تقسیم شدند. دوز کشنده LD50 در شرایطin vivo،  3086 میلی­گرم بر کیلوگرم بر وزن بدن تعیین و دوز مناسب برای تزریق 300 میلی­گرم بر کیلوگرم انتخاب شد. تزریقات در روزهای هفتم تا دهم بصورت درون صفاقی انجام گرفت. سپس موش­ها در روز 15 بارداری تشریح شدند و جهت اطمینان از نتایج، تجربیات فوق 3 بار تکرار شد. داده­ها با نرم­افزار SPSS 21 و تستDuncan  با شرط 001/0> p مورد سنجش قرار گرفت. پس از بررسی مقایسه ای در این دوز شاهد کاهش معنی داری 001/0> p در اندازه فرق سر-نشیمنگاهی (CR)، وزن جنین و وزن جفت گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل و شم بودیم. با توجه به این مشاهدات می­توان این طور نتیجه گرفت که عصاره آبی گیاه افدرا ماژور اثرات منفی بر رشد و نمو کمی جنین داشته و استفاده از این گیاه در دوران بارداری خطرآفرین است و شاید بتوان در آینده از آن به عنوان قرص ضد بارداری استفاده نمود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - اثرات دیازینون بر روی رشد و نمو کمی جنین­ موش­های Balb/C در روزهای سوم تا ششم بارداری
  سبا راستگار قره شیران پروین تراب زاده صفورا صفاری
  دیازینون یکی از سموم کشاورزی و آفت­کش­های ارگانوفسفره است  که به دلیل ساختار شیمیایی و آثار مخربی که بر روی دستگاه عصبی، تنفسی و گوارشی داشته در سال‌های اخیر بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است. تا کنون مطالعه­ای از اثر این سم بر روی جنین در دسترس نیست. بنابراین در این پژو چکیده کامل

  دیازینون یکی از سموم کشاورزی و آفت­کش­های ارگانوفسفره است  که به دلیل ساختار شیمیایی و آثار مخربی که بر روی دستگاه عصبی، تنفسی و گوارشی داشته در سال‌های اخیر بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است. تا کنون مطالعه­ای از اثر این سم بر روی جنین در دسترس نیست. بنابراین در این پژوهش به اثرات دیازینون بر روی رشد و نمو کمی جنین­های موش Balb/C پرداخته شد. در این مطالعه 90 سر موش بطور تصادفی به 6 گروه مساوی، کنترل (عدم تزریق)، شم(تزریق آب مقطر) و 4 گروه تجربی تقسیم شدند. دوز کشنده LD50 در شرایط in vivo، 09/11 میلی­لیتر بر کیلوگرم بر وزن بدن تعیین و دوز تزریقی 4/0 میلی­لیتر بر کیلوگرم بر وزن بدن انتخاب شد. تزریقات در روزهای 3 تا 6 بارداری بصورت درون صفاقی انجام و موش­ها در روز 15 بارداری تشریح شدند و برای اطمینان، تجربیات فوق سه بار تکرار شد. داده­ها با نرم افزار SPSS17 و با تست دانکن با شرط 05/0  p پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - تأثیر عصاره بافت غضروفی جنینی بر تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به استئوبلاست
  مرضیه رمضانی رمضان خان بابایی ویدا حجتی
  تمامی سلول های بنیادی از دو گروه سلول های بنیادی جنینی و سلول های بنیادی بزرگسال منشأ می گیرند. مهمترین سلول های بنیادی بزرگسال، سلول های بنیادی مزانشیمی هستند. سلول های مزانشیمی سلول هایی پرتوان و غیرخونساز با قابلیت خودنوزایی و پتانسیل تمایزی بالا می باشند. این سلول ه چکیده کامل

