• صفحه اصلی
  • آینده پژوهی ورزش حرفه ای ایران در افق 1414 مبتنی بر سناریو

اشتراک گذاری

آدرس مقاله


کد مقاله : KMSJ-2305-1114 (R1) بازدید : 224 صفحه: 0 - 0

10.30495/kmsj.2023.1985778.1114

نوع مقاله: پژوهشی

آینده پژوهی ورزش حرفه ای ایران در افق 1414 مبتنی بر سناریو

محورهای موضوعی : سایر موضوعات مرتبط با مدیریت ورزشی

تحسین ویسی 1 , محمد نیکروان 2 , حمید فروغی پور 3 , مظفر یکتایار 4

1 - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
2 - استادیار گروه مدیریت ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
3 - استادیار گروه مدیریت ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
4 - دانشیارگروه مدیریت ورزشی، واحد سنندج ، دانشگاه آزاد اسلامی ، سنندج، ایران

تاریخ دریافت : 1402/02/19 تاریخ پذیرش : 1402/07/21 تاریخ انتشار : 1402/07/21

کلید واژه: آینده پژوهی, افق 1414, برنامه ریزی راهبردی, ورزش حرفه ای, سناریونویسی,

چکیده مقاله :

هدف مطالعه حاضر آینده پژوهی ورزش حرفه ای ایران در افق 1414 مبتنی بر سناریو بود. در این مطالعه آینده پژوهی با رویکرد سناریونگاری براساس روش منطق شهودی صورت گرفته است. برای طراحی سناریوها از روش تحلیل روندها و عدم قطعیت ها و الگوی هشت مرحله ای سناریونگاری شوارتز استفاده گردید. مشارکت کنندگان پژوهش حاضر شامل 31 نفر از صاحب نظران ورزش حرفه ای ایران بودند که براساس معیار خبرگی و روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. گردآوری داده ها با مصاحبه و پرسش نامه های باز صورت گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش تحلیل مصاحبه از روش کدگذاری، برای تعیین اهمیت و عدم قطعیت از محاسبه شاخص میانگین و در بخش آینده پژوهی از روش تحلیل ساختاری و تحلیل موازنه تأثیر برگذر با کمک نرم افزار میک مک و سناریوویزارد استفاده شد. براساس یافته ها، 14 عامل اصلی مؤثر بر آینده ورزش حرفه ای ایران منجر به تولید 4 عدم قطعیت کلیدی "مالکیت دولت در امور باشگاه داری"، "ماهیت اداره باشگاه ها"، "ورزش بانوان" و "سرمایه گذاری خارجی" شد که پایه و اساس ساخت دو سناریوی "شکوفایی" و "فروپاشی" گردیدند. در نتیجه پیشنهاد می گردد به منظور توسعه ورزش حرفه ای ایران، مقدمات سهامی شدن ماهیت اداره باشگاه ها، جذب سرمایه گذاری خارجی، کاهش مالکیت دولت در امور باشگاه داری و توجه به ورزش بانوان در دستور کار برنامه ریزان و مدیران مربوطه قرار گیرد.

چکیده انگلیسی:

The purpose of the present study was to study the future of professional sports in Iran in the horizon of 2035 based on a scenario. In this study, a prospective study has been conducted with a scenario-based approach based on the intuitive logic method. To design the scenarios, the method of analyzing trends and uncertainties and Schwartz's eight-stage model of scenario planning were used. The participants of the present study included 31 Iranian professional sports experts who were selected based on the criteria of expertise and purposeful sampling. Data was collected through interviews and open questionnaires. To analyze the data in the interview analysis section using the coding method, to determine the importance and uncertainty from calculating the average index, and in the future research section using the structural analysis method and the balance analysis of the passing effect with the help of Micmac software and Scenario Wizard was used. Based on the findings, 14 main factors affecting the future of professional sports in Iran lead to the production of 4 key uncertainties: "government ownership in club affairs", "the nature of club management", "women's sports" and "capital". It was "foreign investment" that became the basis for the construction of two "prosperity" and "collapse" scenarios. As a result, it is suggested that in order to develop professional sports in Iran, the preparations for the ownership of clubs, attracting foreign investment, reducing government ownership in club attention to women's sports in the agenda of the planners. and the relevant managers are placed.

منابع و مأخذ:
متن کامل:


بسمه تعالی

با سلام و احترام

در وهله اول از شما داوران محترم به عنوان داوران ماهر و باتجربه که وقت و انرژی خود را صرف بررسی و ارزیابی این مقاله کرده اید، کمال تشکر و قدردانی را داریم. خوشحالیم که به شما اطلاع دهیم که تمامی اصلاحاتی که در ارتباط با این مقاله ارائه کرده بودید، با جدیت، نهایت دقت و تمام تلاش انجام شد. امیدواریم که اصلاحات انجام شده در مقاله، نتیجه مطلوب را به همراه داشته باشد و رضایت شما را داوران گرامی را بدست آورده باشد. شایان ذکر است بخش­­های اصلاحی هایلایت شده هستند و هایلایت­های مشترک بیانگر درخواست مشترک داوران و اصلاح همزمان آن بخش می­باشد.

 

آینده­پژوهی ورزش حرفه­ای ایران در افق 1414 مبتنی بر سناریو

چکیده

هدف مطالعه حاضر آینده­پژوهی ورزش حرفه­ای ایران در افق 1414 مبتنی بر سناریو بود. در این مطالعه آینده­پژوهی با رویکرد سناریونگاری براساس روش منطق شهودی صورت گرفته است. برای طراحی سناریوها از روش الگوی هشت مرحله­ای سناریونگاری شوارتز استفاده گردید. مشارکت­کنندگان پژوهش حاضر شامل 31 نفر از صاحب­نظران ورزش حرفه­ای ایران بودند که براساس معیار خبرگی و روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند. گردآوری داده­ها با مصاحبه و پرسش­نامه­های باز صورت گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها در بخش تحلیل مصاحبه از روش کدگذاری، برای تعیین اهمیت و عدم­قطعیت از محاسبه شاخص میانگین و در بخش آینده­پژوهی از روش تحلیل ساختاری و تحلیل موازنه تأثیر برگذر با کمک نرم­افزار میک­مک و سناریوویزارد استفاده شد. براساس یافته­ها، 14 عامل اصلی مؤثر بر آینده ورزش حرفه­ای ایران منجر به تولید 4 عدم­قطعیت کلیدی "مالکیت دولت در امور باشگاه­داری"، "ماهیت اداره باشگاه­ها"، "ورزش بانوان" و "سرمایه­گذاری خارجی" شد که پایه و اساس ساخت دو سناریوی "شکوفایی" و "فروپاشی" گردیدند.  با توجه به یافته­های حاصل شده، نتیجه­گیری اصلی این است که عوامل اصلی مؤثر بر آینده ورزش حرفه­ای در ایران شامل مالکیت دولت در امور باشگاه­داری، ماهیت اداره باشگاه­ها، ورزش بانوان و سرمایه­گذاری خارجی هستند. 

 

واژ­گان کلیدی: ورزش حرفه­ای، برنامه­ریزی راهبردی، افق 1414، آینده­پژوهی، سناریونویسی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مقدمه

در حال حاضر ورزش به­عنوان یک صنعت پردرآمد به­طور مستقیم و غیرمستقیم در توسعه کشورهای پیشرفته نقش اساسی ایفاء می­کند و در این کشورها صنعت ورزش سهم عمده­ای از تولید ناخالص ملی آن­ها را بر عهده دارد (Aghababai & Afshari, 2022). چرا که براساس نظریه بروس کوئن1 ورزش، به منزلۀ یکی از نهادهای مهم اجتماعی در ارتباط با بخش اقتصاد، توسعه و صنعت بوده و کارکردهای اقتصادی خاصی را متناسب با نظام اقتصادی و صنعتی و سیاست­ها و برنامه­های آن از خود بروز می­دهد (EsmailpourBariki et al., 2021). از این­رو، برنامه­ریزی برای توسعه ورزش از وظایف مهم سازمان­ها و نهادهای دولتی است (Mohammadi et al., 2022). 

برمبنای مشارکت ورزشی، سطوح ورزش از ورزش تربیتی، ورزش همگانی، ورزش قهرمانی و ورزش حرفه­ا­ی تشکیل شده است و برای هر کشوری مهم است که با حفظ تعادل در این سطوح و اولویت­بندی این ابعاد براساس کاربرد و اهمیت آن­ها، ساختار ورزش کشور خود را توسعه و گسترش دهد (Rasekh et al., 2018). در این بین ورزش حرفه­ای به دلیل نقشی که در توسعه و ارتقاء سطح عمومی ورزش در جامعه، ایجاد فرصت­های شغلی و اقتصادی، جذب جوانان به ورزش، خلق فرصت­های بین­المللی، توسعه صنعت ورزش، کمک به ارتباطات بین­المللی و غیره دارد، به نسبت سایر مؤلفه­های ورزش­ها توجه بیشتری را به خود جلب کرده است (Rosner & Shropshire, 2011).

ورزش حرفه­ای به درآمدزایی و ایجا شغل از طریق ورزش مربوط می­شود و در هر کشوری باتوجه به زمینه­ای ایجاد شده به بخش خصوصی با دولتی اختصاص دارد (Ghasemi, 2016). همچنین، ورزش حرفه­ای ورزشی است که در آن ورزشکاران برای عملکرد خود، پول دریافت می­کنند (Demir & Söderma, 2015). و در عین حال نوعی کسب و کار است که دارای ماهیت خصوصی است و در بسیاری از کشورهای توسعه­یافته دارای تشکیلات و سازماندهی غیردولتی است (Arab Narmi, 2014) که به­صورت فزاینده­ای در حال رشد است  (RezaiSofi et al., 2017) علیرغم آن در ایران توسعه ورزش حرفه­ای روند کندی دارد و در برخی موارد نسبت به گذشته روند پیشرفت و توسعه آن متوقف شده است (Arab Narmi, 2014). 

