زمینه و هدف: یکی از بزرگ ترین تهدیداتی که صنعت آبزیپروری با آن مواجه است، بیماریهای عفونی باکتریایی و استفاده از آنتی بیوتیک ها است. فاژدرمانی یک جایگزین قابل اعتماد برای آنتیبیوتیکها برای غیرفعالکردن باکتری به عنوان عوامل اصلی بیماریزا در صنعت آبزیپروری می باشد چکیده کامل
زمینه و هدف: یکی از بزرگ ترین تهدیداتی که صنعت آبزیپروری با آن مواجه است، بیماریهای عفونی باکتریایی و استفاده از آنتی بیوتیک ها است. فاژدرمانی یک جایگزین قابل اعتماد برای آنتیبیوتیکها برای غیرفعالکردن باکتری به عنوان عوامل اصلی بیماریزا در صنعت آبزیپروری می باشد. هدف از تحقیق حاضر غربالگری گونه های ویبریو در سواحل استان بوشهر و کنترل این عامل بیماری زای میگو با استفاده از فاژ بود.روش کار: جهت انجام این مطالعه آب در سال 1398 و از مناطق نزدیک به سواحل استان بوشهر نمونه برداری شد. باکتری های عامل ویبریوزیس با استفاده از آزمایش های بیوشیمیایی و توالی یابی مولکولی تعیین شد. انتخاب باکتری هدف با توجه به نتایج پروفایل آنتی بیوگرام باکتری های غالب و پاتوژن ها انجام گردید. جهت تعیین تیتر فاژ محیط کشت TCBS به کار برده شد و شمارش پلاگ ها 24 ساعت پس از گرمخانه گذاری در دمای 30 درجه سانتی گراد انجام گرفت.یافته ها: از آب های آلوده به فاضلاب بوشهر، 5 باکتری(Vibrio alginolyticus strain SeqID، Vibrio xuii strain Z-03Phage، Vibrio alginolyticus SZ/10 gene، Vibrio rotiferianus strain SRPR-Phage، Vibrio harveyi strain Z05) جداسازی شد. با توجه به نتایج تعیین پروفایل آنتی بیوگرام، قطر هاله ی عدم رشد و آزمون بیوشیمایی باکتری گونه های مورد مطالعه، باکتری Vibrio alginolyticus strain SeqID به عنوان گونه ی باکتری غالب انتخاب شد. بر اساس نتایج حاصل از آنالیز مولکولی 16srDNA سویه جداسازی شده باکتری با 100% شباهت با باکتری ویبریو آلجینولایتیکوس بود، براساس نتایج دامنه میزبانی، فاژ Vibrio alginolyticus strain Samira Phage قادر به تشکیل پلاگ بود.نتیجه گیری: باکتریوفاژ Vibrio alginolyticus strain Samira Phage جداسازی شده اثر باکتری کشی با دامنه ای وسیع در برابر باکتری های ویبریوی شناسایی شده از سواحل بوشهر داشت که نشان می دهد این باکتریوفاژ می تواند کاندیدی مناسبی برای استفاده در فاژ درمانی بر علیه بیماری ویبریوز باشد.
پرونده مقاله
باکتریوفاژ به ویروسهایی اطلاق میشود که بطور اختصاصی باکتریها را آلودهمیکنند. باکتریوفاژها عمدتا دارایکاربردهای-پزشکی و دامپزشکی بوده و اخیرا برایکنترلبیماریهایگیاهی موردتوجه قرارگرفتهاند ، استفاده از فاژها در کنترلزیستی بیمارگرهایهایگیاهی ناشی از توانای چکیده کامل
باکتریوفاژ به ویروسهایی اطلاق میشود که بطور اختصاصی باکتریها را آلودهمیکنند. باکتریوفاژها عمدتا دارایکاربردهای-پزشکی و دامپزشکی بوده و اخیرا برایکنترلبیماریهایگیاهی موردتوجه قرارگرفتهاند ، استفاده از فاژها در کنترلزیستی بیمارگرهایهایگیاهی ناشی از تواناییآنها در کشتن باکتریها و همچنین مشاهده فاژها در همان محیطهایمیزبانباکتریایی است که نشاندهنده تواناییآنها در زندهماندن در همان محیطهایمیزبان میباشد. فاژها بدلیل کاربردآسانوراحت ، امکان ترکیب شدن با باکتریکشهای دیگر و یا استفادهمتناوب با آفتکشها و داشتنقیمت نسبتاپایین بعنوانبخشی از مدیریت تلفیقی بیماریها استفاده شده اند، اگرچه تردیدهای قابلتوجهی درمورداستفاده از باکتریوفاژها بعنوانعواملکنترلزیستی-موثر وجود دارد، اما ظهورباکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک و نگرانی از امکانانتقال مقاومتآنتیبیوتیکی از بیمارگرهای-گیاهی به بیمارگرهایانسانی و ظهورنژادهای متحمل به مس درمیان باکتریهایگیاهی منجر به تمایلمجدد کنترلبیماری بر-اساس باکتریوفاژها در کشاورزیمدرن شدهاست. تاکنون فاژدرمانی بطورموفقیتآمیزی علیه عواملی از قبیللکهباکتریایی-قارچخوراکی(Pseudomonas tolasi) لکهبرگی باکتریاییلوبیا ، پوسیدگیهاینرم ایجادشده توسطگونههایپکتوباکتریوم، آتشک سیب و گلابی (Erwinia amylovora)، اسکبسیبزمینی(Streptomyces scabies)، بلایت باکتریایی-شمعدانی(Xantomonas hortorum pv. Pelargonii) ، لکهباکتریاییگوجهفرنگی (Xantomonas campestris pv. Vesicatoria) استفادهشدها ست. این حقیقت وجوددارد که باکتریها میتوانند با روشمشابه به آنچهکه در آنتیبیوتیکها مشاهده شده، نسبت به فاژها مقاوم شوند، اما مزیت فاژها نسبت به آنتیبیوتیکها برای درمان بیمارگرها، توانایی آنها در ایجاد جهشژنتیکی و آلودهکردن میزبانهای جدید است. مشکل عمده کنترلزیستی وابسته به فاژها، تبدیل آزمایشات موفق-آزمایشگاهی به روشهایکنترلموثر علیه بیمارگر در سطحمزرعه است. بدینمنظور لازماست درک کاملی از اکولوژی و تعاملپیچیده میزبان- فاژ در محیطهای مختلف گیاهی بدستآوریم تا حداکثر استفاده از فاژها بعنوان یک روشکنترل-زیستی بهعمل آید. در مقاله حاضر تلاش شدهاست تا مروریکلی بر پتانسیلباکتریوفاژها در کنترلزیستی بیمارگرهایگیاهی انجامشود و مزایا و چالشهای آن معرفیگردد.
پرونده مقاله
اصطلاح باکتریوفاژ به ویروس هایی اطلاق می شود که به طور اختصاصی باکتری ها را آلوده می کنند. باکتریوفاژ ها عمدتاً دارای کاربرد های پزشکی و دامپزشکی بوده و اخیراً برای کنترل بیماری های گیاهی مورد توجه قرار گرفته اند. استفاده از فاژ ها در کنترل زیستی بیمارگرهای گیاهی، ناشی چکیده کامل
اصطلاح باکتریوفاژ به ویروس هایی اطلاق می شود که به طور اختصاصی باکتری ها را آلوده می کنند. باکتریوفاژ ها عمدتاً دارای کاربرد های پزشکی و دامپزشکی بوده و اخیراً برای کنترل بیماری های گیاهی مورد توجه قرار گرفته اند. استفاده از فاژ ها در کنترل زیستی بیمارگرهای گیاهی، ناشی از توانایی آنها در کشتن باکتری ها و همچنین مشاهده فاژ ها در همان محیط های میزبان باکتریایی است؛ همین امر نشان دهنده توانایی زنده مانی آنها در محیط زیست میزبان می باشد. فاژ ها به دلیل کاربرد آسان و راحت، امکان ترکیب شدن با باکتری کش های دیگر و یا استفاده متناوب با آفت کش ها و داشتن