  تمامی سلول های بنیادی از دو گروه سلول های بنیادی جنینی و سلول های بنیادی بزرگسال منشأ می گیرند. مهمترین سلول های بنیادی بزرگسال، سلول های بنیادی مزانشیمی هستند. سلول های مزانشیمی سلول هایی پرتوان و غیرخونساز با قابلیت خودنوزایی و پتانسیل تمایزی بالا می باشند. این سلول ها در مغزاستخوان و سایر بافت های اسکلتی وجود دارند. سلول های مزانشیمی از منشأ مغزاستخوان قادرند به سلول های استئوبلاست، استئوسیت، چربی، غضروفی، تاندون و ماهیچه در شرایط in vivoو in vitroتمایز یابند. تمایز استئوبلاستی در آزمایشگاه نیازمند عوامل متعددی است تا شرایطی همانند میکرومحیط بافت استخوان ایجاد کنند. در این تحقیق اثر عصاره بافتی جنین موش 15 روزه در تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مغزاستخوان به سلول های استئوبلاستی مورد مطالعه قرار گرفت. سلول های بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان موش جدا شده و در فلاسک های حاوی محیطDMEM-F12 ، andmu;g/mL100 استرپتومایسین،IU/mL 100پنی سیلین و 10% FBSکشت شدند. سلول های بنیادی مزانشیمی با انجام عمل پاساژ خالص گردیده، سپس تحت تأثیر عصاره بافت غضروفی جنین موش 15 روزه قرار گرفتند. پس از پایان کشت 21 روزه، برای تشخیص سلول های استئوبلاستی از رنگ آلیزارین قرمز استفاده شد. پس از تأثیر عصاره، سلول های بنیادی مزانشیمی دوکی شکل تغییر شکل داده و زوائد فراوانی در هر سلول مشاهده گردید. رنگ آمیزی آلیزارین قرمز تمایز سلو ل های بنیادی مزانشیمی به استئوبلاستی را نشان می دهد. همچنین تمایز استئوبلاستی سلول های بنیادی مزانشیمی، فاکتورهای مورفوژنی و استئوژنز عصاره بافت غضروفی جنین موش 15 روزه را تأیید می کند. این نتایج تمایز استئوبلاستی سلول های بنیادی مزانشیمی را بیان می کند، از اینرو می توان در تمایز استئوبلاستی مدل های آزمایشگاهی و درمان بیماری های ژنتیکی استخوان به فراوانی استفاده کرد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - اثرات تراتوژنیک سم کلرپیریفوس بر روی جنین های موش Balb/C در روزهای سوم تا ششم بارداری
  سبا راستگار قره شیران پروین تراب زاده صفورا صفاری
  کلرپیریفوس یکی از حشره کش های ارگانوفسفره است که در سال‌های اخیر به دلیل عوارض مخرب فراوان بر روی پوست، دستگاه عصبی، تنفسی و گوارشی بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است. اما تا کنون مطالعه ای از اثر این سم بر روی جنین در دسترس نیست. بنابراین در این پژوهش به بررسی اثرات ترات چکیده کامل

  کلرپیریفوس یکی از حشره کش های ارگانوفسفره است که در سال‌های اخیر به دلیل عوارض مخرب فراوان بر روی پوست، دستگاه عصبی، تنفسی و گوارشی بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است. اما تا کنون مطالعه ای از اثر این سم بر روی جنین در دسترس نیست. بنابراین در این پژوهش به بررسی اثرات تراتوژنیک کلرپیریفوس بر روی رشد و نمو کمی جنین های موش Balb/C پرداختیم. در این مطالعه 50 سر موش بطور تصادفی به 6 گروه مساوی، کنترل (عدم تزریق: پنج سر موش)، شم (تزریق سرم فیزیولوژی: پنج سر موش) و چهار گروه تجربی (10 سر موش در هر گروه) تقسیم شدند. دوز کشنده LD50 در شرایط in vivo، 32/25 میلی لیتر بر کیلوگرم در وزن بدن تعیین و دوز تزریقی 4/0 میلی لیتر بر کیلوگرم انتخاب شد. تزریقات برای 4 گروه موش در روزهای 3، 4، 5 و 6 بارداری بصورت درون صفاقی انجام و موش ها در روز 15 بارداری تشریح شدند و برای اطمینان، تجربیات فوق2 بار تکرار شد. داده ها با نرم افزار SPSS17 از طریق درصدگیری مورد سنجش قرار گرفتند. پس از یک مطالعه تطبیقی در این دوز، اثرات تراتوژنیک مختلفی از جمله اگزوهپاتیک، اگزانسفالی، سینداکتلی، نقص در اندام های حرکتی (دست و پا)، خونریزی وسیع در کل بدن و اگزوفتالمی در مقایسه با گروه کنترل و شم مشاهده شد. با توجه به یافته های فوق، مصرف کلرپیریفوس به عنوان یکی از سموم کشاورزی، تاثیرات منفی بر روی جنین دارد و یک تراتوژن است. بنابراین توصیه می شود برای حفظ محیط زیست و سلامتی انسان ها، مخصوصاً خانم های باردار از روش های غیرشیمیایی برای کنترل آفات استفاده شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - اثرات تراتوژنیک دیازینون (Diazinon) بر جنین های موش Balb/C در روز های سوم تا ششم بارداری
  صفورا صفاری پروین تراب زاده سبا راستگار قره شیران
  مقدمه:دیازینون یکی از سموم کشاورزی و آفت کش های ارگانوفسفره است که به دلیل ساختار شیمیایی و آثار مخربی که بر روی دستگاه عصبی،تنفسی و گوارشی داشته در سال‌های اخیر بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است.تا کنون مطالعه ای از اثرات این سم برروی جنین در دسترس نیست.بنابراین در این چکیده کامل