در چنین شرایطی ورزش حرفه­ای نیازمند ترسیم چشم­اندازی بلندمدت، تدوین سند و برنامه­های راهبردی است تا ضمن عبور از این بحران و عدم تکرار اشتباهات گذشته، روند رو به رشد را طی کند (Reghbati et al., 2019). یکی از اقداماتی که به تحقق این مهم کمک می­کند آینده­پژوهی (Ferdousipour et al., 2022).

آینده‌پژوهی به عنوان دانشی نوپا می‌توان آن را شکل تکامل‌یافته برنامه‌ریزی راهبردی دانست، در سال­­های اخیر به صورت هدفمند برای پاسخگویی به شرایط عدم قطعیت، پیچیدگی، درهم تنیدگی ابعاد مختلف موضوعات و ترسیم دورنمای آینده سیستم‌ها به‌کاربرده می‌شود (Izadi et al., 2021)؛ و اهمیت آن به­حدی است که آینده­پژوهانی چون جیمز دیتور2 و فرد پلاک3 مدعی هستند تصویر آینده سنگ بنای آینده­پژوهی بوده و در صورتی که سازمان، ملت و تمدنی تصویری از آینده نداشته باشد، محکوم به شکست است (RezaiGhadi & Rafie, 2021). شایان ذکر است امروزه بسیاری از سازمان­ها و کسب و کارها جهت همگام شدن با تغییرات روزافزون دنیا از آینده­پژوهی استفاده می­کنند چرا که آن­ها برای دستیابی به رشد و توسعه نیازمند این به­روز بودن هستند (Asadnia et al., 2023). افزون بر این آینده­پژوهی این امکان را برای تصمیم­گیرندگان فراهم می­کند تا با ارائه چارچوب­های ساختاریافته تحلیل­های دقیق­تری انجام دهند و به موازات آن اقدامات جایگزین را درنظر بگیرند (Carmel & Sawyer, 2023).

یکی از ابزارهای آینده­پژوهی، سناریونویسی است (Oliver & Parrett, 2018). سناریوها نمای کلی برخی از جنبه­های آینده بوده و عموماً به معنای نمایش­نامه و طرح کلی یک اثر هنری برجسته و فاخر، تصاویر متحرک یا برنامه­های تلویزیونی می­باشد. هرمن4 یکی از بنیان­گذران مطالعات آینده و پدر سناریونگاری، دv کتاب خود سناریو را این گونه تعریف می­کند: «ترسیم مجموعه­ای از اتفاقات فرضی در آینده با هدف روشن ساختن زنجیره احتمالی رویدادهایی که به فرد اماکن می­دهد تا از موقعیت فعلی و واقعی به سمت موقعیتی در آینده حرکت کند» (Saeidpour & Behboudi, 2016). سناریو همچنین یک ابزار قدرتمند است که محیط­های رقابتی آینده را حدس می­زند و به توسعۀ استراتژی بلندمدت حتی در محیط­های با بیشترین عدم­قطعیت می­پردازد (Oliver & Parrett, 2018). سناریو موجب گسترش فرصت­ها می­گردد، راه­های درک و مداخله در آینده را ممکن می­سازد و منجر به توسعۀ استراتژی سازمانی و عمل به آن می­شود (Strengers et al., 2019). در گذشته از ابزار سناریو به­صورت محدود استفاده می­شد و هم­اکنون استفاده از آن در تمام علوم متداول است (ShaholiKohshori et al., 2020) و از آنجائی که محیط ورزش دارای عدم­قطعیت­های بی­شمار، پویا و پیچیده است و دائماً در حال تغییر است (SaedAmeri et al., 2016) مشاهده می­شود حوزه­های مختلف از آن برای برنامه­ریزی و نیز پیش­بینی تحولات استفاده می­کنند (Khazi et al., 2019). 

علیرغم آن در حوزه ورزش حرفه­ای کاربست رویکرد آینده­­پژوهی برای به تصویر کشیدن آینده پیش­روی آن محدود است هرچند که تحقیقاتی نیز پیش­تر نزدیک به آن انجام شده است. برای مثال رضایی و همکاران (2021) با آینده‌پژوهی توسعه ورزش حرفه‌ای زنان ایران بر پایه سناریونویسی نشان دادند از بین 40 متغیر اثرگذار بر توسعه ورزش حرفه­ای زنان در ایران، 12 متغیر شامل کفایت سرمایه، مشارکت بخش خصوصی، درآمدزایی و تجاری‌سازی ورزش بانوان، سرمایه‌گذاری دولت، جذب سرمایه مالی، افزایش سطح درآمد، افزایش قدرت و حضور بانوان در فضای ورزش، افزایش تعداد باشگاه‌های ورزشی در حوزه ورزش بانوان، حمایت جامعه از توسعه ورزش‌ زنان، افزایش زنان تحت پوشش ورزش قهرمانی، حمایت رسانه‌ها، کسب سهمیه در رقابت‌های المپیک نقش کلیدی را آینده ورزش حرفه‌ای زنان دارند. همچنین پیش‌روی ورزش زنان در افق 1410، 3 سناریو با امتیاز بالا و احتمال وقوع بیشتر وجود دارند که از میان آن‌ها 2 سناریو شرایط امیدوار کننده و مطلوب (سناریوی شماره 1 و 2) و یک سناریو (سناریوی شماره 3) شرایط نسبتاً مطلوب را نشان می‌دهد. شهرکی و اسمعیلی شاهزندی (2020) با تحلیل کلان عوامل پیش برنده در پیاده سازی برنامه­های راهبردی سازمان­های پی بردند که نیروهای پیشران کلیدی اقتصادی، تکنولوژیکی، ارتباطات، سیاسی و ساختار سازمانی بیشترین تأثیرگذاری و تأثیرپذیری را بر آینده برنامه­های راهبردی در سازمان­های ورزشی دارند. در این بین عامل اقتصادی و تکنولوژیکی بیشترین سهم را در اثرپذیری مستقیم داشته­اند. منوچهری و همکاران (2019) با فراتحلیل راهبرد توسعه ورزش نیروهای مسلح ج.ا.ایران کشف کردند هدف‌های کلان و راهبردهای مرتبط در ورزش نیروهای مسلح می‌تواند در پنج گروه همگانی، قهرمانی، فرهنگی، دانش‌افزایی و توسعه منابع جای گرفته و در افق 1404، سازمان تربیت‌بدنی نیروهای مسلح ج.ا.ایران را در مسیری صحیح و با تأکید بر تقویت سهم خانواده نظامیان در ورزش قهرمانی، به سوی تعالی پیش براند. در همین راستا اسدزاده و همکاران (2019) با طراحی الگوی ارزیابی راهبردی برنامه‌های ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان تا افق 1404 با رویکرد پدیدارشناسی نشان دادند که مضامین مربوط به مضمون اصلی مشتری عبارتند از: «کیفیت امکانات»، «کیفیت خدمات» و «نیازسنجی برنامه‌ها». مضامین مربوط به رشد و یادگیری عبارتند از: «مدیریت منابع انسانی»، «تحقیق و توسعه»، «مربیان»، «ترویج ورزش همگانی» «بهبود فناوری»، «ساختار سازمانی» و«قوانین». مضامین مربوط به مالی عبارتند از: «منابع مالی» و «وضعیت اقتصادی» و نهایتاً مضامین مربوط به فرایندهای داخلی، عبارتند از: «رسانه»، «برنامه‌ریزی»، «ارتباطات برون‌سازمانی» و «نظام اداری». افزون بر این، ژنگ و ماسون5 (2022) در تحقیقی تحت عنوان رسانه­های جدید، دیجیتالی شدن، و تکامل صنعت ورزش نشان دادند صنعت ورزش حرفه­ای در عصر رسانه­های پخش سنتی به موفقیت فوق العاده­ای دست یافته است، یک بازار چند جانبه و یک مدل تجاری موثر برای رشد درآمد ایجاد شده است. با این حال، ظهور و گسترش فن‌آوری‌های رسانه‌ای جدید، چشم‌انداز رسانه‌ای را به شدت تغییر داده است و یک محیط چندرسانه‌ای بسیار پیچیده‌تر را ایجاد کرده است که محبوبیت و شخصی‌سازی، ساختار و عاملیت را متحد می‌کند. چنین محیط متغیری تحولاتی را در صنعت ورزش حرفه­ای ایجاد می­کند و انطباق با این تحولات منجر به تکامل صنعت ورزش حرفه­ای و موفقیت آن در عصر رسانه­های دیجیتال می­شود. تیثاثن6 (2022) نیز در تحقیقی با عنوان بهبود مؤثر شاخص­های کلیدی عملکرد انجمن­های ورزشی حرفه­ای با هدف ارتقاء اقتصادی و توسعه جامعه نشان داد نسل جدید فناوری دیجیتال فرصت­های جدید و در عین حال شتاب جدیدی را برای توسعه صنعت خدمات ورزشی به ارمغان آورده است. همچنین مطالعه موصوف نشان داد که فناوری­های نامبرده ارزش زیادی برای بهینه­سازی ساختار خدمات ورزشی، ادغام آرایش و پیکربندی، تطابق عرضه و تقاضا و بهبود کارایی دارد. سرانجام مطالعه مذکور نشان داد فناوری دیجیتال توسعه­یافته منجر به افزایش توسعه صنعت خدمات ورزشی مدرن می­شود. در همین راستا لی و همکاران7 (2022) با مطالعه تأثیر موانع محیطی بر حضور در ورزش‌های حرفه‌ای در فضای باز و سرپوشیده: مورد مطالعه لیگ‌های فوتبال، بیسبال و بسکتبال کره جنوبی نشان داد در ورزش­های فضای باز، نتایج تخمین زده شده نشان می­دهد که حضور در فوتبال و بیسبال تحت تأثیر آلودگی هوا قرار ندارد. مصرف کنندگان ورزش­های داخل سالن با وجود آلودگی هوا، رفتار مصرفی خود را در حضور در ورزش تغییر نمی­دهند. علاوه بر این، شواهد متفاوتی در مورد تأثیر متغیرهای مرتبط با آب و هوا بر حضور وجود داشت. مامو و همکاران8 (2022) در تحقیقی جهت درک روابط بین ذینفعان ورزشی و مسئولیت­پذیری اجتماعی معتبر نشان دادند اقدامات مسئولیت­­پذیری اجتماعی شرکت حمایت از محصولات و خدمات ورزشی را به همراه دارد و سازمان­های ورزشی از رویکرد استراتژیک موصوف برای ارتقاء عملکرد تجاری و اجتماعی خود استفاده می­کنند. دوی و سینق9 (2022) نیز با بررسی تاثیر وضعیت تحصیلی و سطح مشارکت در ورزش­های رزمی نشان دادند که با گنجاندن ورزش­های رزمی در سیستم آموزشی یکی از شهرهای هندوستان علاقه مردم و مشارکت در ورزش­های رزمی بیشتر از سال­های قبل شده و همچنین نظم و انظباط در دانش­آموزان بیشتر شده است آنها در این پژوهش نشان دادند که ورزش های رزمی می­تواند به عنوان یک کنترل کننده اجتماعی عمل کند. سرانجام موستاکس و همکاران10 (2020) در تحقیقی تحت عنوان آینده­نگری بخش تناسب اندام: نتایج یک مطالعه دلفی اروپایی و ارتباط آن با کووید-19 نشان دادند که روند تکنولوژیکی، اجتماعی، بهداشتی و اقتصادی مؤثر بر آینده بخش تناسب اندام است. و مهارت­های نرم (ارتباط یا خدمت­رسانی به مشتری) همراه با مهارت­های فناوری دیجیتال اهمیت روزافزونی پیدا می­کنند.

