بیماریهای عفونی دستگاه تناسلی شامل میکروبها و ویروسهایی است که از طریق ارتباط جنسی منتقل میشوند. سفلیس و سوزاک عفونتهای قدیمی تناسلی هستند، اما امروزه بیماریهای دیگری مانند ایدز و آنتیژنهایی که از طریق رابطه جنسی منتقل میشوند نیز مطرح هستند. هدف از مطالعه حاضر بر چکیده کامل
بیماریهای عفونی دستگاه تناسلی شامل میکروبها و ویروسهایی است که از طریق ارتباط جنسی منتقل میشوند. سفلیس و سوزاک عفونتهای قدیمی تناسلی هستند، اما امروزه بیماریهای دیگری مانند ایدز و آنتیژنهایی که از طریق رابطه جنسی منتقل میشوند نیز مطرح هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر باکتریاشرشیا کلی بر بافت بیضه و لوله های اسپرم ساز و پارامترهای مربوط به اسپرم بود. تعداد 16 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با وزن متوسط 200 تا 220 گرم با سن 5/2 تا 3 ماه به دو گروه 8 تایی تقسیم شده و در طی 60 روز دوره مطالعه، حیوانات در معرض 12ساعت تاریکی و 12ساعت روشنایی قرار گرفتند. سوش اشرشیاکلی انتروتوکسیژنیک (سروتایپ-0114) از آزمایشگاه مرجع بوعلی تهران تهیه و جهت عفونی نمودن موشها استفاده شد. پس از ایجاد عفونت از بافت اسپرم نمونه آسیب شناسی تهیه و با رنگ آمیزی هماتوکسیلین ـ ائوزین بررسی شد. همچنینن میزان تحرک، قابلیت زیست و تعداد اسپرمها نیز ارزیابی گردید. نتایج مطالعه بافتی نشان داد در گروه شاهد تمامی لوله های اسپرم ساز به همدیگر چسبیده و تمامی رده های سلولهای زاینده جنسی قابل مشاهده بود. درحالیکه در گروه دریافت کننده اشرشیا کلی، لوله های اسپرم ساز از هم گسیخته شده و رده های سلولی جنسی از بین رفته اند. نتایج بررسی پارامترهای اسپرم نشان داد، که میزان تعداد اسپرم، قابلیت زیست اسپرم و تحرک اسپرم بصورت معنی داری در گروه آلوده به باکتری ای کلی نسبت به گروه شاهد کاهش می یابد. نتایج مطالعه نشان داد که باکتری اشرشیا کلی بصورت مشخصی بر میزان باروری و بافت بیضه تاثیر نامطلوب داشته و میتواند باعث کاهش باروری گردد.
پرونده مقاله
هدف: داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی علاوه بر اثرات نفروتوکسی و هپاتوتوکسی، باعث تغییرات تخریبی و آتروفی لولههای منیساز، کاهش تعداد و حرکت اسپرم و بدشکلیهای اسپرم در مجاری اپیدیدیم شده و در نتیجه منجر به ناباروری مردان میگردد. بنابراین، در این مطالعه نقش ویتامینA در چکیده کامل
هدف: داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی علاوه بر اثرات نفروتوکسی و هپاتوتوکسی، باعث تغییرات تخریبی و آتروفی لولههای منیساز، کاهش تعداد و حرکت اسپرم و بدشکلیهای اسپرم در مجاری اپیدیدیم شده و در نتیجه منجر به ناباروری مردان میگردد. بنابراین، در این مطالعه نقش ویتامینA در پیشگیری از این عوارض بر اسپرماتوژنز موشهای صحرایی نر مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه از 40 سر موش سوری نژاد NMRI در 5 گروه 8 تایی به مدت 8 هفته تیمار در شرایط استاندارد استفاده شد. گروههای مورد مطالعه عبارتند از گروه کنترل، گروه کنترل پردنیزولون (mg/kg 1.5)، گروه کنترل پردنیزولون (mg/kg 2.5) (داخل عضلهای) و 2 گروه تیمار با ویتامین A ( mg/kg50) (گاواژ). در پایان بافت بیضه تحت رنگآمیزی هماتوکسیلین- ائوزین از نظر قطر لولههای سمنی فروس، مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای اسپرم نیز از نظر تعداد و تحرک بررسی شد و دادههای حاصل، با استفاده از نرمافزار ANOVA مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج: یافتهها نشان میدهد که تیمار با پردنیزولون بر وزن بدن، نسبت وزن بیضه به وزن بدن، قطر لولههای سمنی فروس بیضه و غلظت سرمی هورمون تستوسترون اثر داشته و کاهش معنیداری دیده شد (p <0.05). همچنین پردنیزولون بر سایر پارامترها شامل تحرک اسپرم و سلولهای بافت بیضه اثر گذاشته و کاهش معنیداری در سطح (p <0.05) ایجاد کرد و باعث کاهش معنیداری بر روی سایر پارامترها از قبیل تعداد اسپرم، درصد اسپرمهای زنده گردید. نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه نشان میدهد که پردنیزولون با افزایش استرس اکسیداتیو و ایجاد آپوپتوز موجب اختلال در فرآیند اسپرماتوژنز میشود و ویتامین A با کاهش استرس اکسیداتیو و مهار آپوپتوز موجب جلوگیری از آثار مخرب پردنیزولون بر اسپرماتوژنز و بافت بیضه میگردد.
