بیماری تیلریوز ناشی از تکیاخته داخل سلولی به نام تیلریا است که باعث خسارت اقتصادی به صنعت دامپروری در نقاط مختلف ایران می گردد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی تیلریا اویس در کنه های سخت در استان لرستان انجام گردید. 265 نمونه کنه از گوش و سطح بدن و 100 لام گسترش خونی از وری چکیده کامل
بیماری تیلریوز ناشی از تکیاخته داخل سلولی به نام تیلریا است که باعث خسارت اقتصادی به صنعت دامپروری در نقاط مختلف ایران می گردد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی تیلریا اویس در کنه های سخت در استان لرستان انجام گردید. 265 نمونه کنه از گوش و سطح بدن و 100 لام گسترش خونی از ورید گوش گوسفندانی با تاریخچه تب و کم خونی از 5 منطقه مختلف استان لرستان طی فروردین تامرداد سال 1391 جمعآوری شد. استخراج DNA از غدد بزاقی کنه ها صورت گرفت و آزمایش PCR با استفاده ازیک جفت پرایمراختصاصی به منظور تکثیر قطعه ژنی به اندازه 520جفت باز متعلق به ژن SSurRNAتیلریا اویس انجام شد.بررسی میکروسکوپیگسترشهای خونی، اشکال پیروپلاسمی گونه های تیلریا را در 12 مورد(12%) نشان داد.نتایج PCR نشان داد که 37نمونه(34/24%) ازکنه های ریپی سفالوس سانگوئینوس، شامل 21 کنه ماده(81/13%) و 16کنه نر(52/10%)واجدژنوم تیلریااویس بودند،درحالی که درسایر کنه ها ژنوم این انگل یافت نشد. از کل 265کنه، جنس ریپی سفالوس سانگوئینوس، بیشترین (35/57%) و همافیزالیس پونکتاتا،کمترین (01/3%) میزان فراوانی را نشان داد. با توجه به گسترش وسیع ریپی سفالوس سانگوئینوس نسبت به سایر کنه ها به نظر می رسد که این کنه احتمالاًاصلی ترین عامل انتقال تیلریا اویس در استان لرستان ایران باشد.
پرونده مقاله
آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر حفاظتی دو گیاه دارویی آویشن و خارمریم بر سیستم ایمنی و برخی از فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی انجام پذیرفت. در این پژوهش تعداد 160 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308، با 4 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 21 روز روی بستر چکیده کامل
آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر حفاظتی دو گیاه دارویی آویشن و خارمریم بر سیستم ایمنی و برخی از فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی انجام پذیرفت. در این پژوهش تعداد 160 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308، با 4 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 21 روز روی بستر پرورش داده شدند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از؛ 1-شاهد، 2- جیره حاوی 200میلیگرم بر کیلوگرم بذر گیاه خار مریم، 3- جیره حاوی 200میلیگرم بر کیلوگرم برگ گیاه آویشن و 4- ترکیب جیره حاوی 200+200میلیگرم بر کیلوگرم بذر گیاه خارمریم به همراه برگ گیاه آویشن. در چالش sRBCs (sheep red blood cells) (8 درصد) طیور دریافتکننده جیرههای محتوی سطوح مختلف گیاهان دارویی، تغییر معنیداری را در سطوح IgA، IgG، IgM، فعالیتآنزیمهای کبدیALT)،AST و (GGT، مقدار تیتر HIعلیه بیماریهای نیوکاسل، آنفوانزا، برونشیت و گامبرو نشان ندادند (05/0p>).نتایج پژوهش حاضر نشان داد که با ترکیب آویشن و خارمریم در جیره غذایی طیور، سطوح متغیرهای سرمی پروتئین تام، گلوبولین، آلبومین و HDL افزایش و در مقابل سطوح متغیرهای کلسترول، LDL و تریگلیسرید نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (05/0p<). همچنین تعداد لنفوسیت و هتروفیل در طیور دریافتکننده ترکیب حاوی دو جیره غذایی افزایش یافت(05/0p<). در نتیجه استفاده از دو گیاه دارویی آویشن و خارمریم، به ویژه ترکیب آنها در جیره غذایی طیور سبب بهبود برخی از فراسنجههای خونی و کاهش اسیدهای چرب مضر سرمی خون جوجههای گوشتی میشود.
