اعتبار سنجی الگوی رابطه ساختار سازمانی با میزان اجرای خط‌مشی‌های فرهنگی شهرداری‌های استان کرمان در راستای ترویج فرهنگ اسلامی
محورهای موضوعی : مدیریت دولتی
محمد شهابی نژاد
1
(دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران. )
نوید فاتحی راد
2
( استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران )
امین نیکپور
3
(استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران)
کلید واژه: ساختار, ساختار سازمانی, خطمشی, اجرای خط‌مشی‌های فرهنگی, فرهنگ اسلامی, شهرداری‌های استان کرمان ,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش اعتبار سنجی الگوی رابطه ساختار سازمانی با میزان اجرای خط‌مشی‌های فرهنگی شهرداری‌های استان کرمان در راستای ترویج فرهنگ‌اسلامی است. این پژوهش دارای رویکردی کیفی- کمی است ابزار گردآوري اطلاعات مطالعات کتابخانه‌ای، مصاحبه و پرسشنامه بود. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل اساتید و متخصصان مدیریت و حوزه تصمیم‌گیری و خط‌مشی‌گذاری و مدیران ارشد شهرداری فعال در حوزه خطمشی گذاری فرهنگی و فرهنگ اسلامی به تعداد 23 نفر بود. جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان شهرداری‌های استان کرمان به تعداد 1553 نفر است. حجم نمونه بر اساس جدول کوهن 166 نفر می‌باشد که به‌صورت تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم طبقات انتخاب‌شده‌اند. در این پژوهش برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در بخش کیفی از نرم‌افزار NVIVO و در بخش کمی از نرم‌افزارهای SPSS و SMART PLS استفاده شد. نتايج ارائه‌شده نشان‌دهنده اثر مثبت و معنادار ساختار سازماني بر اجراي خط‌مشي‌هاي فرهنگي (05/0>p، 617/0β=) است. بر اساس مقدار ضریب تعیین (R2)، 38 درصد از تغییرات اجراي خط‌مشي‌هاي فرهنگي توسط ساختار سازماني تبیین می‌شود. همچنین نتايج نشان مي‌دهد تأثیر متغير اجراي خط‌مشي‌هاي فرهنگي بر ترويج فرهنگ اسلامي (001/0=p، 489/0β=) و تأثیر متغير ساختار سازماني بر ترويج فرهنگ اسلامي (001/0=p، 465/0β=) در سطح 5 درصد معني‌دار است و مثبت شدن ضرايب مسير نشان مي‌دهند که اين سازه¬ها تأثير افزایشي (مستقیم) بر یکدیگر داشته¬اند. بر اساس مقدار ضریب تعیین (R2)، به ترتیب 24 و 22 درصد از تغییرات ترويج فرهنگ اسلامي توسط ساختار سازماني و اجراي خط‌مشي‌هاي فرهنگي تبیین می‌گردد. نتایج اثر ميانجيگري اجراي خط‌مشي‌هاي فرهنگي بر رابطه مورد بررسی تأييد مي‌گردد.
The aim of study is to validate the model of the relationship between the organizational structure and the level of implementation of the cultural policies of the municipalities of Kerman province in order to promote Islamic culture. The statistical population includes the managers and experts of the municipalities of Kerman province in the number of 1553 people. The sample size in this section is based on Cohen's table of 166 people who were randomly selected according to the size of the classes. In this research, SPSS version 26 and SMART PLS version 3.3 software were used to check the validity of the model. The presented results indicate a positive and significant effect of organizational structure on the implementation of cultural policies (p<0.05, β=0.617). Based on the coefficient of determination (R2), 38% of the changes in the implementation of cultural policies are explained by the organizational structure. Also, the results show the variable effect of the implementation of cultural policies on the promotion of Islamic culture (p=0.001, β=0.489) and the variable effect of the organizational structure on the promotion of Islamic culture (p=0.001, β=0.465) at the 5% level. It is significant and positive path coefficients show that these structures have had an increasing (direct) effect on each other. Based on the coefficient of determination (R2), 24 and 22 percent of the changes in the promotion of Islamic culture are explained by the organizational structure and the implementation of cultural policies, respectively.
1- اسدي گرجي، م.، طبري، م.، باقرزاده، م.، و قلي پورکنعاني، ي.، (1399). هماهنگي استراتژي مديريت منابع انساني و ساختار سازماني: مطالعه موردي شرکت توزيع نيروي برق مازندران، نشریه پژوهشنامه مديريت اجرايي، نیمه اول 1399، دوره 12، شماره 23، صص 239 - 259 .
2- اقبالیان، ع.، و آذر، ع.، (1395). طراحی سطح کلان نظام مدیریت فرهنگ اسلامی با رویکرد روش شناسی سیستم های نرم (SSM)، مجله اندیشه مدیریت راهبردی سال دهم بهار و تابستان 1395 شماره 1، پیاپی 19.
3- انصاری، م.، قیومی، ع.، صالحی امیری، س.ر.، عزیزآبادی فراهانی، ف.، و قدمی، م.، (1400). ارائه الگوی خط مشی‌گذاری فرهنگی با رویکرد تحول (مورد مطالعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران)، مجله مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی تابستان 1400، شماره 39، صص 47- 66.