پرونده مقاله
هدف: از مهمترین هزینههای پرورش گوسفند، خوراک و بخش متراکم جیره غذائی است. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر نرخ متفاوت کنسانتره، علوفه در برهها انجام شد.
مواد و روشها: تعداد 27 رأس بره نر نژاد لری بختیاری با میانگین سن 75 روز و وزن 26 کیلوگرم انتخاب و در سه تیمار و چکیده کامل
هدف: از مهمترین هزینههای پرورش گوسفند، خوراک و بخش متراکم جیره غذائی است. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر نرخ متفاوت کنسانتره، علوفه در برهها انجام شد.
مواد و روشها: تعداد 27 رأس بره نر نژاد لری بختیاری با میانگین سن 75 روز و وزن 26 کیلوگرم انتخاب و در سه تیمار و نُه تکرار تقسیمبندی شدند. تیمار یک نرخ کنسانتره به علوفه 45: 55، تیمار دو 70: 30 و تیمار سه 85: 15 بود و تغذیه به صورت انفرادی در دو نوبت صبح و عصر انجام شد. پس از پایان دوره 100 روز، خونگیری انجام و کلیه برهها ذبح شدند. بیضهها از کیسه بیضه خارج و پس از اندازهگیری فراسنجههای مورفومتری، نمونه بافت بیضه با ابعاد 1×1 سانتیمتر در محلول فرمالین 10% فیکس و مقاطع بافتی تهیه شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که نرخ کنسانتره، علوفه در فراسنجههای ماکروسکوپی بافت بیضه تفاوت معنیداری ایجاد کرد (05/0˂P). وزن بیضه در تیمار سه در برهها کاهش یافت. در این تیمار ضخامت پوشش لولههای اسپرمساز، قطر لوله، قطر لومن و مساحت لوله کاهش داشت. همچنین نرخ هماتوکریت، شمار گلبولهای قرمز و هموگلوبین این تیمار به طورمعنیداری بالاتر از سایر تیمارها بود (05/0˂P).
نتیجهگیری: افزایش درصد کنسانتره بیش از 70 درصد تاثیر منفی را بدنبال خواهد داشت.
