شناسایی قابلیت‌های کلیدی آینده‌نگاری سازمانی در بانک‌ها و موسسات مالی ایران
محورهای موضوعی : آینده پژوهی
مهدی قلیزاده زاوشتی
1
,
صفر فضلی
2
,
عین الله کشاورز ترک
3
,
اصغر ابن الرسول
4
1 - دانشجوی دکترای آینده پژوهی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، ایران، قزوین
mgholizadez@gmail.com
2 - دانشیار مدیریت راهبردی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، ایران، قزوین
3 - استادیار آینده پژوهی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، ایران، قزوین
4 - استادیار مهندسی صنایع دانشگاه مالک اشتر، ایران، تهران
کلید واژه: صنعت بانکداری, قابلیت آینده‌نگاری, آینده‌نگاری راهبردی, آینده‌نگاری سازمانی, راهبرد سازمانی,
چکیده مقاله :
آینده‌پژوهی در سازمان که با عنوان آینده‌نگاری سازمانی شناخته می‌شود، یکی از حوزه‌های موردبحث در آینده‌پژوهی و مدیریت استراتژیک است. آینده‌نگاری، سازمان‌ها را قادر می‌سازد تغییرات بنیان برافکن آینده را شناسایی کنند و بتوانند پاسخ‌های مناسب و نوآورانه به‌منظور حفاظت از خود در برابر این تغییرات و بقا در بلندمدت طراحی کنند. فرآیند آینده‌نگاری در صنعت بانکداری را می‌توان به‌عنوان مجموعه‌ای از خصوصیات کلیدی دانست که بر ماهیت خاص آن تمرکز داشته و آن را از دیگر ابتکارات در بانک‌ها متمایز می‌سازند. هدف مقاله حاضر درک تفاوت‌های قابلیت‌های آینده‌نگاری بانک‌ها و مؤسسات مالی ایران در اجرای بالقوه پروژه‌های آینده‌نگاری راهبردی بر اساس مدل قابلیت پالیوکایت و همکاران (2014) است. این پژوهش از پیمایش رایانامه‌ای استفاده کرده که در آن رایانامه‌ها برای مدیران و کارشناسان ارشد طرح و برنامه بانک‌ها ارسال شدند. داده‌های دریافتی به لحاظ آماری با استفاده از روش تحلیل خوشه‌ای و آزمون یومان ـ ویتنی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج معنادار آماری به‌دست‌آمده در این پژوهش، تعیین و درک تفاوت‌ها در میزان قابلیت بانک‌ها برای اجرای برنامه‌های آینده‌نگاری راهبردی را میسر می‌سازد. یافته‌های پژوهش جاری به میزان قابل‌توجهی درک ما از آمادگی و قابلیت اجرای پروژه‌های آینده‌نگاری سازمانی در صنعت بانکداری را افزایش می‌دهد، به‌طوری‌که قابلیت‌های آینده‌نگاری بانک‌های دسته اول نسبت به سایر بانک‌ها در دو بعد قابلیت‌های انتخاب استراتژی و قابلیت‌های یکپارچه‌سازی بیشتر است ولی در بعد قابلیت‌های پویش محیطی نسبت به سایر بانک‌ها کمتر است.
Futures studies in an organization, known as Organizational Foresight, are one of the areas discussed in futures research and strategic management. Foresight enables organizations to identify future changes that are fundamental to the future and can design appropriate and innovative responses to protect themselves against these changes and survival in the long run. The foresight process in the banking industry can be seen as a set of key features that focus on its specific nature and distinguish it from other initiatives in banks. The purpose of this article is to understand the differences between the future prospects of Iranian banks and financial institutions in the implementation of the potential of strategic forecasting projects based on the Paliokaite et al. 2014 model. The study used e-mail scanning, in which emails were sent to top managers and senior executives of bank plans. Data were analyzed statistically using cluster analysis and the Mann-Whitney U test. The statistical significance obtained in this study is to determine and understand the differences in the ability of banks to run strategic futures programs. The findings of the current research significantly increase our understanding of the readiness and feasibility of implementation of corporate futures projects in the banking industry, so that the prospecting capabilities of the first-class banks in comparison to other banks in two dimensions of the selection capabilities The strategy and integration capabilities are greater, but in terms of the environment, scanning capabilities are less than other banks.
_||_