وقوع رخداد زمینلغزش در مناطق کوهستانی ممکن است به زیرساختها از جمله جادهها آسیب جدی وارد کند، همچنین ممکن است به مرگومیر انسانها منجر شود. هدف از انجام این مطالعه، پیشبینی مکانی خطر زمینلغزش با استفاده از الگوریتمهای پیشرفته دادهکاوی در شهرستان سروآباد (استان . چکیده کامل
وقوع رخداد زمینلغزش در مناطق کوهستانی ممکن است به زیرساختها از جمله جادهها آسیب جدی وارد کند، همچنین ممکن است به مرگومیر انسانها منجر شود. هدف از انجام این مطالعه، پیشبینی مکانی خطر زمینلغزش با استفاده از الگوریتمهای پیشرفته دادهکاوی در شهرستان سروآباد (استان ...) است. در این مطالعه، پتانسیلیابی خطر زمینلغزش با استفاده از دو الگوریتم پیشرفته دادهکاوی شامل جنگل تصادفی (RF) و درخت تصمیم (DT) انجام شد. ابتدا، فایل نقطهای 166 زمینلغزش رخ داده در شهرستان سروآباد بهعنوان نقشه موجودی زمینلغزش در نظر گرفته شد. به منظور تهیه مدل و اعتبار سنجی آن، نقاط زمینلغزش به دو بخش دادههای آموزشی (70 درصد) و دادههای اعتبارسنجی (30 درصد) تقسیم میشوند. در مجموع 16 پارامتر شامل شیب، جهت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا، فاصله از آبراهه، فاصله از جاده، تراکم رودخانه، فاصله از گسل، تراکم گسل، تراکم جاده، بارندگی، کاربری و پوشش اراضی، شاخص NDVI، لیتولوژی، زمینلرزه، شاخص توان آبراهه (SPI) و شاخص رطوبت توپوگرافی (TWI) بهمنظور پهنهبندی خطر زمینلغزش استفاده شدند. در نهایت، عملکرد مدلها با استفاده از منحنی مشخصه عملکرد سیستم (ROC) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل منحنی ویژگی عملگر نسبی نشان داد که مدلهای درخت تصمیم و جنگل تصادفی به ترتیب دارای مقدار AUC برابر 942/0 و 951/0 میباشند؛ بنابراین مدل جنگل تصادفی نسبت به درخت تصمیم دارای بالاترین مقدار AUC بوده و بهترین مدل برای پیشبینی خطر زمینلغزش در آینده در منطقه مورد مطالعه میباشد. نقشههای پتانسیل وقوع زمینلغزش، ابزارهای کارآمدی بوده؛ بهطوریکه میتوان آنها را برای مدیریت زیستمحیطی، برنامهریزی کاربری زمین و توسعه زیرساختها مورد استفاده قرار داد.
پرونده مقاله
تغییر در الگوی کاربری اراضی، فرآیندهای هیدرولوژیکی در حوضه ها را متاثر ساخته و تعادل طبیعی جریان آب را مختل می کند. در پژوهش حاضر، تغییر مولفه های هیدرولوژیکی حوزه آبخیز امامه در نتیجه تغییرات کاربری اراضی در طی سال های 1367 الی 1392، مورد بررسی قرار گرفته است. به علت ن چکیده کامل
تغییر در الگوی کاربری اراضی، فرآیندهای هیدرولوژیکی در حوضه ها را متاثر ساخته و تعادل طبیعی جریان آب را مختل می کند. در پژوهش حاضر، تغییر مولفه های هیدرولوژیکی حوزه آبخیز امامه در نتیجه تغییرات کاربری اراضی در طی سال های 1367 الی 1392، مورد بررسی قرار گرفته است. به علت نبود نقشه کاربری اراضی در سال های گذشته، جهت تهیه نقشه کاربری اراضی مربوط به سال 1367 حوضه، از تصاویر سنجنده TM ماهواره لندست استفاده شد که این تصاویر در محیط نرم افزار ERDAS Imagine پردازش شدند. جهت تهیه نقشه کاربری اراضی مربوط به سال 1392 حوضه از اطلاعات کاربری موجود استفاده گردید. در ادامه، نقشه های کاربری اراضی مربوط به سال های 1367 و 1392 در محیط نرم افزار ArcGIS تهیه شدند. در نقشه های حاصل، شش طبقه کاربری اراضی مراتع درجه 1، 2، 3، کشاورزی و باغ، بایر، و بستر رودخانه به دست آمد. با توجه به نتایج حاصله، حوزه آبخیز امامه در بازه زمانی مورد مطالعه، دستخوش تغییر کاربری اراضی زیادی شده است، به طوری که مراتع از درجه 1 به درجه 2 و از درجه 2 به درجه 3 و حتی بایر تبدیل شده و سطح مناطق مسکونی (ویلا) از مقدار 5/2 درصد در سال1367 به 4/8 در سال 1392 افزایش یافته است. جهت بررسی تاثیر تغییرات کاربری اراضی بر هیدروگراف سیل حوزه آبخیز امامه از مدل HEC-HMS استفاده گردید. نتایج بررسی هیدروگراف دو سال مذکور حاکی از افزایش حجم رواناب و دبی اوج سیلاب در طی دوره زمانی 25 سال می باشد. ضریب رواناب حوضه نیز از 82/0 به 89/0 افزایش پیدا کرده است.
پرونده مقاله