کنترل بیولوژیک Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici توسط باکتریهای آنتاگونیست باسیلوس و سودوموناس ریزوسفر گوجهفرنگی در لرستان
محورهای موضوعی : دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهیسجاد جلالی 1 , ناصر پنجه که 2 , مصطفی درویش نیا 3 * , محمد سالاری 4 , احمد صالحی 5
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
2 - دانشیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
3 - استادیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران.
4 - دانشیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
5 - مربی، گروه بیماری شناسی گیاهی، سازمان جهاد کشاورزی خراسان رضوی، مدیریت جهاد کشاورزی طرقبه شاندیز، خراسانی رضوی، ایران.
کلید واژه: پژمردگی فوزاریومی ریزوسفر, ضد قارچی, عوامل بیوکنترل طبیعی,
چکیده مقاله :
در این تحقیق اثرات آنتاگونیستی جدایههای باکتریایی Bacillus subtilisوPseudomonas fluorescens علیه بیمارگر در آزمایشگاه و روی گوجهفرنگی رقم اچفلات در گلخانه بررسی شد. میزان بازدارندگی جدایههای باکتریایی از رشد بیمارگر به روش کشت متقابل روی محیط کشت PDA ارزیابی گردید. دو جدایه ازP. fluorescens و یک جدایه از B. subtilis بر بیمارگر در گلخانه به روش آغشته سازی ریشه گیاهچهها با سوسپانسیون باکتری قبل از انتقال دادن گیاهچهها به گلدانها بررسی شد. یکسوم فوقانی خاک گلدانها قبل از انتقال گیاهچهها به گلدانها به نسبت 10 درصد وزنی با مایه تلقیح قارچ بیمارگر آلوده شده بود. برهمکنش بین آنتاگونیستها و بیمارگر در گلخانه، 60 روز پس از مایهکوبی گیاهچهها با اندازهگیری فاکتورهای رشدی گیاهچههای گوجهفرنگی و شدت بیماری پژمردگی فوزاریومی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که جدایههای (P1) P. fluorescens، (P2) P. fluorescens و B. subtilis در آزمایشگاه به ترتیب 8/28، 74/25 و 52/10 درصد بازدارندگی از رشد بیمارگر را داشتند. آنتاگونیستهای P. fluorescensوB. subtilis در آزمایشهای گلخانهای موجب کاهش شدت آلودگی و افزایش فاکتورهای رشدی بوتههای گوجهفرنگی در حضور قارچ بیمارگر شدند. در روش کشت متقابل جدایههای P. fluorescens از قدرت آنتاگونیستی بالاتری برخوردار بودند، در حالی که در آزمایش گلخانهای جدایه B. subtilis در افزایش رشد گیاه و کاهش بیماری مؤثرتر است.
Fusariumwilt of tomato is a worldwide disease causing significant damage in more than 32 countries. In this experiment the antagonistic effects of locally isolated strains of Bacillus subtilis and Pseudomonas fluorescens against the pathogen were studied in the laboratory and greenhouse. Results showed that in dual culture tests the isolates P. fluorescens (P1), P. fluorescens (P2) and Bacillus subtilis inhibited growth of Fusarium by 28/8, 25/74 and 10/52 percent respectively. In the greenhouse experiments roots of tomato seedlings were separately dipped in the bacterial suspensions before transplanting into pots, the top one-third soil of which was inoculated with the pathogen. The interaction between antagonists and pathogen in the greenhouse, 60 days after inoculation of seedlings was evaluated by measurement of growth factors, root and shoot wet and dry weights, of tomato plants and the severity of Fusarium wilt disease. Both P. fluorescens and B. subtilis decreased disease incidence and increased growth factors of tomato plants in the presence of the pathogenic fungus but, in contrast to results of dual culture tests, Bacillus subtilis was more effective in reducing disease severity.
_||_