پیش‌بینی بالندگی اجتماعی بر اساس اعتماد اجتماعی و خوش‌بینی در اعضای هیأت‌علمی
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعيسیدنعمتالله کمالی کار سالاری 1 , فرشیده ضامنی 2
1 - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
2 - دانشیار، گروه علوم تربیتی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
کلید واژه: بالندگی اجتماعی#اعتماد اجتماعی#خوش‌بینی# اعضای هیأت‌علمی,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش پیش‌بینی بالندگی اجتماعی بر اساس اعتماد اجتماعی و خوش‌بینی در اعضای هیأت‌علمی بود. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش اعضای هیأت‌علمی دانشگاه‌های آزاد اسلامی استان مازندران در سال 1399 به تعداد 1487 نفر بودند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 305 نفر برآورد که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های محقق‌ساخته بالندگی اجتماعی، اعتماد اجتماعی افشانی و شیری محمدآباد (1394) و خوش‌بینی شییر و کارور (1985) بودند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان در نرم‌افزار SPSS استفاده شد. یافته‌های حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که اعتماد اجتماعی و خوش‌بینی با بالندگی اجتماعی رابطه معنادار مثبت داشتند و یافته‌های حاصل از آزمون رگسیون چندگانه به روش همزمان نشان داد که اعتماد اجتماعی و خوش‌بینی توانایی پیش‌بینی معنادار بالندگی اجتماعی را داشتند و توانستند 4/32 درصد از تغییرات آن را در اعضای هیأت‌علمی دانشگاه‌های آزاد اسلامی استان مازندارن پیش‌بینی کنند که سهم اعتماد اجتماعی بیشتر از خوش‌بینی بود (05/0>P). بر اساس نتایج این پژوهش، برنامه‌ریزی جهت ارتقای بالندگی اجتماعی اعضای هیأت‌علمی از طریق افزایش اعتماد اجتماعی و خوش‌بینی ضروری است. پس، با برگزاری دوره‌های ضمن خدمت و آموزش‌های لازم می‌توان از طریق بهبود اعتماد اجتماعی و خوش‌بینی در اعضای هیأت‌علمی میزان بالندگی اجتماعی در آنان را ارتقاء بخشید.بر اساس نتایج این پژوهش، برنامه‌ریزی جهت ارتقای بالندگی اجتماعی اعضای هیأت‌علمی از طریق افزایش اعتماد اجتماعی و خوش‌بینی ضروری است. پس، با برگزاری دوره‌های ضمن خدمت و آموزش‌های لازم می‌توان از طریق بهبود اعتماد اجتماعی و خوش‌بینی در اعضای هیأت‌علمی میزان بالندگی اجتماعی در آنان را ارتقاء بخشید.
The aim of this research was predicting social development based on social trust and optimism in faculty members. This study in terms of purpose was applied and in terms of implementation was a cross-sectional correlational. The research population was faculty members of Islamic Azad Universities of Mazandaran province in 2020 year with number of 1487 people. The sample size based on Cochran's formula was estimated 305 people who were selected by multi-stage cluster sampling method. The research tools were questionnaires of researcher-made social development, Afshani and Shiri Mohammadabad social trust (2015) and Scheier and Carver optimism (1985). To analyze data were used from Pearson correlation and multiple regression with enter method tests in SPSS software. Findings from Pearson correlation test showed that social trust and optimism had a significant positive relationship with social development and findings from multiple regression with enter method test showed that social trust and optimism were able to significantly predict social development and were able to predict 32.4% of its changes in the faculty members of Islamic Azad Universities of Mazandaran province that the share of social trust was more than optimism (p < 0.01). According to the results of this study, planning to promote the social development of faculty members is essential by increasing social trust and optimism. Therefore, by holding in-service courses and necessary training can by improving social trust and optimism in faculty members improve the level of their social development.
احمدی، امید؛ کمالیان، امین رضا؛ یعقوبی، نورمحمد؛ قاسمی، محمد و جلالی، سیدسعید. (1397). طراحی مدل بهسازی عملکرد کارکنان در وزارت کشور با رویکرد داده‌بنیاد. فصلنامه مدیریت منابع در نیروی انتظامی، 6(4)، .34-1
افشانی، سیدعلیرضا و شیری محمدآباد، حمیده. (1394). رابطه اعتماد اجتماعی با سلامت اجتماعی در بین زنان شهر یزد. مجله مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، 4(2)، 299-277.
باقری شیخانگفشه، فرزین و شباهنگ، رضا. (1398). پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی سالمندان بر اساس معنویت، حمایت اجتماعی و خوش‌بینی. مجله دین و سلامت، 7(2)، 32-22.
