اثربخشی آموزش فرزندپروری مادران سرپرست بر افزایش مولفه‌های رفتاری – هیجانی خودپنداره کودکان 8-12 ساله
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي
محمد آهنگرکانی
1
(دانشجوی دکتری، دانشگاه سمنان، سمنان)
مریم هاشمی
2
(کارشناسی ارشد روانشناسی- دانشگاه سیرجان- کرمان)
فاطمه کشتکار
3
(کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی- دانشگاه مرودشت. شیراز)
اعظم حبیب الهی
4
(;کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد واحد نجف آباد)
کلید واژه: واژگان کلیدی: آموزش فرزندپروری مادران سرپرست خانوار, کودکان, خودپنداره,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش فرزندپروری مادران بر افزایش مولفه‌های رفتاری و هیجانی خودپنداره کودکان صورت گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع تحقیقات شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری3 ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران سرپرست کودکان شهرستان بابل و نمونه پژوهش شامل مادران سرپرست 22 کودک بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و پس از پاسخگویی به پرسشنامه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. والدین کودکان گروه آزمایش برنامه آموزش شیوه فرزندپروری مادران را در 8 جلسه 120 دقیقه ای در 2 ماه دریافت کردند اما گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که مولفه‌های عاطفی– رفتاری خودپنداره آزمودنی‌های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه به طور معناداری افزایش یافت (034/0P<). همچنین پس از گذشت 3 ماه نتایج مداخله در کودکان گروه آزمایشی پایدار بود (001/ 0P<). برنامه آموزش فرزندپروری مادران راهبردی موثر برای افزایش خودپنداره کودکان است. بر مبنای نتایج این پژوهش به مشاوران و روانشناسان کودک می‌توان پیشنهاد نمود که با استفاده از این برنامه آموزشی در ارتقاء ویژگی‌های عاطفی– رفتاری خودپنداره کودکان بکوشند.
The Aim of the present study was to investigate the Effectiveness of Mothers' parenting training on reduction of affective - behavioral problems in preschool children 4 to 6 years old. The Methods of present study was a quasi-experimental research and a pretest- posttest design with control group and follow up. The statistical population were included all mothers preschool children with affective – behavioral problems in the Babol city. Research sample consisted of parents of 22 children with affective- behavioral problem who volunteered to take part in the study and who were chosen by available sampling. They were divided randomly into an experimental and control group. The experimental group received parental training which was comprised of eight sessions during a two month period. The control group did not receive any intervention. Data was analyzed using multivariate analysis of covariance (MANCOVA). research finding indicate that affective-behavioral problems of the experimental group was reduced significantly )P<0/034( more than the control group .follow up tests indicated the relative stability of the effects of parenting training program after three months (P<0/001). parenting training program is an effective method for reducing affective-behavioral problems in children. It is recommended that did counselors and psychologists administer parenting training program as part of treatment for reducing affective – behavioral problems of children.
_||_