پرونده مقاله
لپتوسپیروز یک بیماری باکتریایی مشترک بین انسان و دام و با انتشار جهانی است که منبع اصلی آن جوندگان و حیوانات وحشی می باشد که لپتوسپیراها را در ادرار خود دفع می کنند. این بیماری در انسان و در تمام پستانداران اهلی و وحشی بروز می کند. این بیماری در حیوانات مختلف موجب تب، ه چکیده کامل
لپتوسپیروز یک بیماری باکتریایی مشترک بین انسان و دام و با انتشار جهانی است که منبع اصلی آن جوندگان و حیوانات وحشی می باشد که لپتوسپیراها را در ادرار خود دفع می کنند. این بیماری در انسان و در تمام پستانداران اهلی و وحشی بروز می کند. این بیماری در حیوانات مختلف موجب تب، هموگلوبینوری، زردی، سقط جنین، ورم پستان، کاهش تولید شیر، اختلالات تولیدمثلی و مرگ می گردد و مهمترینعوارض آن در اسبچشم درددورهای، سقط جنین و مردهزاییاست. هدف از این مطالعه، بررسی فاکتورهای خطر ایجادکننده بیماری لپتوسپیروز و ارتباط آن با میزان شیوع بالای این عفونت در اسب های منطقه گنبد بود. بر همین اساس تعداد 200 نمونه سرمی از بیناسب های منطقه گنبدجمع آوری گردید. سپس با آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی و با استفاده از 7 نوعآنتی ژن زنده لپتوسپیرا اینتروگانس شامل: پومونا، کنیکولا، ایکترهموراژیه، گریپوتیفوزا، هارجو، اتومنالیس وبالوم مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی حاکی از آلودگی 12% نمونه های سرمی بود. عمده آلودگی مربوط به نمونه ها به اسب هایی اختصاص داشت که در محیط های باتلاقی و نیمه باتلاقی زندگی می کردند،به طوری که89%نمونههای مثبت را شامل می شد. در بین نمونه های مثبت 34/58%نمونه ها با سروتیپ کنیکولا واکنش مثبت نشان دادند. از سوی دیگر، 34/33%از نمونه های مثبت به اسب هایی تعلق داشت که جوندگان به خصوص موشدر محیط زندگی آنها به تعداد بسیار زیاد مشاهده شده بود. در مورد اسب هایی که بستر نگهداری آنها مرطوب و نیمه مرطوب بود، 67/66% از نمونه های مثبت را به خود اختصاص دادند ودر نهایت اینکه بیشترین فراوانی نمونه های مثبت دامی درمحدوده سنی 3 تا 6 سال قرار داشتند. به عبارتی دیگر با افزایش سن حیوانات، میزان شیوع این بیماری هم افزایش یافته است. پس باتوجه به نتایج به دست آمده، افزایش سن حیوانات، زندگی در محیطهای باتلاقی با بستر مرطوب، وجود سگ نگهبان آلوده در کنار اسب ها ونیز وجود تعداد زیاد جوندگان در محیط را می توان به عنوان برخی فاکتورهای خطر رخداد شیوع سرولوژیک لپتوسپیروز مورد اهمیت و تاکید قرار داد.
پرونده مقاله
تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر انرژی جیره و همزمان سازی فحلی بر هورمونهای استروئیدی و باروری در تلیسههای هلشتاین انجام گرفت. در این تحقیق از 80 راس تلیسه تقریباً یک ساله هلشتاین با میانگین وزنی 20±320 کیلوگرم بهصورت یک طرح کاملاً تصادفی با ۴ تیمار و 20 تکرار چکیده کامل
تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر انرژی جیره و همزمان سازی فحلی بر هورمونهای استروئیدی و باروری در تلیسههای هلشتاین انجام گرفت. در این تحقیق از 80 راس تلیسه تقریباً یک ساله هلشتاین با میانگین وزنی 20±320 کیلوگرم بهصورت یک طرح کاملاً تصادفی با ۴ تیمار و 20 تکرار استفاده شد. تیمارها شامل گروههای: کنترل (A)، و گروههای آزمایشی افزایش انرژی جیره (B) (10% بالاتر از توصیه NRC)، همزمانسازی فحلی (C) و افزایش انرژی جیره به همراه همزمانسازی فحلی (D) بود. در این تحقیق گروههای B و D به مدت ٣٠ روز قبل از همزمانسازی با جیرهای با انرژی بالاتر تغذیه گردیدند و در گروههای C و D از روش پروژسترون- هیت سینگ استفاده شد. در طی آزمایش از گروههای A و B با مشاهده اولین فحلی و در گروههای C و D از روز آغاز همزمانسازی، نمونه خون در مراحل مختلف سیکل فحلی تهیه گردید و جهت اندازهگیری میزان هورمونهای استروژن، پروژسترون و بتاهیدروکسی بوتیریک اسید (BHBA) مورد آنالیز قرار گرفت. همچنین شاخصهای تولید مثلی شامل تعداد دفعات تلقیح به ازای آبستنی و فاصله بین اولین فحلی تا تلقیح منجر به آبستنی مورد ارزیابی قرار گرفت. طبق نتایج به دست آمده گروه C و D دارای افزایش معنیداری (05/0p<) در میزان هورمون استروژن در فاز استروس، نسبت به دیگر گروهها بود. در رابطه با پروژسترون در فاز دای استروس، گروه B، C و D افزایش معنیداری (05/0p<) در میزان هورمون پروژسترون نسبت به گروه A از خود نشان دادند. بیشترین میزان BHBA در بین روزهای آزمایش، مربوط به فاز پرواستروس بود و در گروه D کاهش در میزان BHBA نسبت به دیگر گروهها مشاهده گردید. همچنین کمترین تعداد دفعات تلقیح به ازای آبستنی و کمترین فاصله بین اولین فحلی تا تلقیح منجر به آبستنی به طور غیر معنیداری مربوط به گروه D بود. به طور کلی افزایش انرژی جیره به همراه همزمانسازی فحلی باعث بهبود عملکرد تولید مثلی، افزایش میزان هورمونهای استروئیدی و کاهش میزان BHBAدر تلیسههای هلشتاین میگردد.
