جهت گیری توسعه چین و پیامدهای سیاسی آن

محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی

محمدرضا رستمی ¹ , جواد زراعت پیما ²

1 - ([e-mail]) . دکتری روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی
2 - ([e-mail]) 2 . کارشناسی ارشد مطالعات منطقه ای دانشگاه تهران

تاریخ دریافت : 1390/05/19 تاریخ پذیرش : 1390/09/26 تاریخ انتشار : 1390/06/10

کلید واژه: دستاوردها, چین, راهبرد توسعه, ملاحظات سیاسی, پیش شرط ها,

چکیده مقاله :

جمهوری خلق چین پس از گذشت سه دهه از انقلاب مائوئیستی، چرخ شهایی را در جهت گیری های کلان اقتصادی، سیاسی و ایدئولوژیک صورت داد که هدف عمده ی آن حفظ بقای حزب کمونیست در داخل و افزایش قدرت و نفوذ در خارج بود. این چرخش به ویژه در حیطه ی اقتصادی، چندان چشمگیر بود که سبب توسع هی پر شتاب اقتصادی چین از رهگذر بهبود مناسبات با غرب و همسایگان و جذب فناوری و سرمایه ی خارجی گردید. راهبرد توسعه اقتصادی چین از طریق وداع با بسیاری از ارز شها و قواعد اقتصاد سوسیالیستی پیگیری شده است و لذا به تقویت ارز شها و اصول بازار آزاد مدد رسانده است. توسعه ی اقتصادی گرچه موقعیت بین المللی چین را ارتقا بخشیده است، ولی با چالش هایی در مورد عرص هی سیاست داخلی این کشور مطرح می سازد که به ویژه در بلند مدت و به دنبال به ثمر نشستن ملموس تر دستاوردهای توسعه، خودنمایی می کند. لزوم اصلاح یا تغییر ساختار سیاسی چین از مهمترین این چالش ها به شمار می رود.

چکیده انگلیسی:

The People’s Republic of China، after the passage of three decades of Maoist revolution changed its macro-economic، political and ideological orientations. The aim of the above changes was the survival of communist party in China and promotion of its power and influence outside. This turn in policies which included improvement of relationship with West and neighbouring countries and attraction of foreign investment and technology was conspicuous and decisive، especially in the field of economy and it led to a rapid economic development of China. The economic development strategy of China was pursued by renouncing many socialist values and socialist economy principles and it strengthened the values and principles of free market. Although this economic development has promoted the international status of China but it has led to internal challenges in political arena especially in the long term. As the tangible achievements of development policies yields fruit these challenges show themselves. Thus there is a need for a reform or a change in the political structure and these changes are among the most important challenges for China.