حریریان، زهره؛ فهیمی‌نژاد، فهیمه و محمدی‌آریا، علی‌رضا. (1397). تاثیر مثبت‌اندیشی در افزایش کارایی نیروی انسانی و بالندگی سازمانی. همایش بین‌المللی افق‌های نوین در روانشناسی و علوم شناختی، تهران: انجمن افق نوین علم و فناوری، 44-34.
خلیلی تجره، روناک و احمدیان، حمزه. (1398). رابطه بین خوش‌بینی و نشاط ذهنی با نقش واسطه‌ای تاب‌آوری در سالمندان. مجله روانشناسی و روان‌پزشکی شناخت، 6(2)، 160-149.
داودی‌نیا، اکرم؛ رضایی، بیژن و خدایاری، محمدعظیم. (1393). بررسی رابطه بین اعتماد اجتماعی با بالندگی سازمانی درسازمان امور اقتصادی و دارایی استان کرمانشاه. اولین کنفرانس بین‌المللی مدیریت، حسابداری و اقتصاد، شیراز: موسسه بین‌المللی عالی علوم و فناوری حکیم عرفی شیراز، 162-155.
دعایی، حبیب‌اله؛ فراحی، محمدمهدی و همایونی، محمدحسین. (1388). نقش بالنده‌سازی کارکنان در بهبود اعتماد متقابل آنان به مدیران. پژوهش‌نامه مدیریت تحول (پژوهش‌نامه مدیریت)، 1(1)، 30-9.
رضاپور، داریوش و باقری، رحمان. (1397). بررسی رابطه اعتماد اجتماعی با میزان احساس امنیت اجتماعی (مطالعه موردی شهروندان بالای 18 سال شهر دزفول)، فصلنامه مطالعات امنیت اجتماعی، 56، 72-49.
عبداللهی، حیدر؛ شعبانی، بهار، غلامرضا و هنری، حبیب. (1396). ارتباط سرمایه اجتماعی بر بالندگی اعضای هیأت‌علمی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی. پژوهش‌نامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، 13(26)، 118-105.
Akcayir, G. (2017). Why do faculty members use or not use social networking sites for education? Computers in Human Behavior, 71, 375-385.
Ayoub, J., Yang, J., & Zhou, F. (2021). Modeling dispositional and initial learned trust in automated vehicles whith predictability and explainability. Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour, 77, 102-116.
Bergh, A., & Ohrvall, R. (2018). A sticky trait: social trust among Swedish expatriates in countries whit varying institutional quality. Journal of Comparative Economics, 46(4), 1146-1157.
Giangiordano, I., Sahani, H., DiMascio, D., Saccone, G., Bellussi, F., Berghella, A., & et al. (2020). Optimism during pregnancy and obstetrical outcomes: A systematic review. European Journal of Obstetrics & Gynecology And Reproductive Biology, 248, 95-101.
Gimenez, G., Martin-Oro, A., & Sanau, J. (2018). The effect of districts’ social development on student performance. Studies in Educational Evaluation, 58, 80-96.
Han, L., Sun R., Gao, F., Zhou, Y., & Jou, M. (2019). The effect of negative energy news on social trust and helping behavior. Computers in Human Behavior, 92, 128-138.
Hilty, D. M., Uno, J., Chan, S., Torous, J., & Boland, R. J. (2019). Role of technology in faculty development in psychiatry. Psychiatric Clinics of North America, 42(3), 493-512.
Lindblom, A., Lindblom, T., & Wechtler, H. (2020). Dispositional optimism, entrepreneurial success and exit intentions: the mediating effects of life satisfaction. Journal of Business Research, 120, 230-240.
Ozcan, B., & Bjornskov, C. (2011). Social trust and human development. The Journal of Socio-Economics, 40(6), 753-762.
Romswinkel, E. V., Konig, H. H., & Hajek, A. (2018). The role of optimism in the relationship between job stress and depressive symptoms. Longitudinal findings from the German Ageing Survey. Journal of Affective Disorders, 241, 249-255.
Scheier, M. F., & Carver, C. (1985). Optimism, coping, and health: Assessment and implications of generalized outcome expectancies. Health Psychology, 4(3), 219-247.
Singh, A. R., & Singh, S. A. (2008). Diseases of poverty and lifestyle, well-being and human development. Mens Sana Monographs, 6(1), 187-225.
Siramkaya, S. B., & Aydin, D. (2014). “Social space” concept in the psycho – social development of university youth and its exemplification in faculty buildings. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 140, 246-254.
Vu, C. H. V., Uchino, M., Kawashima, M., Yuki, K., Tsubota, K., Nishi, A., & et al. (2019). Lack of social support and social trust as potential risk factors for dry eye disease: JPHC-NEXT study. The Ocular Surface, 17(2), 278-284.
Zagar, M., Sampognaro, L., Robertson, C., & Craft, G. (2019). A description and opinions of a longitudinal book club for comprehensive pharmacy faculty development. Currents in Pharmacy Teaching and Learning, 11(9), 909-914.
_||_