توصیف کمی اثر کاهش پتانسیل آب بر جوانه زنی بذر کرچک (Ricinus communis L.) با استفاده از مدلهای هیدروتایم
محورهای موضوعی : تکنولوژی بذر
ابوالفضل درخشان
1
(دانشجوی دکتری زراعت دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان)
حامد اکبری
2
(دانشجوی دکتری زراعت دانشگاه تربیت مدرس)
بهنام کامکار
3
(دانشیار گروه زراعت دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان)
سیدعلی محمد مدرس ثانوی
4
(استاد گروه زراعت دانشگاه تربیت مدرس)
کلید واژه: پتانسیل آب پایه, توزیع گامبل, توزیع نرمال, توزیع ویبول, توزیع لوگلجستیک,
چکیده مقاله :
مدل سازی جوانه زنی با استفاده از مدل های هیدروتایم و هیدروترمال تایم به طور گسترده ای انجام می شود. در یک جمعیت بذری، تنوع در زمان جوانه زنی ناشی از تنوع پتانسیل آب پایه برای جوانه زنی کسر g (𝜓b(g)) است که توسط توزیع نرمال مدل سازی می شود. در این آزمایش، فرض نرمال بودن توزیع 𝜓b(g) با جوانه زنی بذرهای کرچک در محدوده ای از پتانسیل های آب (𝜓) در دماهای زیر مطلوب مورد آزمون قرار گرفت. چهار توزیع آماری ویبول، لوگ لجستیک، نرمال و گامبل برای نشان دادن تنوع نسبی 𝜓b(g) مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که توزیع ویبول در همه دماهای مورد بررسی دارای بیشترین دقت برازش به داده های 𝜓b(g) بود (AIC بین 1497- تا 1020-). ثابت هیدروتایم با افزایش دما کاهش یافت؛ بر اساس تابع توزیع ویبول مقدار آن از 71/242 مگاپاسکال ساعت در دمای 10 درجه سانتی گراد به 43/27 مگاپاسکال ساعت در دمای 35 درجه سانتی گراد رسید. همچنین بر اساس تابع ویبول، پتانسیل آب پایه برای جوانه‎زنی بذور کرچک در دماهای مختلف بین 93/0- تا 2- مگاپاسکال متغیر بود. توزیع نرمال لزوماً بهترین تابع برای پتانسیل آب پایه در مدل های هیدروترمال تایم نیست، لذا قبل از استفاده از یک مدل برای پیش بینی، توزیع 𝜓b(g) در یک نمونه بذری باید مورد بررسی قرار گیرد و یک معادله مناسب انتخاب شود. با توجه به انعطاف پذیری توزیع ویبول، این مدل امکان پیش بینی دقیق جوانه زنی و نیز تعیین توزیع 𝜓b(g) را فراهم می آورد.