• صفحه اصلی
  • تعیین تنوع ژنتیکی Fusarium solani عامل پوسیدگی ریشه و طوقه ی گوجه فرنگی با استفاده از گروه های سازگار رویشی

اشتراک گذاری

آدرس مقاله


کد مقاله : 172 بازدید : 59 صفحه: 59 - 68

نوع مقاله: پژوهشی

تعیین تنوع ژنتیکی Fusarium solani عامل پوسیدگی ریشه و طوقه ی گوجه فرنگی با استفاده از گروه های سازگار رویشی

محورهای موضوعی : دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهی

محمدرضا پروین 1 , رضا فرخی نژاد 2

1 - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
2 - استاد گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

تاریخ دریافت : 1392/08/15 تاریخ پذیرش : 1392/08/15 تاریخ انتشار : 1392/10/01

کلید واژه: خوزستان, solani Fusarium, گوجه‌فرنگی, گروه‌های سازگار رویشی(VCGs),

چکیده مقاله :

در پاییز 1388 از مناطق مختلف استان خوزستان در مجموع 79 جدایه Fusarium solani از ریشه و طوقه‌ی گوجه‌فرنگی جداسازی گردید. بیماری­زایی جدایه­ها و همچنین تنوع ژنتیکی آن‌ها با استفاده از VCG مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون بیماری­زایی جدایه­ها نشان داد که تمام جدایه­های مورد آزمایش این گونه بیماری­زا هستند. برای تولید موتانت ­نیت از محیط کشت زاپک کلرات (CDAC) حاوی 5% کلرات پتاسیم و رزبنگال استفاده شد. کلاس فنوتیپی موتانت­های نیت بر اساس نحوه­ی رشدشان روی محیط­کشت پایه حاوی یکی از چهار منبع ازت نیترات، نیتریت، آمونیوم و هیپوزانتین تعیین شد. بر این اساس 68% از موتانت­های نیت در کلاس فنوتیپی nit1، 18% آنها در کلاس فنوتیپی nit3 و 14% آنها در کلاس فنوتیپی nitM قرار گرفتند. مکمل­سازی بین  موتانت­های نیت جدایه­ها روی محیط­کشت حداقل انجام شد و جدایه­ها در 25 گروه سازگار رویشی قرار گرفتند. در این مطالعه رابطه­ی مشخصی بین VCG و منطقه­ی جغرافیایی مشاهده نگردید.

چکیده انگلیسی:

Seventy nine isolates of Fusarium solani were obtained from crown and root rotted parts of tomato plants collected from different regions of Khuzestan province during autumn 2009 using Nash-Snyder medium. Pathogenicity of isolates was tested on potted tomato seedlings of cultivar Primo at 2-leaf stage, under field conditions. Genetic diversity among F. solani isolates was also studied using vegetative compatibility groups (VCGs). Pathogenicity tests revealed that all the isolates were pathogenic. In order to determine VCGs, nit mutants were generated on culture medium CDAC supplemented with 5% KClO3 and Rose Bengal. Using this medium collectively 631 nit mutants were recovered. Nit mutants were divided into 3 phenotypic classes, nit1 (68%), nit3 (18%) and NitM (14%) according to their growth pattern on basal media containing one of four nitrogen sources: sodium nitrate, sodium nitrite, hypoxantine and ammonium tartrate. Complementation test among nit mutants placed isolates into 25 vegetatively compatible groups. In this investigation no relation was observed between VCGs and geographic regions.

منابع و مأخذ:


