بررسی جنبه‌ها و جلوه‌های تمثیلی پرندگان در دیوان صائب تبریزی
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
محمّد حاجی آبادی
1
(استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر- ایران)
کلید واژه: poetry, تمثیل, سبک هندی, شعر فارسی, birds, پرندگان, Allegory, صائب تبریزی, Indian style, SaibTabrizi,
چکیده مقاله :
بررسی و مطالعة نظام مند جایگاه پرندگان در تمثیل‌های دیوان صائب، از جمله راه‌های دقیق و علمی است که ما را به دنیای فکری وی نزدیک خواهد ساخت. پژوهش حاضر، عهده دار بررسی و تحلیل ابعاد به کار گیری پرندگان در تمثیل‌های این شاعر نامی پارسی گوی می‌باشد؛ نگارنده در این جستار با واکاوی دیوان صائب سعی در نمایاندن هرچه بیشترسحر بیان وی می‌باشد. بیانی که با بهره گیری از صنعت تمثیل سبب اعجاز بسیاری از ادب شناسان شده است. از جمله نتایج این پژوهش آن است که صائب با بهره گیری از پرندگان در تمثیل به نحو بسیار بدیعی اغراض و مضامین اجتماعی، سیاسی و تعلیمی خویش را بیان نموده و از هر پرنده سمبلی ساخته برای رشادت‌های فکری و روحی متأثر شده از زمانة خویش و بدین وسیله کلام خویش را پرورش داده و به آن انسجام بخشیده است.
The systematic study of the place of birds in the allegories in the complete works of Saib, is one of the exact and scientific methods that will make us close to his mental and contemplative world. The current research, aims to study and analyze the aspects of utilizing birds in allegories of this popular Persian-language poet; in this query the author tries to show his magic words through analysis of Saib’s complete works as much as possible, the word that using allegory causes the marvel and wonder of so many literature experts. One finding of this research is that Saib expresses his intentions and social and political and instructional contexts in a very novel method and makes a symbol from each bird for mental and spiritual courage that is impressed or touched from his period and in this way developed his word and consolidates it.