تأثیر تابش لیزر کم¬توان فراجمجمه¬ای بر اختلالات حافظه اجتنابی و برهم¬کنش اجتماعی ناشی از بی-وزنی شبیه¬سازی¬شده در موش نر نژاد Balb/C
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
سید زانیار اطهری
1
,
سعید صدیق اعتقاد
2
,
جواد محمودی
3
,
فرشته فرج دخت
4
*
1 - گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
2 - مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
3 - مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
4 - گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
کلید واژه: لیزرتراپی کم¬توان, برهم¬کنش اجتماعی, بی¬وزنی, فضانوردی, موش.,
چکیده مقاله :
تعاملات اجتماعی و اختلالات حافظه اجتنابی از عوارض اصلی و مهم مغزی به دنبال بیوزنی در شرایط فضانوردی میباشد. لیزر کمتوان فراجمجمهای یک روش غیرتهاجمی است که دارای اثرات محافظتکننده مغزی و بهبوددهنده عملکرد شناختی با تاثیر بر شکلپذیری نورونی در مغز است. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر تابش لیزر کمتوان فراجمجمهای بر اختلالات حافظه اجتنابی و تعاملات اجتماعی ناشی از بیوزنی شبیهسازیشده در موشهای نر نژاد Balb/C میباشد. در این مطالعه تجربی، 24 سر موش نر نژاد Balb/C به سه گروه مساوی شامل گروههای کنترل، بیوزنی القایی (HU) و همچنین HU به همراه تیمار با لیزر (HU+PBM) تقسیم شدند. مدل بیوزنی با استفاده از تکنیک معلقسازی اندامهای خلفی (Hindlimb Unloading) به مدت 14 روز اعمال گردید و در گروه HU+PBM همزمان با القاء مدل، حیوانات با لیزر با طول موج 810 نانومتر تیمار شدند. سپس ارزیابی رفتاری با آزمونهای حافظه اجتنابی و تعامل اجتماعی انجام شد. همچنین، میزان عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) بهعنوان شاخصی از نوروپلاستیسیتی در بخش پره فرونتال مغز با روش ELISA اندازهگیری شد. دادههای حاصله با آزمون آماری تحلیل واریانس یکطرفه و تست تعقیبی توکی واکاوی شدند. یافتهها نشان دادند که بیوزنی شبیهسازیشده موجب کاهش معنیدار در شاخصهای برهمکنش اجتماعی، اختلال در حافظه اجتنابی و افت سطح BDNF شد (05/0p<). در مقابل، تیمار با لیزر کمتوان در گروه HU+PBM بهطور معنیدار این شاخصها را بهبود بخشید (05/0p<). نتایج این مطالعه نشان داد که لیزر کمتوان احتمالاً از طریق افزایش BDNF، میتواند بهعنوان یک مداخله غیرتهاجمی مؤثر در مقابله با اختلالات تعاملات اجتماعی و حافظه اجتنابی ناشی از شرایط بی وزنی فضایی مطرح شود.
Social interaction impairments and avoidance memory deficits are among the key neurological complications associated with microgravity during spaceflight. Transcranial low-level laser therapy (tLLLT), as a non-invasive intervention, has been proposed as a potential strategy to counteract these deficits by modulating brain plasticity. The aim of this study was to evaluate the effects of tLLLT on social interaction and avoidance memory disorders induced by simulated microgravity in male Balb/C mice. In this experimental study, 24 male Balb/C mice were randomly divided into three equal groups: Control, Hindlimb Unloading (HU), and HU with laser treatment (HU+PBM). Simulated microgravity was induced using the hindlimb unloading technique for a duration of 14 days and in the HU+PBM group, animals were treated with a laser at a wavelength of 810 nm concurrently with the induction of the HU model. Behavioral assessments were performed using the Inhibitory Avoidance test and the Social Interaction test. Additionally, prefrontal levels of brain-derived neurotrophic factor (BDNF) were measured using the ELISA method as a biomarker of neuroplasticity. Data were analyzed using one-way ANOVA followed by Tukey's post hoc test. The results demonstrated that simulated microgravity significantly reduced sociability indices, impaired avoidance memory, and decreased BDNF levels (p<0.05). In contrast, laser treatment in the HU+PBM group significantly improved all of these parameters compared to the HU group (p<0.05). These findings suggest that transcranial low-level laser therapy, likely through upregulation of BDNF, may serve as an effective non-invasive approach for mitigating social and cognitive deficits induced by spaceflight-like conditions.