  1. Booth C. 1971. The Genus Fusarium. Survey, UK: Commonwealth of Mycological Institute. 237 p.
    2.
  2. Burgess LW, Summerell BA, Bullock S, Gott K and Backhouse D. 1994. Laboratory Manual for Fusarium Research. 3rd ed. Sydney: University of Sydney. 134 p.
    3.
  3. Chandra S, Raizada M and Gaur A K S. 1983. Pathological variability in Fusarium oxysporum and F. solani. Indian Phytopatholoy 36: 36–40.
    4.
  4. Chen W and Swart W. 2001. Genetic variation among Fusarium oxysporum isolates associated with root rot of Amaranthus hybridus in South Africa. Plant Disease 85: 1076–1080.
    5.
  5. Correll J C, Klittich C J R and Leslie J F. 1987. Nitrate nonutilizing mutants of Fusarium oxysporum and their use in vegetative compatibility tests. Phytopathology 77: 1640–1646.
    6.
  6. Correll J C, Puhala J E and Schneider RW. 1986. Identification of Fusarium oxysporum f.sp. appi on the basis of colony size, virulence, and vegetative compatibility. Phytopathology 76: 396–400.
    7.
  7. Cucuzza J D, Watterson J C and Bernhardt E A. 1991. Foot rot of tomato caused by Fusarium solani in California. Plant Disease 76: 101.
    8.
  8. Dhingra O D and Sinclair J B. 1987. Basic Plant Pathology Methods. Boca Raton, Florida, USA: CRC Press. 355 p.
    9.
  9. Elmer W H and Stephens C T.1989. Classification of Fusarium oxysporum f.sp. asparagi into vegetative compatible groups. Phytopathology 79: 88–93.
    10.
  10. Hawthorn B T and Rees-George J. 1996. Use of nitrate non-utilizing mutants to study vegetative incompatibility in Fusarium solani (Nectria haematococca), especially members of mating populations I, V, and VI. Mycological Research 100: 1075–1081.
    11.
  11. Kistler H C. 1997. Genetic diversity in the plant pathogenic fungus, Fusarium oxysporum. Phythopathology 87: 474–479.
    12.
  12. Klittich C J R and Leslie J F. 1988. Nitrate reduction mutants of Fusarium moniliform (Gibberella fujikuroi). Genetics 118: 417–423.
    13.
  13. Leslie J F. 1993. Fungal vegetative compatibility. Annual Review of Phytopathology 31: 127–150.
    14.
  14. McDonald B. 1997. The population genetics of fungi: tools and techniques. Phytopathology 87: 448–453.
    15.
  15. Menzies J G, Koch C and Seywerd F. 1990. Additions to the host range of Fusarium oxysporum f.sp radicis-lycopersici. Plant Disease 74: 569–572.
    16.
  16. Mohammadi A and Nooras Mofrad N. 2009. Genetic diversity in population of Fusarium solani from cumin in Iran. Journal of Plant Protection Research 49: 283–286.
    17.
  17. Nash, SM and Snyder WC. 1962. Quantitative estimations by plate counts of propagules of the bean root rot Fusarium in field soils. Phytopathology 52: 567–572.
    18.
  18. Nelson P E, Toussoun TA and Marasas W F D. 1983. Fusarium Species: An Illustrated Manual for Identification. Pennsylvania, USA: Pennsylvania State University Press. 193 p.
    19.
  19. Ommati F and Ershad J. 2004. Identification of fungal agents of tomato wilting from nurseries and field of Semnan province. Paper presented at: 16th Iranian Plant Protection Congress; August 28–September 1; Tabriz, Iran.
    20.
  20. Puhalla J E. 1985. Classification of strains of Fusarium oxysporum on the basis of vegetative compatibility. Canadian Journal of Botany 63: 179–183.
    21.
  21. Rahkhodaei E. 2000. Vegetative compatibility groups and pathogenicity of Fusarium solani and Fusarium oxysporum from potato in Fars and Khuzestan Provinces [Msc] [Ahvaz, Iran]. Shahid Chamran University. 108 p.
    22.
  22. Raouffi M, Farrokhi Nejad R and Mahmoudi S B. 2004. Population genetic diversity of Fusarium solani the causal agent of sugar beet root rot, using vegetative compatibility groups (VCGs) and its relationship to virulence of isolates. Sugar Beet 201: 39–53.
    23.
  23. Romberg M K and Davis R M. 2007. Host range and phylogeny of Fusarium solani f.sp. eumartii from potato and tomato in California. Plant Disease 91: 585–592.
    24.
  24. Sidhu G F and Webster J M. 1979. A study of heterokaryosis and its influence on virulence in Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici. Canadian Journal of Botany 57: 548–555.
    25.
  25. Vawdrey L L and Peterson R A. 1988. Fusarium solani, cause of foot rot of tomatoes in central Queensland. Australasian Plant Pathology 17: 24–25.
    26.
  26. Venter SL, Theron DJ, Steyn PJ, Ferreira DI and Eicker A.1992. Relationship between vegetative compatibility and pathogenecity of isolates of Fusarium oxysporum f.sp. tuberosi from potato. Phytopathology 82: 858–862.   
    27.
  27. Viani A, Alizadeh A, Babadoost M and Pieghami E. 2008. Investigation on Fusarium diseases of tomatoes in East Azarbaijan. Journal of Agricultural Science and Natural Resources 145: 192–206.
    28.
  28. Wolcan S M and Lori G A. 1993. Tomato foot rot caused by Fusarium solani. Review of Plant Pathology 72: 21–93.
    29.

Woo SL, Zoina A, Delsorbo G, Lorito M, Nanni B, Scala F and Novielo C. 1996. Characterization of Fusarium oxysporum f.sp. phaseoli by pathogenic races, VCG, RLFP, and RAPD. Phytopathology 86: 966–973.

_||_

مقالات مرتبط

حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات دانشگاه آزاد اسلامی است.
حق نشر © 1403-1400

صفحه اصلی| عضویت/ ورود| درباره سند| تماس با ما|
[English] [العربية] [en] [ar]