در یک نتیجه منتج از ادبیات تحقیق مشخص می­شود در طی سال­های اخیر استفاده از رویکرد آینده­پژوهی در ارزیابی و تخمین آینده توجه فزاینده­ای را با خود جلب کرده است و ورزش نیز از این قاعده مستثنی نیست. همچنین مشخص شد در اکثر مؤلفه­های ورزش به جزء مؤلفه ورزش حرفه­ای از رویکرد آینده­پژوهی استفاده شده است و با استفاده از آن تحولات پیش­روی آن­ها ترسیم و توصیف شده است. افزون بر این مشخص گردید که محیط ورزش عدم­قطعیت­هایی زیادی دارد و نمی­توان به سادگی برنامه­ریزی راهبردی ارائه کرد. در نهایت برای آینده ورزش حرفه­ای هم در تحقیقات داخلی و هم در تحقیقات خارجی تحقیقی که از رویکرد سناریونویسی بهره گرفته باشد مشاهده نگردید. براین اساس، برای پر کردن این شکاف در مطالعه حاضر به آینده­پژوهی ورزش حرفه­ای ایران در افق 1414 مبتنی بر سناریو پرداخته می­شود.

ذکر این نکته حائز اهمیت است که در ایران برنامه­ریزی که برای ورزش حرفه­ای و سایر مؤلفه­های اصلی ورزش صورت می­گیرد در اغلب موارد مبتنی بر رویکردهای سنتی است. رویکردهای که دوران آن به دلیل اینکه آینده را خطی درنظر می­گرفتند و برای آینده فقط یک سناریو متصور بودند سپری شده است. از طرفی برنامه­ریزی راهبردی برای توسعه ورزش حرفه­ای ایران به اذعان کارشناسان این حوزه چندان موفق نبوده است و نه تنها با کشورهای توسعه یافته بلکه با برخی از کشورهای منطقه از جمله قطر، عربستان و امارات نیز فاصله معناداری دارد. این مسئله دلایل مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و غیره دارد و به موازت آن­ها به نظر می­رسد عدم رصد تحولات آینده، نشناختن عدم­قطعیت­ها، تشخیص ندادن آینده­های پیش­رو و کاوش نکردن موقعیت­های احتمالی آینده بی­ارتباط با این موضوع نباشد.

برای چیرگی به این مسئله 3 راه ممکن برای پیش­بینی وجود دارد یکی از راه­ها توصل و تمصک به روش­های سنتی گذشته است که ناکارآمدی آن­ها در خیلی عرصه­ها اثبات شده است و در بسیاری از موقعیت­ها جواب نمی­دهد. راه دوم مدیریت شهودی است که در آن مدیران با ترکیب تجارب و دانش­های گذشته خود برای آینده حکم می­کنند و تصمیم­گیری می­کنند. راه سوم که راه منتخب این پژوهش است سناریو­نویسی است که می­تواند در محیط عدم­قطعیت، پیچیده و ابهام ورزش کار کند و آینده آن را با حداقل اشتباه تخمین بزند. بنابراین در مطالعه حاضر این سؤال مطرح می­شود که آینده ورزش حرفه­ای ایران در افق 1414 مبتنی بر چه سناریوهای است؟

شایان ذکر است شناخت سناریوهای پیش­روی ورزش حرفه­ای ایران در افق 1414 به مدیران ورزشی در درک بهتر تغییرات و تحولات آینده ورزش حرفه­ای ایران کمک می­کند. این امکان را برای برنامه­ریزان و سیاست­گذاران ورزش حرفه­ای فراهم می­کند تا دقیق­تر رویدادهای آینده ورزش حرفه­ای در ایران را تحلیل کنند و براساس آن وقوع رویدادها و تغییرات آینده را بهتر پیش­بینی کنند. از طرفی با شناخت سناریوهای آینده این امکان برای ورزش حرفه­ای فراهم می­شود که با تغییرات آینده سازگاری بیشتری پیدا کند و در نهایت به تقویت تفکر استراتژیک در متولیان ورزش حرفه­ای کمک می­کند. همچنین می‌توان به این نکته اشاره کرد که آینده‌پژوهی و آینده‌نگری به طور مشترک به بهبود تصمیم‌گیری‌ها، افزایش انعطاف‌پذیری و کاهش ریسک‌های مرتبط با تغییرات آینده کمک می‌کنند.

روش­شناسی

پژوهش حاضر از منظر رویکرد، استقرایی؛ از منظر جهت­گیری، بنیادی؛ از منظر شیوه، ترکیبی؛ از منظر استراتژی، آینده­پژوهی و از منظر پارادایمی، پارادایم نظریه پیچیدگی است. در تحقیقات آینده­پژوهی، در مراحل مختلف پژوهش از روش­های متفاوتی بهره گرفته می­شود. این پژوهش از لحاظ رویکرد مطالعات آینده­پژوهی دارای رویکرد اکتشافی است و برنامه­ریزی بر پایه سناریو براساس روش منطق شهودی صورت گرفته است. اما رویکرد تحلیلی و پردازش نهایی یافته­ها با استفاده از تحلیل روندها و عدم­قطعیت­ها و با الگوی سناریونگاری (Schwartz, 2012) در سه مرحله انجام شده. مشارکت­کنندگان این پژوهش را خبرگان که دانش مورد نیاز جهت پوشش همه جنبه­های مورد نیاز برای فهم موضوع را دارا بودند انتخاب شدند. این افراد شامل مدیران ستادی وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک، کمیته ملی پارالمپیک، روسای فدراسیون­ها (فدراسیون­های فوتبال، والیبال، کشتی، بسکتبال، تکواندو)، مربیان (کشتی، تنیس روی میز، تیراندازی، فوتبال، هندبال، والیبال) و ورزشکاران نخبه (فوتبال، والیبال، تکواندو، قایقرانی، وشوو، کشتی) و مدیران باشگاه­های ورزشی (فوتبال، بسکتبال، والیبال، هندبال) بودند. انتخاب این افراد به­صورت هدفمند بود و بر مبنای معیار خبرگی 31 نفر از آن­ها انتخاب شدند. شایان ذکر است برای دسترسی به این افراد ابتدا لیستی از همه مشارکت­کنندگان در تحقیق تدوین و با مراجعه به وزارت ورزش و جوانان اطلاعات تماس آن­ها اخذ شد و برای آن­ها هم ایمیل همکاری ارسال شد و هم تماس تلفنی برقرار شد و در مواقعی نیز از طریق پیامک با آن­ها ارتباط برقرار شد. ذکر این نکته حائز اهمیت است که در این لیست براساس گزینش گروه تحقیق افراد زیادی قرار داشتند و براساس معیارهای اتخاذ شده تعداد 79 نفر به عنوان جامعه هدف درنظر گرفته شدند. ولیکن در پایان برحسب اینکه اشباع نظری ایجاد شد با 31 نفر مصاحبه شد. همانطور که بیان شد این تحقیق در سه گام انجام شده است و در گام اول تحقیق از همه 31 خبره پیرامون عوامل مؤثر بر توسعه ورزش حرفه­ای نظرخواهی شد. اما در گام دوم و سوم تنها 16 نفر از افرادی که دیدگاه کل­نگر و سیستمی داشتند و در گام اول تحقیق نظرات آن­ها به­زعم گروه تحقیق مطلوب تشخیص داده شد انتخاب شدند.