پرونده مقاله
ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی است. به دلیل نقش ویژه این ویتامین در بافتها و اعضا مختلف، در شرایط کمبود آن نشانههای متنوعی در دام مشاهده میگردد. به علاوه در بعضی از مواقع کمبود مرزی وجود داشته، نشانه بالینی مشهود نبوده اما کارآیی دام (همچون وضعیت باروری) دچار نق چکیده کامل
ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی است. به دلیل نقش ویژه این ویتامین در بافتها و اعضا مختلف، در شرایط کمبود آن نشانههای متنوعی در دام مشاهده میگردد. به علاوه در بعضی از مواقع کمبود مرزی وجود داشته، نشانه بالینی مشهود نبوده اما کارآیی دام (همچون وضعیت باروری) دچار نقص میگردد. در مطالعه حاضر تغییرات فصلی ویتامین A سرم 22 رأس اسب نژاد عرب در اهواز مورد بررسی قرار گرفته است. جهت اندازهگیری ویتامین A سرم از یک روش ساده و ارزان (اسپکتروفتومتری) استفاده گردید. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که میانگین و اشتباه استاندارد میزان ویتامین A سرم (21/1±37/20 میکروگرم در دسیلیتر) در محدوده طبیعی میباشد. مقادیر ویتامین A در فصول مختلف و در دو جنس نیز طبیعی بود. مقدار ویتامین A در فصل بهار به طور معنی دار از سایر فصول بیشتر بود.
پرونده مقاله
بتاگلوکانهای حاصل از دیواره سلولی مخمر به عنوان جایگزینهایی برای آنتیبیوتیکها میباشند زیرا، نشان داده شده که آنها عملکرد رشد را بهبود میدهند و سیستم ایمنی پرندگان نابالغ را تحریک میکنند. در این مطالعه تأثیر سطوح مختلف بتاگلوکان مخمر بر برخی فراسنجه های خونی جوجه چکیده کامل
بتاگلوکانهای حاصل از دیواره سلولی مخمر به عنوان جایگزینهایی برای آنتیبیوتیکها میباشند زیرا، نشان داده شده که آنها عملکرد رشد را بهبود میدهند و سیستم ایمنی پرندگان نابالغ را تحریک میکنند. در این مطالعه تأثیر سطوح مختلف بتاگلوکان مخمر بر برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی ارزیابی شد. 144 قطعه جوجه یکروزه نژاد رأس 308 شامل 72 قطعه جوجه نر و 72 قطعه جوجه ماده در پنهای جداگانه تحت شرایط کاملاً یکسان از نظر محیط پرورشی و تغذیه ای در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی (فاکتور نخست: سطوح بتاگلوکان شامل صفر، 04/0 و 08/0 درصد جیره غذایی پایه و فاکتور دوم: جنس: نر و ماده) با سه تکرار تقسیمبندی و اجرا گردید. در روز 34 از هر تکرار دو نمونه خون اخذ گردید و سطح پلاسمایی آلبومین، گلوبولین، پروتئین تام و اوره اندازه گیری شد. آنالیز آماری نتایج بدست آمده نشان داد که فاکتور بتاگلوکان مخمر اثر معنی داری بر آلبومین، گلوبولین، اوره و پروتئین تام پلاسمای خون نداشت. ولی اثر جنس بر آلبومین و پروتئین تام پلاسما معنی دار بود (05/0>p)، به طوریکه میزان آلبومین و پروتئین تام پلاسمای جوجههای ماده به صورت معنیداری بیشتر از جوجههای نر بود. اثر متقابل دو فاکتور نیز معنی دار نبود. بنابراین، در مجموع می توان چنین نتیجهگیری کرد که بتاگلوکان مخمر در سطوح یاد شده فاقد اثر معنی دار بر فراسنجه های مورد مطالعه است.
