ارزیابی مقادیر سرمی مس، روی و برخی از پروتئین‌های حامل آنها در گاوهای مبتلا به تیلریوز
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکیمجید فرتاش وند 1 * , بهرام عمواوغلی تبریزی 2 , علی حسنپور 3 , سید رضا سید جعفری 4 , شهرام پورحسن 5 , یعقوب حاجی صادقی 6
1 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران
2 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران
3 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران
4 - اداره کل دامپزشکی استان آذربایجان شرقی، شهرستان کلیبر
5 - کاردان دامپزشک، درمانگاه تخصصی دام‌های بزرگ، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران
6 - دانشجوی دکترای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران
کلید واژه: مس, روی, تیلریوز, سرولوپلاسمین, ترانسفرین,
چکیده مقاله :
در این مطالعه 90 رأس گاو مبتلا به تیلریوز به عنوان گروه بیمار و 90 رأس گاو سالم به عنوان گروه شاهد مورد معاینه بالینی و آزمایشات انگل شناسی و بیوشیمیایی قرار گرفتند. مقادیر سرمی مس، روی، آلبومین، کلسیم، منیزیم و آهن سرم با استفاده از کیت های بیوشیمیایی مختص خود، ترانسفرین سرم به روش الایزا و سرولوپلاسمین سرم با روش موسوم به ساندرمن- ناماتو اندازه گیری شد. بر اساس آزمایشات بیوشیمیایی مقدار روی سرم گاوهای بیمار نسبت به گاوهای سالم کاهش معنی داری را نشان می داد (01/0p<). مس سرم نیز در گاوان مبتلا به تیلریوز کاهش یافته بود. همچنین مقدار سرمی ترانسفرین، آلبومین، منیزیم، آهن (01/0p<) و کلسیم (05/0p<) در گاوهای مبتلا کاهش معنی داری را در قیاس با گاوهای سالم نشان می داد. سرولوپلاسمین سرم نیز در دام های بیمار به طور قابل توجهی بیشتر از دام های سالم بود (05/0p<). بین میزان روی و سرولوپلاسمین سرم در دام های مبتلا به تیلریوز و میزان هماتوکریت دام و نیز بین سطح آهن سرم و شدت پارازیتمی رابطه معنی داری وجود داشت (05/0p<). با توجه به اندازه‌گیری مقادیر پارامترهای سرمی احتمالاً کاهش روی سرم در گاوهای مبتلا به تیلریوز می تواند یکی از دلایل احتمالی تضعیف سیستم ایمنی و بروز عفونت های ثانویه باشد. لذا شاید استفاده از عناصر کمیاب بالاخص روی در روند درمان دام های مبتلا به تیلریوز مفید باشد.
In this study, 90 cattle with theileriosis and 90 healthy cattle were studied based on clinical and laboratory examination including parasitological and biochemical tests. Special biochemical kits were used for determination of zinc, copper, albumin, calcium, magnesium and ferrous levels in sera. Serum levels of transferin and ceruloplasmin were measured with ELISA and Sunderman & Nomoto method, respectively. The serum level of zinc was significantly decreased in cattle suffering from theileriosis (p<0.01). Serum concentration of copper showed decrease in cattle with theileriosis but it was not significant. The Biochemical findings revealed that cattle infected with theileriosis have significantly lower serum levels of transferin, magnesium, albumin, iron (p<0.01) and calcium (p<0.05). Serum value of ceruloplasmin in sick animals was significantly more than healthy cattle (p<0.05). There was significant relationship between serum level of zinc and ceruloplasmin with PCV and also between serum iron level and parasitemia (p<0.05). Results obtained from measurement of biochemical parameters in serum suggested that reduction of serum zinc and copper may be one of the possible reasons of immunosuppression and incidence of secondary infections in cattle with theileriosis. Therefore use of these trace elements, especially zinc in treatment protocol of infected cattle may be beneficial.