بررسی سرولوژیک تب کیو در بزها و گاومیشهای منطقه اهواز به روش الایزا
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکیحامد کرمی میرعزیزی 1 , مهدی پورمهدی بروجنی 2 * , داریوش غریبی 3 , محمدرحیم حاجی حاجیکلایی 4
1 - دانش آموخته دکترای حرفه ای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
2 - دانشیار گروه بهداشت و مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
3 - دانشیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
4 - استاد گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
کلید واژه: بز, گاومیش, اهواز, سرولوژی, تب کیو,
چکیده مقاله :
کوکسیلوز یا تب کیو با عامل کوکسیلا بورنتی در حیوانات اهلی معمولاً به صورت تحت بالینی بروز می کند، اگرچه با سقط و ناباروری نیز همراه می باشد. نشخوارکنندگان اهلی مهم ترین مخزن عامل بیماری بوده و از طریق شیر، ادرار، مدفوع و ترشحات تنفسی و تولیدمثلی آن را دفع میکنند. استنشاق آئروسل های آلوده مهم ترین راه آلودگی انسان و حیوانات است. هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع سرمی تب کیو در بزها و گاومیش های منطقه اهواز بود. در این بررسی، نمونههای خون به طور تصادفی از 137 رأس بز و 135 رأس گاومیش در شهرستان اهواز جمع آوری گردید. سرم های تهیه شده، به روش الایزا از نظر آلودگی با کوکسیلا بورنتی آزمایش شدند. شیوع سرمی تب کیو در بزهای تحت مطالعه به طور کلی 31/34 درصد (21/42-41/26 درصد، با فاصله اطمینان 95 درصد) و در گاومیش های تحت بررسی صفر درصد بود. آزمون مربع کای نشان داد شیوع بیماری در گاومیش با شیوع آن در بز تفاوت معنیداری دارد (001/0>p). آلودگی در بز ارتباط معنیداری با ردههای سنی داشت. رگرسیون لاجستیک نشان داد که در بز نسبت شانس بین سن برحسب سال و آلودگی 57/1 (08/2- 19/1، با فاصله اطمینان 95 درصد) است (001/0>p) و با افزایش 1 سال سن حیوان، شانس آلودگی 57 درصد افزایش مییابد و تغییر سن، 8/10 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه میکند. شانس آلودگی جنس ماده در بز 58/1 برابر جنس نر (47/6- 03/1 برابر، با فاصله اطمینان 95 درصد) بود (05/0>p) و جنس حیوان 5/4 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می کند. مطالعه حاضر نشان داد که شیوع تب کیو در جمعیت بزهای منطقه اهواز قابل توجه می باشد. بنابراین، کوکسیلا بورنتی بایستی به عنوان یکی از عوامل عفونی زئونوز، توسط دامپزشکان و سیاستگذاران بهداشتی مورد توجه قرار گیرد.
Coxiellosis or Q fever of domestic animals which is caused by Coxiella burnetii is usually asymptomatic and subclinical; although it has also been associated with abortion and infertility. Domestic ruminants are the primary and important reservoirs of Coxiella burnetii, which is spread by the milk, urine, feces and vaginal mucous of infected animals. Inhalation of bacteria present in the environment is the main route of animal and human infection. The aim of this study was to survey seroprevalence of Q-fever in goats and buffaloes in Ahvaz Region. In this study, blood samples were collected randomly from 137 goats and 135 buffaloes in Ahvaz. The collected sera were tested for Coxiella burnetii by ELISA. Seroprevalence of Q fever was 34.31 in goats (95% Cl: 26.41–42.21) and 0% in buffaloes. Chi square test showed that prevalence in buffalo and goat is statistically different (p<0.001). Infection in goat had a significant association with age. Logistic regression showed that the odds ratio between the age based on year and infection is 1.57 (95% CI: 1.19-2.08) (p<0.001), with each single increase in age the odds of infection will increase by 57%. Also, 10.8% of fluctuations of infection were justified by age. The odds of infection in female goats was 1.58 times males (95% CI: 1.03–6.47) (p<0.05) and 4.5% of fluctuations of infection were justified by sex. The present study showed that the prevalence of Q-fever in goat population is considerable. Therefore Coxiella burnetii must be considered by veterinarians and health authorities as one of the most important zoonotic agents for prevention and control measures.