تجارت درون بخشی عمودی در تجارت ایران
محورهای موضوعی : آینده پژوهی
سید جواد پور مقیم
1
(ندارد)
کلید واژه: طبقه بندی استاندارد بین المللی, سازمان تجاری جهانی, صادرات کالاهای صنعتی,
چکیده مقاله :
هدف اصلی از این مقاله پاسخ به این سؤال می باشد که آیا می توان در تجارت خارجی ایران شواهدی بر تجارت درون بخشی یا دو طرفه یافت؟ و آیا این تجارت درون بخشی عمودی است یا افقی ؟ آنگاه ، آیا می توان این نتیجه را گرفت که درجه تخصصی صنعتی کشور آنقدر بالاست که می توانیم با اتکا به آن ، به سمت تجات آزاد و کاهش تعرفه ها و پیوستن به سازمان تجارت حرکت کنیم؟ و در نتیجه ، تا چه اندازه می توانیم نسبت به افزایش صادرات کالاهای صنعتی غیر نفتی خوش بین باشیم؟ این مقاله با استفاده از این شاخص برای کالاهای صادراتی و وارداتی تا سه رقم از طبقه بندی استاندارد بین المللی () در نظر دارد وجود ونوع تجارت درون بخشی را در مورد بررسی و تحلیل قرار دهد . در نتیجه رهنمودی برای اجرای سیاست های مناسب تر و صحیح تر صنعتی ، تولیدی (اقتصادی) ، بازرگانی ، ارزی و همکاری های منطقه ای و بین المللی و ارزیابی دقیق الحاق (عضویت ) به سازمان تجارت جهانی باشد. حدود 91 درصد از اقلام تجارت درون بخشی در سال های مورد بررسی (1375 و 1379 ) را تجارت درون بخشی عمودی تشکیل می دهد و معرف تنوع در تقاضا می باشد . پراکندگی شاخص درون بخشی ، مشخص کننده آن است که عمدتا صادرات کشور را محصولات کاربر ( کمتر سرمایه بر) و با کیفیت پایین و مود مصرف افراد با درآمد پایین در کشورهای در حال توسعه طرف مبادله ایران تشکیل می دهد و اگر این کالاها به کشورهای پیشرفته صادر می گردد مورد مصرف افراد با درآمد پایین در آن کشور می باشند . از این رو ، کشوری که اغلب صادراتش را کالاهای با کیفیت پایین تشکیل می دهد و خواستار مصرف محصولات با کیفیت بالاست در صورت نبود و کاهش تعرفه در صحنه تجارت جهانی به چه صورتی تجارت خود را اداره خواهد کرد خصوصا کشوری که خواستار آن است که اتکا به درآمد نفتی را کاهش داده و از بین ببرد ، باید در طرف صادرات تجارت جهانی آنقدر توانایی داشته باشد که نه تنها به این ایده و نظر دست یابد بلکه در صحنه تجارت جهانی آزاد بتواند روی پای خود بایستد
This article aims to answer the question that whether any evidence of intra – industry , or two – way trade can be found in the Iranian trade , and to ascertain that such supposed of intra – industry trade is vertical or horizontal . Having considered the question , then we explore the possibility that whether the degree of industrialization in Iran permits the country to concern itself with issues such as free trade , reduction of tariffs , and joining WTO .Then , we ask how optimistic we can be regarding the increase of manufactured exports? Using the IIT indices for Iran’s exports and imports , with three – digit in SITC ( Standard International Trade Classification ) ,we attempt to offer an analysis indicating the existence and the type of intra – industry trade in Iran . The results of this analysis may be used to make more accurate and appropriate decisions on industrialization , economic growth , international trade , foreign exchange policies , regional and international cooperation , and finally on exact evaluation of joining WTO. Our analysis indicates that in 1375 and 1379 (the Iranian calendar ), a bout 91 percent of Iran’s of intra – industry trade were vertical , demonstrating demand diversity . The analytical indication of this index , which shows that most Iran’s of intra – industry trade as being vertical , points to the existence of low quality commodities in Iran’s foreign trade . Thus it is stipulated that it is the consumption of low – income households in developing countries , which constitute Iran’s main trade counterparts , that drives the production . If the export to the developed is taken into account , then our assumption holds that the consumption of these commodities would occur in low – income households . Then the question arises as to how Iran , a country with low – quality exports desiring to consume high – quality goods , can manage its international trade in the context of world trade , which pushes for the reduction or omission of tariffs . This question become more acute when one considers Iran as intending to reduce its dependence on the oil revenues. Thus , the necessity becomes inevitable for reformulating the aims of reducing dependence on oil and managing competition on exportation to the world markets