عوامل موثر بر مدیریت و توسعه پایدار روستاهای حوضه آبخیز بخش احمدآباد مشهد
محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران
مهدی کلاهی
1
(عضو هیات علمی دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، پژوهشکده آب و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد)
فاطمه سیدی
2
(کارشناسی منابع طبیعی، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد)
کلید واژه: روستازیستی پایدار, مشارکت اجتماعی, اقتصاد, آموزش, فرهنگ,
چکیده مقاله :
روند تمرکز جمعیت در شهرها و تخلیه روستاها، نه تنها بهره مندی از توان طبیعی کشور را با چالش اساسی روبرو نموده، بلکه روستائیان تولیدکننده و کم توقع را به مصرف کنندگان آسیب پذیر در حاشیه شهرها بدل نموده است. این در حالی است که رویکرد جدید روستازیستی و روستاگزینی می تواند بخشی از این مشکلات را مرتفع نماید. برای آزمون این فرض و این که چه عواملی در این روند اثرگذار هستند، این بررسی در روستاهای حوضه آبخیز بخش احمدآباد شهرستان مشهد به انجام رسید. روش بررسی از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و داده های مورد نیاز طبق فرمول کوکران از خانوارهای نمونه به روش تصادفی سیستماتیک گردآوری شدند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، به ویژه آزمون های لوین، تی‌تست، پیرسون، دوربین-واتسون، ضریب تلرانس و F، تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج نشان داد که مولفه های طبیعی (بالاترین)، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، رفاهی و سیاستی (کمترین)، بر رونق و رواج روستازیستی اثر دارند. بنابراین، برنامه ریزی به منظور ارتقای وضعیت منابع طبیعی، تجدیدنظر در سیاست های توسعه ای روستایی و همچنین فراهم آوردن شناخت عوامل جامعه شناختی، جزو راهبردهای پیشنهادی هستند.
Rurality and Ruralism are the new approaches to rural issues that have been taken into consideration in recent years to improve the viability of villages, conserve biological sustainability, and reduce immigration. The main objective of the research is to investigate effective factors on sustainable rurality. The case study was the villages at Ahmadabad watershed of Mashhad County, Iran. By using Cochran's formula, sample households were systematic randomly surveyed by questionnaires. According to the results, social, cultural, economic, welfare, political, and natural components have different effects on the quantity and quality of the rurality. Based on the results, natural and policy factors are the highest and the lowest factors, respectively. In order to increase rurality, these findings emphasize the importance of natural ecosystems and highlight the need for a revision of development policies. Therefore, planning to improve the status of natural ecosystems, revise rural development policies, and provide insights into sociological factors are among the suggested strategies.
_||_