بررسی روابط قدرتی – جایگاهی در شکل گیری احساس تعهد سازمانی در سازمان عمومی شهرداری تهران

محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

فرح ترکمان ¹ (عضو هیئت علمی و استادیار گروه جامعه‌شناسی- دانشکده علوم اجتماعی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی- شهر تهران- کشور ایران.)
الهه گرگوندی ² (دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)
سعید معدنی ³ (هیات علمی دانشگاه آزاد تهران مرکزی گروه جامعه شناسی)

تاریخ دریافت : 1398/09/25 تاریخ پذیرش : 1399/11/01 تاریخ انتشار : 1386/10/01

کلید واژه: تعهد مستمر, روابط قدرتی, تعهد هنجاری, روابط جایگاهی, تعهد عاطفی,

چکیده مقاله :

امروزه اهمیت سازمان‌های خدماتی بیش از همیشه در کلانشهرها به چشم می‌آید. یکی از مهمترین این سازمان‌ها، سازمان شهرداری است که علاوه‌بر اداره شهر و کیفیت بخشی به زندگی شهروندان، در کشورهایی نقش سیاسی پر رنگی هم دارد. عملکرد سازمان‌ها تحت تاثیر تعهد سازمانی کارکنان آن سازمان است. قدرت و جایگاه دو بعد اساسی روابط اجتماعی هستند که موجب شکل‌گیری احساسات خاص در طی تعامل اجتماعی در سازمانها می‌شوند که ممکن است در تعهد سازمانی کارکنان شهرداری نیز تاثیرگذار باشد. هدف کلی پژوهش بهبود تعهد سازمانی کارکنان سازمان شهرداری است. در این پژوهش، هدف و شناخت نقش روابط قدرتی و جایگاهی در تعهد سازمانی کارکنان سازمان شهرداری تهران هدف اصلی است. روش پژوهش پیمایش، ابزار تحقیق پرسشنامه‌های استاندارد تعهد سازمانی آلن و میر و پرسشنامه قدرت و جایگاه است. جامعه آماری کلیه کارکنان سازمان شهرداری مناطق 22گانه تهران است. نحوه نمونه‌گیری براساس فهرست اسامی بود. حجم نمونه براساس فرمول کوکران 400 نفر برآورد شد. یافته‌ها نشان داد که ضریب همبستگی بین روابط قدرتی و تعهد سازمانی در شهرداری تهران(559/0-) است بدین معنی که با افزایش روابط قدرتی از تعهد سازمانی کاسته می‌شود و با توجه به ضریب همبستگی بین روابط جایگاهی و تعهد سازمانی(0.789) می‌توان گفت در سازمان شهرداری تهران رابطه دو متغیر مثبت و مستقیم است. اختلاف ابعاد تعهد سازمانی (عاطفی، مستمر و هنجاری) در سازمان شهرداری در همه سطوح معنی‌دار شدند. نتیجه‌گیری: در ایجاد تعهد سازمانی در بین کارکنان سازمانها روابط قدرتی تاثیر منفی و روابط پایگاهی تاثیر مثبت را نشان می‌دهد.

چکیده انگلیسی:

Today, in most metropolitan cities, urban executives and urban staff have increasingly and more than ever been aware of the fact that their sense of organizational commitment to the organization can have a significant impact on city governance and the quality of life of citizens. The municipal organization provides various services at the city level for the benefit of the citizens as much as possible. Power and position are two essential dimensions of social relationships that create specific feelings during social interaction in organizations. The purpose of the research is to solve the problem of organizational commitment in the public organization of Tehran municipality in view of the theory of power relations and the position of Theodore Kemper.Method: The survey method, the questionnaire and the statistical population of all the staff of the Tehran municipality were sampling according to the list of names. Findings: The results showed that the correlation coefficient between power relations and organizational commitment in the municipality (-5.59) was reduced by increasing the strength relationships of organizational commitment and according to the correlation coefficient between organizational and organizational relationships It can be said that the relationship between the two variables is positive and direct in Tehran Municipality Organization. Regarding the correlation coefficient between place relations and organizational commitment of the municipality (0.789), the increase of organizational commitment increases. The difference in dimensions of organizational commitment (emotional, continuous, and normative) at all levels was significant.