شناسایی کپک های اپی فیت برگ توت و اثر متابولیت ثانویه آنها روی استافیلوکوک اورئوس و مقایسه آن با ونکومایسین

محورهای موضوعی : میکروبیولوژی

فاطمه زهرا اسدی ¹ , عقیل تبارملاحسن ² , عیسی غلامپورعزیزی ^{3 *}

1 - کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، گروه علوم پایه واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران
2 - استادیار ایمنی شناسی، گروه علوم آزمایشگاهی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران
3 - استادیار قارچ شناسی دامپزشکی، گروه دانشکده دامپزشکی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران

تاریخ دریافت : 1403/11/04 تاریخ پذیرش : 1403/12/15 تاریخ انتشار : 1404/01/28

کلید واژه: برگ توت, آسپرژیلوس, فوزاریوم, استافیلوکوک اورئوس, اپی فیت,

چکیده مقاله :

مقدمه: اخیرا به علت شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری ها توجه به متابولیت های بیولوژیکی به عنوان ترکیبات ضد میکربی جهت مهار آنها رو به رشد است. لذا در مطالعه حاضر به بررسی کپک های اپی فیت برگ توت و اثر متابولیت ثانویه آنها روی استافیلوکوک اورئوس پرداخته شده است.

مواد و  روش: از سطح برگ توت قارچها جداسازی شده و اثر متابولیت آنها روی استافیلوکوک اورئوس با تعیین MIC و MBC و روش انتشار دیسک و چاهک مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج: از برگ توت آسپرژیلوس ترئوس و فوزاریوم شناسایی شدند. میانگین میزان MIC و MBC متابولیت آسپرژیلوس ترئوس روی استافیلوکوک اورئوس برابر500 میکرولیتر بر میلی لیتر و برای فوزاریوم به ترتیب 250 و 500 میکرولیتر بر میلی لیتر بدست آمد. مقادیر 20، 40 ، 60 و 80 میکرولیتر متابولیت در انتشار دیسک و 100، 150 و 200 لاندا در انتشار چاهک برای آسپرژیلوس ترئوس قطر هاله عدم رشد به ترتیب 17، 24، 28 و 30 ،31، 35 و 40 میلی متر ایجاد کرد و برای فوزاریوم با مقادیر مذکور قطر هاله عدم رشد به ترتیب 8، 11 ، 12 و 15 ،16، 18 و 20 میلی متر بدست آمد. قطر هاله عدم رشد ونکومایسین 22 میلی متر بدست آمد.

نتیجه گیری: قطر هاله عدم رشد متابولیت آسپرژیلوس ترئوس  بالاتر از فوزاریوم می باشد و در مقایسه با آنتی بیوتیک ونکومایسین اثرات بالاتری نشان داد. بنابراین می تواند به عنوان ترکیب دارویی در مطالعات آینده مد نظر قرار گیرد.

چکیده انگلیسی:

Introduction: Recently, due to the prevalence of antibiotic resistance in bacteria, attention has been growing to biological metabolites as antimicrobial compounds to inhibit them. Therefore, in the present study, epiphytic molds of mulberry leaves and the effect of their secondary metabolites on Staphylococcus aureus were investigated.

Materials and Methods: Fungi were isolated from the mulberry leaf surface, and the effect of their metabolite on Staphylococcus aureus was investigated by determining MIC and MBC and the disk diffusion method.

Results: Aspergillus tereus and Fusarium were identified from mulberry leaves. The average MIC and MBC of Aspergillus tereus metabolite on Staphylococcus aureus was 500 μL/mL, and for Fusarium, it was 250 and 500 μL/mL, respectively.

The values ​​of 20, 40, 60 and 80 microliters metabolite in disk diffusion and 100, 150 and 200 microliters in well diffusion for Aspergillus tereus produced the diameter of the growth inhibition zone of 17, 24, 28 and 30, 31, 35 and 40 mm, respectively, and for Fusarium with the mentioned values, the diameter of the growth inhibition zone was 8, 11, 12 and 15, 16, 18 and 20 mm, respectively. The diameter of the growth inhibition zone of vancomycin was 22 mm.

Conclusion: The diameter of the growth inhibition zone of the metabolite of Aspergillus tereus is higher than that of Fusarium and shows higher effects compared to the antibiotic vancomycin. Therefore, it can be considered as a pharmaceutical combination in future studies.