پرونده مقاله
فیبرینوژن یکی از فاکتورهای اصلی و مهم در انعقاد خون و نیز از پروتئینهای مرحله حاد مثبت میباشد که در مواردی از جمله التهاب، عفونت و استرس میزان آن افزایش مییابد. سنجش مدت زمان ترومبین و ترومبوپلاستین فعال نسبی از آزمایشهای غربالگری است که به منظور بررسی وضعیت سیستم ا چکیده کامل
فیبرینوژن یکی از فاکتورهای اصلی و مهم در انعقاد خون و نیز از پروتئینهای مرحله حاد مثبت میباشد که در مواردی از جمله التهاب، عفونت و استرس میزان آن افزایش مییابد. سنجش مدت زمان ترومبین و ترومبوپلاستین فعال نسبی از آزمایشهای غربالگری است که به منظور بررسی وضعیت سیستم انعقادی انجام میشود. تحقیق حاضر به منظور بررسی تأثیر فصل بر میزان فیبرینوژن و مدت زمان ترومبین و ترومبوپلاستین فعال نسبی گاو انجام شد. به منظور انجام این تحقیق از 10 رأس گاو به ظاهر سالم متعلق به یک گاوداری دراطراف شهرستان یاسوج با رعایت شرایط استریل در دو فصل زمستان و تابستان خونگیری به عمل آمده وپلاسمای سیتراته جداسازی شد. میزان فیبرینوژن(FIB) به روش انکسار سنجی رسوبی و مدت زمان پروترومبین (PT) و ترومبوپلاستین فعال نسبی(APTT) به روش کوآگولومتری اندازهگیری شد. آزمونهای آماری نشان داد که بین میانگین میزان فیبرینوژن در تابستان و زمستان اختلاف آماری معنیدار وجود دارد (05/0p<). اما تغییرات مدت زمان پروترومبین و ترومبوپلاسمین فعال نسبی به اندازهای نبود که بین این پارامترها در فصل تابستان و زمستان اختلاف آماری معنیدار مشاهده شود (05/0p>). نتیجه اینکه سرمای فصل زمستان میتواند میزان فیبرینوژن را به طور قابل ملاحظهای افزایش دهد، اما بر روی مسیرهای انعقادی تأثیر چندانی ندارد.
پرونده مقاله
انتخاب حیوان بر اساس نشانگرهای مولکولی یکی از جدیدترین روش های اصلاحی است که میتواند باعث بهبود صحت پیشبینی و پاسخ به انتخاب شود. GHRH (Growth-hormone-releasing hormone) یکیازژن هایبرگزیدهبرایاستراتژیهایانتخاببراساسمارکرمیباشد.براساسگزارشاتموجود، چندشکلیهایژن بهطور چکیده کامل
انتخاب حیوان بر اساس نشانگرهای مولکولی یکی از جدیدترین روش های اصلاحی است که میتواند باعث بهبود صحت پیشبینی و پاسخ به انتخاب شود. GHRH (Growth-hormone-releasing hormone) یکیازژن هایبرگزیدهبرایاستراتژیهایانتخاببراساسمارکرمیباشد.براساسگزارشاتموجود، چندشکلیهایژن بهطورمعنیداریباصفاتاجزایشیروتولیدآنارتباطدارد. به منظور بررسی چندشکلی (پلیمورفیسم) مکان ژنی GHRH در نژاد سرابی، از 112 رأس گاو خونگیری انجام شد.DNAژنومینمونه هایخون استخراجگردیدوقطعه297جفتبازاز اینژنبااستفادهازواکنشزنجیرهایپلیمراز تکثیرشد.قطعهتکثیرشدهبه وسیلهآنزیممحدودکننده HaeIIIموردبرشقرارگرفتورویژلآگارز2درصد الکتروفورزگردید.نتایجنشان داد که در این جایگاه دو آلل GHRH Aو GHRH Bوجود دارد کهفراوانیآنهادرکلجمعیتبه ترتیب 19/0 و 81/0 محاسبهگردید.سهترکیبژنوتیپی GHRH AGHRH A، GHRH AGHRH Bو GHRH BGHRH Bشناساییشدندکهفراوانیهایژنوتیپیمحاسبه شدهآنهادرکلجمعیتبه ترتیببرابر 0357/0، 3037/0 و 6607/0 بود.آزمون مربع کای تعادل هاردی- واینبرگ را در جمعیت نشان داد (05/0<p). نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد که تنوع ژنتیکی در نژاد گاو سرابی میتواند به برنامههای انتخابی آینده مخصوصاً انتخاب به کمک نشانگرهای مولکولی (MAS) کمک نماید.
پرونده مقاله