  مقدمه:دیازینون یکی از سموم کشاورزی و آفت کش های ارگانوفسفره است که به دلیل ساختار شیمیایی و آثار مخربی که بر روی دستگاه عصبی،تنفسی و گوارشی داشته در سال‌های اخیر بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است.تا کنون مطالعه ای از اثرات این سم برروی جنین در دسترس نیست.بنابراین در این پژوهش به بررسی اثرات تراتوژنیک دیازینون بر روی جنین های موش Balb/C پرداختیم. مواد و روش ها:در این مطالعه 50 سر موش بطور تصادفی به 6 گروه مساوی،کنترل (عدم تزریق:5موش)، شم(تزریق سرم فیزیولوژی:5موش) و4 گروه تجربی (هرگروه:10 موش) تقسیم شدند.دوز کشنده LD50 در شرایطin vivo، ml/kg.bw 09/11 تعیین و دوز تزریقیml/kg.bw 4/0 انتخاب شد.تزریقات در روز های3 تا 6 بارداری بصورت درون صفاقی انجام و موش ها در روز 15 بارداری تشریح شدند و برای اطمینان،تجربیات فوق2 بار تکرار شد.داده ها با نرم افزارSPSS17 و با تست Duncan با شرط 05/0 P پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - اثرات سم کلرپیریفوس (Chlorpyrifos)بر روی رشد و نمو کمی جنین های Balb/C روز های سوم تا ششم بارداری
  صفورا صفاری پروین تراب زاده سبا راستگار قره شیران
  زمینه و هدف: کلرپیریفوس یکی از حشره کش های ارگانوفسفره است که در سال‌های اخیر به دلیل عوارض مخرب فراوان بر روی پوست، دستگاه عصبی، تنفسی و گوارشی بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است. اما تا کنون مطالعه ای از اثر این سم بر روی جنین در دسترس نیست. بنابراین در این پژوهش به برر چکیده کامل

  زمینه و هدف: کلرپیریفوس یکی از حشره کش های ارگانوفسفره است که در سال‌های اخیر به دلیل عوارض مخرب فراوان بر روی پوست، دستگاه عصبی، تنفسی و گوارشی بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است. اما تا کنون مطالعه ای از اثر این سم بر روی جنین در دسترس نیست. بنابراین در این پژوهش به بررسی اثرات کلرپیریفوس بر روی رشد و نمو کمی جنین های موش Balb/C پرداختیم. مواد و روشها: در این مطالعه 90 سر موش بطور تصادفی به 6 گروه مساوی، کنترل (عدم تزریق)، شم(تزریق آب مقطر) و4 گروه تجربی تقسیم شدند. دوز کشنده LD50 در شرایطin vivo، ml/kg.bw 25/32 تعیین و دوز تزریقی ml/kg.bw 4/0 انتخاب شد. تزریقات در روز های3 تا 6 بارداری بصورت درون صفاقی انجام و موش ها در روز 15 بارداری تشریح شدند و برای اطمینان، تجربیات فوق3 بار تکرار شد. داده ها با نرم افزارSPSS17 با روش ANOVA و تست Duncan با شرط P پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  7 - اثرات عصاره آبی گیاه اسطوخدوس (Lavandula officinalis) بر روی باروری و جنین موش Balb/C
  فاطمه سهیلی پروین تراب زاده صفورا صفاری
  مقدمه : عصاره آبی گیاه اسطوخودوس علاوه بر خواص آرامبخشی، دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی می باشد . اما تاکنون اثر این گیاه، بر روی باروری بررسی نشده است . بنابراین در این پژوهش، اثرات عصاره آبی گیاه اسطوخدوس بر روی باروری و جنین موش Balb/C مورد بررسی قرار گرفته اس چکیده کامل

