ایران- دستاوردها و محدودیت ها در روابط بین الملل؛ محمود سریع القلم
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی
کلید واژه: ایران, انقلاب اسلامی, سیاست, دانشگاه, روابط بین الملل, سیاست خارجی ایران,
چکیده مقاله :
هدف از این مقاله تبیین تکامل رشته روابط بین الملل در ایران، پیش و پس از انقلاب است. برای نیل به این هدف از متغیرهای جامعه شناختی، اقتصادی و تاریخی بهره گرفته خواهد شد. این مقاله این فرضیه را به آزمون می گذارد که اگرچه نظریه ها و روش شناسی های روابط بین الملل تقریباً هیچ تأثیری بر شیوه تعریف جمهوری اسلامی از نظام جهانی و نیز عملکردش در حوزه روابط خارجی نداشته است اما نفوذ امروزه آن در میان دانشجویان و جامعه دانشگاهی بی سابقه است. این مقاله چنین نتیجه می گیرد که علوم سیاسی و روابط بین الملل در فراهم نمودن اطلاعاتی خام درباره جهان و ارائه دانشی درباره چگونگی تغییر و تحول کشورها و اینکه ایران چه می توانست از آن کشورها بیاموزد، نقشی مهم ایفا خواهد کرد
The aim of this paper is to explain how the field of International Relations evolved in Iran before and after the Islamic Revolution. Sociological, economic, and historical variables are presented to set out this evolution. It analyzes the hypothesis that although IR theories and methodologies have had almost no effect on the way in which the Islamic Republic defines the global system and perform its foreign relations, its influence today among students and academic community is unprecedented. The paper concludes that political science and IR will play a key role in providing raw data about the world and introducing knowledge on how other countries are being transformed and what Iran could learn from them.
_||_