اشریشیا کلای، عامل بیماری کلی‌باسیلوز در طیور می‌باشد که خسارات سنگینی را به صنعت طیور تحمیل می‌نماید و از دلایل اصلی مصرف دارو و رخداد بیشتر مقاومت داروئی است. به منظور کاهش مقاومت داروئی به عنوان یک مشکل جهانی و برقراری هر چه بیشتر سلامت انسان، حیوان و محیط زیست، بررس چکیده کامل
اشریشیا کلای، عامل بیماری کلی‌باسیلوز در طیور می‌باشد که خسارات سنگینی را به صنعت طیور تحمیل می‌نماید و از دلایل اصلی مصرف دارو و رخداد بیشتر مقاومت داروئی است. به منظور کاهش مقاومت داروئی به عنوان یک مشکل جهانی و برقراری هر چه بیشتر سلامت انسان، حیوان و محیط زیست، بررسی دوره‌ای میزان مقاومت‌های داروئی ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی میزان مقاومت جدایه‌های اشریشیا کلای طیور گوشتی به ترکیبات ضدمیکروبی و همچنین ردیابی ژن‌های مقاومت فلورفنیکل (cfr, fexA, floR) و کلیستین(mcr-1) در بین جدایه‌ها بود. تعداد 100 جدایه از اشریشیا کلای به‌دست آمده از جراحات تیپیک کلی‌باسیلوز از طیور ارجاع شده به یک آزمایشگاه خصوصی شهر تهران و بانک ذخیره‌ی دانشگاه جمع‌آوری و مقاومت داروئی به 16 ترکیب ضدمیکروبی شامل آمپی‌سیلین، نئومایسین، جنتامایسین، انروفلوکساسین، فلومکوئین، دی-فلوکساسین، کلرامفنیکل، فلورفنیکل، فوزباک، اریترومایسین، کلیستین، تتراسایکلین، اکسی‌تتراسایکلین، تری متوپریم+سولفا، لینکواسپکتین و داکسی‌سایکلین، با روش دیسک دیفیوژن انجام پذیرفت. سپس، DNA کروموزومی و پلاسمیدی جدایه‌ها استخراج و ژن‌های مقاومت فلورفنیکل (cfr ,fexA ,floR) و کلیستین (mcr-1) در بین تمامی جدایه‌ها با روش PCR ردیابی شد. بر اساس نتایج آزمایش حساسیت داروئی، بیشترین میزان مقاومت به‌دست آمده مربوط به اریترومایسین، داکسی‌سایکلین و تتراسایکلین و کمترین مقاومت مربوط به سه ترکیب لینکواسپکیتن، جنتامایسین و فوزباک بود. همه‌ی جدایه‌ها حداقل به یک ترکیب ضدمیکروبی و 10% جدایه‌ها حداقل به 12 ترکیب ضدمیکروبی مقاوم بودند. در این مطالعه 16% از جدایه‌ها دارای الگوی مقاومت یکسان و 35% جدایه‌ها هرکدام دارای الگوی مقاومت جداگانه‌ای بودند. همچنین از بین 85 جدایه در این مطالعه، 40% و 94/52% جدایه‌ها ژن مقاومت به floR را، به ترتیب، بر روی پلاسمید و کروموزوم خود داشتند و هیچ جدایه‌ای از نظر وجود ژن-های مقاومتfexA ، cfr و mcr-1 مثبت نبود. نتایج این مطالعه مقاومت بالای جدایه‌های اشریشیا کلای به‌دست آمده از موارد کلی‌باسیلوز طیور را به ترکیبات رایج ضدمیکروبی در صنعت طبور ایران نشان داد. ردیابی ژن‌های مقاومت آگاهی محققین را در خصوص اپیدمیولوژی مقاومت داروئی افزایش می‌دهد. این اطلاعات لزوم اجرای برنامه‌های مدیریتی صحیح برای مرغداری‌ها و مصرف درمانی منطقی ترکیبات ضدمیکروبی را در کنار پایش دوره‌ای میزان مقاومت‌ها خاطر‌نشان می‌سازد.
پرونده مقاله
توانایی باکتری‌ها در تحمل pHهای پایین از جمله خصوصیات مهمی است که به زنده‌مانی باکتری در محیط‌های مختلف کمک می‌نماید. لیستریا مونوسیتوژنز و اشریشیا کلای O157:H7 توانایی زیادی در زنده‌مانی در محیط‌های اسیدی دارد. در مطالعه حاضر توانایی عصاره پوست پرتقال جهت حساس کردن لیس چکیده کامل
توانایی باکتری‌ها در تحمل pHهای پایین از جمله خصوصیات مهمی است که به زنده‌مانی باکتری در محیط‌های مختلف کمک می‌نماید. لیستریا مونوسیتوژنز و اشریشیا کلای O157:H7 توانایی زیادی در زنده‌مانی در محیط‌های اسیدی دارد. در مطالعه حاضر توانایی عصاره پوست پرتقال جهت حساس کردن لیستریا مونوسیتوژنز و اشریشیا کلای O157:H7 به شرایط اسیدی مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور سلول‌های لیستریا مونوسیتوژنز و اشریشیا کلای O157:H7 (با تعداد تقریبی 105 واحد تشکیل دهنده کلنی در میلی لیتر) به محیط‌های TSB با pH برابر با 4 و 5 ایجاد شده به‌وسیله اسیدهای استیک و لاکتیک به طور جداگانه و حاوی غلظت های 5/0 و 1 درصد از عصاره پوست پرتقال تلقیح شدند. تعداد باکتری های زنده قبل و پس از 6 ساعت مواجهه با محیط به روش کشت سطحی بر روی محیط TSA شمارش گردید. بر اساس نتایج این تحقیق غلظت 5/0 درصد عصاره پوست پرتقال تأثیری بر میزان زنده مانی باکتری های لیستریا مونوسیتوژنز و اشریشیا کلای O157:H7 در شرایط اسیدی مورد آزمایش نداشت (05/0<p). اما غلظت 1 درصد عصاره پوست پرتقال توانست که سلول های لیستریا مونوسیتوژنز را به pHهای 4 و 5 ایجاد شده توسط اسید لاکتیک و اسید استیک حساس تر کند(05/0>p). نتایج مشابهی در مورد اشریشیا کلای O157:H7 به دست آمد. بنابراین غلظت 1 درصد عصاره پوست پرتقال می تواند میزان غیرفعال شدن باکتری های لیستریا مونوسیتوژنز و اشریشیا کلای O157:H7 در طی مواجهه با pHهای پایین و اسیدهای آلی را افزایش دهد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد
