مدل ساختاری رابطه بین راهبردهای مقابله با استرس، پریشانی روانشناختی، سازگاری روانشناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه
محورهای موضوعی : روان سنجیمژگان کشوری 1 , حسن عشایری 2 , سارا پاشنگ 3
1 - گروه روانشناسی، واحد بین الملل کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران.
2 - استاد گفتار درمانی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
3 - استادیار، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
کلید واژه: کیفیت زندگی, سرطان سینه, راهبردهای مقابله با استرس, پریشانی روانشناختی,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر بررسی مدل ساختاری رابطه بین راهبردهای مقابله با استرس، پریشانی روانشناختی، سازگاری روانشناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی (معادلات ساختاری) بود. جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعهکننده به درمانگاههای تخصصی سرطان شهر تهران بین ماههای مهر تا آذر سال 1398 بود. نمونه پژوهش شامل تعداد 250 نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان بود که با روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب شدند. دادههای پژوهش حاضر از طریق پرسشنامه پاسخهای مقابله با استرس (CRI)، مقیاس کیفیت زندگی، پرسشنامه پریشانی روانشناختی ((DASS و پرسشنامه سازگاری روانشناختی بدست آمده است. ضریب همبستگی، ماتریس همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. همچنین کلیه محاسبات آماری با استفاده از نرمافزار Lisrel 8.80 و SPSS.22 انجام گرفت. نتایج نشان داد مسیر مستقیم مدل از راهبردهای مقابله با استرس به کیفیت زندگی (29/0= β؛01/0P)، پریشانی روانشناختی به کیفیت زندگی (42/0-= β؛01/0P)، سازگاری روان شناختی به کیفیت زندگی (37/0 = β؛01/0P) معنیدار شده است. میتوان نتیجه گرفت رابطه بین راهبردهای مقابله با استرس، پریشانی روانشناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه از برازش برخوردار است.
The aim of this study was to investigate the structural model of the relationship between coping strategies with stress, psychological distress, psychological adjustment and quality of life in women with breast cancer. The method of this study was correlation (structural equations). The statistical population consisted of breast cancer patients referred to specialized cancer clinics in Tehran between October and December 2019. The sample consisted of 250 breast cancer patients who were selected by voluntary sampling method. Data were obtained through stress coping response questionnaire (CRI), quality of life scale, psychological distress questionnaire (DASS and psychological adjustment questionnaire). The results showed that the direct path of the model from coping strategies to stress to quality of life (β=0.29 P<0.01), psychological distress to quality of life (β=-0.42 P<0.01), psychological adjustment to quality of life (β=0.37 P<0.01) was significant. It can be concluded that the relationship between coping strategies with stress, psychological distress and quality of life in women with breast cancer has a good fit.
_||_