بررسی اثر اسانس گل گیاه سرخارگل (Echinacea pupurea) بر رشد و توانایی تولید مایکوتوکسین توسط قارچ آسپرژیلوس فلاووس
محورهای موضوعی : آلودگی میکروبی مواد غذائیآرزو ملکوتی 1 , انوشه شریفان 2 , علیرضا بصیری 3
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی، دانشکده علوم و مهندسی صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - گروه صنایع غذایی و تبدیلی، پژوهشکده فناوریهای شیمیایی، سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، تهران، ایران.
کلید واژه: آفلاتوکسین B1, آسپرژیلوس فلاووس, نگهدارنده طبیعی, اسانس گیاه سرخارگل,
چکیده مقاله :
بیمار یهای ناشی از مواد غذایی آلوده به مایکو توکسین ها از موارد نگران کننده سلامت انسان می باشد. جهت کاهش زیان های اقتصادی و خطرات جانی ناشی از این عوامل، استفاده از ترکیبات زیست فعال به منظور بهبود ایمنی و نگهداری مواد غذایی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه تعیین اثر اسانس گل گیاه سرخارگل به عنوان نگهدارنده طبیعی به منظور کنترل رشد کپک آسپرژیلوس فلاووس و جلوگیری از سنتز آفلاتوکسین B1 میباشد. برای این منظور، ابتدا حداقل غلظت بازدارنده (MIC) و حداقل غلظت کشنده (MFC) اسانس با استفاده از روش انتشار دیسک محاسبه شد و سپس اثر غلظتهای مختلف اسانس روی تولید آفلاتوکسین B1 مورد ارزیابی قرار گرفت. مقدار آفلاتوکسین تولید شده در محیط کشت YES با استفاده از HPLC اندازهگیری شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که شاخصهای MIC و MFC به ترتیب برابر با ppm 10000 و ppm 15000 بودند. نتایج آزمون هاله عدم رشد نشان داد که افزایش غلظت اسانس به طور معنیداری (05/0>p) مانع رشد میروبی شده است. تولید آفلاتوکسین B1 به طور معنیداری (05/0>p) وابسته به غلظت اسانس گیاه سرخارگل بود، به طوریکه با افزایش غلظت اسانس میزان تولید آفلاتوکسین B1 به طور معنیداری (05/0>p) کاهش یافت. براین اساس، از تولید آفلاتوکسین B1 توسط آسپرژیلوس فلاووس با استفاده از غلظت ppm 15000 اسانس گیاه سرخارگل جلوگیری شد. میتوان نتیجه گرفته که اسانس گیاه سرخارگل میتواند تولید آفلاتوکسین B1 توسط آسپرژیلوس فلاووس را تا سطح قابل قبولی کنترل نماید.
Foodborne diseases contaminated with mycotoxins are a concern for human health. The use of bioactive compounds to improve food safety and preservation has been considered to reduce the economic losses and risks of these factors. The aim of this study was to use purple coneflower (Echinacea purpurea) essential oil as a bio preservative to control the growth of Aspergillus flavus and to prevent the production of aflatoxin B1. For this purpose, minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum fungicidal concentration (MFC) values were calculated using a disk diffusion method and then the effect of different concentrations of the essential oil on aflatoxin B1 production was evaluated. The amount of aflatoxin B1 production in the YES (yeast extract sucrose) culture media was measured by HPLC. The results of this study showed that MIC and MFC were 10000 ppm and 15000 ppm, respectively. The results of the growth inhibition zone showed that increasing concentration of the essential oil significantly (p<0.05) increased the diameter of the inhibition zone. It was also founded that aflatoxin B1 production was significantly (p<0.05) dependent on purple coneflower concentration so that by increasing of the essential oil concentration the aflatoxin production significantly (p<0.05) decreased. Accordingly, the aflatoxin B1 production by A. flavus was prevented using concentration of 15000 ppm of purple coneflower essential oil. Overall, it can be concluded that purple coneflower essential oil can control the production of aflatoxin by A. flavus to an acceptable level
_||_