توسعه پایدار نواحی منطقه 4 شهر تهران با تاکید بر حکمروایی خوب شهری

محورهای موضوعی : جغرافیا و برنامه ریزی شهری

محسن محمدی ¹ , رحیم سرور ² , مجید ولی شریعت پناهی ³ , حسین مجتبی زاده ⁴

1 - دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استاد تمام گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد علوم تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - دانشیار گروه جغرافیا،دانشکده علوم انسانی،دانشگاه آزاد اسلامی، واحدیادگار امام خمینی (ره)، شهر ری ، تهران ، ایران
4 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1399/02/11 تاریخ پذیرش : 1399/08/20 تاریخ انتشار : 1399/02/01

کلید واژه: شهر تهران, توسعه پایدار, حکمروایی خوب شهری, منطقه چهار(4),

چکیده مقاله :

کلانشهر تهران، به‌عنوان پایتخت، با مشکلات بسیاری مواجه است و منطقه چهار که از پرجمعیت‌ترین مناطق تهران است در شرایط کنونی فاقد توازن در سطح توسعه در بین نواحی مختلف می‌باشد. کشف روابط بین این شرایط با وضعیت حکمروایی در نواحی، مساله پژوهش را تشکیل می‌دهد. پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با راهبرد پیمایش انجام شد. شاخص‌ها ابتدا به روش دلفی (DELPHI) بدست آمد و سپس در میان دو جامعه آماری شهروندان و مدیران شهرداری توزیع شد. نتیجه محاسبات در سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و تحلیل‌های فضایی نشان داد نواحی‌ای که رتبه بهتری از نظر حکمروایی بدست آوردند، وضعیت بهتری از نظر توسعه پایدار شهری داشتند (نواحی 1، 2 و 3) و نواحی‌ای که رتبه بدتری از نظر حکمروایی خوب شهری داشتند، از نظر توسعه پایدار نیز از وضعیت ضعیف‌تری برخوردارند (نواحی 6 و 7) لذا بین حکمروایی خوب شهری و توسعه پایدار نواحی شهری رابطه وجود دارد.

چکیده انگلیسی:

The metropolis of Tehran, as the capital, is facing many problems, and District Four, which is one of the most populous areas of Tehran, is currently unbalanced in terms of development among different areas. Discovering the relationship between these conditions and the situation of governance in the regions is a matter of research. The research was performed by descriptive-analytical method with survey strategy. The indicators were first obtained by Delphi method (DELPHI) and then distributed among two statistical communities of citizens and municipal managers. The results of calculations in the Geographic Information System (GIS) and spatial analysis showed that the areas that ranked better in terms of governance were better in terms of sustainable urban development (areas 1, 2 and 3) and the areas that ranked better. They were worse off in terms of good urban governance, and in terms of sustainable development, they are in a weaker position (areas 6 and 7), so there is a relationship between good urban governance and sustainable development in urban areas.