  مقدمه : عصاره آبی گیاه اسطوخودوس علاوه بر خواص آرامبخشی، دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی می باشد . اما تاکنون اثر این گیاه، بر روی باروری بررسی نشده است . بنابراین در این پژوهش، اثرات عصاره آبی گیاه اسطوخدوس بر روی باروری و جنین موش Balb/C مورد بررسی قرار گرفته است . مواد و روشها : پس از تهیه عصاره، آزمایش بر روی 65 موش با انتخاب دوزهای g/kg.bw 6 (گروه1: 15 موش)، g/kg.bw 12 (گروه2: 15 موش)، g/kg.bw 18 (گروه 3: 15 موش) و تزریق طی 12 روز به صورت درون صفاقی انجام گرفت . نتایج هم زمان با گروههای تجربی، گروه کنترل (عدم تزریق:10 موش) و شم (تزریق سرم فیزیولوژی: 10 موش) مقایسه شد . داده ها با نرم افزارSPSS20.0 و تست ANOVA وDuncan با سطح معنی داری 05/0P< و 001/0>P مورد سنجش قرار گرفت . یافته ها : باتوجه به نتایج، گروه تجربی1 زودتر از سایر گروه ها باردار شد و کاهش معنی دار 05/0>P و 001/0>P در تعداد نوزادان گروه 2و3 نسبت سایر گروهها وجود داشت.در گروه 1 تمام نوزادها سالم اما در گروه 2 و 3 شاهد افزایش معنی دار 001/0>P در ناهنجاری جنین ها بودیم. در گروه 2 تعداد زیادی از نوزادان دارای خونریزی چشم، سر و جمجمه بودند؛ در گروه 3 انحراف اندامهای حرکتی از محور تقارن، خونریزی وسیع در تمام بدن مشاهده شد و در جنین تمام گروه های تجربی کاهش معنی دار وزن نسبت به گروه کنترل و شاهد دیده شد. نتیجه گیری : می توان این گونه بیان کرد که مصرف اسطوخودوس در دوز بالا، باعث اختلال در باروری و ناهنجاری جنین می شود. در نتیجه شاید بتوان در آینده از آن به عنوان قرص ضدبارداری استفاده نمود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  8 - اثرات تراتوژنیک عصاره ی آبی گیاه افدرا ماژور( Ephedra major) بر روی جنین های موش Balb/C در روز های سوم تا ششم بارداری
  صفورا صفاری پروین تراب زاده علی کریمی
  مقدمه: گیاه افدرا ماژور در طب سنتی ایران برای کاهش وزن، درمان فشار خون، سرماخوردگی و ضعف عضلانی و بسیاری از بیماریها مصرف می شود. اما تاکنون تحقیقی در رابطه با اثرات آن در دوران بارداری انجام نگرفته است. بنابراین در این مطالعه اثرات تراتوژنیک عصاره ی آبی گیاه افدرا ماژو چکیده کامل

  مقدمه: گیاه افدرا ماژور در طب سنتی ایران برای کاهش وزن، درمان فشار خون، سرماخوردگی و ضعف عضلانی و بسیاری از بیماریها مصرف می شود. اما تاکنون تحقیقی در رابطه با اثرات آن در دوران بارداری انجام نگرفته است. بنابراین در این مطالعه اثرات تراتوژنیک عصاره ی آبی گیاه افدرا ماژور بر روی جنین های موش Balb/C در روز های سوم تا ششم بارداری مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه 50 سر موش بطور تصادفی به 6 گروه مساوی، کنترل (عدم تزریق: 5 موش)، شم(تزریق سرم فیزیولوژی: 5 موش) و 4 گروه تجربی ( هر کدام 10 موش ) تقسیم شدند. دوز کشنده LD50 در شرایط in vivo، mg/kg.bw 3086 تعیین و دوز تزریقی mg/kg.bw 500 و 300 انتخاب شد. تزریقات در روز های سوم تا ششم بارداری بصورت درون صفاقی انجام و موشها در روز 15 بارداری تشریح شدند. از روش آماری ANOVA استفاده گردید و برای رسم نمودار از نرم افزارSPSS21 استفاده شد و برای مقایسه گروه ها از تست Duncan با شرط معنی داری 001/0 P< استفاده گردید.یافته ها:با توجه به نتایج تمام جنین ها در دوز mg/kg.bw500 آتروفیه شدند. اما در دوز mg/kg.bw300 جنین موشهای تجربی در مقایسه با گروههای کنترل و شم، دارای ناهنجاریهای اگزانسفال، اگزوهپاتیک، اگزوفتالمی، پولیپ، انحراف در اندام حرکتی و نیز خونریزی در بخش های مختلف بدن بودند.نتیجه گیری: مشاهدات نشان داد استفاده از گیاه افدرا ماژور در دوران بارداری خطرآفرین است و اثرات سقط زائی و تراتوژنیک دارد و شاید بتوان در آینده از آن به عنوان قرص ضد بارداری استفاده نمود. پرونده مقاله