اثر بخشی درمان شناختی هیجانی دینی(TECR) برحالت های روان شناختی مثبت بیماران مزمن کلیوی
محورهای موضوعی : روان شناسی
1 - دانشگاه پیام نور مرکز تربت جام، گروه روان شناسی، تربت جام، ایران.
کلید واژه: حالت های روان شناختی مثبت, بیماری مزمن کلیوی, chronic kidney disease, درمان شناختی هیجانی دینی, cognitive- emotional religious therapy (RCET), positive psychological states,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضراثر بخشی درمان شناختی – هیجانی دینی(RCET )برحالت های روان شناختی مثبت بیماران مزمن کلیوی بود. پژوهش از نوع نیمهتجربی و طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. حجم نمونه 40نفربود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به تصادف بهدو گروه آزمایش ( 20 نفر) و کنترل ( 20 نفر) تقسیم شدند. سپس گروه آزمایشبه مدت 15 جلسه 90 دقیقه ای تحت تاثیر درمان شناختی – هیجانی دینی قرارگرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه حالت های روان شناختی مثبت نسائی،رجایی وخوی نژاد ( 1390 ) مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده ازآزمون تحلیل کواریانس چند متغیره ( آنکوا ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد حالت های روان شناختی مثبت گروه آزمایش در مقایسه با گروهکنترل معنا دار بود. نتیجه اینکه، درمان شناختی – هیجانی دینی( RCET ) بهعنوان رویکردی جدید موجب افزایش معنویت و حل مساله در رویایی با رنجهای انسان می شود.
The purpose of the current research was to examine cognitive- emotional religious therapy (RCET) on positive psychological states in chronic kidney disease patients. The research was a semi-experimental with pre-test-post-test and control group. The sample included 40 patients whom were selected via convenience sampling method. The subjects were assigned randomly into two experimental and control groups, 20 individuals each. The experimental group was exposed to 15 cognitive- emotional religious therapy (RCET) sessions 90 minutes each. Control group received none. Positive Psychological States Questionnaire (Nessaie, Rajaei and Khoei Nezhad 1390) was implemented to collect data. Multivariate analysis of covariance (ANCOVA) was applied to analyze data. The results revealed a statically signifcant difference between control and experimental groups concerning the positive psychological states. The research came to the end that the cognitive- emotional religious therapy (RCET) as new approach incremented the spirituality and problem solving in confronting human suffering.
افشاری، ل. (1381). نارسایی کلیه و درمان آن. چاپ اول، تهران: انتشارات طبیب.
بوالهری، ج.، نظیری، ق.، و زمانیان، س. (1391). اثربخشی رویکرد گروه درمانی معنوی بر کاهش میزان افسردگی، اضطراب و استرس در زنان مبتلا به سرطان سینه. فصلنامه ی علمی – پژوهشی جامعه شناسی زنان، 3(1): 40-33.
پورمند، ا. م. (1392). بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی خانواده و رضایتمندی زناشویی والدین با حالت های روانشناسی مثبت در دانش آموزان دختر. پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد تربت جام.
رجایی، ع. ر. (1387). درمان شناختی- هیجان دینی(RCET). خلاصه مقالات همایش منطقه ای شیوه های نوین ارتقاء سلامت روانی، تربت جام.
روحانی، م.، رجایی، ع. ر.، و کیمیایی، ع. (1391). اثر بخشی درمان شناختی– هیجانی دینی(RCET) بر کاهش مشکلات روان شناختی پرستاران. خلاصه مقالات اولین همایش ملی پژوهش و درمان در روانشناسی بالینی.
سلیمانی، م. (1392). اثر بخشی درمان شناختی– هیجانی دینیRCET) ( برحالت های روان شناختی مثبت بیماران مزمن کلیوی. پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام.
سهرابی، ف. (1387). مبانی هوش معنوی. فصلنامه سلامت روان، 1(1): 18-14.
عطا پور، ع. ا.، میر محمد صادقی، ح.، محبوب نیا، خ.، و پورفرزام، م. ( 1392). ارتباط بین سطح سرمی هورمون پاراتیرویید با مارکرهای متابولیسم استخوان در بیماران همودیالیزی اصفهان. مجله دانشکده پزشکی اصفهان، 31 (244): 1059- 1066.
غفوری، س.، مشهدی، ع.، و حسن آبادی، ح. ( 1392). اثربخشی رواندرمانی معنوی مبتنی بر بخشودگی در افزایش رضایتمندی زناشویی و کاهش تعارضات زوجین شهر مشهد. مجله اصول بهداشت روانی، 15(1): 1418-406.
قربانی یاقوتی، ع. ا. (1392). مقایسه‌ی ویژگیهای شخصیتی و حالتهای مثبت روان شناختی در معلولین جسمی – حرکتی ورزشکار و غیر ورزشکار. پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام.
ندایی، س. (1391). اثر بخشی درمان شناختی– هیجانی دینی (RCET) بر افزایش حالت های روان شناختی مثبت بیماران مبتلا به صرع. پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تربت جام.
نسائی، و.، رجایی، ع. ر.، و خویی نژاد، غ. ر. (1390) مقایسه سبک های فرزندپروری و اجتماعی بودن. پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی، دانشگاهآزاداسلامیتربتجام.
نوغانی، ف.، محتشمی، ج.، واثق رحیم پرور، ف.، و بابایی، غ. ر. (1383). تأثیر آموزش فرهنگ دینداری بر میزان افسردگی. فصلنامه حیات، 10(23): 56-49.
Ghobari Bonab, B. (2009). Counseling and psychotherapy with a spiritual approach. Tehran: Aaron Publications.
Krause, N., & Bastida, E. (2009). Religion, suffering, and health among older Mexican Americans. Journal of Aging Studies, 23(2):114–23.
Lederer, E., & Ouseph, R. (2007). Chronic Kidney Disease. Journal of Kidney Dis, 49(1): 162-71.
Luthans, F., & Jensen,S. M. (2002). Hope: A New Positive Strength for Human Resource Development. Human Resource Development Review,1(3): 304-322.
Meraviglia, M. (2006). Effects of spirituality in breast cancer survivors. Journal of Oncology NursingForum, 33(1):1- 7.
Prado, G., Feaster, D. J., Schwartz, S. J., Pratt, I. A., Smith, L., & Szapocznik, J. (2004). Religious involvement, coping, social support, and psychological distress in HIV-seropositive African American mothers. Journal of AIDS Behav, 8(1): 221–35.
Tuncay, T. (2007). Spirituality in coping with HIV /AIDS. Hacettepe University Faculty of Economics and Administrative Sciences. Journal of Department of Social Work, 3(2): 10-5.
Wolisi, G. O., & Moe, S. M. (2005). The role of vitamin D in vascular calcification in chronic kidney disease. Journal of Semin Dial, 18(4): 307-14.
Zeilani, R., Seymour, J. E. (2010). Muslim women's experiences of suffering in Jordanian intensive care units: A narrative study. Journal of Intensive and Critical Care Nursing, 26(3): 175-84.
_||_