مطالعه تجربی اثر روشهای پخت کبابی، میکروفر و آبپز نمودن بر باقیمانده انروفلوکساسین در بافتهای خوراکی طیور
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
افشین جوادی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشکده دامپزشکی، گروه بهداشت مواد غذایی، تبریز، ایران)
حمید میرزایی
2
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشکده دامپزشکی، گروه بهداشت مواد غذایی، تبریز، ایران)
سیدامین خطیبی
3
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، عضو باشگاه پژوهشگران جوان تبریز و دانشجوی دامپزشکی، تبریز، ایران)
علی مناف حسینی
4
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه علوم دامی، تبریز ایران)
کلید واژه: طیور, انروفلوکساسین, روش های پخت, باقی مانده آنتی بیوتیک,
چکیده مقاله :
هدف از این تحقیق، بررسی اثرات فرآیندهای مختلف پخت نظیر آبپز کردن، کبابکردن و میکروویو کردن بر باقی مانده انروفلوکساسین در عضلات، کبد و سنگدان جوجههای گوشتی بود. به هر یک از جوجهها، آنتیبیوتیک انروفلوکساسین به میزان 5/0 در هزار در آب آشامیدنی به مدت 5 روز تجویز گردید و آب و غذای مشابه گروه شاهد در اختیارشان قرار گرفت. سپس از هر لاشه به طور مجزا و در شرایط آسپتیک از بافتهای گوشت، کبد و سنگدان نمونهبرداری شد. باقیمانده انروفلوکساسین با استفاده از روش میکروبی و پلیت حاوی باکتری اشریشیا کولای بررسی شد. بعد از انجام مراحل مختلف آزمایش بر روی نمونههای خام و تأیید وجود بقایای آنتیبیوتیک، نمونههای مثبت خام با استفاده روشهای مختلف پخت، پخته شدند و پس از آن بار دیگر نمونههای پخته نیز با روش مشابه مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پس از انجام فرآیندهای مختلف پخت باقی مانده این دارو کاهش مییابد. بیشترین میزان کاهش در نمونههای گوشت و سنگدان پخته مربوط به فرآیندهای آبپز کردن و در نمونههای کبد پخته مربوط به فرآیند کبابی بود و بیشترین میزان باقی مانده قابل تشخیص مربوط به فرآیند میکروویو کردن در مورد تمامی نمونههای پخته بود. با توجه به نتایج این تحقیق میتوان این چنین نتیجهگیری کرد که فرآیندهای پخت مواد غذایی نمیتواند میزان کلی این آنتی بیوتیک ها را از بین ببرد بلکه فقط میتواند میزان آن را کاهش دهد و قسمت اعظم باقی ماندهها نیز در طی فرآیند آبپز کردن از بافت به مایع پخت تراوش میکند.
The purpose of this study was to determine the effects of different cooking processes such as boiling, roasting and microwaving on enrofloxacin residues in muscle, liver and gizzard tissues of broiler chickens. Each of chicks was fed by routine diet and water with %0.05 of enrofloxacine for consecutive 5 days .Then; three locations including breast muscle, liver and gizzard were sampled aseptically from each carcass. Enrofloxacin residue was analyzed using microbial method by plates seeded with Escherichia coli. After doing different phases of the test on raw samples, the positive raw samples cooked by various cooking procedures and we surveyed cooked samples with similar method again for present of residue. The results were show reduction in concentration of enrofloxacin residue after different cooking processes. The most reduction of the residue in cooked meat and gizzard samples related to boiling process and roasting process for cooked liver samples and the highest detectable amount of residue belonged to microwaving process in all cooked samples. Regarding to the results of this study, we can conclude that cooking processes can’t annihilate total amounts of these drug and it can only decrease their amounts and the most of residue in boiling process excreted from tissue to cooking fluid.