جدول 1. اطلاعات جمعیت­شناختی مشارکت­کنندگان

متغیر

طبقه

فراوانی

درصد فروانی

جنسیت

زن

9

03/29

مرد

22

97/70

تحصیلات

کارشناسی

8

81/25

کارشناسی­ارشد

11

48/35

دکتری

12

71/38

حوزه فعالیت

وزارت ورزش و جوانان

3

68/9

کمیته ملی المپیک

2

45/6

کمیته ملی پارالمپیک

3

68/9

رئیس فدراسیون­

5

13/16

مربی

7

58/22

ورزشکار

5

13/16

مدیران باشگاه­

6

35/19

در این پژوهش برای گردآوری داده­ها از ابزار مصاحبه و پرسشنامه استفاده شد. سؤالات مصاحبه مبتنی بر اهداف تحقیق تنظیم شد و سوالات و محتوای پرسشنامه براساس اطلاعات کیفی تنظیم شد. برای ممیزی پژوهش از شاخص­های ارزشیابی (Lincoln & Guba, 1985) که شامل اعتبار، انتقال، قابلیت اعتماد و تأییدپذیری است استفاده شد. برای دستیابی به معیار اعتبار، در پژوهش حاضر متن مصاحبه و کدهای استخراج­شده برای مشارکت­کنندگان در مصاحبه ارسال و نقطه­ نظرات آنها اعمال شد. برای تحقق انتقال­پذیری تمام مراحل پژوهش برای استفادۀ احتمالی محققان دیگر به صورت مکتوب مستندسازی شد و شرایط جمعیت­شناختی مصاحبه­شوندگان به صورت تفصیلی ارائه شد. همچنین برای اطمینان از قابلیت اعتماد از یکی از متخصصان تحلیل کیفی در فرایند کدگذاری در پژوهش کمک گرفته شد. به صورت تصادفی دو مصاحبه انتخاب شد. در هر یک از مصاحبه­ها کدهایی که از نظر دو نفر مشابه بودند، با عنوان توافق و کدهای غیرمشابه با عنوان عدم توافق مشخص شدند و درصد توافق بین دو کدگذار محاسبه شد.

جدول 2. نتایج بررسی پایایی بین دو کدگذار

کد مشارکت­کننده

کل کدها

توافقات

عدم توافقات

درصد پایایی

1

8

3

2

75%

5

6

2

2

66%

کل

14

5

4

71%

همان­طور که داده­های جدول نشان می­دهد، پایایی کل بین دو کدگذار برابر با 71 درصد است. با توجه به این­که پایایی بیش از 60 درصد است قابلیت اعتماد کدگذاری­ها تأیید شد. سرانجام به­منظور اطمینان از تأییدپذیری نتایج این پژوهش در اختیار چند تن از اساتید مدیریت ورزشی خارج از فرایند پژوهش قرار گرفت. پس از مطالعه و بازبینی ایشان نظرات آن­ها اخذ شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها در بخش تحلیل مصاحبه از روش کدگذاری، برای تعیین اهمیت و عدم­قطعیت از محاسبه شاخص میانگین و در بخش آینده­پژوهی از روش تحلیل ساختاری و تحلیل موازنه تأثیر بر­گذر استفاده شد و این تحلیل­ها با کمک برنامه­های MICMAC نسخه 2/1/6 و Scenario Wizard نسخه 31/4 انجام شد.

یافته­ها

در پایان گام اول از طریق مرور نظرات کارشناسان و صاحب­نظران، لیستی 38 گانه از عوامل مؤثر بر توسعه ورزش حرفه­ای ایران شناسایی شد. سپس در ادامه کارشناسان برگزیده عدم­قطعیت و اهمیت هر یک از 36 عامل را از طریق امتیازدهی مشخص کردند تا در نهایت اولو­یت­بندی عوامل براساس اهمیت و عدم­قطعیت مشخص شود. پاسخ­گویان به هر مورد امتیازی از 0 تا 10 نمره دادند. مقدار صفر به­معنای بی­اهمیت بودن یا وجود نداشتن عدم­قطعیت و 1 تا 10 میزان اهمیت یا عدم­قطعیت را مشخص می­کرد. با جمع­بندی امتیازات در نهایت 14 عامل دارای اهمیت و عدم­قطعیت بسیار زیاد، 12 عامل دارای اهمیت و عدم­قطعیت زیاد و 12 عامل نیز دارای اهمیت و عدم­قطعیت متوسط شناسایی شد. براین اساس در پایان گام اول، 14 متغیر که هم اهمیت و هم عد­م­قطعیت بالایی داشتند به­عنوان متغیرهای برگزیده جهت تحلیل در گام دوم (تحلیل ساختاری) برگزیده شدند.

 

جدول 3. ارزیابی میزان اهمیت و عدم­قطعیت عوامل مؤثر بر توسعه ورزش حرفه­ای در آینده

ردیف

عامل

اهمیت/ عدم­قطعیت

میانگین

مجموع نمرات

نتیجه

1

مالکیت دولت در امر باشگاه­داری

اهمیت

06/8

12/8

پذیرش

عدم­قطعیت

19/8

2

ثبات مدیریت

اهمیت

50/6

19/5

رد

عدم­قطعیت

88/3

3

حمایت دولت از صنعت ورزش

اهمیت

38/5

34/5

رد

عدم­قطعیت

31/5

4

پیشرفت ورزش همگانی

اهمیت

13/6

03/5

رد

عدم­قطعیت

94/3

5

پیشرفت ورزش قهرمانی

اهمیت

06/7

53/5

رد

عدم­قطعیت

00/4

6

ماهیت اداره باشگاه­ها

اهمیت

69/8

37/8

پذیرش

عدم­قطعیت

06/8

7

نظام باشگاه­داری

اهمیت

94/5

44/5

رد

عدم­قطعیت

94/4

8

ورزش روستایی

اهمیت

31/5

65/5

رد

عدم­قطعیت

00/6

9

رویارویی ورزشکاران ایرانی و  رژیم اشغالگر قدس

اهمیت

88/8

91/8

پذیرش

عدم­قطعیت

94/8

10

منابع انسانی

اهمیت

00/7

12/7

رد

عدم­قطعیت

25/7

11

فرهنگ­پذیری ورزشی

اهمیت

06/5

75/4

رد

عدم­قطعیت

44/4

12

مرجعیت ورزش حرفه­ای

اهمیت

38/8

22/8

پذیرش

عدم­قطعیت

06/8

13

توسعه اقتصادی کشور

اهمیت

13/7

78/6

رد

عدم­قطعیت

44/6

14

توسعه اجتماعی کشور

اهمیت

88/5

16/6

رد

عدم­قطعیت

44/6

15

فناوری اطلات در بعد تجهیزات

اهمیت

13/9

97/8

پذیرش

عدم­قطعیت

81/8

16

حکمرانی داده­محور

اهمیت

94/8

75/8

پذیرش

عدم­قطعیت

56/8

17

اقتصاد ورزش

اهمیت

94/6

06/7

رد

عدم­قطعیت

19/7

18

زیرساخت­های ورزشی

اهمیت

88/6

61/6

رد

عدم­قطعیت

94/5

19

نظام ورزش حرفه­ای

اهمیت

38/8

31/8

پذیرش

عدم­قطعیت

25/8

20

سرانه ورزشی

اهمیت

31/7

31/6

رد

عدم­قطعیت

31/5

21

بازاریابی ورزشی

اهمیت

56/6

84/5

رد

عدم­قطعیت

13/5

22

ورزش بانوان

اهمیت

00/8

06/8

پذیرش

عدم­قطعیت

13/8

23

نقش رسانه­ها

اهمیت

63/6

31/6

رد

عدم­قطعیت

00/6

24

سازماندهی مسابقات لیگ

اهمیت

75/6

90/6

رد

عدم­قطعیت

06/7

25

مربیان ورزشی

اهمیت

00/7

6

رد

عدم­قطعیت

00/5

26

اعتبارات ورزشی

اهمیت

63/8

34/8

پذیرش

عدم­قطعیت

06/8

27

تأثیرگذاری پیشرفت علم

اهمیت

00/9

53/8

پذیرش

عدم­قطعیت

06/8

28

برنامه­ریزی جامع

اهمیت

38/4

28/4

رد

عدم­قطعیت

19/4

29

نظام جامع استعدادیابی

اهمیت

50/4

37/4

رد

عدم­قطعیت

25/4

30

اماکن ورزشی مدرن

اهمیت

38/4

34/4

رد

عدم­قطعیت

31/4

31

تجاری­سازی ورزش

اهمیت

63/4

91/4

رد

عدم­قطعیت

19/5

32

سرمایه­گذاری خارجی

اهمیت

75/8

53/8

پذیرش

عدم­قطعیت

31/8

33

پایگاه­های قهرمانی

اهمیت

25/8

09/7

رد

عدم­قطعیت

94/5

34

مدیریت استعداد

اهمیت

13/8

19/8

پذیرش

عدم­قطعیت

25/8

35

خصوصی­سازی ورزش

اهمیت

13/8

28/8

پذیرش

عدم­قطعیت

44/8

36

حمایت جامعه

اهمیت

13/7

75/6

رد

عدم­قطعیت

38/6

37

برنامه راهبردی

اهمیت

06/6

06/6

رد

عدم­قطعیت

06/6

38

مهاجرت ورزشکاران نخبه

اهمیت

94/8

78/8

پذیرش

عدم­قطعیت

63/8

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

در گام دوم پژوهش، شاخص­های استخراج شده با بهره­گیری از روش تحلیل تأثیرات متقابل در محیط میک­مک تحلیل شد. برای این منظور از ماتریسی به ابعاد 14×14 شامل 14 شاخص (که جمع­بندی عوامل مؤثر در موضوع پژوهش بوده­اند) استفاده شد تا وضعیت هر یک از آن­ها (از حیث تأثیرگذاری، تأثیرپذیری و روابط متقابل) در سیستم مشخص گردد.

نتايج محاسبه دو دور چرخش داده­ها در ماتريس 14×14 نشان داد از مجموع 165 رابطه تاثيرگذار و تاثيرپذير ارزيابی­شده، 31 رابطه داراي ارزش صفر (بدون تأثیر)، 65 رابطه داراي ارزش 1 (تأثیر کم)، 81 رابطه داراي ارزش 2 (اثرگذاري متوسط) و 19 رابطه داراي ارزش 3 (اثرگذاري شديد) می­باشد. همچنین ضريب پرشدگی ماتريس برابر 18/84% بود که نشان از تأثیر نسبتاً زياد و پراکنده عوامل داشت. همچنین درجه مطلوبیت ماتریس مستقیم نشان داد که با دوبار چرخش داده­ای از مطلوبیت و بهینه­شدگی لازم برخوردار هستند.

در جدول شماره 4، مجموع اعداد سطرها و ستون­های ماتریس تحلیل آثار متقاطع گزارش شده است. در ماتريس تحليل آثار متقاطع مجموع سطرها نشانگر ميزان تأثیرگذاری و مجموع ستون­ها، معرف ميزان تأثیرپذیری است.

جدول 4. مجموع امتیاز سطرها و ستون­های ماتریس تحلیل آثار متقاطع

ردیف

عامل

مجموع اعداد ردیف

مجموع اعدا ستون

1

مالکیت دولت در امر باشگاه­داری

28

23

2

ماهیت اداره باشگاه­ها

27

25

3

رویارویی ورزشکاران ایرانی و رژیم اشغالگر قدس

14

19

4

مرجعیت ورزش حرفه­ای

22

18

5

فناوری اطلات در بعد تجهیزات

20

21

6

حکمرانی داده­محور

11

20

7

نظام ورزش حرفه­ای

16

18

8

ورزش بانوان

27

27

9

اعتبارات ورزشی

20

15

10

تأثیرگذاری پیشرفت علم

18

20

11

سرمایه­گذاری خارجی

30

23

12

مدیریت استعداد

17

22

13

خصوصی­سازی ورزش

19

19

14

مهاجرت ورزشکاران نخبه

15

14

مجموع

284

284

 

در ادامه در شکل شماره 1، نوع و وضعيت هر يک از متغيرهاي اصلی با توجه به موقعيت آن­ها در ماتريس تأثیرات مستقيم تحت عنوان نقشه تأثیرگذاری/تأثیرپذیری مستقيم، بررسی شد.

img0 

شکل 1. نقشه تأثیرات مستقیم عوامل مؤثر بر توسعه ورزش حرفه­ای

تحلیل نقشه تأثیرگذاری و تأثیرپذیری مستقیم عوامل 14­گانه نشان داد متغیرهای مرجعیت ورزش حرفه­ای و اعتبارات ورزشی و تاحدودی خصوصی­سازی ورزشی جزء متغیرهای تأثیرگذار سیستم هستند. همچنین این نقشه نشان داد متغیرهای مدیریت استعداد و تاحدودی حکمرانی داده­محور جزء متغیرهای تأثیرپذیر سیستم هستند. به­علاوه متغیرهای سرمایه­گذاری خارجی، ماهیت اداره باشگاه­ها، ورزش بانوان، مالکیت دولت در امور باشگاه­داری و فناوری اطلاعات در بعد تجهیزات جزء متغیرهای دووجهی ریسک و هدف بودند و سرانجام مشخص گردید که متغیرهای مهاجرت ورزشکاران نخبه، نظام ورزش حرفه­ای، تأثیرگذاری پیشرفت علم و رویارویی ورزشکاران ایرانی و رژیم اشغالگر قدس جزء متغیرهای مستقل سیستم هستند. سپس براساس تحليل­هاي برگرفته از خروجی نرم­افزار ميک­مک، در شكل­هاي شماره 2 و 3 به­­ترتیب، نمايشی گرافيكی از شدت ارتباطات ميان عوامل در نقشه تأثیرگذاری مستقيم و غيرمستقيم ارايه شد.

C:\Users\Beethoven\Desktop\Annotation 2022-11-04 132050.png 

شکل 2. نمودار شدت ارتباط در تأثیرگذاری مستقیم متغیرها (در سطح 75%)

 

همانگونه که در نقشه گرافیکی تأثیرات مستقیم ملاحظه می­گردد، بخش زیادی از خطوط اتصالی بین شاخص­ها از نوع تأثیرات بسیاری قوی و نسبتاً قوی هستند و این نوع تأثیرات بیانگر آن است که تمامی شاخص­ها به درستی برگزیده شده­اند و ارتباط بسیاری قوی بین 14 شاخص در سیستم برقرار است. شایان ذکر است در نقشه مذکور مالکیت دولت در امور باشگاه­داری در مرکز نقشه قرار دارد که نشان مرکزیت و مهم بودن این عامل در آینده ورزش حرفه­ای ایران دارد. سرانجام نقشه گرافیکی تأثیرات مستقیم در شکل (3) ارائه شد. در ماتريس تأثیرات غيرمستقيم، هر يک از شاخص­ها در نرم­افزار به توان رسانده شده و بر اين اساس، تأثیرات غيرمستقيم شاخص­ها سنجيده شد.

img0 

شکل 3. نمودار شدت ارتباط در تأثیرگذاری غیرمستقیم متغیرها (در سطح 75%)

همانگونه که در نقشه گرافیکی تأثیرات غیرمستقیم ملاحظه می­گردد، سرمایه­گذاری خارجی بر ورزش بانوان تأثیرغیرمستقیم بالایی دارد. همچنین مشخص گردید مهاجرت نخبگان به­عنوان یک عامل نقش محوری در توسعه ورزش حرفه­ای ندارد و بیشتر سایر مقوله­های محوری در تبیین مهاجرت موصوف نقش ایفاء می­کنند.  

با اقتباس از آنچه که بیان شد و با درنظر گرفتن میزان اهمیت و عدم­قطعیت و همچنین موقعیت مکانی عامل­ها در نقشه تأثیرات مشخص گردید چهار عامل مالکیت دولت در امور باشگاه­داری، ماهیت اداره باشگاه­ها، ورزش بانوان و سرمایه­گذاری خارجی عدم­قطعیت­های کلیدی پیش­روی توسعه ورزش ایران می­باشند. در اين پژوهش عوامل موصوف به عنوان عوامل کلیدی و راهبردی (عدم­قطعیت) درنظر گرفته شدند.

جدول 5. عدم قطعیت­های کلیدی پیش­روی توسعه ورزش ایران

ردیف

عامل

اثرگذاری مستقیم

اثرپذیری مستقیم

اثرگذاری غیرمستقیم

اثرپذیری غیرمستقیم

1

مالکیت دولت در امور باشگاه­­داری

985

880

947

861

2

ماهیت اداره باشگاه­ها

950

809

894

782

3

ورزش بانوان

950

809

900

798

4

سرمایه­گذاری خارجی

1056

950

1027

907

 

سپس در گام سوم برمبنای نظری ذینفعان مهم­ترین فاکتورهای سامانه "توصیف­گرها" که سناریوهای نهایی بر پایه آن­ها متمایز می­شوند شناسایی شد.

 

 

 

جدول 6. توصیف­گرهای عوامل استراتژیک

عامل استراتژیک

نام عامل استراتژیک

وضعیت

نام وضعیت

وضعیت مطلوبیت

A

مالکیت دولت در امور باشگاه­داری

A1

کاهش مالکیت دولت

مطلوب

A2

ادامه وضع موجود

میانه

A3

افزایش مالکیت دولت

نامطلوب

B

ماهیت اداره باشگاه­ها

B1

ساختار سهامی

مطلوب

B2

ساختار سنتی

نامطلوب

C

ورزش بانوان

C1

توسعه ورزش حرفه­ای بانوان

مطلوب

C2

ادامه وضع موجود

میانه

C3

تضعیف ورزش حرفه­ای بانوان

نامطلوب

D

سرمایه­گذاری خارجی

D1

جذب سرمایه­گذاری خارجی

مطلوب

D2

ادامه وضع موجود

میانه

D3

عدم جذب سرمایه­گذاری خارجی

نامطلوب

جدول 7، میانگین نظرهای ذینفعان در ماتریس سناریو مبنی بر اینکه احتمال وقوع عدم­قطعیت اول پیشران الف، به­شرط وقوع عدم­قطعیت پیشران ب، چقدر است، را نشان می­دهد.

جدول 7. تحلیل موازنه تأثیر بر گذر میان عدم قطعیت­های اصلی

img0 

 

با توجه به اینکه هدف تهیه سناریوهای ممکن از ترکیب 11 وضعیت برای 4 عامل می­باشد، انتظار می­رود 54 سناریوی ترکیبی از بین آن­ها استخراج شود که شامل همه احتمالات ممکن در آینده پیش­روی ورزش حرفه­ای ایران است. سپس پردازنده سناریوهای ترکیبی را براساس داده­های وارد شده از پرسشنامه تحلیل و تعداد سناریوهای قوی را 2 سناریو و سناریوهای ضعیف را 8 سناریو گزارش داد. نتایج حاکی از این بود که 2 سناریو با امتیاز بالا و احتمال وقوع بیشتر پیش­روی ورزش حرفه­ای ایران در افق 1414 که از میان آنها یک سناریو شرایط امیدوارکننده و مطلوب را نشان می­دهد (سناریوی شمارۀ 1) و یک سناریو نیز شرایط بحرانی و ناامیدکننده را نشان داد (سناریوی شماره 10) وجود دارد.

 

 

 

 

جدول 8. توصیف نهایی سناریوهای نهایی برحسب عدم­قطعیت­های کلیدی از پیشران­های اصلی

img0 

 

سرانجام وضعیت متغیرها و مسائل اصلی در صورت تحقق دو سناریوی اصلی که هم امتیاز اثرگذاری و هم سازگاری بالاتری داشتند تحلیل شد.

توسعه سناریو 1: شکوفایی

در صورت تحقق سناریوی 1، شکوفایی؛ با مرجعیت ورزش حرفه­ای و ورود بخش خصوصی به ورزش و فشارها سازمان­ها و نهادهای بین­المللی مالکیت دولت در امور باشگاه­داری به­طرز چشم­گیری کاهش پیدا می­کند. به تناسب آن اداره باشگاه­ها نه به سبک گذشته و سنتی بلکه به سبکی نوین که معرف آن اداره به­صورت ساختار سهامی است اداره می­شود. افزون بر این، در صورت تحقیق سناریوی شکوفایی، جذب سرمایه­گذاری خارجی در ورزش حرفه­ای ایران بیشتر و در عین حال آسان­تر می­شود چرا که هم ورزش از مالکیت دولت خارج می­شود و هم نحوه اداره آن مطابق استانداردهای ورزش حرفه­ای انجام می­شود. سرانجام اینکه در صورت تحقیق سناریوی شکوفایی ورزش حرفه­ای زنان از سایه ورزش مردان بیرون می­آید و در افق مورد توسعه ورزش زنان به نسبت به ورزش مردان بیشتر خواهد شد.

توسعه سناریو 10: فروپاشی

در صورت تحقق سناریوی 10 که فروپاشی نام گرفت و با بررسی امتیاز تأثیرات و میزان سازگاری مشخص شد نسبت به سناریوی شکوفایی با احتمال کمتری همراه است، محتمل است مرجعیت ورزش حرفه­ای نتواند حریف سیاست در کشور شود و کماکان دولت در امور باشگاه­داری مالکیت­اش را افزایش دهد. به موازات آن ماهیت اداره باشگاه­ها به­صورت سنتی اداره می­شود و مدیران و مالکان آن­ها که همانا بخش­های دولتی هستند، اعتقادی با ماهیت ساختار سهامی ندارند. به موزات این روند، سرمایه­گذاری خارجی در ورزش حرفه­ای ایران سرمایه­گذاری نمی­کند و جذب سرمایه­گذار برای ورزش با مشکل همراه می­شود، چرا که در چنین وضعیتی سرمایه­گذار خارجی به نظام ورزش کشور بدبین می­شود. سرانجام اینکه ورزش بانوان به مانند گذشته در سایه ورزش مردان خواهد بود و رشد و پیشرفت چندانی را تجربه نمی­کند.

 

بحث و نتیجه­گیری

در مطالعه حاضر به آینده­پژوهی ورزش حرفه­ای ایران در افق 1414 مبتنی بر سناریو پرداخته شد. تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد چهار نیروی مالکیت دولت در امور باشگاه­داری، ماهیت اداره باشگاه­ها، ورزش بانوان و سرمایه­گذاری خارجی پیشران­های اصلی آینده توسعه ورزش حرفه­ای ایران در افق 1414 می­باشند. پیشران­ها به­طور دقیق جزء متغیرهای دووجهی ریسک و متغیرهای تأثیرگذار بحرانی تعیین شده در نقشه تأثیرگذاری/ تأثیرپذیری عوامل حاصل از نرم­افزار میک­مک هستند. این پیشران­ها از دیدگاه خبرگان از ظرفیت بالاتری برای اثرگذاری بر مسیر تحولات آینده در موضوع پژوهش بهره­مند هستند. در تبیین این نتیجه می­توان گفت که در حوزه ورزش زنان در عرصه ورزش تغییر بنیادین در حال وقوع است و تمرکز بر توسعه ورزش زنان و سرمایه­گذاری در ورزش زنان اهمیتی بنیادین در توسعه ورزش حرفه­ای پیدا می­کند. سرمایه­گذاری خارجی به شدت با آینده توسعه ورزش حرفه­ای درهم­تنیده است و همزمان با آن تغییر ماهیت اداره باشگاه­ها و نقش­آفرینی دولت در امور باشگاه­ها پیش­روی ورزش حرفه­ای کشور است. این یافته تاحدودی با نتایج مطالعات (Rezai et al., 2021) مبنی بر اینکه مشارکت بخش خصوصی، سرمایه­گذاری دولت و جذب سرمایه مالی اشاره کرده بودند و (Shahraki & EsmaeliShazandi, 2020) به دلیل اینکه به پیشران­های اقتصادی اشاره کرده بودند همخوان است. در مقابل تحقیق ناهمخوانی یافت نگردید.

دلیل اینکه مالکیت دولت در امور باشگاه­داری یک پیشران کلیدی است این است که امروزه مقولۀ مالکیت دولتی باشگاه­های حرفه­ای به­شدت غیرمعقول و در بسیاری از موارد از جمله در کشورهای اروپایی مانند انگلستان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و آلمان کاملاً غیرقانونی است. در چنین کشورهایی نه تنها باشگاه­ها حرفه­ای از بدنۀ دولتی ارتزاق نمی­کنند، بلکه به دولت مالیات نیز می­پردازند. دلیل این موضوع این است که باشگاه­های موصوف به­عنوان یک شرکت تجاری به ثبت رسیده­اند در نتیجه مشمول قانون تجارت بوده و ملزم به پرداخت مالیات هستند. با این حال در ایران کماکان دولت در بحث باشگاه­داری که یکی از ارکان توسعه ورزش حرفه­ای مشارکت می­کند و در بسیاری از مواقع مالکیت باشگاه­ها را عهده­دار است. براساس تحلیل­های انجام گرفته یکی از ارکان توسعه ورزش حرفه­ای نقش دولت در امور باشگاه­داری است و در صورتی که شاهد کاهش تصدی­گری دولت باشیم محتمل است توسعه ورزش به وقوع بپیوندد و در صورتی که چنین نشود یعنی اینکه شاهد افزایش تصدی­گر دولت در امور باشگاه­داری باشیم توسعه شکل نمی­گیرد. شایان ذکر است مطابق قانون برنامۀ چهارم توسعه تا پایان برنامه (1388)، باید تمامی فعالیت­های اجرایی تأمین منابع ورزش حرفه­ای به بخش­های غیردولتی واگذار شود، ولی مروری بر نوع مالکیت باشگاه­های حرفه­ای ایران حاکی از تصدی­گر بسیار زیاد دولت در باشگاه­داری حرفه­ای است.

همچنین دلیل اینکه ماهیت اداره باشگاه­ها جزء پیشران­های اصلی آینده پیش­روی ورزش حرفه­ای ایران تشخیص داده شد این است که در حال حاضر در باشگاه­های اروپایی اداره باشگاه­ها به­صورت ساختار سهامی جایگزین ساختار سنتی و قدیمی شده است و این روند در باشگاه­های مطرح اروپا رو به افزایش است در نتیجه ماهیت ادارۀ باشگاه­های کشور نیز ملزم است چنین مسیری را طی کند. شایان ذکر است اداره باشگاه­ها به­صورت یک شرکت تجاری می­تواند در شرایط دشوار اقتصادی یک راهکار مناسب تلقی شود. چرا که این نوع باشگاه­داری علاوه بر اینکه موجب بهبود معیارهای ادارۀ باشگاه می­شود می­تواند به شفاف­سازی اطلاعات مدیریتی و مالی باشگاه کمک کند.

علاوه بر این، دلیل اینکه ورزش بانوان به مثابه یک پیشران­های کلیدی تشخیص داده شد این است که سیر تحولات ورزش زنان به مراتب پیچیده­تر از ورزش مردان است چرا که رشد ورزش زنان در کشور در سطح حرفه‌ای و قهرمانی در ابتدای راه است و بی­شک تدوین برنامه­های کارآمد و مؤثر و صحت انطباق آن با تحولات رخ داده نیازمند آن است که روندهای پیش­روی آن­ها شناسایی شود. با این حال ورزش زنان همواره چالش‌های مختلفی را به خود می‌بیند؛ محدودیت‌های داخلی و خارجی و تبعیض‌های مسؤولان ورزشی کشور تنها بخشی از این چالش‌هاست. لذا آشنایی با روند تاریخی ورزش زنان می‌تواند تجربه خوبی برای گذر از این چالش‌ها در اختیار بگذارد. در ایران با این‌که استعداد‌های بسیار و ظرفیت­های خوبی در حوزه ورزش زنان وجود دارد اما چندان به ورزش زنان اهمیت داده نمی‌شود. از طرفی، موفقیت‌های به‌دست آمده نیز در مقایسه با ورزش مردان چندان دیده نشده و بهای لازم به آن داده نشده است.

سرانجام دلیل اینکه سرمایه­گذاری خارجی جزء عدم­قطعیت­های کلیدی پیش­روی توسعه ورزش حرفه­ای ایران تشخیص داده شد این است که در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان به واسطه عدم تکافوی منابع داخلی برای سرمایه­گذاری، تمایل شدیدی به جذب سرمایه­های خارجی پیدا کرده­اند. در کشور ما نیز با اینکه حجم عمده­ای از سرمایه­گذاری­ها توسط دولت در قالب بودجه­هی عمرانی انجام می­شود اما با رویکرد افزایش حضور بخش خصوصی به طور خاص در اقتصاد نه ورزش اعمال شده است. به­نظر می­رسد در آینده نزدیک این مهم یکی از ارکان توسعه ورزش حرفه­ای کشور شود چرا که چنین اقدامی در هنگام بروز رکود در کشور نه تنها کشور را از رکود خارج می­کند بلکه در صورت فعالیت مطلوب کشور را بحران خارج می­کند. و در عین حال این نوع سرمایه­گذاری نقش بسزایی در روند جهانی شدن ورزش ایفاء می­کند.

تحلیل داده­ها نشان داد مرجعیت ورزش حرفه­ای و اعتبارات ورزشی و تاحدودی خصوصی­سازی ورزشی با قرار گرفتن در ربع بالا و سمت چپ نقشه اثرگذاری- اثرپذيري مستقيم متغيرها به طور مشخص متغير اثرگذار اين پژوهش (داراي اثرگذاري زياد و اثرپذيري کم) هستند. ویژگی بارز شاخص­های تأثیرگذار این است که بيشترين تاثيرگذاري را در سیستم دارند و به مثابه «بحرانی­ترین» شاخص­ها، وضعیت سیستم و تغییرات آن وابسته به آن­هاست و توسط سیستم، چندان قابل کنترل نیستند. چرا که تأثیرپذیری آن­ها در موضوع پژوهش (آینده ورزش حرفه­ای) نسبتاً کم است و تغییر آنها وابسته به تغییر در عوامل بسیار دیگر است. در مجموع اين نیروها، بايد به عنوان نيروهای کليدي محيطی مؤثر بر فعاليت­ها و تعاملات آينده ورزش حرفه­ای کشور شناخته شوند و همواره شرايط آنها را براي تنظيم سياست­ها و برنامه­ها رصد گردد، چرا که تغيير در اين متغیرها می­تواند منجر به تغييرات در ساير متغیرهای موضوع پژوهش شود. 

افزون بر این مشخص گردید فناوری اطلاعات در بعد تجهیزات جزء متغير دووجهی در موضوع پژوهش (آینده ورزش حرفه­ای ایران) است؛ بدين معنی که هم داراي تأثيرگذاري زياد و هم داراي تأثيرپذيري زياد هستند. اين متغيرها حوالی خط قطري ماتريس در ناحيه بالا و سمت راست ماتريس تاثيرات قرار می­گيرند؛ طبيعت اين متغيرها با ناپايداري آميخته است، زيرا هر عمل و تغييري بر روي آن­ها، واکنش و تغيير بر ديگر شاخص­ها را به دنبال خواهد داشت و می­تواند موضوع کنش و واکنش سياست­گذاران باشند و وضعيت آن­ها در طراحی برنامه­ها و اقدام­ها به­طور ويژه لحاظ گردد. بنابراين از اين متغيرها گاهی به عنوان متغيرهاي هدف و يا "متغيرهاي ريسک" ياد می­شود چراکه آنها به خاطر تأثیرپذیری و عدم­قطعيت بالاتر (در مقايسه با متغيرهاي تاثيرگذار و تاثيرپذير)، هدف مناسب­تري براي تمرکز اقدامات و برنامه­ها به شمار می­روند.

در ادامه مشخص گردید مدیریت استعداد و تاحدودی حکمرانی داده­محور با قرار گرفتن در قسمت پايين و سمت راست ماتريس، به­طور مشخص، عنوان شاخص­های تأثیرپذیر سیستم در آینده هستند. ویژگی بارز متغيرهاي تأثیرپذیر این است که نسبت به تكامل ساير متغيرهاي تأثیرگذار و دووجهی بسيار حساس هستند. چراکه متغيرهايی هستند که قابليت تأثیرپذیری بالاتري دارند و از طريق هماهنگی و اثرگذاري بر آنها می­توان براي تحقق آينده مطلوب، تلاش و برنامه­ريزي کرد یا از اثرات منفی آن­ها کاست. از اين جهت، اين متغیرها، اصطلاحا يک شاخص خروجی براي سيستم به­شمار می­روند.

سرانجام مشخص گردید که مهاجرت ورزشکاران نخبه، نظام ورزش حرفه­ای، تأثیرگذاری پیشرفت علم و رویارویی ورزشکاران ایرانی و رژیم اشغالگر قدس در اين پژوهش نسبت به متغيرهاي ديگر داراي تأثیرگذاری و تأثیرپذیری کمتري هستند و به عنوان متغيرهاي مستقل در سیستم شناخته می­شوند. اين بدان معناست که اين شاخص براساس داده­هاي واردشده (مبتنی بر ديدگاه خبرگان)، نسبت به شاخص­هاي ديگر سيستم، اثرگذاري/پذيري کمتري دارند. لازم به تصريح است كه همه 14 عامل شناسايی شده همانگونه که در مرحله قبل مشخص گردید، در ميان مجموعه متغیرهای مؤثر، به­عنوان مهمترين و موثرترين متغیرها شناسايی شده­اند با اين حال، متغیرهای مستقل شناسايی شده در نقشه تأثیرگذاری/تأثیرپذیری (حاصل از نرم­افزار ميک­مک) به نسبت ساير عوامل از وزن کمتري برخوردار هستند.

با اقتباس از نتایج تحقیق تمام چهار عامل کلیدی شناسایی شده در این پژوهش نقش مهمی را در شکل­دهی به چند و چون تحولات، رویدادها و تصویرهای آینده ورزش حرفه­ای ایران در افق 1414 خواهند داشت. با توجه به متغیرهای گوناگون شناسایی شده، مسیر آینده ورزش حرفه­ای ایران مسیری پیچیده است؛ با این حال تنها واقعیت ساده در این مسیر آن است که ورزش زنان نسبت به قبل نقش پر­رنگ­تری در توسعه ورزش حرفه­ای ایران ایفاء می­کند، امور باشگاه­داری و ماهیت اداره باشگاه­ها تغییر پیدا می­کند و به موازات آن ورزش حرفه­ای کشور در جهت پیشرفت نیازمند سرمایه­گذاری خارجی خواهد بود. بر مبنای یافته­های حاصل شده به­دلیل اینکه ورزش بانوان یکی از پیشران­های کلیدی تشخیص داده شد به وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک، کمیته ملی پارالمپیک و فدراسیون­های ورزشی پیشنهاد می­شود تقویت نقش زنان در ورزش و توسعه حرفه­ای ورزش زنان را در برنامه­های راهبردی و عملیاتی خود در دستور کار قرار دهند. همچنین به دلیل نقش­آفرینی سرمایه­گذاری خارجی به نهادهای موصوف و همچنین متولیان سرمایه­گذاری کشور پیشنهاد می­شود زمینه را برای سرمایه­گذاری خارجی فراهم کنند و با رایزنی از طریق دیپلماسی ورزشی زمینه را برای تحقق این مهم از بعد سیاسی فراهم کنند. همچنین به دلیل اینکه مالکیت دولت در امور باشگاه­داری یک عدم­قطعیت کلیدی تشخیص داده شد به وزارت ورزش و جوان و همچنین دولت توصیه می­شود در یک برنامه عملیاتی ادامه­دار مالکیت ورزش را کنار گذاشته و این وظیفه را به بخش خصوصی محول کنند. سرانجام به دلیل مهم بودن ماهیت اداره باشگاه­ها که یکی از ارکان توسعه ورزش حرفه­ای به شمار می­رود به باشگاه­های ورزشی خصوصی در کشور پیشنهاد می­شود ساختار سهامی را برای خود برگزینند و ساختار سنتی و قدیمی دست بکشند. در این راستا تنظیم و تدوین قوانین الزام­آور جهت حرکت باشگاه­ها در مسیر موصوف نیز از سوی قانون­گذار پیشنهاد می­شود.

لازم به ذکر است در مسیر انجام این تحقیق محدودیت­های وجود داشت که در تعمیم­دهی نتایج لازم است مورد توجه قرار گیرد. محدودیت اول اینکه در انجام آینده­پژوهی صرفاً از مدل­های PEST، DEGEST و STEEP برای شناخت عوامل کلیدی استفاده می­شود که به دلیل اینکه مدل­های مذکور نمی­توانست موضوعات ورزشی و فنی خاص ورزش حرفه­ای را پوشش دهد از این مدل­ها استفاده نشده است و موضوعات مؤثر بدون دسته­بندی و خوشه­بندی ارائه شده است. محدودیت دیگر اینکه این پژوهش صرفاً دیدگاه صاحب­نظران حوزه ورزش حرفه­ای را منعکس کرده است لذا نمی­توان نظر آن­ها را به تمامی ذینفعان ورزش تعمیم داد. بر این مبنا به محققان آتی پیشنهاد می­گردد که در تحقیقات­شان مدل­های مختص به حوزه آینده­پژوهی در حوزه ورزش حرفه­ای را طراحی و اعتباریابی نمایند و با استفاده از یک مطالعه تطبیقی تفاوت­ها و شباهت­های دیدگاه تمامی ذینفعان ورزش را پیرامون توسعه ورزش حرفه­ای مطالعه کنند.

 

 

منابع

Aghababai, N., & Afshari, M. (2022). Future research in Iran's sports economy (case study: sports events).  sports management, 14(2), 99-116. (Persian). https://doi.org/10.22059/jsm.2021.287761.2316.

Arab Narmi, B. (2014). Designing and Developing a Model for the Role of Television in Developing the Main Components of Sports in the Country. Doctoral dissertation in Sports Management and Planning, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran. https://ganj.irandoc.ac.ir.

Asadnia, A., CheshmehSohrabi, M., Shabani, A., Asemi, A., & Demneh, M. T. (2023). Future of information retrieval systems and the role of library and information science experts in their development. Librarianship and Information Science, 55(1), 177-190. https://smms.basu.ac.ir/article_3336.html.