قیمت نسبتاً پایین به عنوان بخشی از برنامه مدیریت تلفیقی بیماری ها استفاده شده اند؛ علیرغم تردید های فراوان درمورد کاربرد باکتریوفاژ ها به عنوان عوامل کنترل زیستی مؤثر، ظهور باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک و نگرانی از امکان انتقال مقاومت آنتی بیوتیکی از بیمارگر های گیاهی به بیمارگر های انسانی و ظهور نژاد های متحمل به مس در میان باکـتری هـای گیـاهی منـجر بـه تـمایـل بـیشـتر بـرای کنـتـرل بیماری ها با تـکیـه بر باکـتریوفاژ هـا در کشـاورزی مدرن شـده است. تاکنون فاژ درمانی به طور موفقیت آمیزی علیه عواملی از قبیل لکه باکتریایی قارچ های خوراکی Pseudomonas tolasi، لکه برگی باکتریایی لوبیـا، پوسیـدگی های نرم ایجـاد شده توسـط گونه های پـکتوباکتریوم، آتـشک سیب و گلابی Erwinia amylovora، اسکب سیب زمینی Streptomyces scabies، بلایت باکتریایی شمعدانی Xantomonas hortorum pv. Pelargonii، لکه باکتریایی گوجه فرنگی Xantomonas campestris pv. Vesicatoria استفاده شده ا ست. این حقیقت وجود دارد که باکتری ها می توانند با روش مشابه به آنچه که در آنتی بیوتیک ها مشاهده شده، نسبت به فاژ ها مقاوم شوند، اما مزیت فاژ ها نسبت به آنتی بیوتیک ها برای درمان بیمارگر ها، توانایی آن ها در ایجاد جهش ژنتیکی و آلوده کردن میزبان های جدید است. مشکل عمده کنترل زیستی وابسته به فاژ ها، تبدیل آزمایشات موفق آزمایشگاهی به روش های کنترل مؤثر علیه بیمارگر در سطح مزرعه است. بدین منظور لازم است درک کاملی از اکولوژی و تعامل پیچیده میزبان- فاژ در محیط های مختلف گیاهی به دست آوریم تا بهره وری مطلوبی از فاژ ها به عنوان یک روش کنترل زیستی به عمل آید. در مقاله حاضر تلاش شده است تا مروری کلی بر پتانسیل باکتریوفاژ ها در کنترل زیستی بیمارگر های گیاهی انجام شود و مزایا و چالش های آن معرفی گردد.
پرونده مقاله
امروزه نگرانی درباره انتقال بعضی از ویروسهای گوارشی از طریق حیوانات و مصرف فرآوردههای آنها، آبهای آلوده و موادغذایی در حال افزایش است. لذا باید از روشهای مناسبی در جهت کنترل این ویروسها استفاده شود. هدف از این پژوهش بررسی بقای ویروسهای رودهای در فرایند تولید پنی چکیده کامل
امروزه نگرانی درباره انتقال بعضی از ویروسهای گوارشی از طریق حیوانات و مصرف فرآوردههای آنها، آبهای آلوده و موادغذایی در حال افزایش است. لذا باید از روشهای مناسبی در جهت کنترل این ویروسها استفاده شود. هدف از این پژوهش بررسی بقای ویروسهای رودهای در فرایند تولید پنیر بر مبنای شاخص باکتریوفاژ MS2 می باشد. بر این اساس نقش درصد چربی پنیر (5/1 %، 5/2 % و 2/3 %) سطوح تلقیح باکتریوفاژMS2 (pfu.ml-1 100،102،104،106) در تفکیک ویروسهای رودهای در دلمه و آبپنیر باقیمانده، تاثیر پارامترهای شیمیایی ( pH و اسیدیته ) روی زندهمانی ویروسهای رودهای و میزان تبادل ویروسهای رودهای بین پنیر و آب نمک نگهداری در زمان فراوری پنیر مورد بررسی قرار گرفت. میزان زندهمانی باکتریوفاژMS2 با استفاده از روش کشت دولایه ارزیابی و دادهها بر اساس طرح آماری کاملا تصادفی در قالب فاکتوریل در سه تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد بیشترین میزان بازیافت باکتریوفاژ MS2 مربوط به آب پنیر حاصل از فرایند پرس در سطح چربی 2/3 % و تلقیح 10log6 برابر با 67/4 بود. همچنین در بررسی بیشترین بازیافت باکتریوفاژ در دلمه، بیشترین مقدار مربوط به سطح چربی 2/3 % بود. در فرایند آب نمکگذاری نیز بیشترین میزان بازیافت مربوط به آب پنیر در سطح چربی 2/3 % و تلقیح 10log6 بود. براساس یافتهها، نرخ زندهمانی باکتریوفاژ MS2 در آب پنیر بیشتر از دلمه و پنیر گزارش شد.
پرونده مقاله
چکیده باکتری Alicyclobacillus acidoterrestris مهمترین باکتری عامل فساد آب میوه است و روشهای مناسب برای حذف این باکتری از آب میوه مورد توجه خاص میباشد. استفاده از فاژ در محصولات غذایی به تازگی برای کنترل باکتری های مواد غذایی به طور صنعتی مورد توجه قرار گرفته چکیده کامل
چکیده باکتری Alicyclobacillus acidoterrestris مهمترین باکتری عامل فساد آب میوه است و روشهای مناسب برای حذف این باکتری از آب میوه مورد توجه خاص میباشد. استفاده از فاژ در محصولات غذایی به تازگی برای کنترل باکتری های مواد غذایی به طور صنعتی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش جداسازی باکتریوفاژ اختصاصی باکتری A. acidoterrestris از خاک میباشد. در این مطالعه نمونه های جمع آوری شده از خاک اطراف درختان کنار (سدر) پس از سانتریفیوژ و فیلتر شدن برای جستجوی فاژ مورد بررسی قرار گرفتند. مقدار مشخصی از نمونه های محیطی به محیط کشت AAB واجد باکتری اضافه گردید و با روش آگار دو لایه جهت بررسی تشکیل پلاک مورد بررسی قرار گرفت.تشکیل پلاک وجود باکتریوفاژها در مایع فیلتر شده را تأیید کرد. نتایج حاصل ازاین پژوهش وجود باکتریوفاژ اختصاصی باکتری A.acidoterrestris را در نمونه خاک اطراف درخت کنار نشان داد. پایداری این باکتریوفاژها در آبمیوه ها، اختصاصی است و عدم صدمه به کیفیت آب میوه از جمله مزایای استفاده از این روش نسبت به سایر روش ها است.
پرونده مقاله
شیگلا سونئی یکی از مهمترین عوامل شیگلوز در اغلب کشورهای توسعهیافته و در حالتوسعه میباشد. با توجه به شیوع روزافزون سویههای مقاوم به آنتیبیوتیک، بهکارگیری روشهای دیگر برای کنترل راههای انتقال این باکتری (غذا، آب آشامیدنی و انتقال مستقیم) از اهمیت خاصی برخوردار ا چکیده کامل
شیگلا سونئی یکی از مهمترین عوامل شیگلوز در اغلب کشورهای توسعهیافته و در حالتوسعه میباشد. با توجه به شیوع روزافزون سویههای مقاوم به آنتیبیوتیک، بهکارگیری روشهای دیگر برای کنترل راههای انتقال این باکتری (غذا، آب آشامیدنی و انتقال مستقیم) از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف از این پژوهش ارزیابی کنترل زیستی باکتری شیگلا سونئی به وسیله باکتریوفاژ اختصاصی در محصولات غذایی بود. فراوانی باکتری شیگلا سونئی (ATCC 9290) و همچنین تکثیر باکتریوفاژ اختصاصی vB_SsoS-ISF002 در دو فاز آزمایشی حذفکنندگی و مهارکنندگی در بازه زمانی 144 ساعت سنجیده شد. در فاز حذفکنندگی ابتدا باکتری به مرغ خام و پخته اضافهشد و سپس در زمانهای 2، 24 و 48 ساعت باکتریوفاژ اضافه شد. از سوی دیگر در فاز مهارکنندگی ابتدا باکتریوفاژ به مرغ پخته یا خام اضافه شده و سپس در زمانهای 2، 24 و 48 ساعت باکتری اضافه گردید. باکتریوفاژ vB_SsoS-ISF002 میزان شیگلا سونئی (هم در مرغ خام و هم پخته) را حداقل به میزان 2 log10 در هر دو فاز حذفکنندگی و مهارکنندگی کاهش داد. باکتریوفاژ vB_SsoS-ISF002 پتانسیل مناسبی برای استفاده هم بهعنوان یک عامل نگهدارنده غیر شیمیایی و هم به عنوان یک عامل حذفکننده آلودگیهای شیگلا سونئی در صنایع غذایی دارد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد