• فهرست مقالات اسیداوریک

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - بررسی اثر عصاره آبی ـ الکلی لعل­ کوهستان  برفاکتورهای عملکردی و تغییرات بافتی کلیه موش صحرایی نر بالغ تحت مسمومیت با کلرید­کادمیوم
        مریم رحیمی کازرونی مختار مختاری مهرداد شریعتی سمیه رحیمی کازرونی
        زمینه وهدف:کادمیوم از آلاینده­ های محیطی مهم محسوب می­ گردد و دارای اثرات سمی متنوع می­باشد. در این تحقیق، اثر عصاره آبی ـ الکلی لعل­ کوهستان برمیزان کراتینین،BUN ، اسیداوریک و تغییرات بافت کلیه به­ دنبال مسمومیت ناشی از کلرید­کادمیوم در موش­ صحرایی نر بررسی شد.روش کار: چکیده کامل
        زمینه وهدف:کادمیوم از آلاینده­ های محیطی مهم محسوب می­ گردد و دارای اثرات سمی متنوع می­باشد. در این تحقیق، اثر عصاره آبی ـ الکلی لعل­ کوهستان برمیزان کراتینین،BUN ، اسیداوریک و تغییرات بافت کلیه به­ دنبال مسمومیت ناشی از کلرید­کادمیوم در موش­ صحرایی نر بررسی شد.روش کار:48 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به 6 گروه 8تایی به­ صورت زیر تقسیم شدند: گروه کنترل بدون هیچ تیمار دارویی، گروه شاهد دریافت­ کننده آب مقطر، گروه تجربی1 تیمار شده با mg/kg2 کلریدکادمیوم، گروه تجربی2 تیمار شده با mg/kg500 عصاره آبی ـ الکلی لعل­ کوهستان و گروه­ های تجربی 3 و 4 ابتدا mg/kg2 کلریدکادمیوم و سپس به ترتیب(mg/kg)250و500 عصاره را به مدت 21 روز دریافت کردند. در پایان دوره آزمایش، پس از توزین تمام گروه­ ها از نمونه­ های خونی برای اندازه­ گیری غلظت سرمی کراتینین،BUN و اسیداوریک استفاده و پس از خارج کردن کلیه­ ها، مقاطع بافتی تهیه شده با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج با استفاده از آزمون­ های آماری آنالیز واریانس یک­ طرفه ANOVAو به دنبال آن تست Tukeyارزیابی شدند.یافته ها:کلریدکادمیوم باعث کاهش معنی ­دار وزن بدن، افزایش معنی­ دار در غلظت سرمی کراتینین، BUN، اسیداوریک و آسیب در بافت کلیه نسبت به گروه­ های کنترل و شاهد شد. درحالی­ که عصاره لعل­ کوهستان باعث افزایش معنی­ دار وزن بدن، کاهش معنی­ دار در غلظت سرمی کراتینین، BUN، اسیداوریک و بهبود آسیب کلیوی در گروه­ های مسموم شده با کلریدکادمیوم می­شود(0.05>pنتیجه گیری:نتایج حاصله نشان داد عصاره لعل­ کوهستان اثرات حفاظتی در برابر مسمومیت کلیوی ناشی از کلریدکادمیوم و پارامترهای کلیوی دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - اثرات نانوذره اکسید آهن ـ روی (Fe2O4Zn) بر بافت کلیه و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی خون در رت های نر نژاد ویستار
        دیمن رحمانی زهرا هوشمندی شیرین فردوسی
        با توجه به تنوع نانوذرات تولید شده، باید اثرات جانبی این نانوذرات در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردد تا جهت درمان بیماری‌ها، از نوع بدون اثرات توکسیک استفاده گردد. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیرات نانوذره اکسید آهن- روی (Fe2O4Zn) بر فاکتورهای کلیوی موش های نر نژاد چکیده کامل
        با توجه به تنوع نانوذرات تولید شده، باید اثرات جانبی این نانوذرات در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردد تا جهت درمان بیماری‌ها، از نوع بدون اثرات توکسیک استفاده گردد. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیرات نانوذره اکسید آهن- روی (Fe2O4Zn) بر فاکتورهای کلیوی موش های نر نژاد ویستار انجام گرفت. در این مطالعه تجربی، 24 موش نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به 3 گروه 8 تایی تقسیم شدند که شامل 2 گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. گروه کنترل به میزان 5/0 میلی لیتر سرم فیزیولوژی دریافت کردند اما به گروه های آزمایش به ترتیب 5/0 میلی لیتر از نانوذرهاکسید آهن- روی با غلظت های ppm 100 و ppm 200 به مدت 7 روز متوالی به صورت درون صفاقی تزریق گردید. روزهای دوم، هفتم و چهاردهم بعد از تیمار، خون گیری از گوشه پلک چشم به کمک لوله مویینه انجام شد. فاکتورهای بیوشیمایی اوره، اسید اوریک و کراتینین به کمک روش الایزا اندازه گیری شدند. نتایج آنالیز واریانس بررسی مقادیر اوره و اسید اوریک نشان داد که میزان اوره و اسید اوریک، در روزهای هفتم و چهاردهم بعد از تیمار در دوزهای ppm 100 و ppm 200 کاهش یافته است. همچنین بررسی مقادیر کراتینین نشان داد که میزان کراتینین، در روزهای 2، 7 و 14 روز بعد از تیمار در دوزهای 100 و 200 افزایش یافته است. نتایج هیستولوژیک تزریق نانوذره آهن در دوزهای 100 و 200 نشان داد که در دوز پایین، نانوذره درون بافت همبند و سیتوپلاسم سلول های پروکسیمال و دیستال نفرون رسوب می کند و همچنین در دوز بالا علاوه بر سلول های توبول پروکسیمال و دیستال، در لوله های جمع کننده قسمت مرکزی کلیه هم رسوب تشکیل شده است. در کل نتایج پژوهش حاکی از آن بود که تزریق نانوذره اکسید آهن- روی منجر به تغییر فاکتورهای شیمیایی کلیوی از جمله کاهش میزان سطح اوره و اسیداوریک و افزایش کراتینین می شود. همچنین نتایج هیستولوژیک، رسوب نانوذره را در بافت کلیوی نشان می دهد. به نظر می رسد کاربرد این نانوذره آنچنان اثر سمی پایدار و طولانی مدت بر بدن جانداران ایجاد نمی کند. پرونده مقاله