4- بابایی، م.، یزدانی، س.، و نامور، م.، (1395). سنجش تأثیر ساختار سازمانی بر خط مشی گذاری در یکی از سازمان های دولتی، کنفرانس بین المللی کسب و کار: فرصت ها و چالش ها، رشت
5- بشیر، ح.، (1393). دعوت اسلامی: مفاهیم بنیادین فرهنگ اسلامی، ناشر: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
6- تبیک، م.ت.، (1399). تبیین مدل تحولی انگیزش بر اساس فرهنگ اسلامی، مجله روان شناسی فرهنگی، بهار و تابستان 1399، دوره چهارم، شماره 1 صص62 تا 85.
7- جاجرمي زاده، م.، و تدين، ا.، (1398). رابطه ساختار سازماني با مديريت منابع انساني و عملکرد؛ مطالعه اي در شرکت گاز استان فارس، نشریه مديريت منابع انساني در صنعت نفت، تابستان 1398، دوره 10، شماره 40، صص 187 - 206.
8- حیدری گوجانی، م.، و مصلح قهفرخی، ز.، (1401). بررسی رابطه بین ساختار سازمانی و فرهنگ کارآفرینی سازمان (مطالعه موردی: شرکت گاز استان چهار محال و بختیاری)، مجله منابع و سرمایه انسانی زمستان 1401، شماره 4، صص 120- 130.
9- خدایی مهر، م.، (1392). تحلیل فرایند مسئله یابی در سیاست گذاری سازمان های فرهنگی؛ مورد مطالعاتی: حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه امام صادق علیه السلام.
10- رابینز، ا.، (1399). مدیریت رفتار سازمانی جلد سوم، ترجمۀ علی پارساییان و سید محمد اعرابی، تهران مؤسسۀ مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی 1396، صفحۀ 972 ـ 974.
11- صفری، م.، خادم، ح.، و فتاح پور، مرضیه.، (1399). انطباق فرهنگ سازمانی اسلامی مقتبس از نهج البلاغه با فرمایشات رهبر جمهوری اسلامی ایران، اولین کنفرانس بین المللی چالش ها و راهکارهای نوین در مهندسی صنایع و مدیریت و حسابداری، ساری
12- فرامرزی، آ.، سلاجقه، س.، و صیادی، س.، (1397). یکپارچه سازی شاخص های خط مشی گذاری فرهنگی کلان شهرها، مجله مطالعات مدیریت راهبردی سال نهم بهار 1397 شماره 33، صص ۱۹– ۴۴.
13- فرامرزي، آ.، سلاجقه، س.، و صيادي، س.، (1397). تحليل نقش فرهنگ سازماني، فرهنگ ملي و فرهنگ شهروندي در خط مشي گذاري فرهنگي شهرداری‌ها کلان شهرهاي جمهوري اسلامي ايران، نشریه مديريت شهري، پاييز 1397، دوره 17، شماره 52، صص 5 - 20.
14- قربانی‌زاده، و.، شریف زاده، ف.، حسین پور، د.، و مروج، م.، (1396). ارائه الگوی خطمشی گذاری سازمان‌های فرهنگی(مورد مطالعه: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان)، مجله سیاستگذاری عمومی، پاییز 1396، دوره سوم، شماره 3، صص61 -78.
15- کافی، م.، (1392). فرهنگ دینی: مفاهيم، نظریه ها و كاربردها. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
16- الوانی، س.م.، خنیفر، ح.، و حاجی ملامیرزایی، ح.، (1393). فرهنگ و خطمشی گذاری فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه علمی پژوهشی تحقیقات مدیریت آموزشی، سال 5، شماره 3.
17- یاسینی، ع.، ایدی، ف.، و آقایی، ف.، (1397) شناسایی مؤلفه‌های فرهنگ دینی مؤثر بر ارتقای سلامت سازمانی در نظام آموزش عالی ایران، مجله مدیریت اسلامی، سال 26 بهار 1397 شماره 1.
18- Arokodare, M. A. Falana, B.R. (2021). Strategic Agility and the Global Pandemic: The Agile Organizational Structure, A Theoretical Review. Information Management and Business Review, 13(1 (I)), 16-27
19- Bache I.A. Taylor, A. (2016). The Politics of policy Resistance: Reconstructing Higher Education, Journal of public policy, Vol. 23, No. 3.
20- Barr, K. Mintz, A.(2018). Public Policy Perspective on Group Decision-Making Dynamics in Foreign Policy, The Policy Studies Journal, Vol. 46, No. S1.
21- Coleman, D. (2013). Creating Christian Granada: Society and Religious Culture in an Old-World Frontier City, 1492–1600. Cornell University Press.
22- Eva, N. Robin, M. Sendjaya, S. van Dierendonck, D. Liden, R.C. (2019). Servant leadership: A systematic review and call for future research. The Leadership Quarterly, 30(1), 111-132.
23- Eva, N. Sendjaya, S. Prajogo, D. Madison, K. (2021). Does organizational structure render leadership unnecessary? Configurations of formalization and centralization as a substitute and neutralizer of servant leadership. Journal of Business Research, 129, 43-56.
24- Nowotny, S. Hirsch, B. Nitzl, C. (2022). The influence of organizational structure on value-based management sophistication, Management Accounting Research, PP 1-13.
25- Robinson, R. (2014). creating a 21st century entrepreneurial Organization". Academy of Entrepreneurship Journal, Vol 8, No 2, pp 321-332.
26- Tiago F. Pedro D. Francisco L. (2019). Human capital and innovation: the importance of the optimal organizational task structure. Research Policy Volume 48, Issue 3, April Pages 616-627.