پرونده مقاله
زمینه و هدف:اسپیرولینا( Spirulina platensisجلبک سبز آبی غنی از ترکیبات آنتی اکسیدانی و مواد حیاتی می باشد و در این مطالعه تاثیر آن بر روی فرآیند اسپرماتوژنز در موش های آزمایشگاهی نر مورد بررسی قرار گرفتروش کار:در این مطالعه 40 سر موش نر سوری به صورت تصادفی به 4 گروه تقس چکیده کامل
زمینه و هدف:اسپیرولینا( Spirulina platensisجلبک سبز آبی غنی از ترکیبات آنتی اکسیدانی و مواد حیاتی می باشد و در این مطالعه تاثیر آن بر روی فرآیند اسپرماتوژنز در موش های آزمایشگاهی نر مورد بررسی قرار گرفتروش کار:در این مطالعه 40 سر موش نر سوری به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند:کنترل: (نرمال سالین)، تیمار 1: 75 (mg/kg)، تیمار2: 150mg/kg) و تیمار300:3(mg/kg)، اسپیرولینا به صورت گاواژ و به مدت 30 روز و یک روز در میان دریافت کردند. پس از اتمام زمان تیمار، بیضه راست گروه ها خارج و تثبیت گردید و از نمونه ها خون گرفته شد. در نمونه ها سلول های دودمان اسپرماتوژنز، ضخامت اپی تلیال، قطر لومن و سطوح هورمون های تستوسترونFSH وLH مورد ارزیابی قرار گرفتداده ها با روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون دانکن مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها:تعداد اسپرماتوگونی ها، اسپرماتوسیت ها و سطح سرمی هورمون های تستوسترونFSH وLH و هم چنین ضخامت اپیتلیوم و قطر لوله های اسپرم ساز در گروه تیمار 3 در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری نشان دادنتیجه گیری:مصرف اسپیرولینا می تواند به افزایش تعداد سلول های دودمان اسپرماتوژنز و میزان هورمون های تستوسترون وFSH در موش های کوچک آزمایشگاهی منجر شود
پرونده مقاله
سولفات مس یکی از مهم ترین آلاینده های زیست محیطی است که دارای توان تولید رادیکالهای آزاد و استرس اکسیداتیو میباشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سولفات مس برروی کیفیت پارامترهای اسپرم، میزان قطعه قطعه شدن DNA و بافت بیضه موشهای بالغ نژاد ویستار میباشد.
روش کار: در چکیده کامل
سولفات مس یکی از مهم ترین آلاینده های زیست محیطی است که دارای توان تولید رادیکالهای آزاد و استرس اکسیداتیو میباشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سولفات مس برروی کیفیت پارامترهای اسپرم، میزان قطعه قطعه شدن DNA و بافت بیضه موشهای بالغ نژاد ویستار میباشد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 30 موشهای نژاد ویستار بالغ با وزن 250-200 گـرم اسـتفاده شد. موشهای بالغ تصادفی در 3 گروه کنترل، دریافت کننده سولفات مس با غلظت(mg/kg100) و غلظت(mg/kg200) به مدت زمان 56 روز مورد تیمار قرار گرفتند. در پایان دوره تیمار، وزن بیضه، ثبت و پارامترهای اسپرم بر اساس(WHO2010) بررسی شد.کیفیت کروماتین اسپرم، توسط رنگ آمیزیهای هستهای آکریدین اورانژ ارزیابی، سطح مالون دی آلدهید اندازهگیری و دادهها با روش آماریOne-Way ANOVA آنالیز شدند.
یافته ها: کیفیت پارامترهای اسپرم در سولفات مس با غلظت mg/kg200 کاهش معنیداری داشت(05/0>p ). وزن بیضه در دوز mg/kg200 کاهش معنیداری داشت(05/0>p ). قطر لولههای منی ساز، سطح هورمون تستوسترون، تعداد سلول های جنسی و میزان تکهتکه شدن DNA اسپرم در دوز mg/kg200 کاهش یافت(05/0>p ). غلظت مالون دی آلدهید با دوز mg/kg 200 سولفا ت مس به طور معنی داری افزایش داشت(05/0>p ).
نتیجه گیری: این مطالعه نشان میدهد که سولفات مس در غلظت بالا باعث ایجاد اثرات مخرب بر روی کیفیت اسپرم و بافت بیضه میشود.
