مطالعه اثر کشت مخلوط ذرت با لوبیا، بر میزان ماده خشک تولیدی و کیفیت علوفه

محورهای موضوعی : یافته های نوین کشاورزی

محسن درگاهی ¹ , علیرضا سوهانی دربان ²

1 - دانش‌آموخته کارشناسی ارشد اگرواکولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد
2 - استادیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد

تاریخ دریافت : 1400/04/15 تاریخ پذیرش : 1400/04/15 تاریخ انتشار : 1396/03/01

کلید واژه: نسبت برابری زمین, سطح برگ, پروتئین‌خام, عملکرد فیبر,

چکیده مقاله :

کشت مخلوط بر مبنای استفاده از پتانسیل‌های محیطی در مناطقی که با محدودیت نهاده‌ها مانند زمین و آب مواجه هستند از طریق کاشت متوالی و توام دو یا چند گیاه زراعی استفاده می‌شود. به‌منظور ارزیابی اثر کشت مخلوط ذرت رقم هیبرید سینگل کراس704 با دو نوع لوبیا، رقم سانرایز ((Phaseolusvulgarisو لوبیاچشم بلبلی رقم مشهد (vigna unguiculata)، بر میزان ماده خشک تولیدی و کیفیت علوفه آزمایشی درقالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت اسپلیت پلات با 5 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 89-1388 درمزرعه دانشگاه آزاد اسلامی مشهد اجرا شد. نسبت‌های کشت مخلوط بر حسب درصد به‌صورت 00:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:00 بود. صفات مورد مطالعه شامل، وزن‌تر و خشک علوفه، سطح برگ تولید شده توسط بوته‌ها، نسبت برابری زمین، عملکرد پروتئین‌خام و فیبر علوفه بود. نتایج نشان داد که نسبت برابری زمین (LER)، در تمام تیمارهای کشت مخلوط بیشتر از یک بود که نشان دهنده مزیت کشت مخلوط به تک کشتی بود. عملکرد علوفه خشک در سیستم کشت مخلوط بیشتر از تک کشتی ذرت بود. سطح برگ بقولات در کشت مخلوط کاهش یافت اما سطح برگ ذرت در نسبت کاشت 75:25 افزایش یافت. کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی در مقایسه با لوبیا قرمز تاثیر بیشتری در افزایش میزان پروتئین علوفه نسبت به سیستم تک کشتی داشت. محتوی فیبر خام علوفه، در کشت مخلوط نسبت به تک‌کشتی ذرت کاهش یافت که سبب افزایش خوش‌خوراکی علوفه شد. نتایج نشان داد که کشت مخلوط با لوبیای چشم بلبلی روش مناسبی برای تولید علوفه با کمیت و کیفیت بالاست. با در نظر گرفتن عملکرد علوفه خشک و کیفیت علوفه بهترین نسبت کاشت به‌صورت 75:25 بود. همچنین بالاترین نسبت برابری زمین در این تیمار حاصل شد.

چکیده انگلیسی:

     Intercropping on the basis of potential environmental in areas where inputs such as land and water constraints faced by planting two or more crops are used repeatedly and in combination. In order to evaluate the effect of intercropping of maize the KSC 704 with two kinds of beans the Sunrise (Phaseolusvulgaris) and Cowpea Mashhad cultivars (Vigna unguiculata) The amount of dry matter forage production and quality testing in a randomized complete block design with split plot with five treatments and three replications during 2009-2010 in the field of Islamic Azad University of Mashhad. Intercropping in terms of the percentage ratios are 00: 100, 25:75, 50:50, 75:25 and 100: 00, respectively. The study characteristics included , forage fresh and dry weight, leaf area produced by plants, land equivalent ratio (LER), protein and fiber yield of forage. The results showed that land equivalent ratio (LER), in all intercropping treatments that represent more than a single ship intercropping advantage. Dry matter yield in intercropping system more than monoculture corn. Legumes in intercropping reduced leaf area But leaf area increased corn planting ratio of 75:25. Intercropping with cowpea compared with common beans effect on increased forage protein content than the monoculture system. Crude fiber content, in intercropping to monoculture corn, which increases the palatability of forage was reduced. The results showed that intercropping with cowpea good way to feed a high quality and quantity. Considering the forage yield and forage quality best planting ratio was as 75:25. The highest land equivalent ratio (LER) was obtained in this treatment.