تأثیر تیمارهای زیستی بر شاخص های جوانه زنی، رشدی و فیزیولوژیکی گیاهچه کدوی تخم کاغذی تحت تنش شوری

محورهای موضوعی : تنش های محیطی

سید اسماعیل موسوی ¹ (دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه علوم و تکنولوژی بذر، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران)
حشمت امیدی ² (استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1396/02/08 تاریخ پذیرش : 1396/06/01 تاریخ انتشار : 1396/06/01

کلید واژه: باکتری, جوانه‌زنی, ریشه چه, سدیم کلرید,

چکیده مقاله :

به منظور ارزیابی اثر تیمارهای زیستی بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیکی گیاهچه کدوی تخم کاغذی تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد تهران اجرا گردید. تیمار‌های آزمایشی شامل 4 سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی‌مولار کلرید سدیم) و هشت سطح تیمار بیوپرایمینگ (عدم تلقیح، تلقیح با قارچ Trichoderma harzianum، تلقیح با کود زیستی ازتوبارو1، تلقیح با کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با قارچ و کود زیستی ازتوبارور1، تلقیح با قارچ و کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با کود زیستی ازتوبارور1 و کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با تلفیقی از قارچ و هر دو کود زیستی) بودند. با افزایش سطح شوری از درصد و سرعنت جوانه‌زنی کاسته شد. تلفیق قارچ با کود زیستی فسفاته باعث شد سرعت جوانه‌زنی در بالاترین سطح شوری، نسبت به شاهد 33 درصد افزایش یابد. نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه با افزایش شوری افزایش یافت و استفاده از تیمار کود زیستی فسفاته توانست در بالاترین سطح شوری، این شاخص را نسبت به شاهد، 16/0 سانتی‌متر افزایش دهد. مدت زمان لازم برای سبز شدن بذرها با افزایش سطح شوری افزایش یافت اما استفاده از تیمارهای تلفیقی قارچ با کودهای زیستی توانست این زمان را در بالاترین سطح شوری، نسبت به شاهد به طور معنی‌داری کاهش دهد. به‌طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از تیمارهای تلفیقی بیوپرایمینگ می‌تواند اثر منفی شوری بر درصد و سرعت جوانه‌زنی را کاهش دهد.