پرونده مقاله
زمینه و هدف: دیازینون از سموم ارگانوفسفره پرکاربرد در مزارع کشاورزی است که جهت از بین بردن آفات و کرم ساقه خوار در مزارع استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر غلظت های تحت کشنده دیازینون بر بافت بیضه در ماهی گورخری (Danio rerio) انجام گرفت. روش کار: بدین منظور۲۴۰ چکیده کامل
زمینه و هدف: دیازینون از سموم ارگانوفسفره پرکاربرد در مزارع کشاورزی است که جهت از بین بردن آفات و کرم ساقه خوار در مزارع استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر غلظت های تحت کشنده دیازینون بر بافت بیضه در ماهی گورخری (Danio rerio) انجام گرفت. روش کار: بدین منظور۲۴۰ عدد ماهی نر با میانگین وزنی ۲/۰ ± ۰۵/۰ پس از ۲ هفته سازگاری با شرایط آزمایشگاه در ۳ تیمار تحت کشنده سم دیازینون که پس از انجام تست LC50 به ترتیب ۸/۰، ۶/۱ و ۲/۳ میلی گرم بر لیتر و تیمار شاهد به مدت ۳۰ روز قرارگرفتند. در پایان دوره از بافت بیضه ماهیان نمونه برداری و سپس مقاطع بافتی تهیه شد. یافته ها: در بررسی بافتی بیشترین ناهنجاری در دوز بالاتر(۲/۳ میلی گرم بر لیتر) مشاهده گردید که کاهش اندازه گناد از مهم ترین آن می باشد. در برش بافتی گروه شاهد بافت بیضه از اندازه و رشد مناسب برخوردار بوده و سلول ها در مرحله رسیدگی جنسی قرار داشتند، در صورتی که در تیمار ۸/۰ میلی گرم بر لیتر آتروفی سلول های جنسی بافت بیضه مشاهده شد. همچنین در این تیمار دیواره لوبول ها نیز از بین رفته بود. در تیمار ۶/۱ میلی گرم بر لیتر دژنره شدن و آتروفی سلول های جنسی، از بین رفتن شکل و دیواره لوبول ها مشاهده شد. در بالاترین غلظت سم، دژنره شدن و آتروفی سلول های جنسی، از بین رفتن شکل و دیواره لوبول ها و کاهش تعداد سلول های جنسی مشاهده شده که این کاهش تعداد سلول های جنسی و عوارض مشاهده شده موجب کاهش اندازه بافت بیضه نیز می شود. نتیجه گیری: این مشاهدات نشان دهنده افزایش عوارض و ناهنجاری های سم دیازینون بر بافت بیضه ماهی گورخری با افزایش غلظت سم می باشد.
پرونده مقاله
اسپرمسازی شامل مراحل پیچیده ودقیق تمایز سلولی درپستانداران است، که درسن بلوغ آغازشده و درطول زندگی تولیدمثلی ادامه می یابد که درنتیجة آن سلولهای بنیادی،تقسیم شده وحاصل تقسیمات میوزی،اسپرماتیدهای هاپلوئیدی است که دربیضه و اپیدیدیم تغییرات اساس یروی آنها صورت گرفته تا ا چکیده کامل
اسپرمسازی شامل مراحل پیچیده ودقیق تمایز سلولی درپستانداران است، که درسن بلوغ آغازشده و درطول زندگی تولیدمثلی ادامه می یابد که درنتیجة آن سلولهای بنیادی،تقسیم شده وحاصل تقسیمات میوزی،اسپرماتیدهای هاپلوئیدی است که دربیضه و اپیدیدیم تغییرات اساس یروی آنها صورت گرفته تا اسپرمی باعملکرد کامل ایجادشودتمامی این مراحل همزمان به طور کامل صورت میگیرد، بطوری که درشرایط پاتولوژیک، کوچکترین اختلال می تواند سبب ناباروری شود. شروع وبقای اسپرمسازیازلحاظ هورمونی توسط FSH وتستوسترونتنظیم می گردد.برخی محققین براین عقیده اند که تستوسترون هورمون اصلی تنظیم کننده اسپرمیوژنزدرپستانداران بوده وFSH نقش جزئی دارد.PMSGعملکردی مشابه با FSHدارد.از این رو در این طرح اثرات هورمونهای جنسیPMSG و تستوسترون بر بافت بیضه و اثرات آن بر اسپرماتوژنز مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایشات in vitroدر سه گروه مختلف شامل کنترل و دوگروه تجربی بر روی موشهای نر نابالغ نژاد NMRIانجام شد و مدت زمان انجام کشت اندام 4 هفته در نظر گرفته شد. پس از گذشت این زمان انجام مطالعات بافت شناسی و میکروسکوپی صورت گرفت. نتایج حاکی از افزایش معنی دار در تعداد سلولهای اسپرماتوسیت، اسپرماتید، اسپرم در گروه تجربی 2 و کاهش اسپرماتوگونی Aو سلول های سرتولی می باشد. این نتایج نشان میدهند که کشت بافت بیضه، مدل تجربی مفیدی برای مطالعه مکانیسمهای تنظیمی تکثیر سلولی اسپرماتوگونی، میتواند باشد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد