اثربخشی تعاملی هوش معنوی و آموزش مهارت های زندگی بر بهبود نگرش های دانشجویان نسبت به مهارت های زندگی

محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشی

کورش گودرزی ^{1 *} , فرامرز سهرابی ² , نورعلی فرخی ³

1 - دانشجو
2 - عضو هیات علمی
3 - عضو هیات علمی

تاریخ دریافت : 1391/10/08 تاریخ پذیرش : 1391/11/19 تاریخ انتشار : 1391/12/29

کلید واژه: دانشجویان, کلید واژه ها: هوش معنوی, آموزش مهارت های زندگی, نگرش نسبت به مهارت های زندگی,

چکیده مقاله :

چکیده اثربخشی تعاملی آموزش مهارت های زندگی و هوش معنوی بر بهبود نگرش های دانشجویان نسبت به مهارت های زندگی در پژوهشی از نوع طرح های جایگزینی تصادفی بلوکی بررسی شد. از بین جامعه آماری تحقیق که شامل11370 نفر از دانشجویان مرد و زن دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد بود، نمونه ای به تعداد 166 نفر به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. گروه نمونه، پرسشنامه های سنجش نگرش نسبت به مهارت های زندگی احدی(1386) و هوش معنوی ناصری (1386)، را در پیش آزمون تکمیل کردند. سپس بر اساس نمره های پرسشنامه هوش معنوی (بالاتر یا پایین تر از میانگین نمره ها) به چهار گروه تقسیم شدند. دو گروه آزمایش و دو گروه کنترل (در هر دو، یک گروه با هوش معنوی بالا و گروه دیگر با هوش معنوی پایین). گروه های آزمایشی، در 16 جلسه 3 ساعته از آموزش مهارت های زندگی در خلال 8 هفته شرکت کردند و در پایان آموزش برای بار دوم پرسشنامه سنجش نگرش نسبت به مهارت های زندگی را در پس آزمون کامل کردند. بعد از گذشت چهار ماه جهت بررسی استمرار یا تغییرات ایجاد شده در نتایج، در یک مطالعه پی گیرانه، مجدداً به پرسشنامه سنجش نگرش نسبت به مهارت های زندگی پاسخ دادند. نتایج آزمون آماری t نشان داد که آموزش مهارت های زندگی، منجر به بهبود نگرش های دانشجویان گروه آزمایش نسبت به مهارت های زندگی شده، اما در تعامل با هوش معنوی اثر معنی داری بر بهبود آنها ندارند.

چکیده انگلیسی:

  Abstract The interactive effectiveness between Spiritual Intelligence (SQ) and life skills training (LST) on improving attitudes of university students to life skills were carried out in a randomized block designs study. At first, 166 male & female university students were randomly selected out of 11370 students at Islamic Azad University in Borujerd. Then attitude to life skills questionnaire (Ahadi, 1386), and Spiritual Intelligence questionnaire (Naseri, 1386) were filled out by the subjects. On the basis of the results of the Spiritual Intelligence questionnaire (higher or lower than the mean), the subjects were divided into four groups. There were two experimental groups, one with a higher score on SQ and the other with a lower score on SQ and two control groups under the same situation. The experimental groups in two separate classes of students with higher and lower score on SQ took part in 16 sessions of 3 hours of the LST, in a time span of 8 weeks. At the end of the course, subjects filled out the attitude to life skills questionnaire as the post test. Finally, after four months in order to figure out the stability or possible changes in the results, once more, in a follow- up study, the attitude to life skills questionnaire was administered. The results of statistical test of Independent-Samples t-test indicated that LST have a significant effect on improving attitudes of university students to life skills, though in an interaction with SQ, the two aforementioned factors have no significant effect on those.