تأ ثیر مباحثات مذهبی امام رضا(ع) در گسترش تشیّع (خراسان قرن‌سوم)
محورهای موضوعی : فصلنامه تاریخ
محمد جواد جعفری
1
(دانشجوی دکتری تاریخ،گروه تاریخ،واحد محلات،دانشگاه آزاد اسلامی،محلات،ایران)
سید اصغر محموآبادی
2
(استاد گروه تاریخ،واحد محلات،دانشگاه آزاد اسلامی،محلات ،ایران.)
کیوان لولویی
3
(.استادیار گروه تاریخ،واحد محلات،دانشگاه آزاد اسلامی،محلات ،ایران.)
حمیدرضا جدیدی
4
(استادیار گروه تاریخ،واحد محلات،دانشگاه آزاد اسلامی،محلات ،ایران.)
کلید واژه: خراسان بزرگ, : امام رضا(ع), مباحثات مذهبی, گسترش تشیّع, قرن سوم هجری,
چکیده مقاله :
چکیده:مردم خراسان بزرگ در نیمه نخست قرن‌اوّل هجری، اسلام را پذیرفتند.در این هنگام تشیّع طرفداران اندکی‌داشت لیکن از آغاز سده‌ی سوم با وجود اقتدار حاکمان عباسیِ‌اهل سنّت، تشیّع، مذهب غالب مردم شهرهاوروستاها خراسان گردید. شروع این کار با حضور امام رضاو اقدامات ایشان بود.این پژوهش بنیادی به دنبال پاسخ به این پرسش است که مباحثات مذهبی امام‌واقدامات دقیق ایشان چه اندازه منشأ گسترش‌تشیّع بوده است؟ جوابی که پس از بررسی اسنادو کتب تاریخی‌وتحلیلی به دست آمد نشان می‌دهد این روش امام، در برابر علمای ادیان دیگر به همراه درک دقیق بحران‌های جامعه اسلامی، با نگاهی به آینده،و همچنین اتّخاذ مواضع وراهکارهای سیاسی و فرهنگی هوشمندانه، بهترین‌الگو برای رواج تشیّع بوده است. وباعث شد غیر مسلمانان و مسلمانان فرقِ دیگربه تشیّع امامی علاقمندشوند و تشیّع رابه عنوان مذهب خود بپذیرند.اثر این شیوه قابل تقلید برای مبلّغان مذهبی، بسیار محسوس‌تر و ملموس‌تر از صدور دستورالعمل‌های حکومتی و روش‌های دیگر ارزیابی می‌شود.
Abstract:The people of Greater Khorasan converted to Islam in the first half of the first century AH. At that time, Shiism had few supporters, but from the beginning of the third century, despite the authority of the Sunni Abbasid rulers, Shiism became the dominant religion of the people of Khorasan. This work began with the presence of Imam Reza and his actions. This fundamental research seeks to answer the question of how much the Imam's religious debates and his precise actions were the source of the spread of Shiism? The answer obtained after reviewing historical and analytical documents and books shows that this method of the Imam was the best model for the spread of Shiism in the face of scholars of other religions, with a precise understanding of the crises of Islamic society, looking to the future, and adopting intelligent political and cultural positions and strategies. Is. It caused non-Muslims and Muslims of other sects to become interested in Imami Shi'ism and to accept Shi'ism as their religion.
_||_