• فهرست مقالات بدریخت انگاری بدن

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر خودتفسیری و تنظیم هیجان بین‌فردی در دختران دچار اختلال بدریخت انگاری‌بدن
        سید مجتبی عقیلی فرشته احمدی طباطبایی آرزو اصغری
        هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش تنظیم هیجان بر خودتفسیری و تنظیم هیجان بین‌فردی در دختران دچار اختلال بدریخت انگاری بدن بود. این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون به همراه گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دختران دچار اختلا چکیده کامل
        هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش تنظیم هیجان بر خودتفسیری و تنظیم هیجان بین‌فردی در دختران دچار اختلال بدریخت انگاری بدن بود. این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون به همراه گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دختران دچار اختلال بدریخت انگاری بدن در کلینیک پویش فهیم شهر تهران در سال 1400 تشکیل دادند، که از بین آنان تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس اصلاح‌شده ییل_براون برای اختلال بدشکلی بدن، پرسشنامه خودتفسیری هاردین و پرسشنامه تنظیم هیجان بین‌فردی هافمن بودند. گروه آزمایش مهارت تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس در طی 8 جلسه 60 دقیقه ای دریافت نمودند. نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر خودتفسیری و تنظیم هیجان بین‌فردی در دختران دچار اختلال بدریخت انگاری بدن تاثیر معنادار داشته است (05/0>P). بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان گفت که آموزش تنظیم هیجان منجر به کاهش خودتفسیری مستقل، افزایش تنظیم هیجانی بین‌فردی دختران دچار اختلال بدریخت انگاری بدن شده است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - رابطه خودشفقتی و نشانگان بدریخت‌انگاری بدن در زنان متقاضی دریافت جراحی‌های زیبایی: نقش واسطه‌ای همجوشی شناختی مربوط به تصویر بدنی
        زهرا قوی آزاده طاولی شقایق زهرایی
        هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای متغیر همجوشی شناختی مربوط به تصویر بدنی در رابطه‌ی بین متغیر خودشفقتی و متغیر نشانگان بدریخت‌انگاری بدن در زنان متقاضی دریافت جراحی‌های زیبایی است. روش مورد استفاده در پژوهش موجود، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه‌ی آماری دربرگ چکیده کامل
        هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای متغیر همجوشی شناختی مربوط به تصویر بدنی در رابطه‌ی بین متغیر خودشفقتی و متغیر نشانگان بدریخت‌انگاری بدن در زنان متقاضی دریافت جراحی‌های زیبایی است. روش مورد استفاده در پژوهش موجود، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه‌ی آماری دربرگیرنده‌ی تمام زنان 20 تا 50 ساله‌ای بود که به کلینک‌های زیبایی شهر تهران جهت دریافت جراحی‌های زیبایی و یا مشاوره در مورد آن مراجعه کرده بودند. نمونه‌ی این پژوهش شامل 319 نفر است که به صورت در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش از پرسشنامه‌های مقیاس فرم کوتاه خودشفقتی (SCS-SF)، مقیاس اصلاح‌شده‌ی وسواس فکری جبری ییل-بروان، برای اختلال بدریخت‌انگاری بدنی (BDD-YBOCS) و پرسشنامه‌ی همجوشی شناختی-تصویر بدنیCFQ-BI) ) استفاده شد. داده‌ها با کمک مدل‌سازی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد و با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر می‌توان بیان داشت که عامل فراتشخیصی همجوشی شناختی مربوط به تصویر بدنی در رابطه‌ی بین خودشفقتی و نشانگان بدریخت انگاری بدنی در زنان متقاضی دریافت جراحی‌های زیبایی نقش واسطه‌ای کامل دارد. به عبارت دیگر میتوان گفت نگرش غیر قضاوتی به افکار مربوط به ظاهر بدنی به فرد این فرصت را می‌دهد که به‌صورت روان‌شناختی از افکار خود فاصله گرفته و با آن‌ها همجوشی پیدا نکند و علائم بدریخت انگاری بدن در وی تخفیف یابد. پیشنهاد می‌شود از نتایج پژوهش حاضر جهت آموزش روانی متقاضیان دریافت جراحی‌های زیبایی دارای نشانگان بدریخت‌انگاری بدن به ویژه با تمرکز بر مفاهیم خودشفقتی و همجوشی شناختی استفاده گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - اثربخشی طرحواره ی درمانی گروهی بر نشانگان بدریخت انگاری و طرحواره های ناسازگار اولیه در دانش آموزان دختر با نگرانی اضافه وزن
        مهدی دهستانی زهره عزیزی زهره عزیزی
        افراد مبتلا به اختلال بدریخت انگاری بدن به شدت نسبت به یک نقص خیالی یا بیش برآورد شده احساس نگرانی می کنند و دچار اشتغال ذهنی می شوند. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی طرحواره ی درمانی گروهی بر نشانگان بدریخت انگاری و طرحواره های ناسازگار اولیه ی دانش آموزان دختر با نگرانی ا چکیده کامل
        افراد مبتلا به اختلال بدریخت انگاری بدن به شدت نسبت به یک نقص خیالی یا بیش برآورد شده احساس نگرانی می کنند و دچار اشتغال ذهنی می شوند. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی طرحواره ی درمانی گروهی بر نشانگان بدریخت انگاری و طرحواره های ناسازگار اولیه ی دانش آموزان دختر با نگرانی اضافه وزن بود. برای این منظور، 30 نفر با نگرانی های مربوط به وزن از میان دانش آموزان انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه کاربندی شدند. آزمودنی ها قبل و بعد از پژوهش از نظر وسواس فکری عملی و طرحواره ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایشی ۱۲ جلسه ی طرحواره درمانی گروهی را دریافت کردند. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره حاکی از آن بود که دو گروه از لحاظ متغیرهای بدریخت انگاری بدن، خودگردانی و عملکرد مختل، محدودیت های مختل، گوش به زنگی و بازداری تفاوت معنی داری با یکدیگر دارند (05/0p<) در حالی که از لحاظ متغیر های بریدگی و طرد و دیگرجهت مندی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0p>). به نظر می رسد که به وسیله ی طرحواره ی درمانی گروهی می‌توان میزان نشانگان بدریخت انگاری و طرحواره های ناسازگار اولیه در دانش آموزان دختر با نگرانی اضافه وزن را کاهش داد. پرونده مقاله