شهر همیار کودک به مثابه ابزاری جهت رفع محرومیت کودکان مطالعه موردی:شهر شیراز
محورهای موضوعی : جغرافیا و برنامه ریزی شهری
آزاده حاجی زاده
1
(دانشجوی دکتری رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری ،واحد علوم و تحقیقات ،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران)
رحیم سرور
2
(استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ،واحد علوم و تحقیقات ،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران)
عبدالرضا فرجی راد
3
(دانشیار گروه جغرافیا، واحد علوم و تحقیقات ،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
کلید واژه: اسپیرمن, کودک, شهر همیار کودک, محرومیت کودکان, شیراز,
چکیده مقاله :
شهر امروز محیطی است که می بایست امکانات وراثتی و استعداد های کودکان را شکوفا سازد.دنیا را بزرگسالان اداره می کنند و برنامه ریزان هستند که تصمیم می گیرند چه فعالیتی در کجا و به چه صورت انجام شود. اما مدیران و برنامه ریزان شهری، به حد کافی به اهمیت و ضرورت توجه به کودکان، مسائل و نیازهای آنان پی نبرده اند. شهری که به کودکان خود توجه نکند، نیازهای آنان را درنظر نگیرد، مشکلات سخت افزاری و نرم افزاری آنان را نشناسد، نسل آینده خود را و در نتیجه آینده حیات خود را به مخاطره انداخته است. در همین راستا تحقیق حاضر با هدف روند تحقق پذیری شهر همیار کودک به بررسی محرومیت کودکان شهر شیرازو تاثیر عناصر ساخت شهر همیار کودک در تعدیل اثرات محرومیت شهری کودکان می پردازد. روش تحقیق این نوشتار، توصیفی-تحلیلی به صورت موازی است. ﮔﺮدآوری اﻃﻼﻋﺎت و دادهﻫﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری آن را دو ﮔﺮوه ﻣﺪﻳﺮان ﺷﻬﺮی، ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ و ﺧﺒﺮﮔﺎن ﺷﻬﺮی و والدین ساکن شهر شیرازﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ. ﺑﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﺮ روش همبستگی اسپیرمن، شیراز از نظر مولفه های شهر همیار کودک در وضعیت مطلوبی قرار ندارد.
Today s city is an environment that in which adults should manage hereditary facilities and talents of children and this is planners who decide where and how to do that. But, managers and urban planners don’t pay enough attention to children and their needs. In this regard, when there is no attention to children, their software and hard ware needs, so the future of their lives is pndangered. In this regard, the present study aims to investigate the child s deprivation in shiraz and the impact of city building elements on moderating the effects of urban deprivation of children. The research methodology of this paper is descrivptive analytical in parallel.
_||_