تحلیل مدل پیشایندهای مهارت سیاسی مدیران در سازمان دولتی
محورهای موضوعی : آینده پژوهیثمین یوسفی 1 , مسعود پورکیانی 2 * , مهرداد گودرزوندچگینی 3
1 - دانش‌آموخته دکتری مدیریت رفتار سازمانی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران
Yousefi_samin@yahoo.com
2 - استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران (مسئول مکاتبات)
pourkiani@iauk.ac.ir
3 - استاد گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
goodarzvand@iaurasht.ac.ir
کلید واژه:
چکیده مقاله :
زمینه- امروزه سیاست به یک مهارت اساسی برای مدیران تبدیل شده است و به عنوان عامل مهم اثربخشی مدیریتی قلمداد می‌گردد. از این‌رو افزایش چنین مهارتی برای دستیابی به نتایج مطلوب ضرورت دارد. هدف-هدف تبیین و تحلیل پیشایندها و عوامل مرتبط با مهارت سیاسی مدیران در بخش دولتی است. روش- پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده که به روش پیمایشی انجام شده و داده‌های آن از نمونه 345 نفری از مدیران وزارت‌‌کشور به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای گردآوری شد که از بین استان‌های گیلان، تهران، مازندران، خراسان‌رضوی و کرمان به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بوده و روایی آن با نظرسنجی خبرگان و به روش تحلیل‌عاملی‌تاییدی و پایایی ابزار نیز از طریق ضریب آلفای کرانباخ تایید شد. جهت تجزیه وتحلیل داده‌ها از مدل‌معادلات‌ساختاری و نرم‌افزارAmos استفاده شد. یافته‌ها- نتایج آزمون مدل پژوهش نشان داد مولفه‌های عوامل فردی(به غیر ازخودشیفتگی)، عوامل شغلی(به غیر از بازخوردشغلی)، عوامل سازمانی(به غیر از تمرکز و اندازه سازمان) و مولفه‌های عوامل محیطی پیش‌بینی‌کننده مهارت سیاسی مدیران می‌باشد و تمامی این مولفه‌ها رابطه مثبت و معناداری با مهارت سیاسی دارد به غیر از متغیر رسمیت که با مهارت سیاسی رابطه منفی و معکوس دارد. همچنین طبق نتایج آزمون فریدمن می‌توان گفت از میان متغیرهای پیش‌بین عوامل‌شغلی بیشترین رابطه مثبت را با مهارت سیاسی مدیران داشته و عوامل‌‌فردی، محیطی و سازمانی به ترتیب در رده های دوم، سوم و چهارم قرار دارند. نتیجه‌گیری- یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که مدیران با تقویت برخی از عوامل مرتبط با مهارت سیاسی می‌توانند در جهت افزایش مهارت سیاسی خود درسازمان گام بردارند.
Background-Today, politics has become a basic skill for managers and is considered as an important factor in management effectiveness. Hence, increasing such a skill is necessary to achieve the desired results. Purpose-The purpose of the research is to analyze the evolutions and factors associated with the political skills of managers in the public sector. Method-This is a descriptive-correlational study that has been done by survey method. Data were collected from a sample of 345 ministry directors by cluster sampling. Samples were randomly selected from the provinces of Guilan, Tehran, Mazandaran, Khorasanzarzavi and Kerman. The data gathering tool was a questionnaire and its validity was confirmed by using expert opinion and by using an analytical method. According to factor coefficients of the variables estimated above 0.4, validity was confirmed. The reliability of the instrument was also confirmed through the Cronbach alpha coefficient. Structural equation modeling and Amos software were used to analyze the data. Results-The results of the research model showed that the components of individual factors (except narcissism), Job factors(except occupational feedback), organizational factors(except organization's focus and size) and factors of environmental factors predict the managers' political skills, and all components have a positive and significant relationship Have a political skill other than the official variable, which has a negative and inverse relationship with political skill. Also, according to Friedman test results, it can be said that among the predictors of job variables, the most positive relationship is with the managers' political skills and the individual, environmental and organizational factors are respectively in the second, third and fourth grades respectively. Conclusions-The findings of the research show that managers, by strengthening some of the factors related to political skill, can take steps to increase their political skills in the organization