Asadzadeh, A., Bagheri, G., AlidoostGhahfarokhi, E., & Saberi, A. (2019). Designing a strategic evaluation model of public sports programs of the Ministry of Sports and Youth until 1404 with a phenomenological approach. Contemporary researches in sports management(18), 107-121. (Persian) https://doi.org/10.1177/0961000621106753.

Carmel, E., & Sawyer, S. (2023). The multi-dimensional space of the futures of work. Information Technology & People, 36(1), 1-20. https://doi.org/10.1108/ITP-12-2020-0857.

Demir, R., & Söderman, S. (2015). Strategic sponsoring in professional sport: a review and conceptualization. European Sport Management Quarterly, 15(3), 271-300. https://doi.org/10.1080/16184742.2015.1042000.

Devi, L. I., & Singh, L. S. (2022). Educational status and level of participation of thang-ta players of manipur. Shodhsamhita, 2(1), 405-410. https://scholar.google.com/scholar?hl=en&as_sdt=0%2C5&q=Educational+status+and+level+of+participation+of+thang-ta+players+of+manipur&btnG=.

EsmailpourBariki, E., Shojai, V., & Hami, M. (2021). Factors affecting the development of educational sports in Iran with a future-research approach. New approaches in sports management, 9(35), 179-192. (Persian) http://ntsmj.issma.ir/article-1-1812-fa.html.

Fathi, M. R., Malaki, M. H., Saberi, A., & Zandagahi, A. (2020). Scenario planning of the future of Iranian university sports with a future-research approach. Sports management and development, 9(3), 72-92. (Persian) https://jsmd.guilan.ac.ir/article_4376.html.

Ferdousipour, A., Salami, M., & Rezaian, A. (2022). Identifying the drivers of the future of Iranian professional sports clubs (Case study: Foolad Mobarakeh Sepahan Club). Sports Management and Development, accepted for online publication on 3rd October 2022. https://journals.iau.ir/article_704312.html.

Ghasemi, H. (2016). Media Activities in Sports. 5th Edition, Tehran: Bamdad Ketab. http://www.bamdadketab.com/mahsoulat/books/23/129.html.

Izadi, F., Ahmadi, A., & Charehjoo, F. (2021). Future research of the development of Kurdistan province, issues and challenges facing it. Applied Research Geographical Sciences, 21(62), 261-279. (Persian) https://www.sid.ir/fa/Journal/ViewPaper.aspx?ID=597425.

Khazi, S., Ozai, A., & Defnok, M. (2019). A comprehensive guide to the scenario wizard (Vol. 1). Kariz Publications. (Persian) https://www.gisoom.com/book/11509805/.

Lee, S., Oh, T., & Lim, C. H. (2022). The impact of environmental barriers on attendance of outdoor and indoor professional sports: The case of the South Korean soccer, baseball and basketball leagues. Sport, Business and Management: An International, 12(4), 496-516. https://doi.org/10.1108/SBM-06-2021-0067.

Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. sage. https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=2oA9aWlNeooC&oi=fnd&pg=PA7&dq=Lincoln,+Y.+S.,+%26+Guba,+E.+G.+(1985).+Naturalistic+inquiry.+sage.&ots.

Mamo, Y., Anagnostopoulos, C., Kwame Agyemang, J., & Andrew, D. (2022). A conceptual model for understanding the relationships between sport stakeholder and authentic CSR. Managing Sport and Leisure, 1-17. https://doi.org/10.1080/23750472.2022.2096674.

Manochehri, J., BaranCheshme, M. A., & Manochehri, M. G. (2019). meta-analysis of sports development strategy of J.A. Iran's armed forces. Scientific Quarterly of Defense Strategy, 17(3), 123-150. (Persian) https://ds.sndu.ac.ir/article_820.html.

Mohammadi, M., Khodaiari, A., & Abdolmalaki, H. (2022). The future study of police sports in the horizon of 1420 with the approach of structural analysis. Quarterly journal of resource management in the police force(38), 145-171. (Persian) magiran.com/p2481390.

Moustakas, L., Szumilewicz, A., Mayo, X., Thienemann, E., & Grant, A. (2020). Foresight for the fitness sector: Results from a European Delphi study and its relevance in the time of COVID-19. Environmental Research and Public Health, 17(23), 8941. https://www.mdpi.com/1660-4601/17/23/8941.

Mutter, F., & Pawlowski, T. (2014). Role models in sports–Can success in professional sports increase the demand for amateur sport participation? Sport management review, 17(3), 324-336. https://doi.org/10.1016/j.smr.2013.07.003.

Oliver, J. J., & Parrett, E. (2018). Managing future uncertainty: Reevaluating the role of scenario planning. Business Horizons, 61(2), 339-352.

Rasekh, N., Sajadi, S. H., Razavi, S. M. H., & Dosti, M. (2018). Analysis of the structure of educational sports in Iran. Research in educational sports(14), 17-44. (Persian) https://res.ssrc.ac.ir/article_1184.html.

Reghbati, A., Hadawi, F., Aghai, N., & Elahi, A. (2019). Strategies and consequences of the development of professional sports in Iran. Strategic studies of sport and youth, 18(44), 1-25. (Persian) https://www.sid.ir/paper/377789/fa.

Rezai, P., PourKiani, M., Naghshbandi, S. S., & BagherianFarokhAbadi, M. (2021). Prospective research on the development of Iranian women's professional sports based on scenario writing. Contemporary research in sports management, accepted for online publication. (Persian) https://smms.basu.ac.ir/article_5023.html.

RezaiGhadi, M., & Rafie, H. (2021). Examining the applications of future research in public policy making. Policy sphere, 8(27), 85-102. (Persian) https://se.qom.iau.ir/article_681273.html.

RezaiSofi, M., Farahani, A., & Shabani, A. (2017). Environmental analysis of Iranian professional sports. Applied research in sports management, 6(1), 107-118. (Persian) https://arsmb.journals.pnu.ac.ir/article_3962.html.

Rosner, S., & Shropshire, K. (Eds.). (2011). The business of sports. Jones & Bartlett Publishers.

SaedAmeri, M. H., Elahi, A., Afshari, M., & Honari, H. (2016). Developing a model of the effect of paranoia in management on the development of sports. Sports management studies(37), 17-34. (Persian)

Saeidpour, S., & Behboudi, M. (2016). A Practical Guide to ScenarioWizard Software (Developing Organizational Strategies with Scenario Planning Approach). First Edition, Hormozgan: Hormozgan University Publications.

Schwartz, P. (2012). The art of the long view: planning for the future in an uncertain world. Currency. https://www.amazon.fr/Art-Long-View-Planning-Uncertain/dp/0385267320.

ShaholiKohshori, J., Askari, A. R., Nazari, R., & Naghsh, A. R. (2020). Compilation of educational sport strategies in Iran based on scenario. Research in educational sports, 8(21), 223-250. (Persian) https://res.ssrc.ac.ir/article_2080.html.

Shahraki, M., & EsmaeliShazandi, M. R. (2020). Macro analysis of driving factors in the implementation of strategic programs of Iranian sports organizations. Sports management studies, accepted for online publication. (Persian) https://www.sid.ir/paper/1013664/fa.

Strengers, Y., Pink, S., & Nicholls, L. (2019). Smart energy futures and social practice imaginaries: Forecasting scenarios for pet care in Australian homes. Energy Research & Social Science, 48, 108-115. https://doi.org/10.1016/j.erss.2018.09.015.

Thithathan, S. (2022). The effective improvement of professional sports association key performance index to promote economy and society development thailand policy 4.0. Early childhood special education (INT-JECSE), 14(1), 2260-2262. https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.php?nid=9640.

Zheng, J., & Mason, D. S. (2022). New Media, Digitalization, and the Evolution of the Professional Sport Industry. Frontiers in Sports and Active Living, 221. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fspor.2022.921329/full.

 

 

 

 

 

 

 

Future studies of Iran's professional sports in the horizon of 2035 based on scenario

Abstract

The purpose of the present study was to study the future of professional sports in Iran in the horizon of 2035 based on a scenario. In this future-research study, a scenario-based approach based on the intuitive logic method has been carried out. Schwartz's eight-step scenario model method was used to design the scenarios. The participants of this research included 31 experts of professional sports in Iran who were selected based on the criteria of expertise and purposeful sampling. Data was collected through interviews and open questionnaires. In order to analyze the data in the interview analysis section using the coding method, to determine the importance and uncertainty from calculating the average index, and in the future-research section using the structural analysis method and the balance analysis of the passing effect with the help of Micmac software and Scenario Wizard was used. Based on the findings, 14 main factors affecting the future of professional sports in Iran lead to the production of 4 key uncertainties: "government ownership in club affairs", "the nature of club management", "women's sports" and "capital". It was "foreign investment" that became the basis of two "prosperity" and "collapse" scenarios. According to the findings, the main conclusion is that the main factors affecting the future of professional sports in Iran include government ownership of clubs, the nature of club management, women's sports, and foreign investment.

Key words: Professional sports, strategic planning, 2035 horizon, future research, scenario writing

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[1] . Bruce Coen

[2] . James Dator

[3] . Fraed Plack

[4] . Herman

[5] . Zheng & Mason

[6] . Thithathan

[7] . Lee et al

[8] . Mamo et al

[9] . Devi & Singh

[10] . Moustakas et al


مقالات مرتبط

حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات دانشگاه آزاد اسلامی است.
حق نشر © 1403-1400

صفحه اصلی| عضویت/ ورود| درباره سند| تماس با ما|
[English] [العربية] [en] [ar]